Μαρ 09
21
Η ψηφιακή τεχνολογία εκδημοκράτισε το σινεμά
ΣΤΑΜΑΤΙΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ | 21 Μαρτίου, 2009 | Γράψτε σχόλιο
Πώς σκέφτηκε να μπλέξει ηθοποιούς με animation; Μάλλον λόγω χαμηλού προϋπολογισμού. «Εχουμε με δύο φίλους μια ανεξάρτητη εταιρεία παραγωγής, την “Wish you luck”. Η ταινία είναι low budget. Προσπαθήσαμε όμως να είναι άρτια καλλιτεχνικά. Ετσι προέκυψε η ιδέα του καρτούν. Μας γλίτωσε από σκηνικά. Θα σας πω ένα παράδειγμα: Υπάρχει μια σκηνή στην ταινία, όπου οι δύο ερωτευμένοι είναι μπροστά στην πύλη του Βραδεμβούργου και χιονίζει. Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος έχει την ίδια σκηνή στη “Σκόνη του χρόνου”. Πήρε άδεια και χιόνισε το τοπίο. Εμείς δεν έχουμε τη δυνατότητα. Δεν μπορούμε να πληρώσουμε την πραγματικότητα. Ετσι δικαιολογείται το καρτούν», εξηγεί.
Το κόστος, φυσικά, μειώνεται και από την ψηφιακή τεχνολογία που χρησιμοποίησε. Τις digital ταινίες δεν τις βλέπουν όλοι με καλό μάτι. Ο Αγγελος Σπάρταλης έχει την άποψή του: «Είναι ταξικό το ζήτημα. Για να κάνω ταινία θα έπρεπε να πουλήσω το σπίτι μου ή να περιμένω λεφτά από το ΕΚΚ. Με την ψηφιακή μορφή μπαίνουν στο παιχνίδι και νέοι άνθρωποι που διαφορετικά δεν θα μπορούσαν να γυρίσουν ταινία. Πρόκειται για εκδημοκρατισμό του κινηματογράφου», λέει.
Ο ίδιος πάντως από τη ζωγραφική ζει. Γι’ αυτό και όταν σκηνοθετεί, σκέφτεται με εικόνες. «Οταν ξεκινάω μια ταινία, έχω στο μυαλό μου μια εικόνα. Και θέλω να οδηγήσω τους πρωταγωνιστές μου σε αυτή. Σαν να ολοκληρώνω ένα ζωγραφικό πίνακα. Δεν με ενδιαφέρουν τα εργαλεία των κινηματογραφιστών. Εχω ένα σετ εργαλείων από τη ζωγραφική. Αυτό χρησιμοποιώ στο σινεμά».
Ανακτήθηκε από: http://www.enet.gr
Θα πρέπει να είστε συνδεδεμένος για να υποβάλλετε σχόλιο.
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.