Φτάνει πια…

Φτάνει πια. Κουράστηκα να παρακολουθώ τηλεοπτικές εκπομπές και δελτία ειδήσεων να εμπορεύονται ασύστολα προσωπικές στιγμές πολιτικών και άλλων δημόσιων, όπως συνηθίζεται να αποκαλούνται, προσώπων, τάχα για πολιτική διαφάνεια αλλά στην πραγματικότητα για τα υψηλά νούμερα της AGB. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Χιλιάδες ειδήσεις της «θλιβερής», όπως θέλουν να δείχνουν τα ΜΜΕ, καθημερινότητας προβάλλονται και απορροφούν το τηλεοπτικό κοινό.
Αυτές που σπανίζουν είναι οι ειδήσεις πολιτιστικού ενδιαφέροντος, όπως οι θεατρικές παραστάσεις, ο κινηματογράφος, οι μουσικές εκδηλώσεις, οι παρουσιάσεις λογοτεχνών και των βιβλίων τους και γενικότερα οι ειδήσεις που δείχνουν τη θετική, την αισιόδοξη πλευρά της ζωής. Αυτές που παρουσιάζουν σφαιρικά την πραγματικότητα, που μπορούν να πείσουν ότι ο άνθρωπος διαθέτει ανθρωπιά, θέλει να βοηθήσει το συνάνθρωπό του και να ανεβάσει το επίπεδό του.
Τι συμβαίνει, όμως; Είναι υποχρεωμένος ο Έλληνας τηλεθεατής να αφομοιώσει πλήθος πληροφοριών και μάλιστα ανομοιογενών. Νιώθει αδύναμος να συλλάβει και να ιεραρχήσει τις πληροφορίες καθώς μένει άναυδος μπροστά σε όλα αυτά που εξελίσσονται. Νιώθει φοβισμένος και ανασφαλής και έτσι απομονώνεται αρνούμενος να δράσει, αποδεχόμενος παθητικά τα τεκταινόμενα. Νιώθει μόνος μέσα σε αυτό το πολύβουο πλήθος συνανθρώπων του που πιστεύει ότι τον απειλούν και τον επιβουλεύονται. Νιώθει οργή για τους υπεύθυνους όλων αυτών των εικόνων που τείνουν να αποτελούν χαρακτηριστικό γνώρισμα της νεοελληνικής κοινωνίας. Νιώθει πόνο που τα καλά δεν ακούγονται, που «κυβερνά» μόνο το κακό και το άσχημο.
Τι πρέπει να κάνει; Να κλείσει την τηλεόραση, να πάψει να ακούει τέτοιες ειδήσεις, να διαβάζει τέτοιες φυλλάδες. Με ένα απλό κλικ μπορεί να σταματήσει τα υψηλά νούμερα μιας τέτοιας τηλεθέασης. Φτάνει πια!

Αυτή η εργασία έχει άδεια χρήσης Creative Commons -Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Παρόμοια Διανομή4.0.