Κατά τη ομιλία του στην τελετή βράβευσης ο φετινός νικητής του Νόμπελ λογοτεχνίας Λε Κλεζιό επιφύλαξε ειδική μνεία σε έναν έξοχο Σουηδό συγγραφέα, τον Στιγκ Ντάγκερμαν, ο οποίος έδωσε τέρμα στη ζωή του σε ηλικία 31 ετών. Παράξενη επιλογή από έναν Γάλλο που έχει κατακριθεί ως «new age» συγγραφέας ταξιδιωτικών οδοιπορικών. Αλλά ο Λε Κλεζιό είχε τους λόγους του: ο Ντάγκερμαν αναφέρεται κάπου στο «δάσος των παραδοξοτήτων»: το γράψιμο ως μη-δράση από έναν άνθρωπο, τον συγγραφέα, που το θεωρεί το σημαντικότερο πράγμα στον κόσμο, διότι μέσω αυτού αισθάνεται ότι μπορεί να δράσει. Για την ακρίβεια, η μεγαλύτερή του επιθυμία είναι να καταφέρει να αλλάξει τις ζωές των ανθρώπων γύρω του.
Σήμερα που η λογοτεχνία μοιάζει να απέχει έτη φωτός από έναν τέτοιο στόχο, υπογραμμίζει ο Λε Κλεζιό, η λογοτεχνία έχει τεράστια σημασία. Διότι, από τη μία η λογοτεχνία υπηρετεί τη γλώσσα, «την πιο εκπληκτική επινόηση στην ιστορία του ανθρώπου, αυτό που ήρθε πρώτο απ? όλα και που καθιστά δυνατό να μοιραζόμαστε τα πάντα». Από την άλλη, στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, και μετά τους μετααποικιακούς αγώνες, η «λογοτεχνία έγινε για όλους ο τρόπος έκφρασης της ταυτότητάς τους, για να διεκδικούν το δικαίωμά τους στο λόγο, για να ακουστούν μέσα στην ευρύτητα των απόψεών τους. Χωρίς τις φωνές τους, την έκκλησή τους, θα ζούσαμε μέσα σε έναν κόσμο σιωπής».
Άρθρα (RSS)
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.