Οκτ 11
10
S. JOBS: ανακάλυψε ανάγκες που δεν ξέραμε ότι είχαμε
ΣΤΑΜΑΤΙΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ | 10 Οκτωβρίου, 2011 | Γράψτε σχόλιο
Δεν υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που μπορούν να περιγραφούν ως ιδιοφυΐες, όμως χωρίς αμφιβολία ο Στιβ Τζομπς ανήκε σε αυτούς. «Δεν μπορείς απλώς να ρωτάς τους καταναλωτές τι είναι αυτό που θέλουν και έπειτα να προσπαθείς να τους το δώσεις. Ωσπου να το δημιουργήσεις, θα θέλουν κάτι άλλο» είχε δηλώσει. Αντιθέτως, εκείνος βασιζόταν στο ένστικτό του για να βελτιώνει ήδη υπάρχουσες τεχνολογίες, να αναπτύσσει νέα προϊόντα και, κυρίως, να τα προωθεί με έναν μοναδικό τρόπο που έπειθε ακόμη και άτομα τα οποία ελάχιστα ασχολούνταν με την τεχνολογία ότι δεν θα μπορούσαν να ζήσουν χωρίς κάτι που δεν χρειάζονταν πραγματικά. Ο Τζομπς ανακάλυψε ανάγκες που δεν ξέραμε ότι είχαμε.
Με τον πρώτο Macintosh, το 1977, ο Στιβ Τζομπς και η Apple έφεραν την επανάσταση στην αγορά των ηλεκτρονικών υπολογιστών, παρά το γεγονός ότι οι υπολογιστές υπήρχαν για δεκαετίες προτού εμφανιστεί στο προσκήνιο της Σίλικον Βάλεϊ ο μετέπειτα δισεκατομμυριούχος οραματιστής. Ενώ ως τότε οι υπολογιστές ήταν ως επί το πλείστον ακριβά μηχανήματα που χρησιμοποιούνταν για επαγγελματικούς σκοπούς, εκείνος λάνσαρε τον πρώτο προσωπικό υπολογιστή μαζικής κλίμακας, αλλάζοντας για πάντα τα δεδομένα.
Παρά τις επιτυχίες της Apple τα επόμενα χρόνια, το «άλμα» ήρθε με την εμφάνιση του iPod, του ψηφιακού καταστήματος μουσικής iTunes και την έναρξη της ψηφιακής επανάστασης στα μίντια. Πριν από το 2001, το ενδιαφέρον εστιαζόταν στα μηχανήματα αναπαραγωγής μουσικών αρχείων ΜΡ3. Τα προϊόντα που υπήρχαν ήταν ογκώδη, συχνά απαιτούσαν χρονοβόρες διαδικασίες και απευθύνονταν κυρίως στους ενθουσιώδεις λάτρεις της τεχνολογίας που έσπευδαν να υιοθετήσουν καθετί νέο.
Τόσο το iPod, με τις φίνες γραμμές του και τις φιλικές προς τον χρή-
στη λειτουργίες, όσο και το iTunes άλλαξαν σε μαζική κλίμακα τον τρόπο με τον οποίο ο κόσμος άκουγε μουσική, άρχισαν όμως παράλληλα να αλλάζουν τον υπολογιστή από εργαλείο σε κάτι προσωπικό, κάτι με το οποίο δενόταν κανείς επειδή αντικατόπτριζε αυτό που ήταν ή που θα ήθελε να είναι.
Και έπειτα, έκανε πάλι τη διαφορά τo 2007, εισάγοντας το iPhone. Και πάλι δεν ήταν το πρώτο «έξυπνο» τηλέφωνο που κυκλοφορούσε στην αγορά, ωστόσο οι προϋπάρχουσες συσκευές χρησίμευαν κυρίως για «ζωντανές» συνομιλίες μέσω γραπτών μηνυμάτων και για την αποστολή ηλεκτρονικής αλληλογραφί-
ας. Ξαφνικά όμως μπορούσε κανείς να σερφάρει στο Internet και να κάνει σχεδόν τα πάντα κατεβάζοντας – και φυσικά πληρώνοντας για αυτό στο ειδικό ψηφιακό κατάστημα της Apple – εφαρμογές κάθε είδους. Και όλα αυτά χωρίς κουμπιά, αλλά με μια οθόνη αφής που έδινε την αίσθηση πως πραγματικά άγγιζε κανείς ό,τι έβλεπε στην οθόνη του iPhone.
Εκ των υστέρων θα μπορούσε να πει κανείς ότι η ηλεκτρονική ταμπλέτα iPad αποτελεί τη φυσική εξέλιξη του iPhone, όμως πέρυσι η παρουσίασή της έγινε αντιληπτή ως άλλο ένα τεχνολογικό άλμα, το οποίο πολλοί καταναλωτές αγκάλιασαν ως εξελικτικό διάδοχο του αντικαταστάτη του φορητού υπολογιστή.
Από την αρχή της ίδρυσης της Apple, o Τζομπς οραματιζόταν τη θετική επίδραση που θα είχε η τεχνολογία στη ζωή του ανθρώπου. Ηταν μοναδικός μεταξύ των τεχνολόγων, διότι η τεχνολογία που δημιουργούσε ξέφευγε από το καθεστώς ενός εργαλείου με περιστασιακή χρήση και μετατρεπόταν σε καθημερινό «σύντροφο» του χρήστη. Μία από τις πιο καίριες ικανότητές του έγκειται στο γεγονός ότι κατάφερνε να απλοποιεί πολύπλοκα προϊόντα υψηλής μηχανικής, «απογυμνώνοντας τα επιπλέον στρώματα επιχειρηματικού πνεύματος, σχεδιασμού και καινοτομίας, ώσπου να μείνει μόνο μια απλή, κομψή πραγματικότητα».
Και όλα αυτά χάρη στην εμμονή του Τζομπς στη λεπτομέρεια, στην αέναη αναζήτηση της τελειότητας ενός προϊόντος και στο πάθος του για τον κομψό σχεδιασμό. Κυρίως όμως χάρη στην ικανότητά του να πείθει, να προκαλεί ενθουσιασμό ακόμη και για μικροκαινοτομίες, και να δημιουργεί ένα πεδίο «στρεβλής πραγματικότητας», στο οποίο εισήγε τους καταναλωτές ώσπου αυτό να μετατραπεί σε πραγματικότητα. Στις παρουσιάσεις των νέων προϊόντων του, εξειδικευμένοι κριτικοί τεχνολογίας αναγκάζονταν να περιμένουν κάποιες ώρες ώστε να περάσει η «υπνωτιστική» επίδραση της ομιλίας του Τζομπς και να μπορέσουν να γράψουν αντικειμενικά την αξιολόγησή τους.
Ο Τζομπς κατάφερε να επανεφεύρει την τεχνολογία ως προϊόν «πολυτελείας». Και έπειτα, όπως παρατήρησε εύστοχα ο ελβετός συγγραφέας Αλέν ντε Μποτόν, «σμίλεψε εκ νέου την αίσθησή μας για το τι χρειαζόμαστε για να είμαστε ευτυχισμένοι».
http://www.tovima.gr/world/article/?aid=424070&h1=true
Θα πρέπει να είστε συνδεδεμένος για να υποβάλλετε σχόλιο.
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.