Terra Computerata

Ο Fukuyama στο βιβλίο του Οur post-human future παίρνει θέση απέναντι σε ένα πρόβλημα που κινείται από στόμα σε στόμα στην εποχή μας: σε ποιον βαθμό η τεχνολογία μπορεί να αλλάξει την ανθρώπινη φύση και συμπεριφορά χωρίς να παρεισφρέουν αρνητικές επιπτώσεις ως προς το «μετα-ανθρώπινο» μέλλον μας. Ανεξάρτητα από το είδος της τεχνολογίας, η επιστημονική σκέψη υπήρξε πάντοτε καχύποπτη απέναντι στις επιπτώσεις που θα μπορούσε να έχει στην ίδια την ανθρώπινη φύση και, αναπόφευκτα, σε αυτό που ορίζουμε ως φυσιολογικό… Για την ψυχολογία εντοπίστηκε άμεσα η ανάγκη επικέντρωσης σε αυτόν τον «νέο» χώρο, τον κυβερνοχώρο, ιδιαίτερα με γνώμονα δύο άξονες: πρώτον, τα όρια της φυσιολογικής συμπεριφοράς στον κυβερνοχώρο και, δεύτερον, τις διαδικασίες και τους όρους αλληλεπίδρασης μεταξύ του («κανονικού») χώρου και του κυβερνοχώρου. Ο ίδιος ο κυβερνοχώρος είναι ένας μη τόπος, ένας ανύπαρκτος τόπος, και υπάρχει μόνον ως «ψευδαίσθηση»: Αν και δεν υπάρχει, είμαστε σίγουροι ότι είναι εκεί… Μια τέτοια αντίληψη αναμφίβολα δημιουργεί πολλές ερωτήσεις σε παραδοσιακούς χώρους της Ψυχολογίας, όπως η διαχείριση της πληροφορίας ή του συναισθήματος, η επικοινωνία, οι διαπροσωπικές σχέσεις και εν τέλει η «αλήθεια» του βιώματος που προκύπτει μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο. Αυτός ο νεότατος κλάδος της Ψυχολογίας προσδιορίστηκε ως Ψυχολογία του Διαδικτύου ή Κυβερνοψυχολογία.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου του Γ. Καταρέλου στο Βήμα Ιδεών

Το άρθρο δημοσιεύτηκε Δευτέρα 15 Μαρτίου 2010 στις 05:33 στην κατηγορία Διαδίκτυο, ψηφιακές κοινότητες. Μπορείς να παρακολουθείς τα σχόλια χρησιμοποιώντας το RSS 2.0 feed. Μπορείς να πας στο τέλος του άθρου και να αφήσεις σχόλιο. Τα pings προσωρινά δεν επιτρέπονται.