Κβαντική Θεωρία VS Κλασσική Φυσική
5ο συνέδριο του Solvay (Βρυξέλλες, Οκτώβρης 1927)*
Στις αρχές του 20ού αιώνα κάποια πειράματα δεν μπορούσαν να εξηγηθούν με τη φυσική του Γαλιλαίου και του Νεύτωνα, με την Κλασική Φυσική. Τότε έκανε την εμφάνισή της η Κβαντική Θεωρία, η οποία κατάφερε να εξηγήσει τα “ανεξήγητα” για την Κλασική Φυσική φαινόμενα.
Η «Κβαντική Μηχανική» εμφανίζεται για πρώτη φορά με το όνομα αυτό το 1924 στη μελέτη του Born «Περί της Κβαντομηχανικής».
Μεγάλοι επιστήμονες, όπως ο Χάιζενμπεργκ, ο Σρέντινγκερ, ο Ντιράκ συνέβαλαν για να πάρει η Κβαντομηχανική τη μορφή που έχει σήμερα, αν και πολλοί μεγάλοι φυσικοί, όπως ο Αϊνστάιν, αμφισβήτησαν κατά πόσο αποτελεί μια πλήρη θεωρία.
Λίγο μετά λοιπόν την πρώτη της εμφάνιση, αρχίζει και η διαμάχη για την ερμηνεία της που πήρε μεγάλη διάσταση στο 5ο συνέδριο του Solvay (Βρυξέλλες, Οκτώβρης 1927) στο οποίο συμμετείχαν 29 διακεκριμένοι επιστήμονες.
Τα στρατόπεδα ήταν δύο:
1. Ερμηνεία της Σχολής της Κοπεγχάγης (θετικισμός) με εκπροσώπους της τον Bohr, Heisenberg, κ.ά. σύμφωνα με την οποία δεν μπορούμε να περιγράψουμε τα όντα όπως είναι στην «πραγματικότητα», αλλά όπως αυτά μας εμφανίζονται μέσα από την παρατήρησή μας με τα διάφορα όργανα που χρησιμοποιούμε γι’αυτό. Η ερμηνεία αυτή αμφισβητεί την έννοια της αιτιότητας και την ισχύ της τοπικότητας στο μικρόκοσμο.
2. Ρεαλιστική ερμηνεία με εκπροσώπους της τον Einstein, Planck, Shrodinger, κ.ά. κατά την οποία υπάρχει αντικειμενική πραγματικότητα ανεξάρτητη από αυτόν που κάνει τη μέτρηση, ισχύει η αιτιοκρατία (ανάλογα με την αιτία διαμορφώνεται και το αποτέλεσμα) και η αρχή της τοπικότητας δηλαδή λόγω της πεπερασμένης ταχύτητας μετάδοσης της πληροφορίας (με ανώτατο όριο c) τα σώματα δεν μπορούν να αλληλεπιδράσουν ακαριαία.
Τα μέχρι τώρα πειράματα έχουν δείξει να δικαιώνονται οι προβλέψεις της Κβαντικής Θεωρίας, παράλληλα όμως έχουν αναπτυχθεί κι άλλες εναλλακτικές θεωρίες που προσπαθούν να λύσουν και κάποια φιλοσοφικά ζητήματα όπως αυτό της ύπαρξης ή μη «αυτόνομης πραγματικότητας», ανεξάρτητης δηλαδή από την ύπαρξη κάποιας συνείδησης που προφανώς δεν μπορεί να την συλλάβει.
Ας «τηλεμεταφερθούμε» τώρα για λίγο στην εποχή που έζησαν οι μεγάλες προσωπικότητες που συμμετείχαν σ’ αυτό το συνέδριο του Solvay και ας παρακολουθήσουμε κάποια ιστορικά στιγμιότυπα στο βίντεο του εκλεκτού συναδέλφου Φυσικού Ανδρέα Βαλαδάκη:
*ΣΥΝΕΔΡΙΑ ΣΟΛΒΕ
