Ιμπρεσιονισμός

Οι μαθητές της Β΄ Λυκείου: 

Βαμβακά Νεφέλη
Κολοκυθά Ολυμπία
Λαδάκη Ρένα
Μαντζάρης Παναγιώτης

Ο ιμπρεσιονισμός είναι καλλιτεχνικό ρεύμα που αναπτύχθηκε στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα. Αν και αρχικά καλλιεργήθηκε στο χώρο της ζωγραφικής, επηρέασε τόσο τη λογοτεχνία όσο και τη μουσική. Ο όρος “ιμπρεσιονισμός” (Impressionism) πιθανόν προήλθε από το έργο του Κλώντ Μονέ  Impression, Sunrise. Κύριο χαρακτηριστικό του ιμπρεσιονισμού στη ζωγραφική είναι τα ζωντανά χρώματα, οι συνθέσεις σε εξωτερικούς χώρους -συχνά υπό ασυνήθιστες οπτικές γωνίες- και η έμφαση στην αναπαράσταση του φωτός. Οι ιμπρεσιονιστές ζωγράφοι θέλησαν να αποτυπώσουν την άμεση εντύπωση (impression) που προκαλεί ένα αντικείμενο ή μια καθημερινή εικόνα.

Μέρη που σύχναζαν οι ζωγράφοι του ιμπρεσιονισμού

La grenouillère

O Movέ και ο Ρενουάρ συχνάζουν μαζί σε μια τοποθεσία έξω από το Παρίσι, στο Κρουασί, την Γκρενουγιέρ, «το έλος με τους βατράχους».  

Εκεί βρίσκεται ένα μικρό κέντρο αναψυχής πάνω στο νερό, τόπος συνάντησης των Παριζιάνων το καλοκαίρι του 1869.

L’argenteuil

To Αρζαντέιγ είναι μια από τις τοποθεσίες που προτιμούσαν οι ιμπρεσιονιστές. Ο Μονέ είχε και στο παρελθόν μείνει σε αυτό το μέρος και το 1874 αποφάσισε να επιστρέψει.

Στο σπίτι που νοίκιαζε φιλοξένησε μερικούς φίλους του όπως τον Augist Renoir και τον Eduar Manet.

Συχνά οι τρεις ζωγράφοι εργάζονται δίπλα – δίπλα στο ίδιο θέμα. Περίφημη είναι η περίπτωση της κυρίας Μονέ και του γιου της στον κήπο.

Claude Monet – H Γέφυρα και η Λίμνη με τα Νούφαρα, 1899

• Στον πίνακα απεικονίζεται μία γιαπωνέζικη γέφυρα που υψώνεται πάνω από μια κατάμεστη λίμνη με νούφαρα . οι φωτεινοί τόνοι αντιπαραβάλλονται με τους σκοτεινούς, αποδίδοντας με πιστότητα τα παιχνίδια των ηλιαχτίδων με τα δέντρα και την επιφάνεια του νερού.
• Οι τόνοι του πράσινου συμπληρώνονται με ερυθρές. Το μαύρο απέχει ολοκληρωτικά, τόσο από το συγκεκριμένο, όσο και από όλα τα έργα των ιμπρεσιονιστών. Οι σκοτεινοί τόνοι αποδίδονται με έναν συνδυασμό συμπληρωματικών και γκριζοπράσινων χρωματισμών. Οι φωτεινοί τόνοι βάφονται κίτρινοι, αντλώντας από την πηγή του φωτός. Ο ιμπρεσιονισμός αδιαφορεί για το περίγραμμα – το χρώμα είναι το παν.
• Δεν είναι τυχαίο που τα έργα των ιμπρεσιονιστών συνιστούν ίσως την πρώτη πηγή μελέτης των σπουδαστών τέχνης, πάνω στη θεωρία και την εφαρμογή του χρώματος

Οι ζωγράφοι που εκπροσώπησαν το κίνημα του Ιμπρεσιονισμού αποτύπωσαν με ξεχωριστό τρόπο ο καθένας την μαγεία της φύσης.

Απεικόνισαν τις εποχές, τα χρώματα και την ποικιλία του κάθε τοπίου

έτσι ώστε έδωσαν στη φύση την αξία που της αναλογεί

αντιμετωπίζοντας την ως μια μοναδική πηγή έμπνευσης.

Χάρισαν στις επόμενες γενιές εικόνες από το πώς ήταν η φύση στα τέλη του 19ου αιώνα.