Δευτέρα, 3 Σεπτεμβρίου 2001.
Πρωί-πρωί.
Υποβάλω παραίτηση στην τράπεζα (έχει φάει 2 συγχωνεύσεις μέχρι τώρα…) όπου εργαζόμουν για 2 έτη και τρέχω στη Δ/νση Πρωτοβάθμιας να ορκιστώ…
Πώς πέρασαν έτσι τα χρόνια… 10 ολόχρυσα, πράγματι, χρόνια. Τώρα που το φέρνω στη μνήμη, ήταν πράγματι μια πολύ όμορφη εποχή, αν εξαιρέσεις τα κιλά που έχω πάρει!
Το σχολείο μας, η μυρωδιά της τάξης, οι φωνές των μαθητών, το γέλιο τους, τα μάτια που σε κοιτούν μες στα μάτια, οι απορίες τους, το παράπονό τους, τα προβλήματά τους, οι δύσκολες μέρες τους, το δάκρυ τους, η συστολή τους, οι σκανδαλιές τους, -κύριε, ο Τάκης με κοροϊδεύει, πείτε του κάτι, το ενδιαφέρον τους, η αδιαφορία τους από την άλλη, τα κοιτάγματα μεταξύ τους, η συνεργασία, ο ανταγωνισμός, -θα το πω στον κύριο-, οι γονείς που ρωτούν, οι γονείς που παραπονιούνται, η ώρα του μαθήματος, οι στιγμές έμπνευσης και δημιουργίας, ενθουσιασμός, ανεπανάληπτες ατάκες, φοβερές απαντήσεις, ανυπομονησία, -κύριε, πότε θα βγούμε διάλειμμα;- η εφημερία στο προαύλιο, τα ποδοβολητά, το σπρωξίδι, οι ώρες που καμιά φορά δεν περνούν, το τζάμι που σπάει από τη μπάλα, ο βασικός πυρήνας των συναδέλφων που κρατάμε το σχολείο, που παραμένουμε σε αυτό, ο διευθυντής μας φίλος-συνάδελφος-στήριγμα, οι βροχερές ημέρες, η διαδοχή των εποχών, οι επέτειοι, η εκκλησία, ο πεντάρτος, φεστιβάλ κινηματογράφου Αρχ. Ολυμπίας για παιδιά και νέους, συγγραφείς στα σχολεία, παιδικό θέατρο, εκπαιδευτικές εκδρομές, διαθεματικές προσεγγίσεις, άνοιγμα στην κοινωνία, τα τέλη Μάη-αρχές Ιούνη, γιορτές τέλους…
Η ιδέα του σχολείου και ό,τι το περιβάλλει με ενθουσιάζουν. Το βάζω μαζί με την οικογένειά μου και το αγαπώ ισάξια.
Σεπτέμβρης 2011: Αλλαγή φρουράς στο σχολείο, ο Αποστόλης παίρνει σύνταξη, 10 χρόνια μαζί. Ο βασικός πυρήνας θα εξακολουθεί να παραμένει και να φροντίζει το σχολείο μας…
Μπαίνω στη 2η δεκαετία. Το σκηνικό έχει αρχίζει κάπως να αλλάζει στο σημείο να λες: “Κάθε πέρσι και καλύτερα…”
Καλούμαστε να στηρίξουμε το σχολείο, τις οικογένειές μας, τους εαυτούς μας μέσα σε δύσκολες οικονομικές εποχές για τη Χώρα. Αρχίζουμε και φέτος με φοβερές ελλείψεις και περικοπές. Ο Θεός να φυλάξει το σχολείο. Να μας φυλάξει γενικώς…
Σε όσους εγκαινιάζουν και αυτοί τη 2η δεκαετία τους, να ευχηθώ καλό και δημιουργικό ταξίδι…
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.