Αν αναζητήσει κανείς την προέλευση του εθίμου του στολισμένου δέντρου κατά την περίοδο των Χριστουγέννων στην Ελλάδα, πιθανότατα θα διαβάσει ότι αυτό εισήχθη στην Ελλάδα επί βασιλείας του Όθωνα, όταν τα Χριστούγεννα του 1834 στολίστηκε με δέντρο, αρχικά η κατοικία του στο Ναύπλιο και τα επόμενα χρόνια το παλάτι των Αθηνών. Ωστόσο σύμφωνα με μια ενδιαφέρουσα ανάρτηση στα “Γλωσσικά υποθέματα”, κατά την περίοδο της λήξης του έτους και οι αρχαίοι Έλληνες στόλιζαν ένα κλαδί αγριελιάς ή δάφνης με γιρλάντες από λευκό-κόκκινο μαλλί, φθινοπωρινούς καρπούς, κ.ά. Το κλαδί αυτό, αφιερώνονταν στην Αθηνά, τον Απόλλωνα και τις Ώρες, “ως έκφραση ευχαριστίας για τη γονιμότητα του λήγοντος έτους και παράκληση γονιμότητας και ευφορίας για το επόμενο”. Το έθιμο του στολισμένου δέντρου πέρασε από τους Έλληνες στους βόρειους λαούς και επανήλθε – συνεπώς – με τους Βαυαρούς στην Ελλάδα. Διαβάστε όλη τη σχετική ανάρτηση εδώ
Πλέον, ένα δέντρο “σαν τη νύφη στολισμένο” δεσπόζει σε περίοπτη θέση σε κάθε σχεδόν σπίτι στην Ελλάδα κατά την περίοδο των Χριστουγέννων, σύμφωνα και με το παρακάτω τραγούδι:
