Κλειώ
Το κερί τρεμοπαίζει η ψυχή μου σβήνει
Χάθηκες!
Μένω άπρακτη και βουλιάζω σε ένα γήινο ουρανό
Ήσουν η ελπίδα στη απελπισία μου
Το φως στην απελπισία μου
Βυθίζομαι, βυθίζομαι, βυθίζομαι…
Έχω παραδοθεί στη γλυκιά μέθη ενός ονείρου
Μια γλυκιά θλίψη με διαπερνά
Μια άγρια γαλήνη με διακατέχει
Βλέπω τα σύνορα του ουρανού
Τον πάτο της άπατης θάλασσας
Ω θεϊκή μου αμαρτία φάνηκες!
Σε μια ανθισμένη έρημο δύο πουλιά δοκιμάζουν το κόκκινο του
τριαντάφυλλου
Σε έφτασα, με αγκάλιασες
Τραγουδώντας η καρδιά μου ανοίχτηκε να πιάσει το άπιαστο…
Το έπιασε, δεν το αφήνει
Δε θα τ’ αφήσει, θα το κρατάει για πάντα
Για πάντα θα είναι δικιά σου…
Το κερί έσβησε, η ψυχή μου πέταξε!
Αυτή η εργασία έχει άδεια χρήσης Creative Commons -Αναφορά Δημιουργού – Μη Εμπορική Χρήση – Παρόμοια Διανομή4.0.