Δεκ 08
3
Νταν Γκίλμορ – Προφήτης νέας εποχής;
ΣΤΑΜΑΤΙΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ | 3 Δεκεμβρίου, 2008 | Γράψτε σχόλιο
Δεν πρόκειται για φιλόσοφο. Δεν αναπτύσσει περίπλοκες θεωρίες. Είναι ένας παγκόσμιος καθοδηγητής στην επανάσταση των Νέων Μέσων.
Εάν ο Ροζέ Γκαροντί γέμιζε τις αθηναϊκές αίθουσες διαλέξεων στη δεκαετία του ?60 και ο Νόαμ Τσόμσκι έδινε τα φώτα του στην ντόπια προοδευτική διανόηση κατά τη δεκαετία του ?90, το ιερό τέρας που η άφιξή του στην Ελλάδα ερέθισε την πρωτοπόρα νεολαία ονομάζεται Νταν Γκίλμορ. Δεν πρόκειται για φιλόσοφο, ούτε καν για αμιγώς πολιτικό σχολιαστή. Δεν αναπτύσσει περίπλοκες θεωρίες, δεν έχει πίσω του κάποιο ογκώδες έργο. Το εμβληματικό βιβλίο του τιτλοφορείται «Το Μέσο είμαστε εμείς». Κυκλοφόρησε τον Αύγουστο του 2004 και έγινε σύντομα η βίβλος των ανά την υφήλιο μπλόγκερ. Οχι απλώς τους αναγνώρισε ως έγκυρους σχολιαστές της επικαιρότητας και της πραγματικότητας, αλλά τους ανακήρυξε προφήτες της νέας, ανατέλλουσας εποχής: της εποχής της δημοσιογραφίας των πολιτών.
Το βιογραφικό του πενηντάρη, περίπου, Νταν Γκίλμορ προσφέρει κύρος στις απόψεις του. Γεννημένος στην Πολιτεία της Νέας Υόρκης, γιος ενός συγγραφέα και μιας μεταφράστριας, σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο πανεπιστήμιο του Βερμόντ. Στα νιάτα του υπήρξε επαγγελματίας μουσικός, επικεφαλής ενός συγκροτήματος που περιόδευε στις ΗΠΑ παίζοντας τζαζ και ροκ. Επέστρεψε στη συνέχεια στο ακαδημαϊκό περιβάλλον και ξεκίνησε παράλληλα να ασχολείται επαγγελματικά με τη δημοσιογραφία. Σύντομα αναδείχτηκε μεταξύ των εγκυρότερων Αμερικανών αρθρογράφων σε ζητήματα τεχνολογίας. Στάθηκε ένας από τους πρώτους διεθνώς επαγγελματίες του Τύπου που άνοιξαν δικό τους μπλογκ κι έριξαν το βάρος από την έντυπη στην ψηφιακή αποτύπωση του λόγου. Από την έμμισθη εργασία σε εφημερίδες και περιοδικά, πέρασε στην ανεξάρτητη πληροφόρηση και την παρέμβαση μέσω του Διαδικτύου. Σήμερα είναι επικεφαλής του Center for Citizen Media, το οποίο στηρίζεται από το πανεπιστήμιο της Αριζόνα και από το Χάρβαρντ.
Πιστεύει στο μέλλον
«Μέχρι πριν από λίγα χρόνια η ενημέρωση συντελούνταν ?από καθέδρας?. Οι επαΐοντες των ΜΜΕ ήταν οι πομποί που ?διαφώτιζαν? με δεσποτικό σχεδόν ύφος τους σιωπηλούς δέκτες. Εάν ήθελε κάποιος πολίτης να παρέμβει, η μόνη του ελπίδα ήταν να δημοσιευτεί η επιστολή του με μικρά γράμματα σε μια εσωτερική σελίδα της εφημερίδας ή να συρθεί ο ίδιος, σαν σφαχτάρι σχεδόν, σε κάποιο τηλεοπτικό ριάλιτι? Σήμερα, με την αλματώδη πρόοδο της τεχνολογίας και την εκμηδένιση σχεδόν του οικονομικού κόστους χάρη στις οπτικές ίνες, το παιχνίδι έχει ανοίξει εντελώς και τα χαρτιά έχουν ανακατευτεί. Ο καθένας μπορεί πολύ εύκολα όχι απλώς να σχολιάσει αλλά και να καλύψει πρώτος εκείνος την είδηση. Οι αρχικές εικόνες της πτώσης των Δίδυμων Πύργων ελήφθησαν με κινητά τηλέφωνα?»
Ο Νταν Γκίλμορ πιστεύει ακράδαντα στο μέλλον. Υιοθετεί τις πλέον αισιόδοξες παραδοχές τόσο της Αριστεράς όσο και της Δεξιάς. Θεωρεί, καταρχήν, σαν τους ρομαντικούς σοσιαλιστές, το μέσο άνθρωπο αρκετά ικανό ώστε να αντιλαμβάνεται και αρκετά καλοπροαίρετο ώστε να μεταδίδει πιστά την αλήθεια. Και όποτε του επισημαίνουν τον κίνδυνο να καταντήσει η πολυφωνία σκέτος θόρυβος είτε να επικρατήσουν οι -κρυμμένοι πίσω απ? την ανωνυμία τους- παραπληροφορούντες μπλόγκερ, απαντάει ότι η «αγορά των πολιτών» είναι σε θέση να αυτορρυθμίζεται. (Το ίδιο βέβαια πίστευαν μέχρι πρόσφατα οι γκουρού του καπιταλισμού σχετικά με την αγορά των κεφαλαίων?) «Ετσι κι αλλιώς» προσθέτει «η μοίρα των χάρτινων εφημερίδων είναι προδιαγεγραμμένη. Η διαφήμιση, η οποία κυρίως τις στηρίζει οικονομικά, διοχετεύεται ολοένα και περισσότερο στο Διαδίκτυο. Αργά ή γρήγορα, λοιπόν, θα σταματήσουν να τυπώνονται. Αν πεις για τα βιβλία, εμείς οι παλιότεροι δεν διανοούμαστε να μην τα ξεφυλλίζουμε. Μόλις όμως κυκλοφορήσει η συσκευή υγρών κρυστάλλων που θα μπορείς να την παίρνεις μαζί σου στην τουαλέτα, θα αλλάξουν κι εκείνα μορφή?»
«E, όχι και ήρωας»
Αν μη τι άλλο, ο Νταν Γκίλμορ δείχνει να εννοεί τα όσα λέει: το βιβλίο του πωλείται στο εμπόριο, διαβάζεται όμως δωρεάν από τους χρήστες του Διαδικτύου. Για τη συμμετοχή του στη διημερίδα «Συμμετοχική Δημοσιογραφία» που οργανώθηκε στη Θεσσαλονίκη δεν ζήτησε προσωπική αμοιβή. Και κατά τη διάρκειά της φάνηκε εξαιρετικά προσιτός ? συναναστράφηκε πιότερο με τα φιντάνια του ελληνικού κινήματος των μπλόγκερ παρά με τους συναδέλφους του καθηγητές πανεπιστημίου. Ποιος ?θα μου πείτε? δεν θα προτιμούσε να ανακατευτεί με τους φοιτητές στη γαλαρία του αμφιθεάτρου από το να τους κοιτάζει αφ? υψηλού καθισμένος στο πάνελ δίπλα στην κυρία Αννα Παναγιωταρέα; «Ε, όχι και ήρωας εγώ!» αποκρίνεται στους πιτσιρικάδες που τείνουν να τον ειδωλοποιήσουν. «Ηρωικοί είναι οι Ιρανοί, οι Ιρακινοί, οι υπήκοοι αυταρχικών καθεστώτων που ρισκάροντας τη ζωή τους ενημερώνουν μέσα από τα μπλογκ τον ?ελεύθερο? κόσμο για τις συνθήκες που επικρατούν στην πατρίδα τους?»
Ο Νταν Γκίλμορ ταξιδεύει αδιάκοπα σε Ανατολή και Δύση διαδίδοντας τις ιδέες του, στις οποίες επενδύει όχι μονάχα ψυχικά αλλά και χρηματικά. Μπορεί το εγχείρημα της έκδοσης μιας ψηφιακής εφημερίδας που θα γραφόταν αποκλειστικά από μπλόγκερ να απέτυχε, μα ετούτο δεν σημαίνει τίποτε κατά την άποψή του. Διανύουμε τα πρώτα μόλις δευτερόλεπτα του πρώτου ημιχρόνου της νέας εποχής. Τυχεροί λοιπόν εκείνοι που είναι αρκετά νεαροί ώστε να βάλουν ?ή τουλάχιστον να πανηγυρίσουν? τα απανωτά γκολ που επιφυλάσσονται εναντίον του σημερινού κατεστημένου.
Οσο για τον αφορισμό του Φραντς Κάφκα ότι «η κάθε επανάσταση ξεθυμαίνει και αφήνει ένα κατακάθι γραφειοκρατίας», δικαίωμα (και υποχρέωση ίσως) της εκάστοτε νέας γενιάς είναι να λαχταρά να τον διαψεύσει?
Ανακτήθηκε από:http://www.e-tipos.com/
Σχετικός δεσμός:http://www.e-tipos.com/newsitem?id=58651
Θα πρέπει να είστε συνδεδεμένος για να υποβάλλετε σχόλιο.
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.