Οι πίδακες είναι περίπλοκοι αλλά πανταχού παρόντες στη σωματιδιακή φυσική – είναι δύσκολο να αποφευχθούν και δύσκολο να εξηγηθούν.
Κάθε φορά που ένα μόνο κουάρκ ή γκλουόνιο ταξιδεύει μόνο του, τραβά νέα σωματίδια από το κενό και γίνεται ένα σύννεφο σωματιδίων, που ταξιδεύουν περίπου προς την ίδια κατεύθυνση. Αυτό είναι ένα τζετ.

Αν οι φυσικοί θέλουν να μάθουν πόσα κουάρκ ή γκλουόνια εκπέμπονται από μια αλληλεπίδραση, πρέπει να ξεμπλοκάρουν τους (μερικές φορές επικαλυπτόμενους) πίδακες.

Αυτό το φαινόμενο δεν μοιάζει με κανένα άλλο στη σωματιδιακή φυσική. Υπάρχουν και άλλες διαδικασίες που δημιουργούν ζεύγη σωματιδίων-αντισωματιδίων, αλλά τα ελεύθερα κουάρκ παράγουν αυθόρμητα περισσότερα κουάρκ μέχρι να δεσμευτούν όλα, είτε σε ζεύγη είτε σε τριπλέτες.

Μεμονωμένα κουάρκ δεν μπορούν να υπάρξουν επειδή η δύναμη μεταξύ τους δεν ελαττώνεται με την αύξηση της απόστασης.
Η βαρύτητα, οι ηλεκτρικές δυνάμεις και η ασθενής δύναμη γίνονται όλα αμελητέα καθώς τα αντικείμενα απομακρύνονται, αλλά η ισχυρή δύναμη, η οποία διέπει τη συμπεριφορά των κουάρκ, αυξάνεται καθώς τα κουάρκ διαχωρίζονται, φθάνοντας σε μια οριακή τιμή μερικών χιλιάδων Newton ακόμα κι αν η απόστασή τους μεγαλώσει κι άλλο.
Καθώς η απόσταση μεταξύ των κουάρκ μεγαλώνει, η ενέργεια που προστίθεται στο αρχικό ζεύγος των κουάρκ δημιουργεί νέα ζεύγη αντίστοιχων κουάρκ μεταξύ των αρχικών δύο, όπως επίσης και ζεύγη σωματιδίων-αντισωματιδίων.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ένα κουάρκ δεν μένει απομονωμένο: Κοστίζει λιγότερη ενέργεια για να δημιουργήσει περισσότερα κουάρκ από το να είναι μόνο του.

Για ένα εξαιρετικά ενεργητικό κουάρκ ή γκλουόνιο που εκσφενδονίζεται μακριά από μια σύγκρουση, αυτή η διαδικασία συμβαίνει αρκετές φορές, με αποτέλεσμα έναν πίδακα.

Έτσι λοιπόν, τα στοιχειώδη σωματίδια κουάρκ και γκλουονίων που εμπλέκονται σε μια σύγκρουση υψηλής ενέργειας δεν είναι άμεσα παρατηρήσιμα.
Η αλληλεπίδραση παράγει πίδακες νεοδημιουργημένων αδρονίων που είναι παρατηρήσιμοι. Αυτά τα αδρόνια δημιουργούνται, ως εκδήλωση ισοδυναμίας μάζας-ενέργειας, όταν εναποτίθεται επαρκής ενέργεια σε έναν δεσμό κουάρκ-κουάρκ, όπως όταν ένα κουάρκ σε ένα πρωτόνιο χτυπιέται από ένα πολύ γρήγορο κουάρκ ενός άλλου προσκρούοντος πρωτονίου κατά τη διάρκεια ενός πειράματος επιταχυντή σωματιδίων.

https://news.fnal.gov/2014/05/what-is-a-jet/?fbclid=IwAR3X3E4WwGakvf4BHRlwXV4GNEpwm665dLEaiXEcsiTPkZnBs17KbAm5n2Q
https://en.wikipedia.org/wiki/Strong_interaction