Μετάφραση: Δεν πρέπει πια κανείς να παίρνει όρκο

Συγχρονία: Την φράση αυτή είπε ο φύλακας στον Κρέοντα, διότι είχε ορκιστεί ότι δεν θα ξανά επιστρέψει μετά από τα σκληρά λόγια όπου με τόση άνεση ο Κρέοντας τον “έλουζε”. Ο λόγος για τον οποίο ο φύλακας γύρισε ήταν για να παραδώσει την Αντιγόνη στον τυρρανικό βασιλιά καθώς την έπιασε επ’ αυτοφώρω να ραντίζει τον νεκρό αδερφό της με αγίασμα δακρύζοντας και ουρλιάζοντας για τον άδικο χαμό του.

Διαχρονία:

H φράση αυτή συμπυκνώνεται το αβέβαιο της ανθρώπινης φύσης. Δεν υπάρχει τίποτα για το οποίο να είμαστε απολύτως σίγουροι ότι δε θα πράξουμε ποτέ, όχι μόνο γιατί οι άνθρωποι αλλάζουν με τα χρόνια αντιλήψεις, αλλά κυρίως γιατί κανείς δε γνωρίζει κάτω από ποιες συνθήκες και για ποιους λόγους θα αναγκαστεί να πράξει ό,τι μέχρι τότε θεωρούσε αδιανόητο.

Παράσχος Αθανάσιος, Β3