Αρχεία για Ποίηση

Μπόρχες: Ποίημα στους φίλους

14 Μαρτίου 2015
«Να κοιμάσαι ευτυχισμένος. Να εκπέμπεις αγάπη. Να ξέρεις ότι είμαστε εδώ περαστικοί»
Δεν μπορώ να σου δώσω λύσεις για όλα τα προβλήματα της ζωής σου,
ούτε έχω απαντήσεις για τις αμφιβολίες και τους φόβους σου˙
όμως μπορώ να σ’ ακούσω και να τα μοιραστώ μαζί σου.
Δεν μπορώ ν’ αλλάξω το παρελθόν ή το μέλλον σου.
Όμως όταν με χρειάζεσαι θα είμαι εκεί μαζί σου.
Δεν μπορώ να αποτρέψω τα παραπατήματά σου.
Μόνο μπορώ να σου προσφέρω το χέρι μου
να κρατηθείς και να μην πέσεις.
Οι χαρές σου, οι θρίαμβοι και οι επιτυχίες σου δεν είναι δικές μου.
Όμως ειλικρινά απολαμβάνω να σε βλέπω ευτυχισμένο.
Δεν μπορώ να περιορίσω μέσα σε όρια
αυτά που πρέπει να πραγματοποιήσεις,
όμως θα σου προσφέρω τον ελεύθερο χώρο
που χρειάζεσαι για να μεγαλουργήσεις.
Δεν μπορώ να αποτρέψω τις οδύνες σου
όταν κάποιες θλίψεις σου σκίζουν την καρδιά,
όμως μπορώ να κλάψω μαζί σου και να μαζέψω τα κομμάτια της
για να τη φτιάξουμε ξανά πιο δυνατή.
Δεν μπορώ να σου πω ποιος είσαι ούτε ποιος πρέπει να γίνεις.
Μόνο μπορώ να σ’ αγαπώ όπως είσαι και να είμαι φίλος σου.
Αυτές τις μέρες σκεφτόμουν τους φίλους μου και τις φίλες μου,
δεν ήσουν πάνω ή κάτω ή στη μέση.
Δεν ήσουν πρώτος ούτε τελευταίος στη λίστα.
Δεν ήσουν το νούμερο ένα ούτε το τελευταίο.
Να κοιμάσαι ευτυχισμένος.
Να εκπέμπεις αγάπη.
Να ξέρεις ότι είμαστε εδώ περαστικοί.
Ας βελτιώσουμε τις σχέσεις με τους άλλους.
Να αρπάζουμε τις ευκαιρίες.
Να ακούμε την καρδιά μας.
Να εκτιμούμε τη ζωή.
Πάντως δεν έχω την αξίωση να είμαι ο πρώτος, ο δεύτερος ή ο τρίτος στη λίστα σου.
Μου αρκεί που με θέλεις για φίλο.
Ευχαριστώ που είμαι.
Ποίημα στους φίλους, του Χόρχε Λουίς Μπόρχες, από το βιβλίο Ποιήματα, εκδ. Ελληνικά Γράμματα.
Ο Χόρχε Λουίς Μπόρχες (24 Αυγούστου 1899-14 Ιουνίου 1986) ήταν Αργεντινός συγγραφέας και θεωρείται μία από τις σημαντικότερες λογοτεχνικές μορφές του 20ού αιώνα. Παρόλο που είναι πιο γνωστός για τα διηγήματά του, όπου κυριαρχεί το στοιχείο του φανταστικού), ο Μπόρχες ήταν επίσης δοκιμιογράφος, ποιητής και κριτικός.
http://www.doctv.gr/page.aspx?itemID=SPG7015
[Πηγή: www.doctv.gr]

Πίντερ: Ποιήματα

8 Οκτωβρίου 2013

Ογδόντα τέσσερα χρόνια μετά τη γέννησή του. Ξαναδιαβάζουμε το έργο του μεγάλου νομπελίστα, θεατρικού συγγραφέα και σκηνοθέτη Χάρολντ Πίντερ

                    

ΔΙΑΤΑΓΗ (12 Σεπτεμβρίου, 1996)
ΕΙΣΑΙ ΕΤΟΜΟΣ ΝΑ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ;!!
Όχι, δεν υπάρχει τίποτα να διατάξω
Όχι, είμαι ανίκανος να διατάξω
Όχι, θ’ αργήσω πολύ να διατάξω

Κι ενώ υπάρχουν τα πάντα
Και τίποτα για να διατάξω
Ο κατάλογος παραμένει μακρύς

Και το χάος τρέφεται από την κοιλιά της τάξης
Και η τάξη ζητά το αίμα της αναρχίας
Κι η «λευτεριά» κι η λάσπη κι άλλες πλάνες
Χρειάζονται την οσμή της τάξης να γλυκάνει τις δολοφονίες τους

Να στριμώξεις ένα ζητιάνο σε σκοτεινό δωμάτιο
Να βολέψεις κάποιον τραπεζίτη σε μια ζεστή μήτρα
Να παγιδέψεις ένα νήπιο σε παγωμένο σπίτι
Να φυλάξεις κάποιο στρατιώτη σε δηλητηριασμένο τάφο.

ΠΟΙΗΜΑ (17 Ιανουαρίου, 1995)
ΜΗΝ ΚΟΙΤΑΣ/ Ο κόσμος πάει να διαλυθεί

Ο κόσμος πάει το φως του όλο να χάσει
Και στο σκοτεινό του πηγάδι να μας στριμώξει

Σε κείνο το μαύρο, γεμάτο κι αποπνικτικό μέρος
Κει όπου θα σκοτώσουμε ή θα πεθάνουμε ή θα χορέψουμε
Ή θα θρηνήσουμε ή θα ουρλιάξουμε ή θα στριγκλίζουμε
Ή θα σπρώχνουμε σαν τα ποντίκια ξανά
Να διαπραγματευτούμε την αρχική μας τιμή.

ΠΟΘΟΣ (26 Ιανουαρίου, 2006)
ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑΣ ΚΡΟΤΟΣ ΔΥΝΑΤΟΣ που ως το λόφο φτάνει
Φεύγεις από το φως
Μαύρες σκιές τρέχουν
Διασχίζοντας την ψαλιδωτή οροσειρά

Χαμογελούν καθώς ιδρώνουν
Χτυπούν τη μαύρη καμπάνα
Ρουφάς το υγρό φως
Που το κελί πλημμυρίζει

Και τον πόθο οσφραίνεσαι του ισχυρού
Την ουρά του καθώς τινάζει
Γιατί ο πόθος του ισχυρού
Έναν κρότο δυνατό στέλνει στον τοίχο
Και ο πόθος του ισχυρού -η γλυκιά σκοτεινή του δύναμη
Ακόμη σε θωπεύει

Ο ΦΡΟΥΡΟΣ (9 Απριλίου, 2007)
ΕΝΑ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΚΛΕΙΝΕΙ κι ένας τυφλός καταφτάνει
Η νύχτα είναι σκοτεινή κι αυτός ακίνητος μένει σαν νεκρός
Υπάρχει μια λάμψη ξαφνική από σεληνόφως στο δωμάτιο
Φωτίζει το πρόσωπό του -ένα πρόσωπο που δε μπορώ να δω

Ξέρω πως είναι τυφλός
Αλλά με παρακολουθεί

ΚΡΙΚΕΤ ΤΗ ΝΥΧΤΑ (3 Ιουνίου, 1995)
ΑΚΟΜΑ ΠΑΙΖΟΥΝ ΚΡΙΚΕΤ ΤΗ ΝΥΧΤΑ
Παίζουν το παιχνίδι στο σκοτάδι
Είναι σ’ επιφυλακή για μια αναλαμπή φωτός
Χάνουν τη μπάλα σ’ ένα χτύπημα δυνατό

Προσπαθούν να μάθουν πώς το σκοτάδι βοηθά τη μπάλα να επιστρέψει
Προσπαθούν να βρουν νέο κόλπο ώστε η μπάλα να κινηθεί από το σκοτάδι στο φως
Είναι αποφασισμένοι να βάψουν μαύρο το σκηνικό
Μια μαυρίλα όμως ανακατεμένη με λευκό

Ανυπομονούν να εφαρμόσουν ένα νέο νόμο
Όπου η τύφλωση να λογαριάζεται φως

ΑΣ ΕΧΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΚΑΛΑ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ (22 Ιανουαρίου, 2003)
ΝΑ ΤΟΙ, ΠΑΛΙ/ Οι Γιάνκηδες στην ένστολη παρέλασή τους
Τραγουδώντας ύμνους χαράς
Καθώς καλπάζουν στο μεγάλο κόσμο
Δοξάζοντας τον Θεό της Αμερικής

Τα κανάλια είναι φίσκα από νεκρούς
Κείνους που δεν ασπάστηκαν
Τους άλλους που αρνούνται να τραγουδούν
Κείνους που χάνουν τη φωνή τους
Κείνους που έχουν ξεχάσει το σκοπό

Οι ιππείς έχουν μαστίγια που κόβουν
Το κεφάλι σου κυλά στο χώμα
Το κεφάλι σου μια λίμνη στη βρόμα
Το κεφάλι σου ένας λεκές στη σκόνη
Τα μάτια σου βγαλμένα και η μύτη σου
Τη δυσοσμία παίρνει μόνο των νεκρών
Κι όλος ο νεκρός αέρας ζωντανεύει
Με τη μυρωδιά του Θεού της Αμερικής

Ποιήματα 1948-2004, Χάρολντ Πίντερ, εκδ. Κέδρος

Χάρολντ Πίντερ (10 Οκτωβρίου 1930 – 24 Δεκεμβρίου 2008): Άγγλος θεατρικός συγγραφέας και θεατρικός σκηνοθέτης. Έγραψε έργα για θέατρο, ραδιόφωνο, τηλεόραση και ταινίες. Το πρώιμο έργο του συνδέεται με το θέατρο του παραλόγου. Το 2005 κέρδισε το Βραβείο Νομπέλ Λογοτεχνίας καθώς και το Βραβείο Φραντς Κάφκα. Ήταν γνωστός επίσης για τον πολιτικό του ακτιβισμό και την αντίθεσή του στην αμερικανική εισβολή στο Αφγανιστάν και τον Πόλεμο στο Ιράκ. Πέθανε από καρκίνο του ήπατος

Πηγή: doctv.gr

www.doctv.gr/page.aspx?itemID=SPG5090

Εσύ! – Γιώργος Σοϊλεμεζίδης

2 Οκτωβρίου 2013

 Εσύ! που ποτέ δεν αναρωτήθηκες, γιατί ήρθες σ’ αυτόν τον κόσμο.

Εσύ! που χαμήλωσες το άβουλό σου βλέμμα στα γήινα και ποτέ δε σήκωσες τα μάτια σου προς τον έναστρο ουρανό.

Εσύ! το καλό παιδί της αποπροσανατολισμένης και σάπιας κοινωνίας.

Εσύ! που τόσο διαστρέβλωσες τη Ζωή, ώστε η Αλήθεια έγινε «ασύμφορη» και «πικρή», ενώ το Ψέμα «αθώο» και «ιερό».

Εσύ! που παραποίησες την ανθρώπινη Ζωή σε τέτοιο βαθμό, ώστε το Κακό έγινε «αναγκαίο» και η Καλοσύνη «προσποιητή».

Εσύ! ο βουτηγμένος μες στη απληστία της Κατανάλωσης.

Εσύ! ο ονειροπαρμένος από την ματαιόδοξη Εξουσία.

Εσύ! ο αφοσιωμένος στην απατηλή και εφήμερη Δόξα.

Πώς τολμάς να ξεστομίσεις τις μικρές, κοντόφθαλμες και χυδαίες «αλήθειές» σου;

 

Γιώργος Σοϊλεμεζίδης

Όσο μπορείς – Κ. Καβάφης

2 Οκτωβρίου 2013

Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,

τούτο προσπάθησε τουλάχιστον

όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις

μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,

μες στις πολλές κινήσεις κι ομιλίες.

 

Μην την εξευτελίζεις πιάνοντας την,

γυρίζοντας συχνά κ’ εκθέτοντας την

στων σχέσεων και των συναναστροφών

την καθημερινή ανοησία,

ως πού να γίνει σα μια ξένη φορτική.

 

Κ. Καβάφης

Αγάπη – Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι, μετάφραση Αντώνη Δωριάδη

2 Οκτωβρίου 2013

Ν’ αγαπάς

σημαίνει να σπαρταράς

στα σεντόνια

ξεσκισμένα απ’ την αϋπνία…

Γιατί αγάπη

δεν ειν’ ένας τρυφερός παράδεισος

μα η βίαιη επίθεση

της λαίλαπας

νερού

και φωτιάς.

 

 

Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι

Μετάφραση Αντώνη Δωριάδη