Μιχάλης Καλατζής, Β Λυκείου
Η φινλανδική κοινωνία εφαρμόζει κατά γράμμα το ρητό «όλα είναι εκπαίδευση» στο εκπαιδευτικό της σύστημα. Σε αυτό έχουν ληφθεί μέτρα τα οποία έχουν εκφέρει το αποζητούμενο αποτέλεσμα και γι’ αυτό τον λόγο πρέπει να ενσωματωθούν και στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα.
Συγκεκριμένα,
σύμφωνα με το φινλανδικό μοντέλο, κάθε εκπαιδευτικό σύστημα πρέπει να δώσει προτεραιότητα στην αναδημιουργία του σχολικού προγράμματος. Αναλυτικότερα, πρέπει να αυξηθεί το σχολικό ωράριο και τα μαθήματα να αντικατασταθούν από θεματικές ενότητες. Οι ενότητες αυτές, οι οποίες θα προσεγγίζουν τα γνωστικά αντικείμενα, θα έχουν ως κύριο στόχο να προϊδεάζουν και να καθοδηγούν τους μαθητές με βάση τα ενδιαφέροντα και τις ικανότητές τους.
Επιπλέον, οι μαθητές δεν θα πρέπει να αξιολογούνται με τη μέθοδο της μετωπικής διδασκαλίας αλλά θα πρέπει να εργάζονται σε ομάδες κατά την διάρκεια των σχολικών ωρών. Έτσι, οι μαθητές θα αναπτύξουν σε μεγαλύτερο βαθμό το πνεύμα της συνεργασίας και θα νιώθουν μεγαλύτερη άνεση μέσα στην τάξη. Ακόμη, θα πρέπει να επιτευχθεί και εξατομικευμένη μάθηση ώστε να προωθούνται και οι προσωπικοί στόχοι κάθε μαθητή. Επιπρόσθετα, στα σχολεία πρέπει να πραγματοποιείται σωστή χρήση της τεχνολογίας από τους μαθητές για τη μέγιστη απόδοσή τους σε κάθε διδακτική ώρα.
Τέλος, ο κάθε εκπαιδευτικός πρέπει να διαθέτει υψηλά επαγγελματικά προσόντα, για να μπορεί να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις των παραπάνω μεταρρυθμίσεων. Θα πρέπει να διδάσκει σε ολιγομελή τμήματα έως και 15 παιδιά. Με αυτόν τον τρόπο θα έχει τη δυνατότητα να αφιερώνει περισσότερο χρόνο σε κάθε μαθητή, ανάλογα με τις δυνατότητες του καθενός, με αποτέλεσμα οι μαθητές ως σύνολο να αντιλαμβάνονται καλύτερα τη διδακτική ύλη κάθε φορά. Επίσης θα πρέπει να έρχεται σε συχνή επικοινωνία με τους κηδεμόνες των μαθητών του, για να αναφέρει την πρόοδό τους και να τους ενημερώνει για τις ικανότητες που παρουσιάζει κάθε παιδί.
