Κατηγορία: Γενικά
Έντυπα
Υπόδειγμα Αίτησης ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ ΑΙΤΗΣΗΣ
Υπεύθυνη Δήλωση ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΔΗΛΩΣΗ
Υπόδειγμα Ευρωπαϊκού Βιογραφικού Σημειώματος YΠOΔΕΙΓΜΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟΥ
Έρευνα για τις εργασιακές αξίες
Στόχος της έρευνας ήταν η μελέτη των εργασιακών αξιών των μαθητών του Γυμνασίου. Οι εργασιακές αξίες είναι γενικές πεποιθήσεις γύρω από την επιθυμητότητα συγκεκριμένων γνωρισμάτων – χαρακτηριστικών της εργασίας (για παράδειγμα, η αμοιβή, η αυτονομία, οι εργασιακές συνθήκες) και συγκεκριμένων σχετιζόμενων με την εργασία εκβάσεων (για παράδειγμα, επίτευξη, πραγμάτωση, γόητρο). Όπως οι γενικές αξίες, έτσι και οι εργασιακές αξίες λειτουργούν ως κριτήρια, τα οποία το άτομο χρησιμοποιεί προκειμένου να επιλέξει τις κατάλληλες σχετιζόμενες με την εργασία συμπεριφορές και εργασιακούς στόχους. Οι εργασιακές αξίες είναι κεντρικού ενδιαφέροντος για την επαγγελματική πορεία και ανάπτυξη των ατόμων, ειδικά των νέων, οι οποίοι προσπαθούν να προσδιορίσουν τη μελλοντική επαγγελματική τους δραστηριότητα.
Το δείγμα της έρευνας μας ήταν 108 μαθητές της Β΄και Γ΄ τάξης του 2ου Γυμνασίου Ν. Μηχανιώνας. Οι μαθητές αρχικά ενημερώθηκαν γενικά για τις εργασιακές αξίες και ειδικά για κάθε μία από αυτές και στη συνέχεια τους δόθηκε ερωτηματολόγιο σε ηλεκτρονική μορφή στο οποίο καλούνταν να επιλέξουν 3 εργασιακές αξίες με φθίνουσα σειρά.
Οι εργασιακές αξίες ήταν:
Ανεξαρτησία
Δημιουργικότητα
Δόξα-Φήμη-Γόητρο
Ελεύθερος χρόνος
Επαφή με ανθρώπους
Ηγεσία-Διοίκηση
Μετακινήσεις-ταξίδια
Οικονομικές απολαβές
Περιβάλλον Εργασίας
Τα αποτελέσματα της έρυνας έδειξαν ότι για τους μαθητές είναι πάρα πολύ σημαντικό να έχουν ένα επάγγελμα που θα τους επιτρέπει να έχουν αρκετό ελεύθερο χρόνο για άλλες ασχολίες, εκτός των εργασιακών. Επίσης, ιδιαίτερη αξία έχει να κάνουν ένα επάγγελμα που να τους δίνει τη δυνατότητα να έρθουν σε επαφή με άλλους ανθρώπους αλλά και να αναπτύξουν τη δημιουργικότητά τους. Τέλος, στις πρώτες προτιμήσεις των μαθητών ήταν και επαγγέλματα τα οποία θα τους αποφέρουν σημαντικές οικονομικές απολαβές, αλλά και επαγγέλματα μέσα από τα οποία θα αποκτήσουν δόξα-φήμη-γόητρο. Μάλιστα οι εργασιακές αξίες, όπως οι Οικονομικές Απολαβές, Δόξα-Φήμη-Γόητρο και Μετακινήσεις-Ταξίδια εμφανίστηκαν πολλές φορές ως οι 3 επικρατέστερες στις προτιμήσεις των μαθητών.
Από την άλλη πλευρά δε φαίνεται να έχει ιδιαίτερη σημασία για τους μαθητές το περιβάλλον εργασίας, αλλά και ένα επάγγελμα στο οποίο να ασκούν διοίκηση ή να έχουν γενικώς ηγετική θέση.
Το Ελληνικό Εκπαιδευτικό Σύστημα
Το διάγραμμα που ακολουθεί παρουσιάζει συνοπτικά τη δομή του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος…
Η Εκπαίδευση στην Ελλάδα είναι υποχρεωτική για όλα τα παιδιά μεταξύ των ηλικιών 4-15 (από το σχολικό έτος 2018-2019), δηλαδή περιλαμβάνει την Πρωτοβάθμια (Νηπιαγωγείο και Δημοτικό) και την κατώτερη Δευτεροβάθμια (Γυμνάσιο). H σχολική ζωή, όμως, των μαθητών μπορεί να ξεκινά από την ηλικία των 2,5 ετών (προσχολική εκπαίδευση) σε ιδρύματα (ιδιωτικά και δημόσια) που ονομάζονται Βρεφονηπιακοί Παιδικοί Σταθμοί. Ορισμένοι Βρεφονηπιακοί Παιδικοί σταθμοί διαθέτουν και Νηπιακά Τμήματα που λειτουργούν παράλληλα προς τα Νηπιαγωγεία.
Η διάρκεια φοίτησης στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση (Δημοτικό) είναι εξαετής, με ηλικία εισόδου το 6ο έτος. Παράλληλα προς τα κοινά Νηπιαγωγεία και Δημοτικά λειτουργούν και Ολοήμερα σχολεία, τα οποία έχουν διευρυμένο ωράριο λειτουργίας και εμπλουτισμένο Αναλυτικό Πρόγραμμα.
Η μετα-υποχρεωτική Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, σύμφωνα με τη μεταρρύθμιση του 1997, περιλαμβάνει δύο τύπους σχολείων: τα Γενικά Λύκεια και τα Επαγγελματικά Λύκεια. Η διάρκεια φοίτησης είναι τριετής στα Γενικά Λύκεια και στα Επαγγελματικά Λύκεια, ενώ δεν αποκλείονται αμοιβαίες μετακινήσεις από τον ένα τύπο σχολείου στον άλλο.
Παράλληλα με τα κοινά σχολεία της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης λειτουργούν και Ειδικά Νηπιαγωγεία, Δημοτικά, Γυμνάσια, Λύκεια και λυκειακές τάξεις, που απευθύνονται σε μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Επίσης λειτουργούν και Μουσικά, Εκκλησιαστικά και Αθλητικά Γυμνάσια και Λύκεια.
Στη Μετα-δευτεροβάθμια Εκπαίδευση εντάσσονται τα Ινστιτούτα Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΙΕΚ).
Η Ανώτατη Εκπαίδευση περιλαμβάνει τον:
Α. Πανεπιστημιακό τομέα:
1. Πανεπιστήμια
2. Πολυτεχνεία
3. Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ)
Β. Τεχνολογικό τομέα:
1. Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (ΤΕΙ)
2. Ανώτατη Σχολή Παιδαγωγικής και Τεχνολογικής Εκπαίδευσης (ΑΣΠΑΙΤΕ)
Επίσης, σημειώνεται ότι το σύνολο των ΤΕΙ της χώρας έχουν πλέον ενταχθεί σε Πανεπιστημιακά Ιδρύματα (ΑΕΙ).
Επιπρόσθετα, στο ΕΑΠ οι φοιτητές γίνονται αποδεκτοί από την ηλικία των 22 ετών μετά από κλήρωση.
Περισσότερα στο https://eurydice.eacea.ec.europa.eu/el/national-education-systems/greece/organosi-toy-ekpaideytikoy-systimatos-kai-tis-domis-toy
Λεξικό όρων και εννοιών
Γ.Ε.Λ Γενικό Λύκειο
Ε.Ο.ΜΜ.Ε.Χ. Ελληνικός Οργανισμός Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων και Χειροτεχνίας
Ο.Α.Ε.Δ. Οργανισμός Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού
ΕΠΑ.Λ. Επαγγελματικά Λύκεια
Ι.Ε.Κ. Ινστιτούτο Επαγγελματικής Κατάρτισης
ΥΠ.Ε.Π.Θ. Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων
Ο.Ε.Ε.Κ. Οργανισμός Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης
Α.Ε.Ι. Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα
Τ.Ε.Ι. Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα
Ν.Π.Δ.Δ. Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου
Ν.Π.Ι.Δ. Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου
Φ.Ε.Κ. Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβέρνησης
Γ.Γ.Ι. Γενική Γραμματεία Ισότητας
Τ.Α. Τοπική Αυτοδιοίκηση
Μ.Μ.Ε.Ε. Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας και Ενημέρωσης
Π.Ι. Παιδαγωγικό Ινστιτούτο
Ε.Ι.Ν. Εθνικό Ίδρυμα Νεότητας
Κ.Ε.Κ. Κέντρα Επαγγελματικής Κατάρτισης
Ι.Κ.Υ. Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών
Γ.Γ.Ν.Γ. Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς
ΚΕ.ΣΥ.Π. Κέντρο Συμβουλευτικής και Προσανατολισμού
ΓΡΑ.Σ.Ε.Π. Γραφείο Συμβουλευτικής και Επαγγελματικού Προσανατολισμού
Σ.Ε.Π. Σχολικός Επαγγελματικός Προσανατολισμός
Ε.Κ.Ε.Π. Εθνικό Κέντρο Επαγγελματικού Προσανατολισμού
Ε.Σ.Υ.Ε. Εθνική Στατιστική Υπηρεσίας της Ελλάδας
Α.Φ.Μ. Αριθμός Φορολογικού Μητρώου
Μετάβαση Το «πέρασμα» από μία γνωστή κατάσταση σε μία άλλη άγνωστη σε εμάς
Άδεια Άσκησης Επαγγέλματος Χορηγείται ανάλογα με τα εκπαιδευτικά του προσόντα και την επαγγελματική εμπειρία του επαγγελματία
Αγορά Εργασίας Είναι ο χώρος μέσα στον οποίο παράγονται και διατίθεται προϊόντα ή υπηρεσίες|
Διά βίου μάθηση (ή εκπαίδευση) Η φιλοσοφική αντίληψη σύμφωνα με την οποία η εκπαίδευση θεωρείται ως μια μακροχρόνια διαδικασία που ξεκινάει από την γέννηση του ανθρώπου και συνεχίζει σε όλη τη διάρκεια της ζωής του.
Τηλεργασία Με την χρήση ενός Η/Υ και ενός τηλεφώνου, ο εργαζόμενος δουλεύει από το σπίτι του ή σε διάφορα Κέντρα Τηλεργασίας
Μερική απασχόληση Απασχόληση με μειωμένο ωράριο
Ρήσεις – Γνωμικά- Αποφθέγματα
…σχετικά με την εργασία και το επάγγελμα…
Επαγγέλματα από το παρελθόν…
Λατερνατζής:
Γύρω στα 1900 στους δρόμους της Αθήνας ο πλανόδιος οργανοπαίχτης, που γυρνούσε τις γειτονιές, και άπλωνε μελωδικούς σκοπούς κάτω στα σπίτια της παλιάς Αθήνας λεγόταν λατερνατζής. Η λατέρνα είναι ένα αυτόματο «φορητό» μουσικό όργανο που έχει πάρα πολλές ομοιότητες με το πιάνο. Μάλιστα το χαρακτηρίζουν και αυτόματο πιάνο. Χωρίζεται σε δύο μέρη : α) το πάνω μέρος που περιλαμβάνει τις χορδές (απ΄το πάνω «μπαλκόνι» μέχρι το κάτω και το ηχείο, β) το κάτω μέρος (το κιβώτιο) που περιλαμβάνει τον κύλινδρο και τους μηχανισμούς του. Στη σύγχρονη εποχή η λατέρνα είναι σπάνιο θέαμα.
Παγοπώλης:
Ο παγοπώλες είχαν ένα καρότσι (ή τρίκυκλο) και πάνω σε αυτά μετέφεραν τον πάγο (που κατασκευαζόταν σε ειδικά εργοστάσια) και περνούσαν από γειτονιά σε γειτονιά. Για να προστατέψουν τα χέρια τους από την ψύξη , φορούσαν χοντρά γάντια. Χρησιμοποιούσαν ένα εργαλείο όπου τους βοηθούσε να σπάνε τον πάγο. Από τη μία μεριά ήταν κοπίδι και από την άλλη γάντζος. Χάραζε με το κοπίδι την παγοκολόνα και ύστερα με το γάντζο χτυπούσε στο άνοιγμα και ο πάγος σχιζόταν αμέσως. Οι νοικοκυρές έβαζαν τον πάγο στις «παγωνιέρες», ένα ξύλινο ορθογώνιο κατασκεύασμα, επενδυμένο εσωτερικά με αλουμίνιο. Είχε και δύο πόρτες, μια πάνω και μία κάτω. Στο πάνω μέρος τοποθετούσαν την παγοκολόνα και δίπλα ήταν ένα ντεπόζιτο που κατέληγε εξωτερικά σε μια κάνουλα . Γέμιζαν το ντεπόζιτο με νερό, και έτσι είχαν πάντα κρύο νερό. Στο κάτω μέρος υπήρχαν ράφια όπου τοποθετούσαν τα τρόφιμα και τα ποτά. Κάτω κάτω υπήρχε ένα συρταράκι όπου έτρεχαν τα νερά από τον πάγο που έλιωνε και οι νοικοκυρές το άδειαζαν όταν γέμιζε για να μην πλημμυρίσει.
Εφημεριδοπώλης:
Ο πλανόδιος εφημεριδοπώλης ασκούσε το επάγγελμά του χωρίς να έχει συγκεκριμένο μαγαζί. Παραλάμβανε τις εφημερίδες από τα Πρακτορεία Διανομής Τύπου και τις πουλούσε στους περαστικούς περπατώντας στους κεντρικούς δρόμους της πόλης του ή τις άφηνε στην είσοδο των σπιτιών των μόνιμων πελατών του (συνήθως φωνάζοντας δυνατά τους τίτλους των ειδήσεων της πρώτης σελίδας). Ο εφημεριδοπώλης των αρχών του 20ου αιώνα διαλαλούσε τη πραμάτεια του : το » Σκριπ», το «Άστυ», την » Ακρόπολη» και πολλές φορές ενημέρωνε για τα μεγάλα γεγονότα: «Εφημερίδες! Έκτακτο παράρτημα!». Αποτελούσε μία από τις χαρακτηριστικές φιγούρες της γειτονιάς.
Γανωματής:
Τα παλιά μπακιρένια οικιακά σκεύη (ταψιά , καζάνια , τηγάνια κλπ), με τον καιρό οξειδώνονταν και έπρεπε να γανωθούν, να περαστεί δηλαδή η επιφάνεια τους με ειδικό μέταλλο (καλάι -κασσίτερος). Έτσι προστατεύονταν από τα δηλητηριώδη οξείδια του χαλκού. Η διαδικασία αυτή γίνονταν από ειδικούς τεχνίτες, συνήθως γυρολόγους, τους γανωτήδες. Είχαν μαζί τους τα απαραίτητα εργαλεία και έκαναν τη δουλειά τους επιτόπου. Αφού καθάριζαν καλά τα σκεύη, αλείφανε το εσωτερικό τους με οινόπνευμα και το τρίβανε με κουρασάνι (τριμμένο κεραμίδι). Μετά κράταγαν το σκεύος με τη τσιμπίδα πάνω στη φωτιά και έριχναν μέσα το νησιαντήρι (χλωριούχο αμμώνιο), για να στρώσει καλύτερα το καλάι πάνω στο χάλκωμα. Αφού το σκούπιζαν καλά, άπλωναν το λιωμένο καλάι σ΄όλη την επιφάνεια του σκεύους μ’ ένα χοντρό βαμβακερό ύφασμα … Στο τέλος το σκούπιζαν με καθαρό βαμβάκι για να γυαλίσει.
Νερουλάς:
Στην παλιά Αθήνα που δεν υπήρχαν οι βρύσες μέσα στα σπίτια (ούτε φυσικά υδραυλική εγκατάσταση για πόσιμο νερό), ο νερουλάς αναλάμβανε την τροφοδότησή τους με νερό. Υπήρχε συνήθως ένας νερουλάς σε κάθε γειτονιά και είχε σταθερή πελατεία. Έκανε πολλά κοπιαστικά δρομολόγια και αμειβότανε περίπου 1 δεκάρα τον τενεκέ. Το επάγγελμα του νερουλά διατηρήθηκε μέχρι το 1930, οπότε ιδρύθηκε η ΟΥΛΕΝ (η οποία με τη σειρά της αντικαταστάθηκε από την ΕΥΔΑΠ).
Παγωτατζής:
Οι παγωτατζήδες βράζανε το γάλα και προσθέτανε ζάχαρη, αυγά, κακάο ή βανίλια, ανάλογα με τη γεύση που θέλανε να φτιάξουν. Όταν έβραζε το μείγμα, το κατέβαζαν από τη φωτιά και το τοποθετούσαν σε ένα μεταλλικό κάδο, ο οποίος βρισκόταν μέσα σε ένα ξύλινο βαρέλι. Στο κενό που υπήρχε ανάμεσα στο ξύλινο βαρέλι και στον κάδο, έβαζαν πάγο και συνέχιζαν να ανακατεύουν το μείγμα μέχρι να πήξει. Φορτώνανε το βαρέλι στο καρότσι, με μια ειδική μεταλλική κουτάλα, πέρνανε μαζί και τα χωνάκια τους και γύριζαν τις γειτονιές «γλυκαίνοντας» μικρούς και μεγάλους. Κατά διαστήματα έριχναν και κομμάτια πάγου εξωτερικά για να μη λιώσει το παγωτό.
Γαλατάς:
Ο γαλατάς άρμεγε πρωί πρωί τις αγελάδες του, τις κατσίκες του ή τα πρόβατα του, γέμιζε στα γκιούμια (βαθιά μπακιρένια σκεύη με στόμιο) το φρέσκο γάλα, τα φόρτωνε στο γαϊδουράκι του και στη συνέχεια κατευθύνονταν στις γειτονιές. Όταν έφτανε στον προορισμό του, έδενε το γαϊδουράκι του σε κάποιο δέντρο και άρχιζε να μοιράζει το γάλα. Είχε μια μικρή κούπα όπου γεμάτη ζύγιζε μισή οκά και έτσι υπολόγιζε την ποσότητα που πουλούσε. Συνήθως είχε συγκεκριμένο δρομολόγιο με μόνιμους πελάτες. Αν περίσσευε γάλα, γύριζε στις γειτονιές και προσπαθούσε να πουλήσει και το υπόλοιπο.
Λούστρος:
Ο λούστρος έβαφε τα παπούτσια των περαστικών. Συνήθως τριγύριζε στα διάφορα καφενεία, σε καταστήματα αλλά και σε διάφορα σημεία των δρόμων για να βρει πελάτες. Κουβαλούσε ένα ξύλινο κασελάκι με πλαϊνές θήκες που είχε τις μπογιές και τις βούρτσες του και ότι άλλο χρειαζόταν για το γυάλισμα των παπουτσιών. Το κασελάκι αυτό είχε μακρύ λουρί για την μεταφορά του στον ώμο και ένα καρεκλάκι για να κάθεται από το ένα μέρος στο άλλο που πήγαινε. Πάνω στο κασελάκι ο πελάτης έβαζε το πόδι του και ο λούστρος έκανε τη δουλειά του με γρήγορες κινήσεις: καθάρισμα, βάψιμο, γυάλισμα. Πάντα όμως πριν ξεκινήσει έβαζε δυο κομμάτια χαρτόνι ή σκληρό πλαστικό στα πλαϊνά του παπουτσιού, ώστε να μην λερώνει τις κάλτσες του πελάτη. Στις μέρες μας, ίσως κάπου στην Αθήνα θα συναντήσει κανείς κανέναν πλανόδιο λούστρο, ο οποίος αποτελεί κάτι το αξιοπερίεργο για τους τουρίστες.
Video Επαγγελμάτων
Εδώ μπορείτε να παρακολουθήσετε video σχετικά με μια πληθώρα επαγγελμάτων.
Επαγγέλματα που θα έχουν ζήτηση στο μέλλον
Τουρισμός: Υπολογίζεται ότι θα δημιουργήσει 220.000 θέσεις εργασίας την επόμενη δεκαετία.
Θέσεις εργασίας:
► Υπεύθυνος καταλύματος ή ταξιδιωτικού πρακτορείου.
► Ξεναγός σε ιστορικά αξιοθέατα ή και ενάλιες αρχαιότητες.
► Υπεύθυνος πολιτιστικών εκδηλώσεων για την οργάνωση εκθέσεων, παραστάσεων κ.λπ.
► Υπεύθυνος εμπορίου εξειδικευμένων ειδών που αφορούν στο βουνό ή στη θάλασσα.
► Σεφ, διευθυντής τροφίμων και ποτών.
► Στέλεχος διαδικτυακού τουριστικού marketing.
Υγεία: Παραμένει κλάδος με ζήτηση, καθώς η γήρανση του πληθυσμού, αλλά και η αύξηση του προσδόκιμου ζωής ενδεχομένως να φέρουν αύξηση της απασχόλησης στον κλάδο. Μελέτες κάνουν λόγο για δημιουργία 2 εκατομμυρίων θέσεων εργασίας πανευρωπαϊκά τα επόμενα χρόνια.
Θέσεις εργασίας:
► Χημικός με ειδίκευση στην έρευνα και την παραγωγή φαρμακευτικών και παραφαρμακευτικών προϊόντων.
► Ιατρός κλινικός γενετιστής.
► Φαρμακοποιός – φαρμακολόγος ή κλινικός φαρμακοποιός.
► Μοριακός βιολόγος.
► Ιατρός επείγουσας ιατρικής.
► Ψυχολόγος με ειδίκευση στην κοινωνική κλινική ψυχολογία των εξαρτήσεων.
► Πληροφορικός της υγείας.
Ενέργεια και πράσινη τεχνολογία: Το γεγονός ότι θα ιδρυθεί πανεπιστημιακό τμήμα για την έρευνα κοιτασμάτων πετρελαίου καταδεικνύει τις προοπτικές που έχει ο κλάδος της ενέργειας, άποψη που ενδυναμώνεται ακόμη περισσότερο και από τον φυσικό πλούτο που έχει η Ελλάδα και των προοπτικών των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας.
Θέσεις εργασίας:
► Ενεργειακός μελετητής.
► Εξειδικευμένο στέλεχος σε συστήματα ηλεκτρικής ενέργειας.
► Τεχνικός αυτοματισμών.
► Τεχνικός φωτοβολταϊκών συστημάτων.
► Σύμβουλος ενεργειακών επενδύσεων.
► Εξειδικευμένο στέλεχος σε θέματα εξοικονόμησης ενέργειας.
► Εξειδικευμένο στέλεχος σε θέματα προστασίας περιβάλλοντος.
► Τεχνικός αιολικών συστημάτων.
Μεταποίηση: Τρόφιμα και δομικά υλικά
Ο κλάδος τροφίμων άντεξε στην κρίση και αποτελεί σταθερά ένα από τα σημαντικότερα τμήματα της ελληνικής μεταποίησης και έναν από τους βασικούς κινητήριους μοχλούς της ελληνικής οικονομίας. Μπορεί στον τομέα αυτό την κατάσταση να παραμένει σκιώδης και οι μισθοί να έχουν δεχθεί ισχυρό πλήγμα και στην παρούσα φάση δεν υπάρχει κάτι βέβαιο για ανάπτυξη του κλάδου.
Άλλος τομέας μεταποίησης είναι τα δομικά υλικά, καθώς υπάρχει πολύ μεγάλη ποικιλία προϊόντων, αριθμός επιχειρήσεων και ισχυρή εξωστρέφεια. Τομείς με καλές προοπτικές χαρακτηρίζονται, επίσης, τόσο ο τομέας του μετάλλου όσο και η ξυλουργική.
Θέσεις εργασίας:
► Διευθυντής μονάδας βιομηχανίας.
► Υπεύθυνος μηχανημάτων και εργοστασίου.
► Χειριστής μηχανημάτων.
► Υπεύθυνος ανάπτυξης της παραγωγικής διαδικασίας.
► Στέλεχος Διαχείρισης Ασφάλειας και Ποιότητας Τροφίμων.
► Επιστήμονας έρευνας.
► Μηχανικός Υποδομών.
► Εξειδικευμένο στέλεχος Περιβαλλοντικής Προστασίας.
Ναυτιλία: Ο κλάδος, παρά την κρίση, χαρακτηρίζεται από σταθερή αύξηση στη δημιουργία νέων θέσεων, οι οποίες είναι υψηλής ειδίκευσης και αντίστοιχα υψηλών αμοιβών, αλλά ο αριθμός τους δεν είναι πολύ μεγάλος ακόμη.
Θέσεις εργασίας:
► Πράκτορας πλοίων.
► Ναυτιλιακός δικηγόρος – νομικός σύμβουλος.
► Ναυλομεσίτης.
► Υπεύθυνος λογιστηρίου.
► Τροφοδότης πλοίων.
► Υπεύθυνος marketing και επικοινωνίας.
► Σχεδιαστής μηχανών πλοίων.
Ψηφιακή τεχνολογία και επικοινωνίες – ηλεκτρονικό εμπόριο: Είναι ο κλάδος που αντέχει καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο στην κρίση, παρουσιάζοντας μεγάλες προοπτικές ανάπτυξης. Συνήθως υπάρχουν πάρα πολλές αγγελίες για θέσεις εργασίας, ενώ, συχνά πυκνά κολοσσοί του κλάδου θα αναζητήσουν υπαλλήλους για συγκεκριμένους τομείς και νέα προγράμματα.
Θέσεις εργασίας:
► Ειδικός ανάπτυξης εφαρμογών κινητής τηλεφωνίας.
► Προγραμματιστής
► Ειδικός ανάπτυξης λογισμικού
► Αναλυτής συστημάτων
► Σχεδιαστής ή μηχανικός δικτύων
► Υπεύθυνος Διαδικτύου
► Υπεύθυνος ποιότητας ή ασφάλειας πληροφοριακών συστημάτων και δικτύων
► Διαχειριστής βάσεων δεδομένων και κέντρων δεδομένων.
► Μηχανικός υλικού (hardware engineer)
► Ειδικός εφαρμογής ελέγχων στην ανάπτυξη λογισμικού και την εγκατάσταση υλικού
Δια Βίου Μάθηση
Ο όρος “διά βίου μάθηση (ή εκπαίδευση)” αναφέρεται σε μια φιλοσοφική αντίληψη σύμφωνα με την οποία η εκπαίδευση θεωρείται ως μια μακροχρόνια διαδικασία που ξεκινάει από την γέννηση του ανθρώπου και συνεχίζει σε όλη τη διάρκεια της ζωής του. Ο όρος αυτός καλύπτει όλα τα είδη, τύπους και επίπεδα της εκπαίδευσης, τυπικής και μη τυπικής. Στη σύγχρονη διαρκώς αναπτυσσόμενη κοινωνία η αύξηση των γνώσεων γίνεται με πολύ γρήγορους ρυθμούς και οι απαιτήσεις της αγοράς εργασίας συνεχώς αλλάζουν. Συνεπώς, η επιμόρφωση και η συμπληρωματική εκπαίδευση αποτελούν μία διαρκή προτεραιότητα για το σύγχρονο εργαζόμενο. Όλες οι μαθησιακές δραστηριότητες στις οποίες συμμετέχουμε καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής μας και που έχουν σαν στόχο τη βελτίωση των γνώσεων, των δεξιοτήτων και των εφοδίων σε προσωπικό, κοινωνικό και επαγγελματικό επίπεδο ονομάζεται διά βίου μάθηση.
Η Δια βίου Μάθηση περιλαμβάνει την Δια βίου Εκπαίδευση και την Δια βίου Κατάρτιση. H “Δια βίου Εκπαίδευση” αφορά τη διαδικασία απόκτησης γνώσης, γενικής και επιστημονικής, τόσο στο πλαίσιο διαμόρφωσης μιας ολοκληρωμένης προσωπικότητας, όσο και στο πλαίσιο εισόδου στην απασχόληση, ενώ η «Δια βίου Κατάρτιση» αφορά στη διαδικασία εξειδικευμένης μόρφωσης, με σκοπό την ανάπτυξη εξειδικευμένων δεξιοτήτων, στα πλαίσια συγκεκριμένης επαγγελματικής δραστηριότητας. Υπηρεσίες Δια βίου Κατάρτισης σε αποφοίτους υποχρεωτικής και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης παρέχουν τα Ινστιτούτα Επαγγελματικής Κατάρτισης, ενώ τα Κέντρα Επαγγελματικής Κατάρτισης παρέχουν υπηρεσίες Δια βίου Κατάρτισης τόσο σε αποφοίτους υποχρεωτικής και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, όσο και σε αποφοίτους ανώτατης (πανεπιστημιακής και τεχνολογικής) εκπαίδευσης.