Μαρ 09
17
Οι κόρες του Φειδιππίδη!
ΣΤΑΜΑΤΙΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ | 17 Μαρτίου, 2009 | Γράψτε σχόλιο
«Πέρυσι έτρεξα 115 χιλιόμετρα συνεχόμενα, σε 24 ώρες. Φέτος που ο αγώνας θα είναι διπλάσιος, ελπίζω να τα καταφέρω να φτάσω ώς και τα 200 χιλιόμετρα! Θέλω, επίσης, να δω, εάν θα μπορέσω για δύο ολόκληρες ημέρες να μείνω άυπνη».
Η ξεναγός κ. Δήμητρα Γιαννακοπούλου ετοιμάζεται να τρέξει σε αγώνα δρόμου διάρκειας 48 ωρών. Η 48χρονη γυναίκα δείχνει σίγουρη πως τα πόδια της θα τη βγάλουν για άλλη μια φορά ασπροπρόσωπη, θα αντέξουν στον ασυνήθιστο αγώνα στον οποίο θα πάρει μέρος, στις 8 Απριλίου, στο γήπεδο χόκεϊ, στο Ελληνικό. Αθλήτρια του Συλλόγου Δρομέων Υγείας Αθηνών, όχι απλά τρέχει, αλλά «καταβροχθίζει» τα χιλιόμετρα. Το τελευταίο δίμηνο, μάλιστα, έχει ανεβάσει και στροφές, με συνεχείς καθημερινές προπονήσεις, μέχρι και παραμονές του επίπονου εγχειρήματος.
«Είναι και θέμα τακτικής- διαχείρισης του χρόνου σου ο τερματισμός σου: όπως διαπίστωσα και πέρυσι, θέλει και περπάτημα εν μέσω της διαδρομής, έστω για λίγα μέτρα, όχι ασταμάτητο τρέξιμο: χρειάζεσαι και πολλά υγρά, αλλά και τροφή, στη διάρκεια του υπερμαραθωνίου αυτού, ακόμα και μουσική για να σπάσεις λιγάκι τη μονοτονία…», λέει στα «ΝΕΑ». Το «μικρόβιο» του… τρεχαλατζή κόλλησε από τον γιατρό σύζυγό της, κ. Δημήτρη Καζούρη, η κ. Γιαννακοπούλου. «Εκείνος ξεκίνησε να τρέχει. Ήθελε να ανεβεί ως ορειβάτης σ΄ ένα απότομο βουνό, στην Ελβετία: χρειαζόταν, λοιπόν, να βελτιώσει τη φυσική κατάστασή του, οπότε άρχισε το ορεινό τρέξιμο.
Έτσι κι εγώ τον ακολούθησα: παρά το σοβαρό πρόβλημα στη μέση μου, έκανα ορειβασία, ανέβηκα δυο φορές στις Άλπεις και δυνάμωσα, ώσπου μπήκα κι εγώ με όρεξη στο αγώνισμα!».
Από τα χαράματα
Σήμερα πια μετρά δέκα χρόνια ως δρομέας αντοχής και η μέρα της αρχίζει απαραίτητα με τροχάδην, μαζί με τον άντρα της.
«Τον χειμώνα ξυπνάμε πάρα πολύ πρωί, πάμε για τρέξιμο στις 6 το πρωί, για να προλάβουμε και τις δουλειές μας. Το καλοκαίρι ακόμα πιο νωρίς, στις 05.30.
ΟΡΙΑ ΑΝΤΟΧΗΣ
Στόχος της κ. Δήμητρας Γιαννακοπούλου είναι να διανύσει απόσταση 200 χλμ. σε διάστημα 48 ωρών
«Οι υπεραποστάσεις είναι ένα στοίχημα με τον εαυτό σου»
«Ποτέ δεν μου άρεσε το τρέξιμο, αρχικά ήμουν πεζοπόρος, μέλος Ορειβατικού Συλλόγου. Ώσπου, ξαφνικά, μια μέρα βγήκα έξω κι έτρεξα, έκανα τον κύκλο του σπιτιού μου. Αυτό ήταν, από τότε κόλλησα! Τον περασμένο Δεκέμβριο έτρεξα 86 χιλιόμετρα σε πανελλήνιο δωδεκάωρο αγώνα. Ήμουν η μοναδική γυναίκα που συμμετείχε. Τώρα, τον Απρίλιο, πάω αποφασισμένη να μη σταματήσω για 24 ολόκληρες ώρες: να τερματίσω, αν όχι με γρήγορο, έστω με πιο αργό τρέξιμο ή περπάτημα. Δεν προτίθεμαι με τίποτα να εγκαταλείψω. Αντιθέτως, θα ήθελα να μην πέσω κάτω από τα 130 χιλιόμετρα…» ξεκαθαρίζει.
Άγχος- όπως λέει- δεν έχει, η ιδιομορφία του αγώνα αυτού δεν την τρομάζει.
«Ίσα ίσα που θέλω με μεγάλη χαρά να πάρω μέρος, να διαπιστώσω αν θα ξεπεράσω τον εαυτό μου, είναι ένα προσωπικό στοίχημα! Ουσιαστικά προετοιμάζομαι ψυχικά, λιγότερο αγωνιστικά: ξέρω πως θα πάω εκεί και θα μου αρέσει, γιατί θα δω εκπληκτικούς δρομείς, πολύ πιο έμπειρους από μένα. Και μόνο που τρέχεις δίπλα τους και προσπαθείς να τους ακολουθήσεις είναι σπουδαία υπόθεση! Το αποτέλεσμα, η θέση στην τελική κατάταξη, έρχεται δεύτερο σε σημασία…» υποστηρίζει η αθλήτρια του Απόλλωνα Δυτικής Αττικής.
Οι μεγάλες κούρσες αρχίζουν με ένα μικρό βήμα
ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ κόπο αλλά τρόπο για να αρχίσει κανείς, έστω και μετά τα τριάντα, το τρέξιμο όπως συνιστούν όσοι κι όσες το δοκίμασαν. Αρκεί, όπως λένε, οι επίδοξοι δρομείς να αλλάξουν πρώτα απ΄ όλα… μυαλά. «Σημασία έχει να το πάρεις απόφαση να το κάνεις. Ειδικά εμείς οι γυναίκες, έχουμε έναν επιπλέον λόγο να αθλούμαστε: λόγω του καρκίνου του μαστού, επιβάλλεται να περπατάμε και να τρέχουμε, το ίδιο και για την πρόληψη της οστεοπόρωσης…», υποστηρίζει η δρομέας μεγάλων αποστάσεων κ. Δήμητρα Γιαννακοπούλου. «Αρχικά, δηλαδή, χρειάζεται επιμονή και θέληση για να ασχοληθεί κανείς συστηματικά. Ας αρχίσει να περπατάει και σιγά σιγά ας βάλει στο πρόγραμμά του ένα ελαφρύ τζόγκινγκ. Αυτό που μετράει δεν είναι η διάρκεια, αλλά η συχνότητα προπόνησης, αρκούν έστω ένας-δυο γύροι τη φορά. Από ΄κει και πέρα, χρειάζεται σταδιακά και κάποιος επιπλέον χρόνος προπόνησης, τουλάχιστον τρεις φορές την εβδομάδα τρέξιμο, έστω για λίγα λεπτά της ώρας, σε στάδιο ή και σε ανοιχτό χώρο, ακόμα και στο βουνό. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι να ακολουθούμε και υγιεινή διατροφή. Για μεγάλες αποστάσεις, απαγορεύονται ξενύχτια κι άλλες υπερβολές. Για κάπνισμα ούτε λόγος…».
Ανακτήθηκε από: http://www.tanea.gr
Θα πρέπει να είστε συνδεδεμένος για να υποβάλλετε σχόλιο.
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.