Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση

Μια μικρή υπόθεση όπως ο θάνατος δεν είναι ικανή να σταθεί εμπόδιο στις καριέρες των ροκ σταρ, που συνεχίζουν να κυκλοφορούν νέο υλικό στα δισκοπωλεία
Μπορεί η βόλτα ανάμεσα στα ράφια ενός δισκοπωλείου να σου προκαλέσει ανατριχίλα; Μπορεί. Από τη μια πλευρά σε κοιτάζει ο Μάικλ Τζάκσον με την πρόσφατη επιτυχία του «Τhis Ιs Ιt», από την άλλη ο Κερτ Κομπέιν με τις καινούργιες κυκλοφορίες των Νirvana, ενώ ο Χέντριξ βγάζει ακυκλοφόρητα, ο Σακούρ επίσης. Όλοι αυτοί, και άλλοι πολλοί, έχουν κοινό χαρακτηριστικό το ότι έχουν περάσει από την άλλη πλευρά. Ας το πούμε αλλιώς: ξέρουν αν υπάρχει μετά θάνατον ζωή. Γιατί, για τη μετά θάνατον επιτυχία είμαστε σίγουροι. Υπάρχει και… είναι πολλά τα λεφτά.

Λίγο προτού συμβεί το μοιραίο, ο Μάικλ Τζάκσον ετοίμαζε τις συναυλίες αλλά είχε αρχίσει να δουλεύει και σε δισκογραφικές ιδέες με διάφορους σταρ της ποπ και σόουλ, όπως οι Αkon και Will.i.am, πράγμα που σημαίνει πως εκτός από το «Τhis Ιs Ιt» ο θρύλος Τζάκσον θα συντηρηθεί με πολλά κομμάτια στο μέλλον.

Οι Νirvana έχουν καινούργιο «ζωντανό» άλμπουμ. Ο Κομπέιν είναι μακαρίτης από τον Απρίλιο του 1996, τέσσερα χρόνια πριν όμως αυτός και οι σύντροφοι Νirvana έκαναν μια μεγάλη εμφάνιση στο Φεστιβάλ Reading στην Αγγλία. Το εν λόγω λάιβ σημείωσε μέγιστο σουξέ στην ιστοσελίδα ΥouΤube, τόσο που οι έχοντες τα δικαιώματα σκέφτηκαν να κυκλοφορήσουν το επίσημο DVD. Ολόφρεσκο, ολοζώντανο- στις νέες κυκλοφορίες. Όπου προστίθεται τώρα και το άλμπουμ τους «Βleach», σε επετειακή έκδοση 20 χρόνια μετά την κυκλοφορία του, ως διπλό CD και βινύλιο (μαζί με το ακυκλοφόρητο έως τώρα λάιβ άλμπουμ, «Live at Ρine Street Τheatre», ηχογραφημένο στο Πόρτλαντ τον Φεβρουάριο του 1990). Ένας άλλος από τους παραγωγικούς του άλλου κόσμου είναι ο Τουπάκ Σακούρ- που, για να είμαι ειλικρινής, δεν θυμάμαι πόσα ακριβώς άλμπουμ έχει βγάλει μετά θάνατον. Πάντως σίγουρα έξι- εφτά. Ο θρύλος λέει πως όταν έπεσε ο Σακούρ νεκρός από τις σφαίρες, το 1996, άφησε στα συρτάρια του καμιά 300ριά τραγούδια. Αυτά δουλεύτηκαν από παραγωγούς και φίλους καλλιτέχνες και βγήκαν κανονικά. Το κοινό δηλαδή ούτε που έχει καταλάβει ότι λείπει. Είναι, λέει, ο πιο επιτυχημένος σε πωλήσεις ράπερ στην Αμερική- κρίμα που δεν είναι εδώ να το χαρεί. Εκτός κι αν το χαίρεται κάπου αλλού- ποιος ξέρει…

Όλοι ξέρουμε, ωστόσο, ότι μπορεί οι συνθήκες να χώρισαν τους Βeatles τότε, ο θάνατος όμως δεν τους έχει χωρίσει ποτέ. Η επικαιρότητα φέρνει τα Σκαθάρια στις βιτρίνες με το βιντεοπαιχνίδι Βeatles Rock Βand, αλλά αυτό δεν σταματάει τους δυο εναπομείναντες να προετοιμάζουν το κοινό και για νέα τραγούδια των τεσσάρων. Πώς; Με τον ίδιο τρόπο που δούλεψε το σύστημα στο «Free Αs Α Βird» και «Real Live»: η Γιόκο βγάζει από το συρτάρι μισοτελειωμένο τραγούδι του Τζον, το παίρνουν οι άλλοι, δουλεύουν πάνω σε αυτό- εγγυημένη επιτυχία. Ο Τζίμι Χέντριξ ήταν εργασιομανής και άφησε πίσω του πάρα πολλά αυθεντικά μάστερ και πράγματα που δεν έχουμε ακούσει. Σύμφωνα με την αδελφή του, Τζέινι, σχεδόν κάθε χρόνο θα έχουμε ακυκλοφόρητα, ή επίσημα μπούτλεγκ, ή κάτι τέλος πάντων ώστε ο φαν του Χέντριξ να μην πάθει στέρηση.

Έλβις Πρίσλεϊ πάνω από όλα. Γελιέται όποιος νομίζει ότι ο Βασιλιάς είναι μια υπόθεση που αφορά νοσταλγούς του ροκ εν ρολ και τους Εlvis impersonators όλου του κόσμου. Ο ΄Ελβις είναι hot όσο και οι καινούργιοι LCD Soundsystem και δεν είναι υπερβολή. Οι επιχειρήσεις Πρίσλεϊ έχουν καταφέρει να περάσουν το είδωλο στις νέες γενιές. Οι DJs φρόντισαν με ρεμίξ να φέρουν τον Βασιλιά στα κλαμπ, σε διαφημίσεις, σε ρινγκτόουνς, ενώ είχαμε πέρσι και ένα άλμπουμ με χριστουγεννιάτικα ντουέτα- θαύματα γίνονται στα στούντιο.

Η επιστροφή Άσιμου και Σιδηρόπουλου

«Άμα σε ΄λέγαν Βάσω θα ήταν μια χαρά/ κι αν ήμουν ο Πικάσο θα σε ζωγράφιζα» τραγουδούσε ο Νικόλας Άσιμος. Τον Φεβρουάριο του 1986 είχε ανέβει στη σκηνή του «Rodeo Club» μαζί με τα στιχάκια του και τα κομμάτια του, τραγουδούσε, απήγγελλε και μιλούσε με τον κόσμο. Ο Άσιμος λοιπόν, είκοσι ένα χρόνια από τότε που έβαλε τέλος στη ζωή του, επικοινωνεί με το κοινό:

είκοσι ένα τραγούδια σε ζωντανή ηχογράφηση. Ο τίτλος, «Μια Παράσταση». Και ο Άσιμος στο «Σχιζοφρενοβλαβίωση» και σε άλλα. Γιατί, όπως έλεγε, «Αν ήσουνα ο Βούδας κι εγώ οροσειρά/ θα είχα τη νιρβάνα πιασμένη απ΄ την ουρά. Να!». Άλλο ένα λάιβ από το «Rodeo». Με ήχο και εικόνα. Ο Παύλος Σιδηρόπουλος λέει «Welcome to the Show» και υποδέχεται τα ροκ πνεύματα που θα ανταποκριθούν στο κάλεσμά του. Σε CD και DVD. Το δεύτερο είναι από συναυλία του στο «Μετρό». Στο CD μάλιστα υπάρχουν και δυο ακυκλοφόρητα κομμάτια, τα «Γομολάστιχα» και «Φυλής και Σπάρτης».

ΑΙΧΜΕΣ Η υποκρισία της μουσικής βιομηχανίας
Του Φοίβου Δεληβοριά

Όταν είσαι έφηβος, έχεις ανάγκη από τους δικούς σου νεκρούς. Ένας φίλος που τον πήρε η άδικη ταχύτητα, ένας τραγουδιστής που η ομορφιά του δεν πρόλαβε ν΄ ανθήσει είναι τα σύμβολα που σε καλούν να συνεχίσεις, να ολοκληρώσεις τη μισοτελειωμένη απάντηση. Η βιομηχανία το ξέρει φυσικά πολύ καλά αυτό και το δηλητηριάζει με υποκριτικές επετειακές εκδόσεις. Κι έτσι τα ελαφάκια του Αϊ-Βασίλη τα αντικαθιστά στο εφηβικό δωμάτιο μια φωτογραφία του Κομπέιν. Θα ΄ταν ωραίο όλο αυτό, αν δεν ήταν τόσο προκαθορισμένο.

Προσωπικά το βλέπω με συμπάθεια, αλλά δεν μου αρκεί. Θεωρώ πολύ πιο πολύτιμο το διαρκές θαυμαστικό τού Τομ Γουέιτς, από το μετέωρο question mark των Joy Division… Το πρώτο κάνει τη βιομηχανία να αισθάνεται αμήχανη, το δεύτερο τη βολεύει μια χαρά.

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4546433&ct=4



Θα πρέπει να είστε συνδεδεμένος για να υποβάλλετε σχόλιο.

Αφήστε μια απάντηση

  • Ημερολόγιο καταχώρησης άρθρων

    Ιανουάριος 2025
    Δ Τ Τ Π Π Σ Κ
     12345
    6789101112
    13141516171819
    20212223242526
    2728293031  
  • Αρχεία

  • Ετικέτες

  • Αποποίηση ευθυνών

    Οι πληροφορίες που παρατίθενται στο τρέχων blog προέρχονται από ψηφιακό υλικό που βρίσκεται διαθέσιμο στο χώρο του διαδικτύου.