“Με βάση το νέο Αναλυτικό Πρόγραμμα Σπουδών, με τη διδασκαλία του μαθήματος της Ιστορίας στη Γ΄τάξη επιδιώκεται, μεταξύ των άλλων, τα παιδιά στην αρχή να έρθουν σε επαφή με τους σημαντικότερους ελληνικούς μύθους, για να χαρούν, όπως τονίζει σε σχετική μελέτη του ο Ι.Θ. Κακριδής, “την ομορφιά των αρχαίων μύθων απλά και απροβλημάτιστα, όπως χαίρονται ένα παραμύθι”,….”(Βιβλίο Δασκάλου Ιστορία Γ΄ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ, σελ.5).

“Για το μάθημα της Ιστορίας τα παιδιά μελετούν μια δυο φορές τη συγκεκριμένη ενότητα, εντοπίζουν τα κυριότερα σημεία και τις έννοιες που πιθανόν διδάχτηκαν, ώστε να είναι σε θέση να αποδίδουν το περιεχόμενο της ενότητας, χωρίς να υποχρεώνονται να αποστηθίσουν ούτε το βασικό κείμενο ούτε τα συνοδευτικά κείμενα….”(Βιβλίο Δασκάλου Ιστορία Γ΄ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ, σελ.11).

Βιβλιογραφία

“Ιστορία Γ’ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ”, Βιβλίο Δασκάλου, ΟΕΔΒ, Αθήνα 2007

Mε βάση σχετική οδηγία του Υπουργείου Παιδείας ο ενδεικτικός συνολικός χρόνος απασχόλησης των μαθητών με εργασίες στο σπίτι φαίνεται στον παρακάτω πίνακα:

Πηγή:εδώ

Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει η πυραμίδα μάθησης, η οποία αναφέρει ότι ο μέσος όρος διατήρησης της γνώσης, δηλαδή αυτό που συγκρατούν οι μαθητές, συνίσταται ενδεικτικά στο:

• 5% των πληροφοριών που ακούνε
• 10% αυτών που διαβάζουν
• 20% αυτών που βλέπουν μέσα από εικόνες, βίντεο κλπ. Αυτό σημαίνει ότι ο εκπαιδευτικός που διδάσκει χρησιμοποιεί εποπτικά μέσα διδασκαλίας και έχει τη δυνατότητα να αξιοποιήσει τον εργαστηριακό εξοπλισμό του σχολείου.
• 30% αυτών που αντιλαμβάνονται από επιδείξεις και πειράματα.
• 50% αυτών που διαπραγματεύονται μέσω δραστηριοτήτων συνομιλίας και αντιπαράθεσης σε ομάδες.
• 75% αυτών που μαθαίνουν μέσα από την πράξη. Ανάλογες δραστηριότητες γίνονται στις εργαστηριακές ασκήσεις, στα πειράματα των ίδιων των μαθητών, στις κατασκευές ή στις μελέτες που μπορούν να κάνουν στο πλαίσιο των μαθημάτων τους.
• 90% των πληροφοριών που χρησιμοποιούν για να διδάξουν άλλους. Ανάλογες δραστηριότητες γίνονται στο πλαίσιο των παρουσιάσεων (όχι ανάγνωσης) των εργασιών που πρέπει να τους ανατίθενται στο πλαίσιο των μαθημάτων  και βέβαια από την ομαδοσυνεργατική διδασκαλία κατά την οποία οι μαθητές υποβοηθούν τους υπόλοιπους ή παρουσιάζουν στην ομάδα ή στην τάξη το τμήμα της εργασίας που διαπραγματεύτηκαν.

Πηγή: εδώ

     Πάντα κυκλοφορούσαν διάφορες θεωρίες σχετικά με τη σχολική επίδοση των μαθητών. Ως μαθήτρια αλλά και ως εκπαιδευτικός άκουγα και ακούω τους γονείς να χρησιμοποιούν τη φράση «είναι στο παιδί», «δεν παίρνει τα γράμματα» κ.τ.λ. Δεν είχα άποψη επί του θέματος μέχρι που διάβασα το βιβλίο της Άννας Φραγκουδάκη («Κοινωνιολογία της εκπαίδευσης», Εκδόσεις Παπαζήση, Αθήνα 1985), το οποίο δίνει ξεκάθαρες απαντήσεις για τους παράγοντες που επηρεάζουν τη σχολική επίδοση. Οι πολυπληθείς λοιπόν σχετικές έρευνες έδειξαν ότι τελικά «δεν είναι στο παιδί αλλά είναι στο γονέα». Δε βρέθηκαν γονίδια που να καθορίζουν το δείκτη ευφυΐας του ανθρώπου και τα διάφορα τεστ νοημοσύνης αμφισβητούνται ως προς την εγκυρότητά τους. Τι σημαίνει όμως «είναι στο γονέα»; Τα συμπεράσματα των ερευνών είναι ότι η σχολική επίδοση των μαθητών είναι άρρηκτα  συνδεδεμένη με την κοινωνική τους προέλευση. Το μορφωτικό επίπεδο των γονέων είναι ο σημαντικότερος παράγοντας της σχολικής επίδοσης. «..στα 100 παιδιά αγροτών, τα 5 μόνο θα αποκτήσουν πανεπιστημιακό πτυχίο, ενώ στα 100 παιδιά διπλωματούχων με ανώτερα επαγγέλματα, τα 90»(Άννα Φραγκουδάκη, «Κοινωνιολογία της Εκπαίδευσης», Εκδόσεις Παπαζήση, Αθήνα 1985, σελ.43).  Σημαντικό ρόλο διαδραματίζει επίσης το οικονομικό επίπεδο της οικογένειας και η γεωγραφική προέλευση.

Βιβλιογραφία

Άννα Φραγκουδάκη, «Κοινωνιολογία της εκπαίδευσης», Εκδόσεις Παπαζήση, Αθήνα 1985