Δεκ 08
31
Ο Ολιβερ Τουίστ έτρωγε άνοστα, αλλά χόρταινε?
ΣΤΑΜΑΤΙΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ | 31 Δεκεμβρίου, 2008 | Γράψτε σχόλιο
Ερευνα Βρετανών για τη διατροφή στα βικτωριανά πτωχοκομεία
Ακόμα και αν δεν έχετε διαβάσει τον «Ολιβερ Tουίστ» του Καρόλου Ντίκενς και απλά παρακολουθήσατε μία από τις απειράριθμες τηλεοπτικές ή κινηματογραφικές διασκευές του, είναι βέβαιο πως έχετε ταυτίσει τον μικρό πρωταγωνιστή με την πείνα και το μόνιμο αίτημά του για «άλλο λίγο φαΐ».
Αραγε η καθημερινή διατροφή στα βικτωριανά πτωχοκομεία αρκούσε για να αναπτυχθεί ένα αγόρι εννιά χρόνων; Αυτό ακριβώς το ερώτημα προσπάθησαν να απαντήσουν Βρετανοί ερευνητές ? δύο διατροφολόγοι, ένας παιδίατρος και ένας ιστορικός. Τα συμπεράσματα της έρευνάς τους δημοσιεύθηκαν πρόσφατα στην ηλεκτρονική έκδοση του British Medical Journal.
Τρεις φορές έτρωγαν χυλό
Oπως διαπίστωσαν, το σιτηρέσιο του Ολιβερ Tουίστ αποτελούσε εγγύηση για την τάχιστη απίσχνανσή του και την προσβολή του από θανατηφόρες ασθένειες. Το πτωχοκομείο όπου ζούσε ο μικρός Ολιβερ, γράφει ο Ντίκενς, προσέφερε στους «ενοίκους» του τρεις μερίδες υδαρή χυλό καθημερινά, ένα κρεμμύδι δύο φορές την εβδομάδα και μισό καρβελάκι ψωμί κάθε Κυριακή.
Mε βάση αυτή την περιγραφή, οι ερευνητές πιστεύουν ότι ο Ολιβερ Tουίστ θα πρέπει να λάμβανε περίπου ενάμιση λίτρο χυλού κάθε μέρα. Εφαρμόζοντας μια συνταγή την οποία βρήκαν σε βρετανικό βιβλίο μαγειρικής του 17ου αιώνα, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι σιτηρέσιο αποτελούμενο από υδαρή χυλό πρέπει να προσέφερε στον μικρό ήρωα του μυθιστορήματος περί τις 400 θερμίδες ημερησίως. Προφανώς ένα τόσο μικρό θερμιδικό φορτίο δεν αρκεί για την κάλυψη των αναγκών ενός 9χρονου αγοριού. Χωρίς αμφιβολία, μία τόσο φτωχή σε συστατικά διατροφή θα προκαλούσε αναιμία, σκορβούτο, ραχίτιδα αλλά και μπέρι μπέρι.
Ομως, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο «Ολιβερ Tουίστ» είναι μυθιστόρημα. Δοκίμιο του 1843, που υπογράφει ο δρ Τζόναθαν Περέιρα, προτείνει τέσσερις τύπους διατροφής για πτωχοκομεία. Φυσικά, κανένα συσσίτιο δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί «απολαυστικό» αλλά κάλυπτε τις διατροφικές ανάγκες ενός φυσιολογικού ανθρώπου.
Ο χυλός, σε αντίθεση με αυτόν που υποτίθεται ότι έτρωγε ο Ολιβερ Tουίστ, ήταν αρκετά θρεπτικός καθώς κάθε ημίλιτρο περιείχε περισσότερα από 35 γραμμάρια βρώμης. Σε συνδυασμό με λίγο ψωμί, πατάτες, ελάχιστο κρέας και τυρί, κάθε γεύμα προσέφερε σε όσους έμεναν στο πτωχοκομείο περί τις 1.600 με 1.700 θερμίδες ημερησίως. Ενα εννιάχρονο παιδί πρέπει να καταναλώνει από 1.800 έως 2.200 θερμίδες ημερησίως. Με ισορροπημένη πρόσληψη πρωτεϊνών, λίπους και υδατανθράκων, μια τέτοια διατροφή προσεγγίζει τις σημερινές προτάσεις των ιατρών. Μπορεί να είναι ανιαρή και άνοστη, αλλά καλύπτει τις ανάγκες του ανθρώπινου οργανισμού.
Λιτά τα πτωχοκομεία
«Κατά πάσα πιθανότητα, τα πτωχοκομεία, όπου όσοι έβρισκαν κατάλυμα έπρεπε να εργάζονται εάν ήθελαν να σιτίζονται, κατέβαλλαν προσπάθειες ώστε αυτά που προσέφεραν να μην απέχουν ιδιαίτερα από τις συστάσεις των ειδικών της εποχής», υποστηρίζει ο Τζόναθαν Ρέιναρτζ, διευθυντής του Κέντρου Ιστορίας της Ιατρικής του πανεπιστημίου του Μπέρμιγχαμ. Γενικά, όμως, τα ιστορικά και επιστημονικά στοιχεία είναι αδιαμφισβήτητα. Τα πτωχοκομεία ήταν λιτά και το φαγητό μια γευστική πρόκληση, αλλά είναι μάλλον βέβαιο ότι ο Ολιβερ δεν θα χρειαζόταν να εκλιπαρήσει για μεγαλύτερη ποσότητα, αφού τουλάχιστον θα χόρταινε.
Ανακτήθηκε από τον ιστότοπο: http://news.kathimerini.gr
Σχετικός δεσμός:http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_1_31/12/2008_297757
Θα πρέπει να είστε συνδεδεμένος για να υποβάλλετε σχόλιο.
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.