Ανοίγουν τα σχολεία! Μια πράξη που από μόνη της σημαίνει την αλλαγή της καθημερινότητας για το μεγαλύτερο κομμάτι του πληθυσμού της χώρας. Θα γίνουνε αγιασμοί, θα δείξει η TV υπουργούς και δημάρχους να εύχονται και να δηλώνουν «έπεα πτερόεντα» περιστοιχιζόμενοι από χαρούμενες παιδικές φάτσες. Και μετά τις γιορτές, ξεκινά δυνατά η εκπαιδευτική διαδικασία! Για την ακρίβεια ξεκινά η κατά φάσεις μάχη για την επίτευξη του τελικού στόχου. Την επιτυχία στις πανελλήνιες!!! Αυτός είναι δυστυχώς ο σκοπός, αυτή είναι η ουσία όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης μας. Τα υπόλοιπα είναι για να έχουμε να λέμε.
Αν λοιπόν οι υπουργοί μας ήταν στοιχειωδώς ειλικρινείς, θα έπρεπε να κάνουν αγιασμό σε όλες τις συνιστώσες της «εκπαιδευτικής διαδικασίας» και ειδικά στα φροντιστήρια. Ναι στα φροντιστήρια. Θέλουμε δε θέλουμε εκεί χτυπά η ουσία της σημερινής εξεταστοβόρας εκπαίδευσης κι ας μην αρέσει σε κανένα μας.
Αν το υπουργείο κάνει μια σοβαρή έρευνα για το ποσοστό των μαθητών που πηγαίνει σε κάθε είδους φροντιστήρια, τις ξένες γλώσσες δεν τις υπολογίζω, θα ανακαλύψει το προφανές.
Το πολύ μεγάλο μέρος των μαθητών γυμνασίου, η συντριπτική πλειοψηφία, αν όχι η ολότητα των μαθητών λυκείου και ένα μικρό μεν, υπαρκτό δε, ποσοστό μαθητών δημοτικού, έχουν σταθερή σχέση με αυτό που ονομάζουμε παραπαιδεία. Θα μου πεις τώρα ότι κατά καιρούς ακούμε δηλώσεις για εκπαιδευτικές τομές, για εκσυγχρονισμούς και βεβαίως για πάταξη της «παραπαιδείας». Μπούρδες!
Και γιατί παρακαλώ να παταχτεί η παραπαιδεία; Ενοχλεί κανένα εκτός βεβαίως από την τσέπη της οικογένειας; Τα φροντιστήρια καλέ μου αναγνώστη επιτελούν κοινωνικό έργο, γι αυτό και η ύπαρξή τους ευνοείται και από το κράτος και από τα σχολεία και από την τρόικα ακόμα!
Το κράτος ευνοεί την ύπαρξη φροντιστηρίων αφού έτσι βρίσκουν δουλειά χιλιάδες από τους πτυχιούχους «καθηγητικών» σχολών που εκτός από το να διδάσκουν δεν έχουν κάτι άλλο να κάνουν σχετικό με αυτό που σπούδασαν. Και μη ρωτήσεις καλέ μου αναγνώστη γιατί κάθε χρόνο τα πανεπιστήμιά μας εισάγουν χιλιάδες μαθηματικούς, φυσικούς, φιλολόγους και θεολόγους γιατί είναι άλλου παπά ευαγγέλιο και η κουβέντα που απαιτείται πολύ μεγάλη.
Οι καθηγητές των σχολείων μπορεί μεν να μην επιδοκιμάζουν δημόσια την ύπαρξη και λειτουργία των φροντιστηρίων αλλά τους κλείνουν πονηρά το μάτι αφού ξέρουν ότι τελικά η όποια ευθύνη για την επιτυχία και ειδικά για την αποτυχία των μαθητών στις εξετάσεις μεταβιβάζεται αλλού. Ο γονιός τον φροντιστή πληρώνει, απ αυτόν έχει απαιτήσεις!
Όσα αφορά στην τρόικα αυτή βλέπει στα κιτάπια της το ποσό που εισπράττει το κράτος από τους φόρους των φροντιστηρίων και νιώθει χαρούμενη. Εννοείται ότι μάλλον μισεί τα ιδιαίτερα μαθήματα όπου το χρήμα συνήθως είναι μαύρο.
Και η παιδεία; Η συνταγματικά κατοχυρωμένη δημόσια, δωρεάν παιδεία; Αυτή που τόσοι αγώνες γίνανε στο παρελθόν; Αλήθεια θυμάται κανείς το αίτημα του 15%;
Η παιδεία λοιπόν, χρόνια τώρα έχει μείνει απλά στις φιλοσοφικές συζητήσεις για τομές επί τομών. Έχει καταντήσει κάτι σαν ακυβέρνητο καράβι που όλοι προσπαθούν να εξωραΐσουν τα σαλόνια και τις κουκέτες, να βάψουν τις λαμαρίνες και να γυαλίσουν τα φώτα, αλλά κανείς δεν ασχολείται ούτε ενδιαφέρεται για να επισκευάσει το τιμόνι!
Καλή σχολική χρονιά σε όλους!
Άρθρα (RSS)
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.