dali_time

Πετάω το µικρό χαρτάκι µε τον αριθµό 31 στα σκουπίδια. Πετάω και εκείνο µε το 1. Σεπτέµβριος 2010. Ετσι τουλάχιστον µε διαβεβαιώνει το ηµερολόγιό µου, το οποίο πολύ θα ήθελα σήµερα να αµφισβητήσω. Ισως επειδή ο Σεπτέµβριος – όπως και ο Ιανουάριος – είναι µήνες-αφετηρία. Μήνες που αποχαιρετάµε τις διακοπές και θέτουµε νέους στόχους. Υψηλούς και συχνά µη ρεαλιστικούς. Είναι δύο περίοδοι κατά τη διάρκεια του χρόνου που – ακόµα και ηµερολογιακά να το δεις – ωθούµαστε υποσυνείδητα στο να θέλουµε να κάνουµε µια νέα αρχή. Και µπορεί έννοιες όπως η επιτυχία, η ευτυχία και η ευηµερία να µην έχουν σήµερα καµία θέση σε ευχετήριες κάρτες µε γκλίτερ και αγγελάκια, υπάρχει όµως και µία λέξη η οποία παραµένει επίκαιρη: ο χρόνος. Ο χρόνος και η σωστή διαχείρισή του.

Διαβάζοντας πρόσφατα το αµερικανικό περιοδικό «Τhe Αtlantic» µαθαίνω ότι η σχέση µας µε τον χρόνο έχει επηρεαστεί ακόµα και από τον τρόπο που διαβάζουµε ειδήσεις στο Διαδίκτυο. Εχουµε γίνει πιο ανυπόµονοι, παρατηρεί ο συντάκτης Νίκολας Καρ, συµπληρώνοντας ότι ο τρόπος που το βλέµµα µας µεταπηδά στιγµιαία από τη µία ιστοσελίδα στην άλλη και από τη µία αναζήτηση στο Google σε µία δεύτερη, αντανακλάται σε εκείνον µε τον οποίο διαβάζουµε, σκεφτόµαστε και αντιδρούµε. Γρήγορα, όπως ακριβώς διαβάζω και εγώ το συγκεκριµένο άρθρο – το οποίο παραείναι τεχνικό και κουραστικό – επιβεβαιώνοντας τον κανόνα.

Διατρέχοντάς το στάθηκα στο εξής: «Η επιρροή του Διαδικτύου δεν σταµατά στην οθόνη του υπολογιστή», γράφει ο Καρ. «Δεν υπήρξε κανένα άλλο µέσο επικοινωνίας που να έπαιξε τόσους πολλούς ρόλους στη ζωή µας – ή να έχει τόση µεγάλη επιρροή στις σκέψεις µας – όσο το Διαδίκτυο σήµερα», λέει συµπληρώνοντας πως ύστερα από την ευφυέστατη ανακάλυψη του Google το µυαλό µας έχει αρχίσει σιγά σιγά να εκπαιδεύεται στο να καταναλώνει µόνο σύντοµες, απλοποιηµένες ειδήσεις στο Ιντερνετ, επηρεάζοντας και τα άλλα µέσα επικοινωνίας. Στην τηλεόραση τα ρεπορτάζ µικραίνουν, στις εφηµερίδες και τα περιοδικά τα άρθρα απλοποιούνται και συµπτύσσονται ανάµεσα σε φωτογραφίες, αναφέρει ο Καρ.

Και πράγµατι, ο τρόπος που διαβάζουµε θυµίζει εκείνον µε τον οποίο ζούµε: µε ταχύτητα, πολλές επιλογές και συχνά λίγη ουσία. Κι αν πάντοτε – και ιδιαίτερα κάθε Σεπτέµβριο και Ιανουάριο – είχαµε την αίσθηση ότι ο χρόνος περνά γρήγορα, σήµερα περισσότερο από ποτέ η ταχύτητά του οφείλεται στον τρόπο µε τον οποίο εµείς τον διαχειριζόµαστε.

Τα Νέα

Αφήστε μια απάντηση

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση
Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων