To suck the marrow of life (1)…

Πώς να ξεκινήσω άραγε να γράφω; Πρόταση 1η: Πω πω, τέλειωσε και η εφετινή χρονιά! Πρόταση 2η: Πόσο γρήγορα τελείωσε η εφετινή χρονιά! Πρόταση 3η: ‘Έζησα άραγε κάθε μέρα της εφετινής χρονιάς; Η πρώτη πρόταση απορρίπτεται λόγω κοινοτοπίας (σώπα, για καινούριο μας το λες;), η δεύτερη λόγω αναλήθειας (όλες οι χρονιές περνούν το ίδιο γρήγορα, είτε το αντιλαμβανόμαστε είτε όχι.) Η Τρίτη είναι βέβαια βλακώδης, αλλά στους τυφλούς…ο μονόφθαλμος.
Αρχίζω λοιπόν έτσι τον απολογισμό μου. Έζησα άραγε κάθε μέρα της εφετινής χρονιάς; Σίγουρα, ναι. Δεν αρκεί αυτό όμως. Πρόσφερα κάτι, αποκόμισα κάτι; (Μικρή φοβόμουν τους καθρέφτες, γιατί νόμιζα πως θα ξεπροβάλει ένας εξωγήινος από μέσα τους κάθε φορά που τους κοιτούσα. Τώρα τους φοβάμαι, γιατί ξέρω πως από μέσα τους θα ξεπροβάλει ο εαυτός μου, κυνικός και είρων, και θα με ρωτήσει: Πάλι αυτές τις κοινότοπες μπούρδες γράφεις και θέλεις να τις δημοσιεύσεις και στην εφημερίδα; Αλλά δεν πειράζει, εγώ συνεχίζω…). Ποιος από τους μεγάλους φίλους και συμμάχους μου, ποιος από τους καθηγητές μου, με βοήθησε να πάρω και να δώσω κάτι; Ποιος αποσπά τα μετάλλιά μου φέτος; (-Σκασίλα μας για τα μετάλλιά σου. Ποιος τα λογαριάζει; Ποια νομίζεις πως είσαι; – Εσύ σιωπή!).
Το πρώτο μου μετάλλιο πηγαίνει δικαιωματικά σε αυτή τη χρήσιμη εφεύρεση που ονομάζεται κατεύθυνση. Διάλεξα τη θεωρητική και δεν έχασα. Και ιδού τα αποτελέσματα:
Μάθημα 1ο: Αρχαία. Αυτό θα το δηλώσω. Σιχαίνομαι τους ρητορικούς λόγους. Ουφ! Ξέσπασα. Να μπερδεύεσαι στους δαιδαλώδεις διαδρόμους των λόγων του ρήτορα, να βρίσκεις επιχειρήματα, να τα κατατάσσεις (λογικά, συναισθηματικά…), τι προσπαθεί ο ρήτορας να επιτύχει με αυτά, πώς μας οδηγούν να τον χαρακτηρίσουμε, εσείς θα του δίνατε δίκιο; Δε μας παρατά κι ο Λυσίας κι ο άλλος ο καημενούλης, το φιλαράκι μας ο Μαντίθεος! Ας δικαιωθεί κι αυτός, να πάει στο καλό, να προχωρήσουμε κι εμείς στη…λυρική ποίηση. Εκεί βέβαια υπάρχει άλλο χάσμα, το γλωσσικό, αφού αν η αττική διάλεκτος είναι μια φορά ξένη γλώσσα για μας, η αιολική ή η ιωνική είναι δέκα!
Εγώ βέβαια τόση ώρα γράφω για να γράψω και για να σταθώ περισσότερο στο άλλο σκέλος του μαθήματος:το αδίδακτο κείμενο. Α, όλα κι όλα! Εδώ δε σηκώνω αντιρρήσεις! Αυτό είναι ΜΑΘΗΜΑ! Δε με νοιάζει που με φωνάζουν μαζοχίστρια, είναι, βρε τρελή, διασκεδαστικό να θυμάσαι τόσες μορφολογικές αηδίες, τι διαφορά έχει το ίστω και το έστω(2), τι διαφορά το ην με ψιλή και οξεία, το ην με δασεία και οξεία, το ην με ψιλή και περισπωμένη(3), τι διαφορά το μετά + αιτιατική και το μετά + γενική(4) ; Δε με νοιάζει. Εγώ έμαθα τη γλώσσα μου. Εκεί βρίσκεται το μεγαλείο των αρχαίων. Όχι στο να μονολογεί ο καθηγητής και εσύ να θέλεις να πέσεις στα σκληρά. Αντίθετα, στο να σε αφήνει να σπάσεις τα μούτρα σου και στο τέλος να νιώσεις τη χαρά ότι το βρήκες. Γι’αυτό λοιπόν στέλνω τα συγχαρητήριά μου σε κάποια κυρία, που με έχει στείλει για πλαστική εγχείρηση άπειρες φορές. Τουτέστιν, που μου χάρισε σιγουριά για τις γνώσεις μου, συστηματοποιώντας όσα ήξερα (Αυτό το <<πες μου τι είναι, όχι τι δεν είναι!>> με ψάρωσε και με ωφέλησε απίστευτα), που μου φέρθηκε με απίστευτη σκληρότητα και δικαιοσύνη, μα πάνω απ’όλα με ειλικρίνεια, σε μια κυρία χωρίς προσωπεία, με λίγα λόγια στην κυρία που, ήμουν που ήμουν τρελή με τα Αρχαία, με αποτρέλανε! Και δεν είναι κολακεία, είναι η αλήθεια. Είμαι (κι εγώ) ειλικρινής με τους ανθρώπους που αγαπώ.
Μάθημα 2ο: Φιλοσοφία. Εδώ τα λόγια είναι περιττά. (Όχι τίποτα άλλο, έχω ξαναγράψει για τη Φιλοσοφία και θα με κατηγορήσουν για εμμονή!). Δεν μπορώ όμως να μη στείλω τα ευχαριστώ μου στην ξανθιά μου νεράιδα, στην κυρία <<Καίτη>>, τον Άνθρωπο που αγαπά τον Άνθρωπο, γι’αυτό μιλά όχι προς εμάς, αλλά σε εμάς και για εμάς. Μαζί της στο σχολείο θα ανθίζει πάντα ο Λόγος, ο Διάλογος και, με απόλυτη ελευθερία, ο Αντίλογος. Όσο για τα απροειδοποίητα τεστάκια που πάντα προειδοποιούσε, ποτέ δεν κατάφερα να αναπτύξω σωστά τη θεωρία του Πύρρωνα(5)!
Μάθημα 3ο: Λατινικά. Εδώ γίνεται ό,τι φαντάζεστε! Συρροή όλων των γλωσσών που ξέρουμε! Το συντακτικό το αναλύουμε όπως στα Αρχαία ή τα Νέα Ελληνικά, η γραμματική δε μοιάζει ιδιαίτερα με καμιάς άλλης γλώσσας, όσο για τη μετάφραση, όποια γλώσσα κι αν ξέρεις, βοηθά! Αν ξέρεις τι σημαίνει consequence (Αγγλικά), ξέρεις τι σημαίνει sequor(6). Αν ξέρεις τι σημαίνει schreiben (Γερμανικά), ξέρεις τι σημαίνει scribo(7). Αν ξέρεις τι σημαίνει εσπέρα (Αρχαία), ξέρεις τι σημαίνει vesperum(8). Αν έχεις ποτέ χρησιμοποιήσει βίντεο (γλώσσα της Τεχνολογίας) ξέρεις τι σημαίνει video(9). Αν έχεις τραγουδήσει con anima (γλώσσα της Μουσικής), ξέρεις τι σημαίνει animus(10). Άσχετο: το relate και το refer(11) θα έπρεπε να είναι συνώνυμα;
Την καθηγήτρια που μας διδάσκει Λατινικά δεν τη χαρακτηρίζω για ευνόητους λόγους, διότι εκείνη θα κρίνει αυτό το κείμενο, και δεν είμαι βλάκας να γράφω τόση ώρα κάτι που θα κοπεί στη λογοκρισία! Πάντως έχω να πω ότι μας οδήγησε στην εκδήλωση για τον Κ. Γεωργουσόπουλο, για την οποία ίδρωνε όλο το καλοκαίρι μαζί μας και για την οποία λάβαμε θερμά συγχαρητήρια, στους Μαθητικούς Ποιητικούς Περιπάτους, όπου μόνο τα υπέροχα γλυκά νηπιαγωγάκια έβγαλαν θαυμαστότερα αποτελέσματα, και σε δύο διαγωνισμούς. Ένα στη λογοτεχνία, όπου αποσπάσαμε ένα βραβείο και δύο επαίνους (εννοείται πως έπαινο απέσπασε και η υποφαινομένη -ψώνιο!), και ένα στα Αρχαία, όπου τα αποτελέσματα δεν τα γνωρίζω μέχρι την ώρα που γράφω αυτές τις γραμμές. Δε χαρακτηρίζω την εν λόγω κυρία, παρά μόνο θα πω ότι τα απογεύματα με κέικ, σοκολατάκια, πειράγματα και Δημόνικο ήταν λίαν απολαυστικά!
Ουφ, τέλειωσε η κατεύθυνση! Κρατιέστε ακόμα; Ε, έχω κι άλλα. Μετάλλιο απονέμω και σε έναν κύριο, με την πρωτοβουλία του οποίου απέκτησα μια νέα φίλη. Τη θαύμασα, την εκτίμησα, ταυτίστηκα μαζί της, κάποιες φορές κιόλας την κατηγόρησα, τη μάλωσα μέσα μου, μα πάντα θα την αγαπώ. Είναι η αειθαλής, διαχρονικά μοντέρνα κολλητή μου, η Αντιγόνη. Ο κύριος που μας σύστησε μου θύμισε ότι ο άνθρωπος δεν είναι μόνο πνεύμα και λογική αλλά και ΗΘΟΣ. Μέσα από το δικό του ηθικό ανάστημα, αλλά και αυτό της φιλενάδας μου της Αντιγόνης, νομίζω ότι προσπάθησα να πλησιάσω το πρώτο σκαλί του ήθους. Όσο για το λογοπαίγνιο με το μόρο(12)… παραδίνομαι.
Δεν πρέπει να ξεχάσω να μιλήσω και για τα μαθήματα που καλλιεργούν το στοχασμό πάνω στο άτομο και την κοινωνία, όπως το Δίκαιο, η Ιστορία, η Έκθεση, αλλά και τα πάντα υποτιμημένα αλλά πάντα λυτρωτικά για τον άνθρωπο Θρησκευτικά
Όσο για τα θετικά μαθήματα, δε μεροληπτώ εναντίον τους, αλλά δε μου κόβει για να ανταποκριθώ σε αυτά. Πάντως, αν ήμουν Ινδουίστρια, θα ζητούσα να μπορώ στην επόμενη ζωή μου να λύσω την xlogx >10!
Για να κλείσω, νομίζω ότι τα φετινά μαθήματα με ενέπνευσαν να πετύχω τη φράση που μου έμεινε φέτος από τη σπουδαία μας Αγγλικού: To suck the marrow of life!
P. S.: Λύσεις των ασκήσεων (αν θέλετε μαθαίνετε και κάτι):
1) to suck the marrow of life σε ελεύθερη απόδοση σημαίνει <<να ζήσω τη ζωή ως το μεδούλι>>
2) ίστω(=ας γνωρίζει): γ’ ενικό προστακτικής ενεστώτα του οίδα, έστω(=ας είναι): γ’ ενικό προστακτικής ενεστώτα του ειμί
3) ην με ψιλή και οξεία(=αν): υποθετικός σύνδεσμος, ην με δασεία και οξεία(= την οποία): αιτιατική ενικού θηλυκού αναφορικής αντωνυμίας, ην με ψιλή και περισπωμένη(=ήμουν, ήταν): α’ και γ’ ενικό παρατατικού του ειμί.
4) το μετά + αιτιατική δηλώνει συνήθως χρόνο, το μετά + γενική συνοδεία.
5) Ο Πύρρωνας ήταν σκεπτικιστής φιλόσοφος του 3ου αι. π. Χ. Δίδασκε ότι, αφού είναι εξίσου λογικό να υπάρχει αλλά και να μην υπάρχει Θεός, τι σκοτιζόμαστε, αφού την απάντηση δε θα τη βρούμε ποτέ;
6) consequence=επακόλουθο, sequor=ακολουθώ
7) schreiben=γράφω, scribo=γράφω
8) εσπέρα=βραδάκι, vesperum=βραδάκι
9) video=βλέπω
10) animus=ψυχή, con anima=με ψυχή, ζωντανά
11) relate=συσχετίζω, refer=αναφέρω. Προέρχονται και τα δύο από τύπους του refero (refero, relatum). Άρα θα έπρεπε να θεωρούνται συνώνυμα;
12) Σε πολλές ελληνικές λέξεις το ο και το ε αντικαθιστούν το ένα το άλλο. Έτσι, ο μόρος(=θάνατος) είναι το μερίδιο, το μέρος, κάθε ανθρώπου στη ζωή. (Ανατρίχιασα!)
Όσο για την ανίσωση, δεν πιστεύω να περιμένετε να σας τη λύσω;

Αυτή η εργασία έχει άδεια χρήσης Creative Commons -Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Παρόμοια Διανομή4.0.