Δεκ 08
17
Εκθεση Παρισιού 2008: Παραλήρημα CO2
ΣΤΑΜΑΤΙΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ | 17 Δεκεμβρίου, 2008 | Γράψτε σχόλιο
Ελεος! Μόνο αυτό μπορούσε να πει όποιος άκουγε τα περί CO2, υβριδικών, ηλεκτρικών και άλλων αυτοκινήτων στις ομιλίες των διευθυνόντων συμβούλων της αυτοκινητοβιομηχανία καθώς εγκαινίαζαν τα περίπτερά τους, ή όταν συζητούσες μαζί τους στην Εκθεση Αυτοκινήτου στο Παρίσι που έκλεισε τις πύλες της 19 Οκτωβρίου. Ηταν αυτοί οι ίδιοι οι άνθρωποι του αυτοκινήτου που μας έκαναν να χάνουμε τη χαρά του αυτοκινήτου με το ύφος τους και τα λεγόμενά τους. Όχι, βέβαια, πως δεν υπάρχει αιτία αλλά όλα ήταν (και θα μείνουν για κάμποσο) στην υπερβολή. Ευτυχώς, εμείς αφήνουμε στους?CΕO των διαφόρων εταιριών τα προβλήματα και κοιτάμε να πάρουμε την ομορφιά του αυτοκινήτου, έχοντας όμως και πλήρη επίγνωση του τι συμβαίνει στο χώρο.
Για «πολύχρωμα, εντυπωσιακά αυτοκίνητα», για την «πόλη του φωτός», για «μοντέλα για κάθε γούστο ή βαλάντιο» και άλλα συναφή χαρούμενα, ίσως διαβάσατε αλλού ή είδατε στις τηλεοράσεις. Εδώ θα βρείτε αυτό που υπήρχε πίσω από τα φώτα και τα χρώματα.
Ναι, η έκθεση του Παρισιού ήταν η χαρά για τους φίλους του αυτοκινήτου, ναι, είχε πολύχρωμα αυτοκίνητα, ναι, όλοι εύρισκαν κάτι να τους καλύπτει ή κάτι να ονειρευτούν, ναι, ήταν η Μεγάλη Γιορτή του Αυτοκινήτου, ναι, όλα ήταν διαφορετικά και φαντασμαγορικά!
Υπήρχε όμως και κάτι άλλο, πίσω από τη βιτρίνα. Υπήρχε αγωνία, αμηχανία, αβεβαιότητα για το αύριο. Το πρόβλημα με τις τράπεζες και η διεθνής οικονομική κρίση, σε συνδυασμό με την ακρίβεια που πλήττει τους καταναλωτές όλης της Ευρώπης, επηρεάζει ψυχολογικά και τον αγοραστή αυτοκινήτου, τον κάνει να χάσει την ανεμελιά άλλων χρόνων, έστω κι αν διατηρεί την αγοραστική του ικανότητα. Κι αυτό, ανησυχεί φοβερά τους υπεύθυνους του κλάδου.
Σε όλες τις χώρες οι πωλήσεις πέφτουν τους τελευταίους μήνες (στις ΗΠΑ τον Σεπτέμβρη -27%) τη δε εβδομάδα πριν την έκθεση ο κλάδος του αυτοκινήτου είχε στα χρηματιστήρια μεσοσταθμική απώλεια? 14%! Στο δείκτη του Μπλούμπεργκ οι κατασκευαστές αυτοκινήτου ήταν στις 7 Αυγούστου κοντά στο 190 ενώ στις 2 Οκτωβρίου στο? 139,01!
«Δεν με ανησυχεί τόσο η οικονομική κρίση», είπε ο δ.σ. της Penault-Nissan Κάρλος Γκον, «όσο η χρηματοπιστωτική κρίση. Είναι ο μεγαλύτερος βραχυπρόθεσμος κίνδυνος. Πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί με τη ρευστότητά μας».
Εννοείται πως όλοι σκέπτονται να παγώσουν ή να μεταθέσουν για αργότερα σημαντικές επενδύσεις.
Ο συνάδελφός του στην Peugeot-Citroen Κριστιάν Στρεφ θα τονίσει ότι «υπολογίζουμε πλέον το κάθε λεπτό που ξοδεύουμε, το δε κόστος εξέλιξης των μοντέλων θα μειωθεί στο 50% αντί του 30% που προβλεπόταν στο 5ετές σχέδιο ανασυγκρότησης Cap 2010».
Από την άλλη, η ΕΕ βρήκε ανέλπιστα στο αυτοκίνητο το εξιλαστήριο θύμα για την περιβαλλοντική της αδράνεια και πιέζει την ΕΕ για περιορισμό των εκπομπών CO2, όταν μένουν στο απυρόβλητο οι άλλες – και πολύ σοβαρότερες – πηγές ατμοσφαιρικής ρύπανσης στον πλανήτη, οι δε ιθύνοντες του χώρου έχουν δεχτεί αδιαμαρτύρητα το ρόλο του αποδιοπομπαίου τράγου.
Ετσι, στην έκθεση, έβλεπες πανικό, ψύχωση και? κολύμπι στα θολά νερά για πολλούς από αυτούς που καθορίζουν το μέλλον της αυτοκίνησης αλλά και απεγνωσμένη προσπάθεια να μας πείσουν ότι όλοι, μα όλοι (μαζί με τους προμηθευτές τους) έχουν, όχι μόνο ένα, αλλά πολλά μοντέλα που μπορούν να περιορίσουν το CO2 και τα υπόλοιπα βλαβερά συστατικά των καυσαερίων.
Προς το παρόν, όμως, όλο το οικοδόμημα της αυτοκινητοβιομηχανίας βασίζεται στην (υπερ)κατανάλωση αυτοκινήτων (ευτυχώς) συμβατικών που υποτίθεται ότι «ρυπαίνουν» (οι άλλοι το λένε- εμείς δεν το υιοθετούμε). Δυστυχώς όμως πάνω από 5 χρόνια η ζήτηση είναι μικρότερη της «απαιτούμενης». Για να διατηρηθεί δε ψηλά αυτή η κατανάλωση, οι κατασκευαστές φρεσκάρουν τα αυτοκίνητα κάθε 2-2 1/2 χρόνια και τα αλλάζουν κάθε? 4 ½. Αυτό όμως είναι σοβαρότατο πλήγμα κατά του περιβάλλοντος, αλλά κανείς δεν ασχολείται. Αντίθετα, όλοι προσπαθούν να βάλουν μαγικά φίλτρα σωματιδίων στις εξατμίσεις των? 5λιτρων πετρελαιοκίνητων θηρίων ή να τα κάνουν υβριδικά για να γίνουν, δήθεν? οικολογικά.
ΒΙΟΚΑΥΣΙΜΑ
Ορισμένοι δε κατασκευαστές που πριν δύο χρόνια, στην ίδια ακριβώς έκθεση, πρόβαλαν τα μοντέλα τους με βιοκαύσιμο Ε85, τώρα έχουν στραφεί (πολύ σωστά) σε άλλες λύσεις, μετά τις αποκαλύψεις για τις παρενέργειες που προκαλούνται. Βλέπετε, πέρα από την πείνα και την άνοδο της τιμής των σιτηρών, το βιοκαύσιμο που βγαίνει από δημητριακά ή άλλες καλλιέργειες θέλει νερό, που δεν υπάρχει παντού, θέλει αζωτούχα ή φωσφορούχα λιπάσματα που είναι υπεύθυνα για πολύ περισσότερο CO2 από αυτό που θα γλυτώσουμε με το Ε 85 και θέλει εκτάσεις οι οποίες προκύπτουν από την αποψίλωση δασών! Και τι δασών: Σαν αυτά του Αμαζονίου!
Για το λόγο αυτό όλοι κρυφοκοιτάζουν τον ηλεκτρισμό (το υδρογόνο μάλλον αργεί) ως τη μόνη πηγή εναλλακτικής ενέργειας χωρίς ή σχεδόν χωρίς ρύπους, τουλάχιστον για τη ημερινή μορφή των αυτοκινήτων.
Αυτό ήταν και το κυριότερο μήνυμα, όπως λένε, της έκθεσης, αυτό που έμεινε σε όποιον πέρασε από τα περίπτερα των αυτοκινητοβιομηχανιών. Και κυρίως, ότι έχουν ήδη τη λύση για το ηλεκτρικό αυτοκίνητο. Αλλοι κατασκευαστές είχαν αμιγώς ηλεκτρικά, άλλοι ηλεκτροκίνητα με τις λεγόμενες «μπαταρίες ή κυψέλες καυσίμου» δηλαδή υδρόλυση υδρογόνου, κι άλλοι υβριδικά, στα οποία ο ηλεκτροκινητήρας είναι βοηθητικός του θερμικού (πετρέλαιο ή βενζίνη) κινητήρα.
Όλα αυτά, βέβαια, λίγο ή πολύ ρυπαίνουν για να γεμίσουν τις μπαταρίες τους και αργούν λίγο: τα υβριδικά είναι ελάχιστα ακόμη, πριν δε τα τέλη του 2010 δεν θα έχουμε κάποια από τα πρώτα αμιγώς ηλεκτρικά αυτοκίνητα. Κι αυτά θα είναι πάλι ελάχιστα και αρκετά ακριβά (όπως και τα υβριδικά) παρά το ότι στη χώρα μας πωλούνται χωρίς δασμολογικές επιβαρύνσεις.
Το βασικό πρόβλημα των ηλεκτρικών σήμερα είναι στις μπαταρίες καθώς μόλις τώρα έχει ξεκινήσει η εξέλιξη μπαταριών ιόντων λιθίου, που θα λύσουν το πρόβλημα αυτονομίας, όγκου και χρόνου φόρτισης.
Μέχρι να υπάρξει όμως κανονική ροή ηλεκτρικών αυτοκινήτων θα έχουμε να κάνουμε ? ευτυχώς- με το κλασικό αυτοκίνητο. Το οποίο ρυπαίνει λιγότερο από τα φορτηγά, λιγότερο από τα αεροπλάνα, λιγότερο από τα πλοία, λιγότερο από μία μονάδα βωξίτη/αλουμίνας/αλουμινίου, λιγότερο από μία πυρηνική μονάδα παραγωγής ηλεκτρισμού, αλλά είναι αυτό το μόνο που βάλλεται!
Ένα κόμη από τα μηνύματα της έκθεσης είναι ότι κανείς κατασκευαστής δεν επενδύει σοβαρά στο μικρό αυτοκίνητο το οποίο είναι η μόνη λύση στα περιβαλλοντικά προβλήματα που δημιουργούνται τόσο από την παραγωγή όσο και από τη χρήση του. Πριν μισόν αιώνα η τότε πετρελαϊκή κρίση και το θέμα του Σουέζ δημιούργησαν πολλά μικρά αυτοκίνητα και ειδικότερα το θρυλικό Mini του Αλέκου Ισιγόνη, Αντίθετα, σήμερα, που έχουμε πετρελαϊκή κρίση πολύ μεγαλύτερη από τότε και σοβαρό περιβαλλοντικό πρόβλημα, βλέπουμε τα αυτοκίνητά μας συνεχώς να μεγαλώνουν, συνεχώς να βαραίνουν και να? ακριβαίνουν!
Το πολύ μικρό αυτοκίνητο πρέπει να πουληθεί πολύ φθηνά, κάτι που δεν θέλουν οι κατασκευαστές, η δε άνοδος της τιμής όλων είναι ο μόνος τρόπος (μαζί με τις οικονομίες κλίμακας) για να διατηρηθεί η απόδοση των επενδεδυμένων κεφαλαίων στην αυτοκινητοβιομηχανία καθώς πρέπει να μειωθεί η παραγωγή στο επίπεδο (ή λίγο πιο κάτω) της ζήτησης.
Ανακτήθηκε από τον ιστότοπο: http://www.e-tipos.com
Σχετικός δεσμός:http://www.e-tipos.com/newsitem?id=55136
Θα πρέπει να είστε συνδεδεμένος για να υποβάλλετε σχόλιο.
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.