Άρθρο του Αντώνη Καρκαγιάννη στην Καθημερινή
Tον Μάιο του 2009, σε κάποια σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών συνεδρίαζε το Εκλεκτορικό Σώμα για την εκλογή καθηγητού τρίτης βαθμίδος, δηλαδή τακτικού καθηγητού, όπως τον αποκαλούσαμε κάποτε. Οι υποψήφιοι ήταν δύο και ο ένας είναι ήδη τακτικός καθηγητής σε πανεπιστήμιο των ΗΠΑ, όπου, όπως γράφει ο ίδιος στο υπόμνημά του, εξεπλήρωσε όλες τις επιστημονικές και προσωπικές φιλοδοξίες και του μένει μόνο η νοσταλγία να επιστρέψει στην πατρίδα και να προσφέρει υπηρεσίες στο πανεπιστήμιο από το οποίο αποφοίτησε. Σέβομαι βαθύτατα αυτήν την τελευταία του νοσταλγική φιλοδοξία, αλλά με τη σκέψη πόσο διαφορετικά είναι αυτά που θυμάται ως φοιτητής της δεκαετίας του ’70, ακόμη και του ’80, με αυτά που ισχύουν σήμερα στα ελληνικά πανεπιστήμια, με δυσκολία συγκρατώ το σαρκαστικό «καλά να πάθει»…
Εγκαίρως υπέβαλε τα χαρτιά του και τις εργασίες του «τρεις κούτες». Εντελώς τυχαία διαπίστωσε ότι κανένα από τα μέλη του Εκλεκτορικού Σώματος και της Εισηγητικής Επιτροπής δεν έκανε τον κόπο να ανοίξει αυτές τις κούτες για να δει τι περιέχουν. Και όταν εξέφρασε τη διαμαρτυρία του σε κάποιον της Εισηγητικής Επιτροπής, εκείνος τον επέπληξε γιατί δεν εφρόντισε να έχει ιδιαίτερες συναντήσεις με όλα τα μέλη. Πράγματι δεν εφρόντισε, γιατί στις ΗΠΑ αυτές οι συναντήσεις δεν συνηθίζονται και θεωρούνται επιλήψιμες και νόμιζε ο δυστυχής ότι το ίδιο ισχύει και εδώ! Εκεί οι συναντήσεις δεν είναι «ιδιαίτερες», αλλά δημόσιες, αλλεπάλληλες και σε επίσημες συνεδριάσεις των εκλεκτορικών σωμάτων.
Ηδη από την προκήρυξη του διαγωνισμού και τον χαρακτηρισμό της επίμαχης έδρας άρχισε να υποπτεύεται ότι η εκλογή ήταν ήδη φωτογραφικά προσανατολισμένη υπέρ του συνυποψηφίου του. Και τότε κατελήφθη από οργή, πείσμα και μαχητικότητα γιατί το ζήτημα δεν ήταν πλέον ατομικό, αν θα εκλεγεί αυτός ή ο άλλος, αλλά γενικότερο που έχει να κάνει με τον τρόπο που λειτουργούν τα πανεπιστήμιά μας. Αρχισε να ερευνά και από την έρευνα έμαθε πολλά. Ευχόμαστε να μην πάθει και πολλά.
Στη συνεδρίαση, λοιπόν, του Εκλεκτορικού Σώματος τον περασμένο Μάιο ήταν καλά μελετημένος και αποκάλυψε, προσκομίζοντας και τις σχετικές αποδείξεις, ότι κρίσιμα σημεία από το βιογραφικό του συνυποψηφίου του ήταν κατά την ευγενικότερη έκφραση ανακριβή και κατά την ειλικρινέστερη απροκάλυπτα ψευδή! Κανείς όμως μέχρι τότε δεν τα είχε ερευνήσει, από σκόπιμη αμέλεια ή από αμελή σκοπιμότητα…
Το Εκλεκτορικό Σώμα και η Εισηγητική Επιτροπή, που άλλα είχαν εισηγηθεί, βρέθηκαν σε μεγάλη αμηχανία. Αναγκάστηκαν να διακόψουν τη συνεδρίαση χωρίς να ορίσουν πότε θα επαναληφθεί, από ποιο σημείο θα συνεχιστεί και με ποιους όρους. Περιμένουμε και θα δούμε. Για την ώρα δεν αναφερόμαστε σε ονόματα ή σε άλλες συγκεκριμένες καταστάσεις. Θα το κάνουμε αν χρειαστεί, και ελπίζουμε να μη χρειαστεί…
Διαβάστε τη συνέχεια στην Καθημερινή
Άρθρα (RSS)
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.