Η Επίσκεψη στη Βουλή

ΤΕΤΑΡΤΗ 30 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2005, ΩΡΑ 10.30 π.μ.

Όταν ακούει κανείς ότι  μαθητές επισκέφτηκαν τη Βουλή των Ελλήνων σκέφτεται ότι σίγουρα βαρέθηκαν. Όμως κάνετε λάθος· ήταν μια επίσκεψη γεμάτη περιπέτειες, αφού για λίγο ένιωθες σαν το Τζέιμς Μποντ. Αρχικά ειδικοί φρουροί μας είπαν να περιμένουμε στην είσοδο για να ελέγξουν τα ονόματα μας στον υπολογιστή. Όλα όμως είχαν κανονιστεί από την κ. Σχοιναράκη, χάρη στην οποία πραγματοποιήθηκε αυτή η επίσκεψή μας στην Βουλή κι έτσι πολύ γρήγορα έγινε η ταυτοποίηση. Εντωμεταξύ χαζεύαμε κάποιους ανδριάντες, από τους οποίους ξεχωρίσαμε έναν αφιερωμένο στη «Μάνα». Συνεχίζω… μας ζήτησαν μόλις μπήκαμε στο κτήριο, στη δεξιά πλευρά του, για άλλη μια φορά τις ταυτότητες μας, περάσαμε κάτω από ένα ειδικό μηχάνημα, μας έδωσαν τα καρτελάκια μας και… έτοιμοι για την ξενάγηση.

Το κτήριο που στεγάζει σήμερα τη Βουλή των Ελλήνων ανεγέρθηκε αρχικά ως ανάκτορο του Όθωνα, του πρώτου βασιλεία της Ελλάδας, την περίοδο του 1836-1843 με σχέδια του Βαυαρού αρχιτέκτονα Φρίντριχ φον Γκέρτνερ και στέγασε διαδοχικά δυο βασιλικές δυναστείες, του Όθωνα και του Γεωργίου Α’. Το 1930 η κυβέρνηση Ελευθέριου Βενιζέλου αποφάσισε τη στέγαση της Βουλής και της Γερουσίας στο κτήριο των ανακτόρων, τροποποιώντας το λίγο με σχέδια του αρχιτέκτονα Α. Κριεζή..

Για να επισκεφτούμε το μέρος όπου ψηφίζονται οι νόμοι και παίρνονται οι σημαντικότερες αποφάσεις για τη χώρα μας χρησιμοποιήσαμε τον πρώτο ανελκυστήρα που ήρθε στην Ελλάδα. Αρχικά, πήγαμε στο δεύτερο όροφο στο βιβλιοστάσιο, στα αναγνωστήρια και τα γραφεία της βιβλιοθήκης της Βουλής, η οποία είναι και η μεγαλύτερη στην Ελλάδα, η ψηφιοποίηση της οποίας μόλις ολοκληρώθηκε. Υπάρχει τμήμα ηλεκτρονικής αποθήκευσης και μικροφωτογράφησης και συντήρησης έργων τέχνης καθώς και τμήμα εκδόσεων. Ιδιαίτερη εντύπωση μας έκαναν κι εμάς, όπως και σε κάθε επισκέπτη αυτούς τους δυο αιώνες, οι ζωγραφικές και γλυπτικές διακοσμήσεις, με τα σημαντικότερα γεγονότα του αγώνα των Ελλήνων και με πορτραίτα των αγωνιστών

Επισκεφτήκαμε, στη συνέχεια, και την έκθεση με θέμα: ‘30 χρόνια από το Σύνταγμα του 1975’, στην αίθουσα Ελευθερίου Βενιζέλου. Εκεί είδαμε τη Χάρτα της Ελλάδος του Ρήγα, λιθογραφίες με το Ρήγα, την Ελληνική Νομαρχία του Ανωνύμου του Έλληνος, ελαιογραφίες, χαλκογραφίες, το προσωρινό πολίτευμα της Κρήτης, που είχε υπογραφεί στους Αρμένους το 1822, πολλές συνθήκες αλλά και την πρώτη εφημερίδα που τυπώθηκε στην ελεύθερη Ελλάδα.

Σταθήκαμε με περιέργεια μπροστά σε ένα μαυρόασπρο κουτί και ρωτώντας μάθαμε ότι ήταν η πρώτη κάλπη, η οποία ήταν χωρισμένη σε δυο μέρη· ναι σε λευκό φόντο και όχι σε μαύρο. Σε κάθε εκλογικό τμήμα υπήρχε και από μια κάλπη για κάθε υποψήφιο. Από τότε έχει μείνει η φράση: ‘τον μαύρισε ο λαός’, δηλαδή τον καταψήφισε. ..Πόσες μαύρες πετρούλες δε θα βρίσκαμε σήμερα, αν ίσχυε ακόμη αυτή η κάλπη!!

Αργότερα επισκεφτήκαμε την αίθουσα όπου υπάρχουν τα πορτρέτα των πρωθυπουργών της Ελλάδας από το 1830 και, όπως μας είπαν, σε λίγες μέρες θα ήταν έτοιμο και το πορτρέτο του Κ. Καραμανλή. Το πιο διασκεδαστικό, όμως, ήταν η επίσκεψή μας στο εντευκτήριο των Βουλευτών, κοινώς το καφενείο τους. Εκεί, ήπιαμε πορτοκαλάδα και συζητήσαμε με μερικούς από τους παρευρισκόμενους για την εκπαιδευτική πολιτική. Ειδικότερα, μιλήσαμε με τους κ. Φλωρίδη, την κ. Διαμαντοπούλου και είδαμε τον κ. Καρρά, τον κ. Κεφαλογιάννη, τον κ. Μαντούβαλο και την κ. Παπανδρέου. Όλοι συμφώνησαν ότι ο προϋπολογισμός για την Παιδεία είναι πάντοτε πενιχρός αλλά υπάρχει αδυναμία αλλαγής ή βελτίωσής του. Ένας κατεξοχήν φλέγων χώρος για κάθε έθνος και να έχει πάντα την μικρότερη κρατική επιχορήγηση;! Αργότερα κουβεντιάζαμε μεταξύ μας για την απλότητα, τη φιλική διάθεση που μας έδειξαν όλοι και την αλλοίωση που δέχονται από την τηλεόραση, τις φωτογραφίες και τα σχόλια των δημοσιογράφων.

Θα κάνω ένα μικρό σχόλιο για την ησυχία στην αίθουσα συνεδριάσεων της Βουλής. Όταν πήγαμε να παρακολουθήσουμε για λίγο τη συζήτηση των Βουλευτών καθίσαμε με υπόδειξη ενός αστυνομικού στα έδρανα των επισκεπτών, ο οποίος φρόντιζε και για την τήρηση της ησυχίας. Περιττό να πω ότι οι μόνοι ήσυχοι εκεί μέσα ήμασταν εμείς.  Καμία σημασία δεν έδιναν οι Βουλευτές στο πρόσωπο που μιλούσε αλλά μουρμούριζαν ακατάπαυστα μεταξύ τους, αδιαφορώντας για το καμπανάκι που σε μόνιμη βάση κτυπούσε η πρόεδρος. Και ευλόγως αναρωτηθήκαμε αν ξέρουν τι ψηφίζουν, όταν ψηφίζουν…

Και για τα ‘θετικά’ μυαλά… η Βουλή σαν μια συνάρτηση…

Το Σύνταγμα της Ελλάδας αποτελείται από 120 άρθρα.

8 Συντάγματα έχουν ισχύσει από την ίδρυση του ελληνικού κράτους – 1830 – ως σήμερα.

Μαζί με την ψήφιση του Συντάγματος του 1844 ψηφίστηκε και εκλογικός νόμος, ο οποίος είναι ο 1^ος πανευρωπαϊκά που καθιερώνει την καθολική ανδρική ψηφοφορία.

Μακροβιότερο όλων των ελληνικών Συνταγμάτων στάθηκε αυτό του 1864, το οποίο παρέμεινε αναλλοίωτο επί 47 χρόνια.

2 Συντάγματα ψήφισε η δικτατορία των συνταγματαρχών- αποτελούσαν όμως απλή επίφαση πολιτεύματος.

Κατά την αναθεώρηση του 2001 τροποποιήθηκαν συνολικά 79 από τα 120 άρθρα του Συντάγματος.

Η αναθεώρηση που αναγγέλθηκε πρόσφατα από την κυβέρνηση είναι η 3^η για το Σύνταγμα του 1975. Είχαν προηγηθεί αυτές του 1986 και του 2001.

Η ισχύουσα Βουλή ψηφίζει προς αναθεώρηση διατάξεις, οι οποίες συζητούνται εκ νέου την επόμενη, που χαρακτηρίζεται ‘αναθεωρητική’. Αν έχουν ήδη συγκεντρώσει πλειοψηφία 3/5 απαιτείται απόλυτη πλειοψηφία (151 ψήφοι) για την επικύρωσή τους. Στην αντίθετη περίπτωση χρειάζονται 180 ψήφοι.

Αυτή η εργασία έχει άδεια χρήσης Creative Commons -Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Παρόμοια Διανομή4.0.