O Παναγιώτης Κακαλέτρης, Εκπαιδευτικός προσπαθεί να απαντήσει στο εξής ερώτημα: Aν διαπεράσουμε τη «βιτρίνα» του εκμοντερνισμού και το «πέπλο» της εξέλιξης, αν παρακολουθήσουμε μια διδακτική ενότητα σε μια σχολική τάξη χωρίς αυτή να είναι προετοιμασμένη, θα παρατηρήσουμε ότι τα πράγματα παραμένουν παραδοσιακά, προσκολλημένα σε λογικές που επικρατούσαν αρκετά χρόνια πριν. Μια βασική παράμετρος που ξεχνά κάθε εκπαιδευτική μεταρρύθμιση είναι η σχολική ευδαιμονία. Αραγε τα παιδιά μας είναι ευτυχισμένα από το σχολικό περιβάλλον που τους προσφέρουμε; Η τάξη ως χώρος εργασίας δίνει τα κατάλληλα ερεθίσματα στο παιδί του 21ου αιώνα ώστε να παρακολουθεί με ευχαρίστηση το μάθημα, να χαμογελά, να κάνει όνειρα;

Βήμα Ιδεών

Αφήστε μια απάντηση

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση
Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων