Διαβάζω στα Νέα: “Το υπουργείο Παιδείας μόλις τώρα αρχίζει μια έρευνα για τη χρησιμότητα των διαδραστικών πινάκων, προκειμένου τα επόμενα χρόνια να προχωρήσει σε αντικατάσταση των κλασικών μαυροπινάκων.
Οι πίνακες αυτοί μαζί με τα ανάλογα διαδραστικά θρανία που θα βγουν στο εμπόριο το επόμενο διάστημα αποτελούν την τεχνολογία αιχμής στην εκπαίδευση. Τα σχολεία μπορεί εύκολα να χρησιμοποιήσουν εκπαιδευτικό λογισμικό που ήδη υπάρχει, καθώς τα περισσότερα μοντέλα διαδραστικών πινάκων (σ.σ.: υπάρχουν διάφορες τεχνολογίες από διαφορετικές εταιρείες) είναι ουσιαστικά μια μεγάλη επιφάνεια αφής που συνδέεται με υπολογιστή και επάνω στην οποία προβάλλονται εικόνες με βιντεοπροβολέα. Έτσι μπορεί να λειτουργήσουν τόσο ως κανονικοί πίνακες, όπου αντί για κιμωλία γράφει κανείς με το δάχτυλο ή με τις ειδικές γραφίδες, όσο και ως οθόνη προβολής, με την πρόσθετη δυνατότητα να μπορεί κανείς να σημειώσει πάνω σε αυτό που εικονίζεται ό,τι θέλει”.
Περισσότερο ενδιαφέρον όμως έχουν τα σχόλια του κοινού:
“Ολα τα είχε η μαριορή τα κοκοψιψίνια τη μάραναν.”
“Φανταστείτε λέει τους καθηγητές του ελληνικού δημόσιου σχολείου να φτιάχνουν παρουσιάσεις για τους μαθητές τους.Φανταστείτε φιλολόγους να ανθολογούν και να σκανάρουν κείμενα να τα περάσουν στο pc για να προβληθούν στον ηλ. πίνακα την ώρα του μαθήματος. Φανταστείτε φυσικούς , χημικούς , βιολόγους να δημιουργούν ή να μαζεύουν από το internet animations φανομένων του μαθήματος τους να τα περάσουν στο pc για να προβληθούν στον ηλ. πίνακα την ώρα του μαθήματος. Φανταστείτε μαθηματικούς να δημιουργούν γραφικές παραστάσεις ή γεωμετρικά σχήματα που θα μπορούν να μετατοπίζονται να περιστρέφονται για να κεντρίσουν την φαντασία του μαθητή να τα περάσουν στο pc για να προβληθούν στον ηλ. πίνακα την ώρα του μαθήματος”.
Χωρίς σχόλιο!
Άρθρα (RSS)
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.