Πολλές φορές οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές παρατηρώντας κάποια περιστατικά που συμβαίνουν στον χώρο του σχολείου, έχουν φτάσει στο σημείο να αναρωτηθούν αν αυτά αποτελούν μια μορφή πειράγματος ή είναι περιπτώσεις σχολικού εκφοβισμού. Είναι, λοιπόν, αναγκαίο να τονιστεί η διαφορά μεταξύ των δυο όρων, έτσι ώστε τα περιστατικά αυτά να αντιμετωπίζονται σωστά.
Ο Olweus επισημαίνει τη νοηματική διαφορά του πειράγματος στα πλαίσια του παιχνιδιού από τον σχολικό εκφοβισμό. Το πείραγμα συνήθως συμβαίνει μεταξύ φίλων και δεν περιλαμβάνει την πρόκληση σωματικού πόνου των άλλων. Αντίθετα ο σχολικός εκφοβισμός παρατηρείται σε άτομα που δεν έχουν φιλικές σχέσεις. Το πείραγμα μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε εκφοβισμό, αν συμβαίνει για μεγάλο χρονικό διάστημα και κυρίως όταν ο μαθητής αισθανθεί ότι οι πράξεις των άλλων δε διέπονται από αστείο και δε γίνονται μέσα στα όρια του παιχνιδιού.
Στην ουσία ο σχολικός εκφοβισμός παρατηρείται όταν ένας μαθητής εκτίθεται κατ’ επανάληψη και σε διάρκεια χρόνου σε αρνητικές πράξεις από ένα ή περισσότερα άτομα. Περιλαμβάνει, λοιπόν, τη βία μεταξύ των μαθητών και πρέπει να αντιμετωπιστεί με την ανάλογη σοβαρότητα για να μην υπονομεύσει τις σχέσεις των παιδιών και την ομαλή λειτουργία της σχολικής μονάδας.
5 Απριλίου 2014 στις 06:13
Πολύ σωστή η διαφοροποίηση ανάμεσα στο πείραγμα και στον εκφοβισμό, ώστε πραάγματι και να αξιολογούνται σωστά αλλά και τα παιδιά να μη γίνουν φοβικά απέναντι σε αυθόρμητες και χωρίς δόλο συμπεριφορές ,όπως τα αθώα αστεία μεταξύ τους