ΜΙΑ ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Άρθρα κατηγορίας "ρομποτική"
Ρομπότ με αντίληψη του εαυτού του
Φεβ 19 1
Ρομπότ με αντίληψη του εαυτού του
Ρομπότ που έχουν αντίληψη του εαυτού τους συναντώνται εδώ και πάρα πολλά χρόνια στην επιστημονική φαντασία. Ερευνητές του Columbia University in the City of New York έφεραν τη ρομποτική ένα βήμα πιο κοντά σε αυτό, δημιουργώντας ένα ρομπότ το οποίο μπορεί να μαθαίνει τι είναι ξεκινώντας από το μηδέν.
Οι άνθρωποι έχουν τη δυνατότητα να φαντάζονται τους εαυτούς τους-να τοποθετούν τους εαυτούς τους σε μελλοντικά σενάρια, όπως πχ μια βόλτα στην παραλία μια καλοκαιρινή ημέρα. Επίσης, μπορούν να μαθαίνουν ενθυμούμενοι εμπειρίες του παρελθόντος, σκεπτόμενοι τι πήγε σωστά και τι πήγε λάθος. Ενώ οι άνθρωποι και τα ζώα αποκτούν και προσαρμόζουν την εικόνα του εαυτού τους με το πέρασμα του χρόνου, τα περισσότερα ρομπότ εξακολουθούν να μαθαίνουν χρησιμοποιώντας προσομοιώσεις που παρέχονται από ανθρώπους ή μέσω επίπονων διαδικασιών trial and error. Κοινώς, τα ρομπότ δεν έχουν μάθει να «κάνουν εικόνα» τους εαυτούς τους όπως οι άνθρωποι.
Ερευνητές του Columbia Engineering δημιούργησαν ένα ρομπότ το οποίο μπορεί να μαθαίνει τι ακριβώς είναι χωρίς να έχει πρότερη γνώση φυσικής, γεωμετρίας κ.α. Αρχικά δεν ξέρει εάν είναι πχ μια αράχνη, ένα φίδι ή ένα χέρι, καθώς δεν έχει στοιχεία για το σχήμα του. Μετά από μια περίοδο σύγχυσης και εντός διαστήματος μιας ημέρας εντατικών υπολογιστικών λειτουργιών, το ρομπότ αυτό δημιουργεί μια προσομοίωση του εαυτού του, την οποία χρησιμοποιεί εσωτερικά για να σκέφτεται και να προσαρμόζεται σε διαφορετικές καταστάσεις, να κάνει νέες δουλειές, να εντοπίζει και να επισκευάζει ζημιές στον εαυτό του κ.α.
Η σχετική έρευνα δημοσιεύτηκε στο Science Robotics. Σημειώνεται πως μέχρι τώρα τα ρομπότ λειτουργούσαν με βάση σαφή μοντέλα τους που είχαν δημιουργηθεί από ανθρώπους. «Ωστόσο, αν θέλουμε τα ρομπότ να γίνουν ανεξάρτητα, να προσαρμόζονται γρήγορα σε σενάρια που δεν έχουν προβλέψει οι δημιουργοί τους, τότε είναι απαραίτητο να μάθουν να απεικονίζουν τους εαυτούς τους» λέει ο Χοντ Λίψον, καθηγητής μηχανολογίας-μηχανικής και διευθυντής του Creative Machines lab, όπου έγινε η σχετική έρευνα. Ο ίδιος εκτιμά πως η ρομποτική και η τεχνητή νοημοσύνη παρέχουν ένα νέο «παράθυρο» στο αρχαίο ερώτημα της συνείδησης: «Φιλόσοφοι, ψυχολόγοι και γνωσιακοί επιστήμονες ασχολούνται με τη φύση της αυτεπίγνωσης για χιλιετίες, αλλά έχουμε σημειώσει μικρή πρόοδο… Τα ρομπότ τώρα μας αναγκάζουν να “μεταφράσουμε” ασαφείς έννοιες σε αλγορίθμους και μηχανισμούς».
Ωστόσο, όπως επισημαίνουν ο ίδιος και ο διδακτορικός φοιτητής Ρόμπερτ Κβιατκόβσκι, υπάρχουν ηθικά ζητήματα: «Η αυτεπίγνωση θα οδηγήσει σε πιο ανθεκτικά και προσαρμοστικά συστήματα, αλλά συνεπάγεται επίσης και κάποια απώλεια ελέγχου. Είναι μια ισχυρή τεχνολογία, αλλά θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται με προσοχή».
Το ακριβώς αντίθετο της τεχνητής νοημοσύνης
Το έξυπνο κινητό τηλέφωνο που χρησιμοποιείτε έχει πολλαπλάσιες υπολογιστικές δυνατότητες από όλους τους υπολογιστές που χρησιμοποιήθηκαν το 1969 για να στείλει η NASA το «Απόλλων 11» στο Σελήνη. Έκτοτε η τεχνολογική εξέλιξη επιταχύνθηκε ραγδαία. Η ηλεκτρονική και η πληροφορική αξιοποιήθηκαν στην αυτοματοποίηση της παραγωγικής διαδικασίας. Η έναρξη αυτής της διαδικασίας περιγράφηκε ως πληροφορική επανάσταση ή Τρίτη βιομηχανική επανάσταση.
Το 2011, ξεκινώντας από τη Γερμανία έννοια του Industry 4.0. έκανε την εμφάνισή της στα κοινωνικοοικονομικά σενάρια παγκοσμίως, και εν συνεχεία βαφτίσθηκε Τέταρτη βιομηχανική επανάσταση. Τρίτη ή Τέταρτη, σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για επανάσταση.
Βιομηχανική επανάσταση, που όπως και οι προηγούμενες βασίζεται στην τεχνολογική επανάσταση, τώρα στις δυνατότητες να αξιοποιούνται στην παραγωγική διαδικασία η ψηφιακή τεχνολογία, το ιντερνέτ, τα βιομηχανικά ρομπότ, η τεχνητή νοημοσύνη.
Ο κόσμος της παραγωγής και ο κόσμος της εργασίας αλλάζουν ραγδαία, η ίδια η κοινωνία αλλάζει, για αυτούς που συμμετέχουν στην Τέταρτη βιομηχανική επανάσταση. Για αυτούς που επωφελούνται από αυτήν και γι’ αυτούς που υφίστανται τις συνέπειές της. Η επιστημονική συζήτηση και η δημόσια συζήτηση ανθούν διεθνώς. Η συζήτηση για το μέλλον της εργασίας είναι μια όψη αυτής.
Κι εμείς, ως κοινωνία ως οικονομία, τι θέση και τι ρόλο έχουμε σε αυτήν τη διαδικασία; Ποια θέση πρέπει να υιοθετήσουμε μπροστά στις προκλήσεις που προκύπτουν και είναι σε μεγάλο βαθμό απρόβλεπτες; Κινδυνεύουμε από την Τέταρτη βιομηχανική επανάσταση, από τη νέα τεχνολογία, από τα ρομπότ, από την τεχνητή νοημοσύνη;
Η απάντηση, όχι στα λόγια αλλά στα έργα, πρέπει να είναι ότι δεν κινδυνεύουμε από τη νέα τεχνολογία, κινδυνεύουμε από το να καθηλωθούμε στην παλαιά. Η απάντηση, και με λόγια και με έργα, πρέπει να είναι ότι δεν κινδυνεύουμε από την τεχνητή νοημοσύνη, αλλά από το ακριβώς αντίθετό της – τη συλλογική συνιστώσα την οποία «πληρώνουμε» χρόνια τώρα.
Η απάντηση, και με λόγια και με έργα, πρέπει να είναι ότι δεν κινδυνεύουμε από τα ρομπότ, κινδυνεύουμε από την έλλειψη ρομπότ στην παραγωγή. Τα ρομπότ είναι η επιτομή της νέας τεχνολογίας, της συνεχούς τεχνολογικής εξέλιξης στα συστήματα αυτοματισμού και της τεχνητής νοημοσύνης.
Η πρόκληση είναι πώς μπορούμε να εκμεταλλευτούμε το δυναμικό της νέας τεχνολογίας και των ρομπότ για να επιτύχουμε μεγάλα κέρδη παραγωγικότητας και να κάνουμε τη νέα αγορά εργασίας όσο το δυνατόν πιο περιεκτική, συμπεριληπτική.
Η αυτοματοποίηση της παραγωγής επιταχύνεται σε όλο τον κόσμο. Υπάρχουν 2 εκατομμύρια βιομηχανικά ρομπότ εγκατεστημένα παγκοσμίως: 85 μονάδες ρομπότ ανά 10.000 εργαζόμενους ήταν το 2017 ο νέος μέσος όρος της παγκόσμιας πυκνότητας ρομπότ στις μεταποιητικές βιομηχανίες (2016: 74, 2015: 66 μονάδες). Η πρόβλεψη είναι ότι το 2021 θα είναι στη βιομηχανική παραγωγή σχεδόν διπλάσια (3,8 εκατομμύρια).
Ανά περιφέρειες, το 2017 η μέση πυκνότητα ρομπότ στην Ευρώπη είναι 106 μονάδες, στην Αμερική 91 και στην Ασία 75 μονάδες. Στην Ελλάδα είναι 17. Όταν στην Ισπανία είναι 107, στην Τσεχία είναι 119, στη Σλοβενία 144 (βλ. πίνακα για λοιπές συγκρίσεις). Αυτό είναι σύμπτωμα της παραγωγικής συρρίκνωσης και παραγωγικής καθήλωσης που υφίσταται η Ελλάδα.
Τα βιομηχανικά ρομπότ χρησιμοποιούνται κατά τα 2/3 στις αυτοκινητοβιομηχανίες και τις βιομηχανίες ηλεκτρονικών, οι οποίες είτε δεν έχουν, είτε έχουν ισχνή παρουσία στην ελληνική βιομηχανία. Χρησιμοποιούνται όμως με αυξανόμενο ρυθμό και στη βιομηχανία μετάλλου, τα ελαστικά και τα πλαστικά, τα τρόφιμα-ποτά, τη φαρμακοβιομηχανία, κοκ.
Η πραγματική πρόκληση για την Ελλάδα, που πρέπει να δυναμώσει και να επεκτείνει τη βιομηχανία της, μαζί και τον τομέα των Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνίας, είναι η παρακολούθηση της τεχνολογικής εξέλιξης, συμπεριλαμβανομένων των συστημάτων αυτοματισμού και των βιομηχανικών ρομπότ.
Είναι αυτό μία προϋπόθεση για τον παραγωγικό μετασχηματισμό της ελληνικής οικονομίας, για τη διεύρυνση του τομέα των διεθνώς εμπορευσίμων προστιθέμενης αξίας, ώστε να καταστεί δυνατή η διατήρηση της χώρας στη λέσχη των ανεπτυγμένων οικονομιών και στην ιεραρχία του παγκόσμιου καταμερισμού της εργασίας.
Είναι μία προϋπόθεση και για την αντιμετώπιση των δύσκολων συνθηκών στην ελληνική αγορά εργασίας. Με άλλα λόγια, οι θέσεις εργασίας που έχουμε δεν κινδυνεύουν από την έλευση ρομπότ, αλλά από την έλλειψη επενδύσεων σε σύγχρονη και ανταγωνιστική παραγωγή που να συμπεριλαμβάνει και συστήματα αυτοματισμού, ψηφιοποίησης και βιομηχανικά ρομπότ.
Το μέλλον της εργασίας στην Ελλάδα συνδέεται και με τη συνεχώς εξελισσόμενη τεχνολογία, ως προϋπόθεση για την επίτευξη των αναγκαίων κερδών παραγωγικότητας και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, που θα φέρουν θετικές επιπτώσεις στην οικονομία, την αγορά εργασίας και την κοινωνία.
Αυτό απαιτεί σημαντικές επενδύσεις στην κατάρτιση και την αναβάθμιση των δεξιοτήτων. Και ένα ρυθμιστικό πλαίσιο, ευέλικτο και αποτελεσματικό, που να ευνοεί τη μεταφορά πόρων, συμπεριλαμβανομένης της εργασίας, προς τον εμπορεύσιμο τομέα.
Η Τέταρτη βιομηχανική επανάσταση είναι μία επανάσταση στην οποία η ελληνική οικονομία πρέπει να συμμετάσχει, ενσυνείδητα και συστηματικά. Πέρα από τους θύλακες κλάδων και επιχειρήσεων που ήδη την παρακολουθούν. Αυτή η συμμετοχή είναι συνώνυμο του αναγκαίου παραγωγικού μετασχηματισμού. Δεν κινδυνεύουμε από την Τέταρτη βιομηχανική επανάσταση. Δεν κινδυνεύουμε από τα ρομπότ. Δεν κινδυνεύουμε από την τεχνητή νοημοσύνη. Κινδυνεύουμε από το ακριβώς αντίθετό της.
Ρομπότ «συζήτησε» με Βρετανούς βουλευτές για την τεχνητή νοημοσύνη
Οι Βρετανοί βουλευτές υποδέχτηκαν το ρομπότ με χαμόγελα, αν και οι ερωτήσεις και απαντήσεις είχαν κανονιστεί από πριν. Ωστόσο, η βουλευτής Λούσι Άλαν σχολίασε σχετικά πως ο Pepper ήταν «καλύτερος από κάποιους από τους υπουργούς που έχουν περάσει από μπροστά μας».
Τον τίτλο του πρώτου ρομπότ που εμφανίστηκε σε συνεδρίαση του βρετανικού κοινοβουλίου κατέκτησε ο Pepper, που μίλησε σε βουλευτές σχετικά με το μέλλον της τεχνητής νοημοσύνης στην εκπαίδευση.
Όπως αναφέρει το BBC, το ρομπότ κανονικά «εδρεύει» στο Middlesex University, δουλεύοντας με φοιτητές και εμφανιζόμενο σε εκδηλώσεις.
Οι Βρετανοί βουλευτές υποδέχτηκαν το ρομπότ με χαμόγελα, αν και οι ερωτήσεις και απαντήσεις είχαν κανονιστεί από πριν. Ωστόσο, η βουλευτής Λούσι Άλαν σχολίασε σχετικά πως ο Pepper ήταν «καλύτερος από κάποιους από τους υπουργούς που έχουν περάσει από μπροστά μας».
Η Επιτροπή Εκπαίδευσης της βρετανικής κυβέρνησης διερευνά την επίδραση που θα έχουν στον τομέα της παιδείας τεχνολογίες όπως η τεχνητή νοημοσύνη και η ρομποτική.
Αφού συστήθηκε, ο Pepper είπε στους βουλευτές πως «τα ρομπότ θα έχουν σημαντικό ρόλο να παίξουν, αλλά πάντα θα χρειαζόμαστε τις “μαλακές” δεξιότητες που έχουν μόνο οι άνθρωποι, για να κατανοήσουμε και να αξιοποιήσουμε την τεχνολογία».
Ο Pepper χρησιμοποιείται από φοιτητές σε ένα εύρος project, που περιλαμβάνουν την παροχή βοήθειας σε παιδιά με ειδικές ανάγκες και σε ηλικιωμένους. Επίσης, παρίσταται σε εκδηλώσεις για επιστήμες, τεχνολογία, μηχανολογία και μαθηματικά.
Ρομπότ τέτοιου τύπου βρίσκονται σε έναν αριθμό σχολείων και πανεπιστημίων ανά τη Βρετανία. Το κόστος κυμαίνεται μεταξύ 10.000 και 12.000 λιρών, ενώ είναι σε θέση να αναγνωρίζει πρόσωπα και να κρατά οπτική επαφή.
Με την επιτροπή μίλησαν και άλλοι ειδικοί του χώρου, οι οποίοι τόνισαν πως το εκπαιδευτικό σύστημα πρέπει να αλλάξει δραστικά για να ανταποκριθεί στα δεδομένα της τεχνολογικής προόδου. Ο Μπράιαν Χόλιντεϊ, της Siemens Digital Factory, είπε ότι υπάρχει ανάγκη για μεγαλύτερη συνεργασία μεταξύ σχολείων και εταιρειών τεχνολογίας και πως οι εκπαιδευτικοί πρέπει να δώσουν έμφαση και στην «εφαρμοσμένη εκμάθηση» από τον χώρο της εργασίας. Επίσης, αμφισβήτησε τις μελέτες που υποστηρίζουν πως θα χαθούν θέσεις εργασίας λόγω της τεχνητής νοημοσύνης ή της αύξησης της χρήσης μηχανών.
Η καθηγήτρια Ρόουζ Λούκιν, του University College London, είπε πως η τεχνητή νοημοσύνη θα μπορούσε να παίξει σημαντικό ρόλο στην αίθουσα, αναλαμβάνοντας βαρετές εργασίες όπως η συλλογή δεδομένων, ο σχεδιασμός μαθημάτων, οι αξιολογήσεις κ.ά. Ωστόσο, πρόσθεσε ότι «αν δεν το κάνουμε σωστά, περισσότερα από αυτά που θα έπρεπε να κάνουμε θα ανατεθούν σε μηχανές».
Γνωσιακές τεχνολογίες, τεχνητή νοημοσύνη, μύθοι και πραγματικότητα
Τελικά η τεχνητή νοημοσύνη θα αυτοματοποιήσει την ανθρώπινη εργασία; Μπορούν οι γνωσιακές τεχνολογίες να αποτελέσουν όχημα μετασχηματισμού και εξέλιξης για τις επιχειρήσεις; Θα βελτιώσουν την αποτελεσματικότητα, ή ακόμα καλύτερα, έχουν τη δυνατότητα να συμβάλλουν θετικά στα κέρδη μιας εταιρείας;
Ένα από τα πιο πολυσυζητημένα θέματα στις επιχειρήσεις σήμερα είναι οι γνωσιακές τεχνολογίες και πιο συγκεκριμένα, η ήδη διάσημη και σε εμάς στην Ελλάδα, τεχνητή νοημοσύνη (AI), η οποία έρχεται τελικά για να μείνει (;). Για τις επιπτώσεις και τις συνέπειές της χρήσης της στο επιχειρηματικό περιβάλλον, γίνεται αναφορά σε όλο και περισσότερα άρθρα, αφιερώματα, δημοσιογραφικούς και μη προβληματισμούς. Άλλοτε οι πληροφορίες που παρουσιάζονται είναι ακριβείς, άλλοτε πρόκειται για υποκειμενικές κρίσεις, ή ακόμα και φόβους. Πώς μπορούμε λοιπόν να ξεχωρίσουμε την αλήθεια από το μύθο; Στο SingularityU Greece Summit που αναμένεται να πραγματοποιηθεί για πρώτη φορά στην Αθήνα το διήμερο 19 – 20 Νοεμβρίου, η εισχώρηση της γνωσιακής τεχνολογίας στην επιχειρηματική και μη καθημερινότητά μας, είναι ένα θέμα που αναμένεται να έχει την τιμητική του. Η Deloitte, Platinum Partner του Summit στην Ελλάδα, θέλοντας να ξεκαθαρίσει το τοπίο και να δώσει απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά διερεύνησε το ζήτημα, μιλώντας με περισσότερα από 250 στελέχη μεγάλων εταιρειών των Η.Π.Α., ανακαλύπτοντας 5 μύθους.
1ος Μύθος
Σε ένα μεγάλο μέρος της σχετικής αρθρογραφίας, παρουσιάζεται η άποψη ότι η κύρια χρήση των γνωσιακών τεχνολογιών αφορά την αυτοματοποίηση της εργασίας που σήμερα κάνουν οι άνθρωποι. Σε ένα βαθμό το παραπάνω συμπέρασμα είναι αλήθεια, ωστόσο η έρευνα της Deloitte αποκαλύπτει ότι τελικά υπάρχουν σημαντικές εφαρμογές που δεν θα αντικαταστήσουν την ανθρώπινη εργασία.
Οι εφαρμογές της τεχνητής νοημοσύνης (ΑΙ), σε κάθε κλάδο τείνουν να κατατάσσονται σε τρεις κατηγορίες: προϊόν, επεξεργασία και πρόβλεψη. Αυτό που ίσως και να μην περιμέναμε όμως είναι ότι καμία από αυτές τις εφαρμογές δεν περιλαμβάνει απαραίτητα την αυτοματοποίηση και κατ’ επέκταση την κατάργηση της ανθρώπινης εργασίας.
Πώς να αγνοήσουμε άλλωστε τη συντριπτική πλειοψηφία των στελεχών, που τονίζουν πως η τεχνητή νοημοσύνη είναι σημαντική για την επιχείρηση τους, για πολύ περισσότερα πράγματα όμως από την αυτοματοποίηση της εργασίας, η οποία τελικά μάλλον αποτελεί μόνο ένα μικρό κομμάτι του ρόλου των γνωσιακών τεχνολογιών στη ζωή τους.
2ος Μύθος
Ο πρώτος μύθος συνδέεται στενά με τον δεύτερο, καθώς εάν η γνωσιακή τεχνολογία αυτοματοποιεί την ανθρώπινη εργασία, όπως κάποιοι υποστηρίζουν, τότε οι σχετικές εφαρμογές θα οδηγήσουν σε σημαντική απώλεια θέσεων εργασίας. Μήπως όμως τελικά αυτό το συμπέρασμα αποτελεί τον 2ο μύθο;
Και για του λόγου το αληθές, η επιλογή “Μείωση του αριθμού του προσωπικού μέσω του αυτοματισμού” ήταν η λιγότερο δημοφιλής μεταξύ 9 εναλλακτικών απαντήσεων που έθεσε η Deloitte στους συμμετέχοντες, με το «φτωχό» 7% των ερωτηθέντων να το επιλέγει ως το «αγαπημένο» του πλεονέκτημα σε σχέση με την εφαρμογή της γνωσιακής τεχνολογίας και μόλις το 22% να το κατατάσσει στην «τιμητική» πρώτη τριάδα.
3ος Μύθος
Μιλώντας για επιχειρήσεις βέβαια, δεν θα μπορούσαμε να αγνοήσουμε τον οικονομικό αντίκτυπο της χρήσης των γνωσιακών τεχνολογιών στον… ισολογισμό τους. Σύμφωνα με την έρευνα της Deloitte λοιπόν, παρατηρείται η αντίληψη ότι η υιοθέτηση AI εφαρμογών και λειτουργιών απέχει αρκετά ακόμα από το να βελτιώσει τα οικονομικά στοιχεία μιας επιχείρησης, αν αυτή δεν είναι κάποιος γίγαντας του Silicon Valley.
Ο ισχυρισμός αυτός είναι εν μέρη αληθής, καθώς οι εταιρείες που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της έρευνας και ανάπτυξης εφαρμογών τεχνητής νοημοσύνης έχουν δυνατότητες που δεν είναι διαθέσιμες στις απλές εταιρείες «της διπλανής πόρτας». Από την άλλη ωστόσο, οι ίδιοι οι συμμετέχοντες στην έρευνα διαψεύδουν αυτόν τον ισχυρισμό, με το 83% αυτών να τονίζει ότι οι εταιρείες τους έχουν ήδη επιτύχει είτε μέτρια (53%) είτε σημαντικά (30%) οικονομικά οφέλη, τονίζοντας παράλληλα οτι το κόστος των επενδύσεων στο πεδίο της τεχνητής νοημοσύνης δεν είναι στρονομικό.
4ος Μύθος
«Η τεχνητή νοημοσύνη είναι μια υπερεκτιμημένη τεχνολογία, η οποία τελικά μας απογοήτευσε». Ένα συμπέρασμα που σύμφωνα με την έρευνα της Deloitte, είναι μεν άκρως υποκειμενικό, αλλά κυκλοφορεί στην αγορά. Τι έχουν όμως να πουν τα στελέχη των επιχειρήσεων που συμμετείχαν στην έρευνα; Πολλοί από τους συμμετέχοντες λοιπόν διαφωνούν με τη συγκεκριμένη άποψη, τονίζοντας πως υπάγονται στην κατηγορία αυτών που έχουν επενδύσει και εφαρμόσει την τεχνολογία της τεχνητής νοημοσύνης στην επιχείρησή τους.
Και πιο συγκεκριμένα, μόλις 9% πιστεύει ότι η τεχνολογία της τεχνητής νοημοσύνης είναι υπερεκτιμημένη, τη στιγμή που μεγαλύτερο ποσοστό (10%), τονίζει το άκρως αντίθετο, ότι δηλαδή οι εφαρμογές AI είναι υποτιμημένες από την αγορά.
5ος Μύθος
Ο τελευταίος μύθος που μάλλον φαίνεται να γκρεμίζεται, σχετίζεται με την άποψη ότι η γνωσιακή τεχνολογία αφορά μόνο τη μετασχηματιστική αλλαγή. Αντίστοιχα, τα έργα που σχετίζονται με αυτή αντιμετωπίζονται ως ουτοπικά και συχνά αναφέρονται ως καταστροφικά για τις επιχειρήσεις και τις βιομηχανίες, καθώς από τη στιγμή που ένα τέτοιο έργο δεν μετασχηματίζει την εταιρεία τότε δεν αξίζει και το ρίσκο της επένδυσης.
Η αλήθεια είναι όμως ότι η πλειοψηφία των ερωτηθέντων απορρίπτει τον ισχυρισμό αυτό, καθώς σημαντικό ποσοστό ερωτηθέντων (47%) συμφωνεί ότι είναι ευκαιρία να προσπαθήσει κανείς να επιτύχει μια μεγάλης κλίμακας μετασχηματιστική αλλαγή χρησιμοποιώντας τις γνωσιακές τεχνολογίες.
Αλήθειες, μύθοι, ή πραγματικότητα λοιπόν; Περισσότερες απαντήσεις στο Singularity Greece Summit στις 19 – 20 Νοεμβρίου, με την Deloitte να δίνει ακόμα περισσότερες απαντήσεις σχετικά με προβληματισμούς που αφορούν τις επιχειρήσεις του μέλλοντος, ή μήπως τελικά του παρόντος;
Την 7η θέση κατέκτησε η ομάδα της Εκπαιδευτικής Αναγέννησης, στην Παγκόσμια Ολυμπιάδα Ρομποτικής
Μαρ 15 30
Την 7η θέση κατέκτησε η ομάδα της Εκπαιδευτικής Αναγέννησης, στην Παγκόσμια Ολυμπιάδα Ρομποτικής, με θέμα το Διάστημα, που πραγματοποιήθηκε στo Σότσι της Ρωσίας από τις 21 έως τις 23 Νοεμβρίου 2014.
Η ομάδα μας, έχοντας κατακτήσει για δεύτερη συνεχή χρονιά την 1η θέση στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Εκπαιδευτικής Ρομποτικής, εκπροσώπησε και φέτος τη χώρα μας στην Παγκόσμια Ολυμπιάδα Ρομποτικής. Στο διαγωνισμό συμμετείχαν 390 ομάδες από 47 χώρες.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η κατηγορία open στην οποία συμμετείχαμε θεωρείται ιδιαίτερα απαιτητική, καθώς σε αυτήν λαμβάνουν μέρος και άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, όπως φοιτητές Πανεπιστημίων, ακόμη και επαγγελματίες, από όλον τον κόσμο.
Υπεύθυνος για την προετοιμασία της ομάδας ήταν ο καθηγητής Πληροφορικής και Αναπληρωτής Διευθυντής του Λυκείου κύριος Δημήτριος Μωραΐτης.
Στις αρχές Οκτωβρίου ανακοινώθηκε για πρώτη φορά από τον Μη Κερδοσκοπικό Οργανισμό WRO Hellas ο 1ος Πανελλήνιος Διαγωνισμός Εκπαιδευτικής Ρομποτικής αποκλειστικά για παιδιά Δημοτικού, ηλικίας 8-12 ετών.
Θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι έως την πρώτη εβδομάδα του Μαρτίου 2015 θα έχουν διεξαχθεί όλοι οι περιφερειακοί διαγωνισμοί, ούτως ώστε να προκύψει η πρώτη νικήτρια ομάδα από κάθε περιφέρεια στις αντίστοιχες έδρες – πόλεις (π.χ. στη Θεσσαλονίκη για την Κεντρική Μακεδονία, στην Κοζάνη για τη Δυτική Μακεδονία, κ.ο.κ.). Οι νικήτριες ομάδες θα μεταβούν στην Αθήνα, εντός του Μαρτίου 2015, με σκοπό να αξιολογηθούν οι τρεις πρώτοι νικητές του 1ου Πανελλήνιου Διαγωνισμού « Η Δική μου Πόλη». Ο κάθε μαθητής- μέλος των 3 πρώτων ομάδων του Πανελλήνιου Διαγωνισμού, δηλαδή εκείνων που θα συλλέξουν τους περισσότερους βαθμούς, θα κερδίσει:
Μέλη 1ης Ομάδας: Laptop
Μέλη 2ης Ομάδας: Tablet
Μέλη 3ης Ομάδας: Φωτογραφική Μηχανή
Παρακαλούμε οι συνάδελφοι που ενδιαφέρονται να συμμετέχουν με τις ομάδες τους στον περιφερειακό διαγωνισμό της Δυτικής Μακεδονίας να μας ενημερώσουν άμεσα αποστέλλοντας email στην ηλεκτρονική διεύθυνση atmatzid@csd.auth.gr.