Προσπάθησε! Δεν γίνεται αλλιώς.

Για να τελειώνουμε με όσους έγραψαν 10.000 μόρια και νιώθουν τόσο πετυχημένοι, που πρέπει να μας το πούνε και στα Τεντ και στα Μεξ κι όλα τα σόσιαλ μίδια.

Αυτό που λέει ο γονιός κι ο δάσκαλος στον υποψήφιο είναι:

αν γράψεις καλά έχεις καλές (ή καλύτερες από άλλους) πιθανότητες για ένα μετέπειτα επαγγελματικό ξεκίνημα με καλύτερα εφόδια.

p ⇒ q, απλή συνεπαγωγή -κι αυτή ασαφής, fuzzy, με ένα σωρό ακόμη παραμέτρους

 

Κανείς δεν μιλάει για ισοδυναμία, κανείς δεν ισχυρίζεται ότι επειδή ισχύει το ένα, p ⇒ q, θα ισχύει και το άλλο, ¬p ⇒ ¬q. Αυτά δεν είναι μαθηματικά! Μόνο αστοιχείωτος είναι αυτός που θα ισχυριστεί ότι, επειδή στην περίπτωσή του έτυχε να ισχύσει το ¬p ⇒ q, να κάνει, δηλαδή, κάποια επαγγελματική επιτυχία (δε μιλάω καν για ξεκίνημα ή για ποιότητα εφοδίων) χωρίς να έχει πάει καλά στις πανελλήνιες, αυτό πάει να πει ότι δεν ισχύει το p ⇒ q, και κακώς το πιστεύουμε.

Από το p ⇒ q δεν προκύπτει το ¬p ⇒ ¬q. Κανείς δεν ισχυρίζεται ότι αν δεν πας καλά στις πανελλήνιες δεν θα αποκτήσεις εφόδια και δεν θα πας καλά επαγγελματικά.

Το μόνο που προκύπτει από το p ⇒ q είναι το ¬q ⇒ ¬p. Παναπεί, αν τελικά η καριέρα σου δεν ξεκίνησε καλά γιατί σούλειψαν τα εφόδια, ψάξου μήπως φταίει κι ότι δεν είχες περάσει κάπου, όπου απλώς έχασες τον χρόνο σου.

Φυσικά, για εκείνον που το q είναι χρήμα και μόνο, ας ξεχάσει αυτήν την κουβέντα.

Κι όταν λέμε «πανελλήνιες» δεν εννοούμε υποχρεωτικά μόνο αυτές καθαυτές, το σύστημα που θα σε βάλει στα ελληνικά ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Πανελλήνιες είναι το κάθε φίλτρο, η κάθε δοκιμασία που θα σε βάλει, απόφοιτο πια, στο επόμενο στάδιο της ζωής σου· αυτό που θα σου ανοίξει κόσμους, γνώση, δεξιότητες, ερωτήματα, νοήματα, αυτό που θα σε οδηγήσει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο -τρόπο που μπορεί να μην τον φαντάζεσαι καν τώρα- στην επόμενη, αυτοδύναμη φάση της ζωής σου.

Κι έτσι εμείς, δάσκαλοι και γονείς, θα συνεχίσουμε να τονίζουμε στα παιδιά μας ότι τούτος ο αγώνας τους ως τις πανελλήνιες έχει νόημα. Έχει νόημα ακριβώς για την επιλογή τους και τα επόμενα βήματα. Εντέλει αυτό που θα ξεχαστεί στην πορεία είναι όλος ο ιδρώτας και το ζόρι ως τα 18 ή τα 20, αλλά αυτό που θα μετρήσει μετά, είναι τι επιλογές και τι δρόμους άνοιξε. Εκεί αρχίζει να είναι πολύτιμος ο χρόνος.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *