Στο δωμάτιό μου το κρεβάτι βρισκόταν εδώ, η ντουλάπα εκεί και το τραπέζι ανάμεσά τους. Μέχρι που το βαρέθηκα. Έσυρα το κρεβάτι προς τα εκεί και την ντουλάπα προς τα εδώ. Για ένα διάστημα ένιωσα τη ζωογόνο αύρα του καινούργιου. Αλλά σε λίγο καιρό και πάλι πλήξη. Κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η αιτία της πλήξης ήταν το τραπέζι, ή μάλλον η θέση του στο κέντρο, που είχε μείνει αμετάβλητη. Γι’ αυτό έσπρωξα το τραπέζι εκεί και το κρεβάτι στο κέντρο. Αντικομφορμιστικά.
Το ανανεωμένο με αναζωογόνησε και όσο κράτησε αυτό, ήμουν ευχαριστημένος με την αντικομφορμιστική, άβολη κατάσταση που προέκυψε. Γιατί τώρα δε μπορούσα πια να κοιμάμαι με το πρόσωπο στραμμένο στον τοίχο, που ήταν πάντα η αγαπημένη μου στάση.
Ωστόσο μετά από λίγο καιρό, το καινούργιο έπαψε να είναι καινούργιο και παράμεινε μόνο η άβολη κατάσταση. Γι’ αυτό και έσπρωξα το κρεβάτι προς τα εδώ και την ντουλάπα στο κέντρο. Ήταν επιτέλους μια ριζική αλλαγή. Γιατί η ντουλάπα στο κέντρο του δωματίου, αυτό κι αν ήταν αντικομφορμιστικό. Ήταν σχεδόν πρωτοποριακό.
Αλλά μετά από κάποιο διάστημα…αχ και να μην υπήρχε αυτό το “μετά από κάποιο διάστημα”! Για να μην πολυλογώ και η ντουλάπα στο κέντρο του δωματίου έπαψε να είναι για εμένα κάτι καινούργιο και ασυνήθιστο.
Έπρεπε να κάνω μια ανατροπή, να πάρω μια μεγάλη απόφαση. Αν μέσα στο δεδομένο πλαίσιο είναι αδύνατο να υπάρξει μια πραγματική αλλαγή, πρέπει κανείς να βγει εντελώς από το πλαίσιο. Αν το αντικομφορμιστικό δεν επαρκεί, αν το πρωτοποριακό είναι αναποτελεσματικό, πρέπει να προχωράει κανείς στην επανάσταση.
Αποφάσισα να κοιμάμαι μέσα στην ντουλάπα. Όποιος το έχει δοκιμάσει καμιά φορά, να κοιμηθεί όρθιος μέσα στην ντουλάπα, ξέρει ότι σε αυτή την άβολη στάση είναι αδύνατο να αποκοιμηθείς, για να μην πούμε για τη φαγούρα στα πόδια και τους πόνους στην πλάτη.
Ναι, αυτή ήταν η σωστή απόφαση. Η απόλυτη επιτυχία, η ολοκληρωτική νίκη. Γιατί αυτή τη φορά η γνωστή αίσθηση “μετά από λίγο καιρό” δεν προέκυψε. Μετά από λίγο καιρό, όχι μόνο δεν συνήθισα την αλλαγή, η αλλαγή παρέμεινε αλλαγή, απεναντίας αισθανόμουν την αλλαγή όλο και πιο έντονα, μιας και όσο περνούσε ο καιρός οι πόνοι γίνονταν συνεχώς εντονότεροι.
Και έτσι όλα θα ήταν υπέροχα, αν οι ψυχικές μου αντοχές δεν αποδεικνύονταν πολύ περιορισμένες. Μια νύχτα δεν το άντεξα πια. Παράτησα την ντουλάπα και ξάπλωσα στο κρεβάτι.
Κοιμήθηκα τρία εικοσιτετράωρα. Μετά έσπρωξα τη ντουλάπα στον τοίχο και το τραπέζι στο κέντρο, γιατί η ντουλάπα στο κέντρο του δωματίου με ενοχλούσε.
Τώρα το κρεβάτι βρίσκεται πάλι εδώ, η ντουλάπα πάλι εκεί και το τραπέζι ανάμεσά τους. Όταν με κυριεύει η πλήξη, θυμάμαι τις εποχές, που ήμουνα επαναστάτης.
Σλάβομιρ Μρόζεκ, “Η επανάσταση”
4 Αυγούστου 2014Μην κρίνεις ποτέ έναν άνθρωπο από την εξωτερική του εμφάνιση
4 Αυγούστου 2014Σήμα κινδύνου στους γονείς από την Αστυνομία να μην ποστάρουν τα παιδιά τους στο Facebook
4 Αυγούστου 2014
Είναι γεγονός ότι τα κοινωνικά δίκτυα αποτελούν ένα μεγάλο μέρος της καθημερινότητας μας και έχουν διεισδύσει στη ζωή από λίγο έως πάρα πολύ διαμορφώνοντας συχνά την κοινωνικότητά μας. Πολλές φορές θέλουμε να μοιραστούμε με τους φίλους μας την πιο χαρούμενη στιγμή της ζωής μας, τη γέννηση του παιδιού μας. Υποσυνείδητα είναι ένας τρόπος να αποδείξουμε στους φίλους μας πόσο ικανοί είμαστε και τι μπορούμε να καταφέρουμε ενώ αποζητούμε την ικανοποίηση από την αποδοχή των φίλων μας, likes, shares, comments. Από τη στιγμή όμως που αναρτάται κάτι στο διαδίκτυο, η πληροφορία είναι διαθέσιμη στον οποιοδήποτε, ακόμη και σε αυτούς που δεν έχουν αγαθές προθέσεις.
Οι κίνδυνοι όταν αναρτούμε φωτογραφίες παιδιών
– Δημιουργεί ψηφιακά ίχνη από πολύ μικρή ηλικία με αποτέλεσμα οποιοσδήποτε θελήσει να «κατασκευάσει» μια ιστορία να μπορεί. Φανταστείτε κάποιον που πλησιάζει το 11χρονο παιδί σας και του λέει: «Τι κάνεις, είμαι φίλος των γονιών σου, είχα έρθει και στο μαιευτήριο τότε» ή «ήμουν στα γενέθλια σου πριν από 6 χρόνια με την μεγάλη σοκολατένια τούρτα».
-Μια φωτογραφία εκθέτει το παιδί οπτικά στις ορέξεις του κάθε παιδόφιλου που μπορεί να τη χρησιμοποιήσει κατά βούληση και για διάφορους σκοπούς.
– Μια φωτογραφία από το σχολείο, με φίλους, από τη γειτονιά αποκαλύπτει πληροφορίες για τη ζωή και τις συνήθειες μας δίνοντας στοιχεία στον οποιονδήποτε, π.χ. σε ένα εκβιαστή, απαγωγέα ή παιδόφιλο.
– Η έκθεση φωτογραφιών παιδιών στο Facebook ευνοεί τις συνθήκες εκείνες ώστε το παιδί να γίνει θύμα cyberbullying. Μπορεί κάποιος να κλέψει την ταυτότητά μας ή του παιδιού μας και να φτιάξει ένα ψεύτικο προφίλ.
Τα μέτρα προστασίας
-Το facebook απαγορεύει τη δημιουργία προφίλ σε παιδιά κάτω των 13 ετών. Άρα εάν έχει προφίλ τότε έχει δηλώσει ψεύτικη ημερομηνία.
-Μην ποστάρετε φωτογραφίες των παιδιών σας. Εάν θέλετε, να το πράξετε με σκέψη και προσοχή.
– Προσέξτε τις πληροφορίες που δίνετε, όνομα μαιευτηρίου, πόλη, όνομα παιδιού, ηλικία κ.ο.κ.
-Μην κάνετε tag τα παιδιά σας σε φωτογραφίες και video. Οι πραγματικοί σας φίλοι ξέρουν ήδη και τα ονόματα τους και όλες τις πληροφορίες για αυτά.
Τι προτρέπει τους γονείς η Αστυνομία
Στο διαδίκτυο προσέχουμε τι ανεβάζουμε γιατί οι παιδόφιλοι καραδοκούν τονίζει o εκπρόσωπος Τύπου της Αστυνομίας Ανδρέας Αγγελίδης με αφορμή την χθεσινή ανακοίνωση για τις αναρτήσεις φωτογραφιών με παιδιά στο facebook.
Στην ανακοίνωση προχωρήσαμε, αφού παρατηρήσαμε ότι στο πλαίσιο ελέγχου του διαδικτύου, οι παιδόφιλοι δυσκολεύονται να βρουν φωτογραφίες, χρησιμοποιούν φωτογραφίες ενός παιδιού που είναι π.χ στο μπάνιο.
Λόγω του ότι προσέξαμε ότι οι Κύπριοι βάζουν διάφορες φωτογραφίες, εξήγησε ο κ. Αγγελίδης, κρίναμε σκόπιμο να τους προτρέψουμε να προσέξουν. Μια οικογενειακή φωτογραφία σίγουρα δεν είναι πρόβλημα, δεν χρειάζεται όμως, υπέδειξε, να βάζουμε παιδιά που είναι στην πισίνα ή στη θάλασσα ή γυμνά γιατί αυτό εγκυμονεί κινδύνους.
Με βάση τις εμπειρίες μας, ανέφερε ο κ. Αγγελίδης, και την παρακολούθηση του διαδικτύου οι παιδόφιλοι καραδοκούν στο να χρησιμοποιήσουν κάποιες φωτογραφίες και να τις αλλοιώνουν.
Στο διαδίκτυο πρόσθεσε ο κ. Αγγελίδης, προσέχουμε ό,τι βάζουμε ειδικά στα θέματα παιδιών, διότι με το να έχουμε φωτογραφίες δίνουμε τροφή σε επιτήδειους χωρίς να υπολογίζουμε τους κίνδυνους.
Αυτό που τονίζουμε και προτρέπουμε, κατέληξε ο κ. Αγγελίδης, είναι ο κόσμος πριν να αναρτήσει μια φωτογραφία ιδιαίτερα παιδιών, θα πρέπει να σκέφτεται αν χρειάζεται να μπει αυτή η φωτογραφία ή όχι και ας μην ξεχνούμε, τόνισε ότι οι επιτήδειοι έχουν και ψεύτικα προφίλ το οποίο είναι ένα άλλο πολύ σοβαρό θέμα.
Η ανακοίνωση της αστυνομίας
Σήμα κινδύνου στους γονείς που ανεβάζουν φωτογραφίες των παιδιών τους στο Facebook εκπέμπει η Αστυνομία, προειδοποιώντας ότι οι παιδόφιλοι μπορεί να έχουν στα αρχεία τους εκτός από παιδιά που είναι σε διάφορες σεξουαλικές πράξεις και φωτογραφίες παιδιών που είτε είναι ντυμένα και ασχολούνται με διάφορες δραστηριότητες.
Το Γραφείο Καταπολέμησης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος του Αρχηγείου Αστυνομίας, με ανακοίνωσή του , προτρέπει τους χρήστες του διαδικτύου και ειδικότερα τους χρήστες πλατφόρμων κοινωνικής δικτύωσης, να μην ανεβάζουν φωτογραφίες των παιδιών τους στο διαδίκτυο.
Μάλιστα, σύμφωνα με τις τελευταίες υποθέσεις που διερεύνησε το αρμόδιο γραφείο, διαπιστώθηκε ότι οι παιδόφιλοι είχαν στα αρχεία τους εκτός από παιδιά που είναι σε διάφορες σεξουαλικές πράξεις, φωτογραφίες παιδιών που είτε είναι ντυμένα και ασχολούνται με διάφορες δραστηριότητες, είτε γυμνές φωτογραφίες των παιδιών τους (π.χ. στην παραλία, στο μπάνιο κ.λπ.), ή φωτογραφίες παιδιών με μαγιό ή ελαφριά ενδυμασία. Αυτό διαπιστώνεται και σύμφωνα με την παρακολούθηση του διαδικτύου γενικότερα από το γραφείο μας, δηλαδή παρατηρείται ότι οι Κύπριοι χρήστες των πλατφόρμων κοινωνικής δικτύωσης αναρτούν πάρα πολλές φωτογραφίες παιδιών.
Ο κάθε χρήστης του διαδικτύου πρέπει να γνωρίζει ότι η ανάρτηση φωτογραφιών, μένει σχεδόν για πάντα και ο κάθε ένας μπορεί να δει, να αντιγράψει και να φυλάξει τις φωτογραφίες αυτές στα αρχεία του ενώ ανάρτηση αυτών των φωτογραφιών στο διαδίκτυο μπορεί να προκαλέσει τυχόν αλλοίωση φωτογραφιών και άλλους κίνδυνους γενικότερα, προειδοποιεί η Αστυνομία.
Γίνεται παράκληση, προστίθεται στην ανακοινωση όπως ο κάθε ένας να είναι προσεκτικός στην ανάρτηση φωτογραφιών των παιδιών στο διαδίκτυο. Υπενθυμίζεται ότι «ανήλικος» σύμφωνα με την υφιστάμενη Νομοθεσία για το διαδίκτυο θεωρούνται τα άτομα που είναι ηλικίας κάτω των 18 ετών.»
Πηγή: http://www.ant1iwo.com
http://www.infokids.gr/2014/08/sima-kindynoy-stoys-goneis-apo-tin-ast/
Τα 6+1 συχνά λάθη που απειλούν την ηλεκτρονική μας ασφάλεια
4 Αυγούστου 2014
Με την βιομηχανία του ηλεκτρονικού εγκλήματος να ανθεί, καταγράφοντας πλέον ετήσια «κέρδη» δισεκατομμυρίων, δεν θα συνιστούσε υπερβολή να πούμε ότι για ένα σημαντικό ποσοστό αυτών των «κερδών», ευθύνεται η άγνοια των χρηστών να τηρούν κάποιες βασικές πρακτικές ασφάλειας στην «ηλεκτρονική» τους καθημερινότητά. Πιο κάτω παρουσιάζουμε τα πιο κοινά ηλεκτρονικά λάθη, μαζί με συμβουλές για το πώς μπορούμε να προστατευτούμε από αυτά:
1. Ενωνόμαστε με WiFi και τοποθετούμε τους κωδικούς μας
Σε αντίθεση με τα ενσύρματα δίκτυα, ο τρόπος λειτουργίας των ασύρματων δικτύων (Wi-Fi) επιτρέπει σε οποιοδήποτε κακόβουλο χρήστη που είναι συνδεδεμένος στο ίδιο δίκτυο με το δικό μας (π.χ. χρησιμοποιούμε και οι δύο το Wi-Fi της ίδιας καφετέριας) να παρακολουθεί την ροή των πληροφοριών από την συσκευή μας. Αυτό σημαίνει ότι θα μπορεί να δει ποιες σελίδες επισκεφθήκαμε, μαζί με ό,τι πληκτρολογήσαμε σε αυτές, όπως κωδικούς, αριθμούς καρτών κλπ. Η μεθοδολογία υποκλοπής δεν προϋποθέτει ιδιαίτερες τεχνικές γνώσεις ούτε κάποιον ιδιαίτερο εξοπλισμό.
Πώς να προστατευτούμε: Αποφεύγουμε να μπαίνουμε σε ιστοσελίδες που προϋποθέτουν την χρήση/πληκτρολόγηση ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων (π.χ. κωδικών, αρ. πιστωτικών καρτών, αρ. ταυτότητας) όταν είμαστε συνδεδεμένοι σε τέτοια κοινόχρηστα δίκτυα. Αν υπάρχει αδήριτη ανάγκη για κάτι τέτοιο, βεβαιωνόμαστε ότι η σελίδα που πληκτρολογούμε αυτά τα δεδομένα υποστηρίζει το πρωτόκολλο «HTTPS», δηλαδή η διεύθυνση (URL) αρχίζει από «https://» αντί από «http://». Το συγκεκριμένο πρωτόκολλο, αν και δεν αποτρέπει κάποιον από το να υποκλέψει τις πληροφορίες, φροντίζει να τις κρυπτογραφεί, ούτως ώστε να μην μπορούν να διαβαστούν.
2. Ενωνόμαστε με οποιοδήποτε ασύρματο δίκτυο (WiFi)
Αν και το να βρίσκουμε κάποιο «ξεκλείδωτο» ασύρματο σημείο πρόσβασης (Wi-Fi) όταν χρειαζόμαστε να χρησιμοποιήσουμε το διαδίκτυο μπορεί να θεωρηθεί αρχικά σαν ευχή, εύκολα δύναται να μετατραπεί σε κατάρα. Και αυτό γιατί το συγκεκριμένο άγνωστο σε μας σημείο πρόσβασης, μπορεί να έχει ρυθμιστεί για να καταγράφει όλες τις πληροφορίες που μεταφέρονται από και προς την συσκευή μας, συμπεριλαμβανομένων όλων των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων στα οποία αναφερθήκαμε πιο πάνω.
Οποιοσδήποτε μπορεί με ιδιαίτερη ευκολία να δημιουργήσει ένα σημείο πρόσβασης, να το «βαφτίσει» με ένα ελκυστικό όνομα (π.χ. «Free Internet from Ledra College») και να συλλέγει τα προσωπικά μας στοιχεία. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίνεται σε πολυσύχναστες τοποθεσίες, όπως καφετέριες, ξενοδοχεία και αεροδρόμια, που φέρεται να προτιμούν ιδιαίτερα οι επιτήδειοι.
Πώς να προστατευτούμε: Αποφεύγουμε να χρησιμοποιούμε σημεία ασύρματης πρόσβασης που είτε διαφημίζονται ως δωρεάν είτε δεν είμαστε εντελώς σίγουροι για την αυθεντικότητά τους. Επιβεβαιώνουμε πάντα με κάποιον αρμόδιο του χώρου ότι χρησιμοποιούμε το αυθεντικό σημείο πρόσβασης, το οποίο συνήθως δεν θα είναι «ξεκλείδωτο». Φυσικά αντιμετωπίζουμε και τα «αυθεντικά» κοινόχρηστα σημεία με προσοχή, λόγω των κινδύνων που αναφέραμε στο σημείο 1.
3. Ανοίγουμε συνημμένα, επειδή εμπιστευόμαστε τον αποστολέα
Το ότι δεν πρέπει να ανοίγουμε συνημμένα αρχεία που περιλαμβάνονται σε e-mail που προέρχονται από αγνώστους το ξέρουμε. Τι γίνεται όμως με τα συνημμένα αρχεία που μας στέλνουν φίλοι ή γνωστοί και που δεν θα τους καταλογίζαμε κακές προθέσεις; Καταρχήν, το γεγονός ότι το ηλεκτρονικό μήνυμα (e-mail) προέρχεται από την διεύθυνση κάποιου γνωστού σε μας ατόμου, δεν σημαίνει απαραιτήτως ότι το άτομο αυτό ευθύνεται για την αποστολή του!
Μπορεί ο συγκεκριμένος χρήστης να προσεβλήθη από κάποιο κακόβουλο λογισμικό, το οποίο να προσπαθεί να αναπαραχθεί χρησιμοποιώντας τις επαφές του άτυχου (και συνήθως απρόσεκτου) χρήστη. Επιπρόσθετα, είναι πολύ εύκολο για κάποιον με σχετικές γνώσεις να πλαστογραφήσει την οποιαδήποτε διεύθυνση αποστολής e-mail, και να αποστείλει στην συνέχεια μηνύματα, που ενώ φαίνεται ότι προέρχονται από κάποια γνωστή μας διεύθυνση (φίλος, προϊστάμενος κλπ), στην πραγματικότητα δεν προέρχονται από αυτόν/ην.
Πώς να προστατευτούμε: Αντιμετωπίζουμε όλα τα συνημμένα αρχεία με καχυποψία, από όπου και αν αυτά προέρχονται! ‘Έχουμε εγκατεστημένο λογισμικό προστασίας (antivirus + firewall) σε όλες συσκευές που χρησιμοποιούμε και φροντίζουμε να λαμβάνουμε όλες τις τελευταίες ενημερώσεις αυτού (updates). Επιπρόσθετα, αν λάβουμε κάποιο συνημμένο αρχείο που φαίνεται να προέρχεται από κάποιο γνωστό μας, επιβεβαιώνουμε μέσω κάποιου εναλλακτικού δίαυλου επικοινωνίας (π.χ. τον παίρνουμε τηλέφωνο) την πρόθεση αυτού να μας το στείλει.
4. Κατεβάζουμε «πειρατικό λογισμικό»
Με τον όρο «πειρατικό λογισμικό» αναφερόμαστε φυσικά σε λογισμικό το οποίο χρησιμοποιείται παράτυπα, και για το οποίο δεν εξασφαλίστηκε άδεια λειτουργίας (συνήθως προϋπόθεση αποτελεί κάποιου είδους πληρωμή) από τον δημιουργό του. Σκοπός μας δεν είναι να αγγίξουμε την ηθική πλευρά της χρήσης τέτοιου λογισμικού (που εν πάση περιπτώσει συνιστά αδίκημα) αλλά να εξετάσουμε τους κινδύνους που μπορεί να έχει μια τέτοια πρακτική. Συνήθως λοιπόν, τέτοιες «δωρεάν» εφαρμογές, συμπεριλαμβάνουν και κακόβουλο λογισμικό σαν «μπόνους», που εγκαθίσταται στην συσκευή μας εν αγνοία μας, σε συνάρτηση με το πειρατικό λογισμικό.
Επίσης, πολλές φορές, δεν συμπεριλαμβάνουν καν το αρχείο που θέλαμε να κατεβάσουμε αρχικά, ενώ σε άλλες περιπτώσεις μπορεί να συμπεριλαμβάνουν είτε κατώτερης ποιότητας ή παλαιότερης έκδοσης λογισμικό. Έστω όμως ότι περιέχουν όντως το αρχείο που χρειαζόμαστε, το πρόβλημα παραμένει, καθώς τα παράνομα αυτά αντίτυπα δεν είναι καταγεγραμμένα στην βάση δεδομένων του δημιουργού, και κατά συνέπεια δεν μπορούν να λάβουν ενημερώσεις ασφαλείας (updates, security patches) από τον δημιουργό. Αυτό σημαίνει ότι παραμένουν ευάλωτα σε κακόβουλες ενέργειες.
Πώς να προστατευτούμε: Αποφεύγουμε εξ ολοκλήρου να κατεβάζουμε και να χρησιμοποιούμε πειρατικό λογισμικό. Σε περίπτωση μόλυνσης, άλλωστε, το κόστος επιδιόρθωσης και επαναφοράς μάλλον θα είναι σημαντικά μεγαλύτερο από το κόστος αγοράς του οποιουδήποτε λογισμικού.
5. Αγνοούμε την σημασία του «security question»
Σε αρκετούς ιστοτόπους, που η χρήση τους προϋποθέτει αυθεντικοποίηση (username + password), ένας τρόπος για να ανακτήσεις την πρόσβαση σου στον λογαριασμό σου – αν έχεις ξεχάσει τον κωδικό (password) σου – είναι μέσω του λεγόμενου «security question». Σε αντίθεση με τα passwords, που οι πλείστοι, πλέον, ξέρουμε ότι πρέπει να είναι άνω των οκτώ χαρακτήρων και να συνδυάζουν μικρά και κεφαλαία γράμματα, αριθμούς και σύμβολα, οι χρήστες δεν φαίνεται να δίνουν ιδιαίτερη σημασία στην συγκεκριμένη «ερώτηση ασφαλείας».
Η «ερώτηση ασφαλείας» συνήθως συμπεριλαμβάνει ερωτήσεις του στυλ «Ποιο είναι το πατρικό επώνυμο της μητέρας σου;», «Σε ποια πόλη γεννήθηκες;» ή «Ποιο είναι το όνομα του κατοικίδιού σου;». Αλήθεια, πόσο δύσκολο είναι για κάποιο να βρει την απάντηση στις συγκεκριμένες ερωτήσεις, ιδιαίτερα υπό το φως του τεράστιου όγκου των προσωπικών πληροφοριών που αναρτούμε στα κοινωνικά δίκτυα στις μέρες μας; Γιατί ένας επιτήδειος να μπει στην διαδικασία εξεύρεσης ενός πολύπλοκου κωδικού (password), αν εναλλακτικά το μόνο που έχει να κάνει είναι να βρει πως λένε τον σκύλο σου;
Πώς να προστατευτούμε: Δίνουμε στην «ερώτηση ασφαλείας» την ίδια σημασία πού δίνουμε και στην επιλογή του προσωπικού μας κωδικού. Επιλέγουμε ερωτήσεις που πολύ δύσκολα μπορεί κάποιος επιτήδειος να βρει, είτε από μόνος του είτε από τον κοινωνικό μας περίγυρο.
6. Αγνοούμε την ύπαρξη κινδύνων για το κινητό μας
Αν διαβάσατε τα παραπάνω με λίγη προσοχή, θα προσέξατε ότι ουδέποτε αναφερθήκαμε στην ανάγκη προστασίας του «ηλεκτρονικού υπολογιστή» μας, αλλά στην ανάγκη προστασίας της «συσκευής» μας. Φορητοί υπολογιστές, Τάμπλετς, Φάμπλετς, ‘Έξυπνα Τηλέφωνα, ‘Έξυπνες Τηλεοράσεις, ‘Έξυπνα Ρολόγια είναι μερικά μόνο από τα παραδείγματα τον συσκευών που συνθέτουν το ηλεκτρονικό σκηνικό στις μέρες μας. Η εποχή όπου η πρόσβαση στο διαδίκτυο γινόταν αποκλειστικά μέσω του ηλεκτρονικού υπολογιστή έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί.
Κάθε συσκευή που χρησιμοποιούμε έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες και απαιτεί τα ανάλογα μέτρα εξειδικευμένης προστασίας. Οι επιτήδειοι εκμεταλλεύονται αυτό ακριβώς το γεγονός – την άγνοια δηλαδή των χρηστών για την ανάγκη προστασίας των φορητών συσκευών τους – και επικεντρώνουν πλέον τις κακόβουλες τους ενέργειες σε αυτού του είδους τις συσκευές, που αποτελούν πιο εύκολη (ή πιο προσβάσιμη) λεία.
Πώς να προστατευτούμε: Εγκαθιστούμε λογισμικό προστασίας (antivirus + firewall) σε όλες τις συσκευές μας. Φροντίζουμε να λαμβάνουμε όλες τις τελευταίες ενημερώσεις αυτού (updates). Επίσης, ενεργοποιούμε τον μηχανισμό αυθεντικοποίησης (password) της συσκευής μας, για να περιορίσουμε την πρόσβαση σε αυτή. Επιπρόσθετα, αν προσφέρεται η δυνατότητα, εγκαθιστούμε λογισμικό εύρεσης στην συσκευή μας, που μας επιτρέπει να την εντοπίσουμε σε περίπτωση απώλειας, καθώς και να διαγράψουμε αυτόματα τα προσωπικά μας δεδομένα από αυτή. Μια απλή έρευνα στο διαδίκτυο μπορεί να μας δώσει πολλές επιπρόσθετες χρήσιμες συμβουλές για την ασφαλή χρήση των «έξυπνων» μας συσκευών.
7. Απενεργοποιούμε το 3G για να γλιτώσουμε μπαταρία
Αυτό το σημείο ίσως ενδιαφέρει ιδιαίτερα τους πολιτικούς μας! Πολλές φορές οι χρήστες, για να γλιτώσουν μπαταρία στο κινητό τους, απενεργοποιούν την χρήση του πρωτοκόλλου «3G» από το κινητό τους, και χρησιμοποιούν το παλαιότερο δίκτυο «GSM», επίσης γνωστό ως «2G». Ακόμη, η χρήση του δικτύου «GSM» μπορεί κάποιες φορές να γίνει και ανεπαίσθητα από τους χρήστες, καθώς δεν προσφέρεται κάλυψη «3G» σε ολόκληρη την έκταση του νησιού μας.
Το πρόβλημα με την χρήση του συγκεκριμένου πρωτοκόλλου κινητής τηλεφωνίας «GSM», είναι το γεγονός ότι ο κρυπτογραφικός αλγόριθμος που χρησιμοποιεί το «GSM», υπεύθυνος για την τήρηση της εμπιστευτικότητας μεταξύ των κλήσεων, είναι πολύ αδύνατος (το πρωτόκολλο χρονολογείται από το 1991) και είναι (σχετικά) εύκολο για κάποιον που επιθυμεί να παρακολουθεί τις συνομιλίες μας, να τον σπάσει. Το πρωτόκολλο «3G» από την πλευρά του, προσφέρει αυξημένη προστασία, καθώς χρησιμοποιεί έναν διαφορετικό κρυπτογραφικό αλγόριθμο.
Πώς να προστατευτούμε: Αν μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα η εμπιστευτικότητα των κλήσεων μας από το κινητό μας τηλέφωνο, φροντίζουμε πάντα να τις διεξάγουμε υπό την κάλυψη του δικτύου «3G».
Η πρόληψη είναι η καλύτερη θεραπεία
Όσον αφορά την ηλεκτρονική μας ασφάλεια, η πρόληψη είναι συνήθως η καλύτερη θεραπεία! Ο μαγικός κόσμος του διαδικτύου και των «έξυπνων» συσκευών μπορεί να έκανε πιο εύκολη και άνετη την ζωή μας, αλλά έφερε μαζί του και επιπρόσθετους κινδύνους, ικανούς να μας προκαλέσουν σοβαρότατα προβλήματα. Οι επιτήδειοι, εκμεταλλευόμενοι την άγνοια των χρηστών για τις ορθές πρακτικές ασφαλείας, δημιούργησαν μια τεράστια «βιομηχανία» ηλεκτρονικού εγκλήματος, που, σύμφωνα με την τελευταία έκθεση των Reuters (2014), κοστίζει στην παγκόσμια οικονομία το δυσθεώρητο ποσό των 445 δισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως. Προσοχή λοιπόν, για να μην είστε εσείς το επόμενό τους θύμα!
ΑΛΕΞΗΣ ΜΙΧΑΗΛ
BSc, MSc, MBA, CISSP, CISA, CEH, EDRP, Security+,
Διευθυντής Ασφάλειας Πληροφοριών Ledra College,
alexis@ledra.ac.cy
– See more at: http://www.sigmalive.com/news/scitech/technology/141473#sthash.AYe7M7t7.dpuf
Πηγή: sigmalive.com
