ΕΚΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ: ΦΤΩΧΙΑ-ΑΝΕΡΓΙΑ

Καθημερινά φαινόμενο στις μεγαλουπόλεις, αποτελεί πια η αναζήτηση τροφής η άχρηστων αντικειμένων στους κάδους απορριμμάτων από ανθρώπους που έχουν χάσει πια την ελπίδα για μια καλύτερη ζωή. Άνθρωποι μεγάλης ηλικίας ακόμα και παιδιά αναζητούν <<κάτι>> που ελπίζουν πως θα τους βοηθήσει για να επιβιώσουν μέσα σε ένα κόσμο που οι υπόλοιποι αδιαφορούν για την κατάσταση τους. Έτσι, σε μια εποχή των πιο θαυμαστών τεχνολογικών και επιστημονικών επιτευγμάτων, σε μια εποχή που θέλει να χαρακτηρίζεται ανθρωπιστική και να διασφαλίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα, η πλειονότητα των ανθρώπων μας αδιαφορεί για μια άγρια μορφής κοινωνικής παθογένειας τη φτώχεια και την εξαθλίωση.
Πολλές φορές γίνονται θέμα στα Μέσα Μαζικής ενημέρωσης οι άνθρωποι που ζουν κάτω από το όριο φτώχειας, άνθρωποι που κοιμούνται σε χαρτόκουτες, σε παγκάκια, που περιτριγυρνάνε απλά αναζητούν ένα πιάτο φαΐ η γενικότερα κάτι καλύτερο και κανείς δεν μπορεί να τους το δώσει. Κι ενώ όλα αυτά μας φαίνονται μακριά, στη πραγματικότητα είναι δίπλα μας. Σε άτομο που τις περισσότερες φορές είναι νέα παιδιά. που μας σταματούν στα <<φανάρια>> και εμείς είτε τα προσπερνάμε βιαστικά είτε τους δίνουμε κάτι λιγότερο από ευρώ. Μα πράγματι αυτό ζητάνε; Ή απλά σε αυτό το κάτι κρύβεται μια ελπίδα, μια ευκαιρία για να ζήσουν και αυτοί οι άνθρωποι όπως ζούμε εμείς; Συνήθως κανείς δεν δίνει απάντηση ή καλύτερα κανείς δεν αναρωτιέται. Το αποτέλεσμα; Το πρόβλημα διαιωνίζεται.
Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύονται καθημερινά στις εφημερίδες ένα φάσμα πλανάτε πάνω από την Ελλάδα, την Ευρώπη καθώς επίσης και κάθε γωνιά του κόσμου: το φάσμα της κρίσης, το οποίο οδηγεί τους ανθρώπους τις περισσότερες φορές στη φτώχεια με φοβερές συνέπειες. Ειδικότερα, τα στοιχεία της σύγχρονης φτώχειας στην Ελλάδα είναι απαισιόδοξα και απελπιστικά. Τρεις στους δέκα Έλληνες αδυνατούν να φάνε κρέας, ψάρι ή κοτόπουλο μια φορά την εβδομάδα, ένας στους πέντε δηλαδή 1.900.000 περίπου άνθρωποι δεν έχουν θέρμανση και τέλος τέσσερις στους δέκα οικογένειες δεν μπορούν να καλύψουν έκτατες ανάγκες οι οποίες αφορούν κυρίως την υγεία. Έτσι οι εργαζόμενοι αναγκάζονται να κάνουν δεύτερη ή ακόμα και τρίτη δουλειά και από την άλλη πλευρά μεγάλο ποσοστό συνταξιούχων μπροστά στο φάσμα της πείνας υποχρεώνονται να ψάξει ξανά δουλειά, αντί να απολαμβάνει τους κόπους τόσων χρόνων εργασίας, θυμίζοντας όλα αυτά συνθήκες κατοχής.
Στην Ευρώπη και γενικότερα στον κόσμο κυριαρχεί πιο ζοφερό σκηνικό αφού τα στοιχεία που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, τρομοκρατούν. Ένα τσουνάμι απολύσεων στην Ευρώπη αυξάνοντας την ανεργία ραγδαία και οδηγώντας οικογένειες στο δρόμο είναι το σκηνικό που παρατηρείται στις μέρες μας. Και όλα αυτά δυστυχώς σε απεργίες και διαδηλώσεις που σαν θέμα έχουν την οικονομική κρίση, που ο ίδιος ο άνθρωπος δημιούργησε και χτυπά και τα πιο δυνατά κράτη.
Οι ευθύνες για αυτό το φαινόμενο βαραίνουν πολλούς. Κυβερνήσεις, ισχυροί άνθρωποι που σκοπός τους είναι η αλόγιστη κερδοσκοπία, ο ξέφρενος ανταγωνισμός μεταξύ των επιχειρήσεων και κυρίως η απουσία ελέγχου, προγραμματισμού και πολιτικής βούλησης είναι αίτια που έχουν οδηγήσει σε αυτή την κατάσταση: τη φτώχεια και μαζί όλες τις συνέπειες που τρομάζουν.
Έχοντας λοιπόν μπει, για τα καλά μέσα στο τυφώνα της ανεργίας και της φτώχειας, καραδοκούν τώρα και οι συνέπειες τους που κυριολεκτικά οδηγούν στην παρακμή των κρατών και κοινωνικών θεσμών. Αρχικά η αδυναμία επιβίωσης που αντιμετωπίζουν οι άνεργοι και οι φτωχοί άνθρωποι και η πτώση του βιοτικού επιπέδου οδηγεί στον κοινωνικό αποκλεισμό, στην περιθωριοποίηση που κάποιοι άλλοι έχουν ουσιαστικά επιβάλλει. Η στέρηση επίσης να απολαύσουν τόσα προκλητικά υλικά αγαθά της σύγχρονης καταναλωτικής κοινωνίας που βιώνουν οι φτωχοί, η παρατεταμένη μάλιστα ανεργία που οδηγεί στη φτώχεια και η εξαθλίωση αυξάνουν την ανασφάλεια και το άγχος. Στην κοινωνία διαιωνίζονται οι κοινωνικές ανισότητες που εξαφανίζουν τα μικρομεσαία στρώματα και επικρατεί κοινωνική αποξένωση και απομόνωση των ατόμων. Μία από τις σημαντικότερες συνέπειες είναι η κακή ψυχολογία, που πολλές φορές μπορεί να οδηγήσει σε μετανάστευση, αλκοολισμό, ναρκωτικά, ακόμα και τάσης φυγής, περιθωριοποίηση ιδίως των νέων ατόμων που επιθυμούν να ανοίξουν τα φτερά τους στα όνειρα, να σπουδάσουν, να κάνουν οικογένεια και η πολιτεία δεν τους αφήνει. Έτσι ενισχύονται τα φαινόμενα κοινωνικής παθογένειας, βίας, εγκληματικότητας, τρομοκρατίας και ιδιαίτερα ρατσισμός και αναρχία.
Η φτώχεια επιπροσθέτως, προκαλεί την υποβάθμιση της πνευματικής ζωής και την ταυτόχρονη αύξηση του αναλφαβητισμού καθώς η έλλειψη χρημάτων σε μια οικογένεια μπορεί να οδηγήσει ακόμη και στην διακοπή του σχολείου και της μόρφωσης των μικρότερων μελών για να συμβάλουν στον αγώνα της επιβίωσης. Καταλήγουμε τελικά την ολοκληρωτική υποβάθμιση των ηθικών αξιών και ο ίδιος ο άνθρωπος ως αξία. Το ένστικτο της επιβίωσης, τα διλλήματα που προκύπτουν οι συγκρούσεις καθιστούν τον κόσμο ευάλωτο σε κάθε είδους πιέσεις με αποτέλεσμα την ηθική αλλοτρίωση και την απεμπόληση των αξιών του. Η απώλεια εμπιστοσύνης προς το διπλανό και τελικά η παρακμή της κοινωνίας. Αντιμετωπίζοντας την αδιαφορία της πολιτείας χάνει κάθε ελπίδα επιβίωσης αφού η ίδια η πολιτεία και ο συνάνθρωπος του, του έχει γυρίσει την πλάτη με αποτέλεσμα να αναπτύσσει τον ατομικισμό. Τα μεγάλα ποσοστά των ανέργων, επίσης, σε μια κοινωνία αποτελούν μεγάλο κίνδυνο για κοινωνική ανάφλεξη όπως έχει συμβεί πολλές φορές στο παρελθόν. Η ανεργία και η φτώχεια μπορεί να οδηγήσει σε επαναστάσεις, εμφύλιες συγκρούσεις ακόμα και σε διακρατικούς πολέμους. Ιδιαίτερα στις μέρες μας που ο ανταγωνισμός μεταξύ των οικονομικών κολοσσών οξύνεται είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη ακόμα και η έκρηξη ενός παγκοσμίου πολέμου.

Και προσωπικά αναρωτιέμαι τι όνειρα μπορεί να κάνει σήμερα ένας νέος άνθρωπος που βρίσκεται στην αυγή της ζωής το, τι μπορεί να ελπίζει μέσα σε ένα τόσο ζοφερό τοπίο; Κλείνοντας , η έκλυση για αφύπνιση όλων μπροστά στον επερχόμενο κίνδυνο είναι αναγκαία. Είναι επίσης, αναγκαίος ένας νέος διαφωτισμός, επαναπροσδιορισμός αξιών, στόχων, προτεραιοτήτων που θα βάλει στο κέντρο τον άνθρωπο, με στόχο να ξεπεράσουμε το νέο μεσαίωνα στον οποίο έχουμε εισέλθει και βιώνουμε, για ένα καλύτερο μέλλον, για το οποίο αξίζει να ζει κανείς!

Αυτή η εργασία έχει άδεια χρήσης Creative Commons -Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Παρόμοια Διανομή4.0.