orfeas's blog

Το Παναθηναϊκό Στάδιο γνωστό και ως Καλλιμάρμαρο  είναι στάδιο  (αθλητικός χώρος)  στην Αθήνα  και  βρίσκεται ανατολικά του Ζαππείου και βόρεια του λόφου του Αρδηττού,  δια των οποίων διέρχεται  ο  Ιλισός  ποταμός.

      Στην αρχαιότητα χρησιμοποιούνταν για την τέλεση μέρους των  Παναθηναίων  προς τιμήν της θεάς Αθηνάς. Κτισμένο ανάμεσα στους λόφους του Άγρα και Αρδηττού, το 329 π.Χ., επί Λυκούργου, το στάδιο ορθομαρμαρώθηκε, καθώς μέχρι τότε τα καθίσματα ήταν ξύλινα. Το 140 μ.Χ. επί  Ηρώδη του Αττικού  έγινε μια μεγάλης κλίμακας ανακαίνιση καθώς και αύξηση της χωρητικότητάς του στις 50.000 θέσεις. Σε άγνωστους χρόνους του Μεσαίωνα είχε απογυμνωθεί τελείως από τα μάρμαρά του, όπως και τα πλείστα αρχαία κτίρια της Αθήνας. Όταν ο Βασιλιάς Όθων κήρυξε την Αθήνα πρωτεύουσα του Ελληνικού Κράτους στο «καλλιμάρμαρο», μόνο οι δύο κρηπιδότοιχοι των μετώπων δεξιά και αριστερά της εισόδου απέμεναν ως εμφανή ερείπια του άλλοτε σταδίου.

       Το 1874 και προκειμένου να γίνουν το επόμενο έτος οι καθιερωθέντες από τον  Ευάγγελο  Ζάππα  Ολυμπιακοί Αγώνες, κτίσθηκε εκ του κληροδοτήματός του η προ του Σταδίου γέφυρα του Ιλισού.  Ισοπεδώθηκε πρόχειρα ο στίβος και στήθηκαν στο βάθος της σφενδόνης ξύλινες βαθμίδες για τους επισήμους. Το 1895  αποφασίσθηκε η μερική αναμαρμάρωση του Σταδίου επί σχεδίων που είχε εκπονήσει ο αρχιτέκτονας Αναστάσιος Μεταξάς. Τότε ζητήθηκε από τον Διάδοχο Κωνσταντίνο η οικονομική βοήθεια του Γεωργίου Αβέρωφ. Πράγματι ανταποκρινόμενος περισσότερο του προβλεπόμενου, ο εθνικός αυτός ευεργέτης ανέλαβε να προσφέρει οικονομικά όλη την δαπάνη για την ολοκλήρωση του έργου. Όμως επειδή ο χρόνος δεν επαρκούσε μέχρι το 1896, ολοκληρώθηκε η περί τη σφενδόνη μαρμάρωση των κερκίδων καθώς και όλων των πρώτων τουλάχιστον σειρών από του στίβου. Τότε και αναγέρθηκε ο ανδριάντας του Γ. Αβέρωφ προ του σταδίου (που σήμερα φέρεται δεξιά της εισόδου), έργο του γλύπτη Γ. Βρούτου, ενώ το ίδιο το οικοδόμημα λάμβανε την προσωνυμία καλλιμάρμαρο. Στα επόμενα έτη συνεχίσθηκαν οι εργασίες της μαρμάρωσης όλου του σταδίου οι οποίες και ολοκληρώθηκαν το 1900.

     Από τότε το Παναθηναϊκό Στάδιο της Αθήνας γνώρισε μεγάλες δόξες εθνικές, πολιτικές αλλά και καλλιτεχνικές όπως το ανέβασμα της όπερας  Αΐντα.  Στο στάδιο επίσης αυτό διοργανώθηκε για κάποια χρόνια και η Ολυμπιάδα τραγουδιού, η οποία διακόπηκε. Το 1996 στο Στάδιο έγινε η υποδοχή των Ολυμπιονικών της Ατλάντα και το 1997 φιλοξένησε τη τελετή έναρξης του 6ου Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Στίβου, που παρουσιάστηκε από το συνθέτη διεθνούς φήμης Βαγγέλη Παπαθανασίου. Στους πρόσφατους όμως Ολυμπιακούς Αγώνες το Καλλιμάρμαρο υποδέχθηκε τους μαραθωνοδρόμους και τοξοβόλους ενώ σε αυτό αποθεώθηκε η Εθνική Ομάδα της Ελλάδος που κατέκτησε το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα το 2004.

   Στις 17 Μαΐου 2012 η Ολυμπιακή φλόγα παραδόθηκε στην πριγκίπισσα Άννα, για να μεταφερθεί στην Μεγάλη Βρετανία  αεροπορικώς στις 27 Ιουλίου 2012.

Περισσότερες πληροφορίες στις παρακάτω ιστοσελίδες:

1.   http://www.panathenaicstadium.gr/

2.   http://odysseus.culture.gr/h/2/gh251.jsp?obj_id=1777

3. http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B8%CE%B7%CE%BD%CE%B1%CF%8A%CE%BA%CF%8C_%CE%A3%CF%84%CE%AC%CE%B4%CE%B9%CE%BF

Τόπος διασκέδασης και γνώσης για τα μικρόβια και τους κανόνες υγιεινής

Το e-Bug αποτελεί ένα, ελεύθερο στην χρήση (δωρεάν), πανευρωπαικό εκπαιδευτικό υλικό, για παιδιά και εκπαιδευτικούς. Αφορά τους μικροοργανισμούς (επιστημονικός όρος) δηλαδή, τα μικρόβια (όρος που χρησιμοποιεί το κοινό), τους βασικούς κανόνες υγιεινής, την ορθή χρήση των αντιβιοτικών και τα εμβόλια.

1. ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΙ ΔΗΜΟΤΙΚΟΙ ΧΟΡΟΙ

2. ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ  – ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΩΝ ΧΟΡΩΝ

      ΜΕ ΧΡΗΣΗ ΒΙΝΤΕΟ

3. ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ – ΔΗΜΟΤΙΚΟΙ ΧΟΡΟΙ

4. ΠΑΡΟΥΤΣΑΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ – ΟΙ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΙ ΧΟΡΟΙ ΚΑΤΑ ΠΕΡΙΟΧΕΣ

Τα τραγούδια που ακούστηκαν στο σχολείο κατά την διάρκεια των εκδηλώσεων για την Πανελλήνια Ημέρα Σχολικού Αθλητισμού στις 6 Οκτωβρίου 2014 με θέμα “Ρατσισμός και Διαφορετικότητα, όλοι διαφορετικοί όλοι ίσοι

“Αν όλα τα παιδιά της Γης”

“Αερικά”

“Περιπλανώμενο”   Αντριάνα Μπάμπαλη

“Μέσα σ’ ένα κόσμο που δεν κάνει κάτι για μας”  Αλκιστις Πρωτοψάλτη

“Δεν με πειράζει που εσύ διαφέρεις από μένα”

“Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο” Τάνια Τσανακλίδου

“Διαφορετικότητα”

«Strange Fruit».

ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟ 2015

   Πρώτες Βοήθειες είναι όλες εκείνες οι ενέργειες που γίνονται στον τόπο του ατυχήματος με σκοπό την επιβίωση του θύματος, την ανακούφιση του πόνου του και τη σταθεροποίηση της κατάστασής του μέχρι να έρθει σε επαφή με επαγγελματίες υγείας. Πρώτες βοήθειες μπορεί να παρέχει οποιοδήποτε άτομο μετά από απλή και σύντομη πρακτική άσκηση. Το παρόν εκπαιδευτικό υλικό είναι κατάλληλα σχεδιασμένο για ενήλικες, γονείς και εκπαιδευτικούς, στοχεύοντας τόσο στην απόκτηση γνώσεων, στάσεων, και δεξιοτήτων Βασικών Πρώτων Βοηθειών καθώς και στην ενημέρωση και ευαισθητοποίηση για την αναγκαιότητα εφαρμογής τους στην καθημερινή ζωή για την αποφυγή επικίνδυνων καταστάσεων και την ορθή επέμβασή τους, εάν χρειασθεί, μέχρι την παροχή εξειδικευμένης βοήθειας.

Στα πλαίσια του προγράμματος «Αγωγή Υγείας μέσω του Σχολείου, της Οικογένειας, της Κοινότητας» δημιουργήθηκε διαδραστικό εκπαιδευτικό υλικό για γονείς και εκπαιδευτικούς, το οποίο είναι προσβάσιμο στο διαδίκτυο, στην ιστοσελίδα του προγράμματος. Σκοποί αυτού του διαδραστικού εκπαιδευτικού υλικού είναι η παρουσίαση των πρώτων βοηθειών με σύντομο και εύληπτο τρόπο για ενήλικες, να δώσει την ευκαιρία σε γονείς και εκπαιδευτικούς που δεν συμμετείχαν στις εκπαιδευτικές παρεμβάσεις του προγράμματος στα Σχολεία να έχουν πρόσβαση στο εκπαιδευτικό υλικό μέσω του ηλεκτρονικού υπολογιστή τους και η δυνατότητα ενεργής συμβολής όλων στη μετάδοση και διεύρυνση της γνώσης . Οι επισκέπτες θα βρουν ενότητες για όλες τις περιπτώσεις που η γνώση παροχής πρώτων βοηθειών μπορεί να φανεί χρήσιμη καθώς και πολλές δραστηριότητες αυτοαξιολόγησης στη γνώση παροχής πρώτων βοηθειών.

Διαδραστικό Εκπαιδευτικό Υλικό:

http://www.schoolhealth.gr/ene_firstaid/fa_main.html

ΜΑΘΗΤΙΚΟΣ  ΑΓΩΝΑΣ  ΔΡΟΜΟΥ  στην Ξάνθη  (30/11)

–  Για όλους τους μαθητές Δημοτικών Σχολείων, στα πλαίσια του Δημοκρίτειου Ημιμαραθώνιου Δρόμου

Σύλλογος Δρομέων Ξάνθης ¨Xanthi Runners¨

Δήμος Ξάνθης

Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας- Θράκης

Ομάδα Φυσικής Αγωγής Ν. Ξάνθης

Ο Σύλλογος Δρομέων Ξάνθης ¨Xanthi Runners¨ σε συνεργασία με την Ομάδα Φυσικής Αγωγής Ν. Ξάνθης και θέλοντας να δώσει τη δυνατότητα συμμετοχής, τόσο σε μικρούς μαθητές όσο και στους μεγαλύτερους φίλους του μαζικού αθλητισμού, διοργανώνει  λαϊκό αγώνα 5.000 μέτρων (μαθητές Γ/σιου έως ενήλικες) και ένα μαθητικό αγώνα 1.000 μέτρων για μαθητές δημοτικών σχολείων.
Δίνοντας την δυνατότητα σε όλους για συμμετοχή έξω από διακρίσεις και επιδόσεις προκειμένου οι μετέχοντες να νιώσουν το μεγαλείο της προσπάθειας, της επίτευξης στόχου, του ευ αγωνίζεστε, της από κοινού προσπάθειας με τους άλλους συμμετέχοντες, καθώς και τα πολύπλευρα οφέλη της άθλησης. Ο μαθητικός αγώνας (1000μ), καθώς και ο “λαϊκός αγώνας” των ενηλίκων (5000μ), πραγματοποιείται στα πλαίσια του Δημοκρίτειου Ημιμαραθώνιου Δρόμου (20 χλμ),  σε συνεργασία με το Δήμο Ξάνθης και την Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας- Θράκης. Η  Ομάδα Φυσικής Αγωγής Ξάνθης, καλεί τους συναδέλφους καθηγητές ΦΑ στις σχ. Μονάδες της Α΄/θμιας Εκπ/σης να πρωτοστατήσουν δίνοντας το παράδειγμα συμμετοχής και μεταφέροντας στους μαθητές την αξία της.

ΧΡΗΣΙΜΕΣ  ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Μαθητικός αγώνας 1.000 μέτρων

Ημερομηνία: Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2014
Μήκος  διαδρομής: 1.000 μέτρα
Τόπος Διεξαγωγής: Ξάνθη
Ώρα έναρξης: 12:00 πμ.
Εκκίνηση – Τερματισμός: Κεντρική πλατεία Ξάνθης
Διαδρομή: Κυκλική πορεία με εκκίνηση και τερματισμό την κεντρική πλατεία. Καθ’ όλη την διάρκεια του αγώνα θα υπάρχει Τροχαία, υγειονομική κάλυψη από το Τμήμα Σαμαρειτών Διασωστών και Ναυαγοσωστών του Περιφερειακού Τμήματος Ερυθρού Σταυρού Ξάνθης.
Απονομές: Στις 13:00.
Δικαίωμα συμμετοχής: Έχουν όσοι μαθητές φοιτούν σε Δημοτικό σχολείο.

Απαραίτητη προϋπόθεση: Να συναινέσει γονέας (υπεύθυνη δήλωση) πριν τον αγώνα.

Εγγραφές: Οι εγγραφές θα γίνονται στην Κεντρική πλατεία στην είσοδο του Δημαρχείου, το Σάββατο (Πρωί: 10.00-13.00 και απόγευμα 17.00-21.00 ) και την Κυριακή (Πρωί: 8,30-9,30). Με την εγγραφή θα παραλαμβάνουν τον αριθμό του αγώνα τον οποίο πρέπει να έχουν τοποθετημένο στο στήθος κατά την διάρκεια του αγώνα. Ο γονέας ή κηδεμόνας θα υπογράψει την υπεύθυνη δήλωση συμμετοχής του μαθητή-αθλητή.

Διακρίσεις, Έπαθλα: Νικητές ανακηρύσσονται τα τρία (3) πρώτα αγόρια και τα τρία πρώτα κορίτσια της γενικής κατάταξης.
– Στους πρώτους νικητές – τριες θα απονεμηθούν κύπελλα.
– Στους πρώτους – δεύτερους και τρίτους νικητές – τριες θα απονεμηθούν μετάλλια και διπλώματα.
– Σε όλους τους αθλητές που θα τερματίσουν θα δοθεί αναμνηστικό μετάλλιο.

Κόστος Συμμετοχής:  Δωρεάν

Οσοι από τους συναδέλφους καθηγητές Φ.Α. επιθυμούν να συμμετέχουν ως εθελοντές μπορούν να το δηλώσουν μέσω της ιστοσελίδας του συλλόγου ή να επικοινωνήσουν τηλεφωνικά με τον Κ.Φ.Α.  κ. Ξανθόπουλο Λεωνίδα.

Πληροφορίες: http://www.xanthirunners.gr     Τηλέφωνα επικοινωνίας:   Ξανθόπουλος Λεωνίδας  ΚΦΑ 6974955817

Την τρίτη 4 Νοεμβρίου 2014 η Δ΄τάξη του Σχολείου μας συνοδεία των δασκάλων τους και των εκπαιδευτικών Φυσικής Αγωγής του σχολείου, επισκεφθήκαμε το  Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Παρανεστίου.  Εκεί με την καθοδήγηση των συναδέλφων εκπαιδευτικών Φυσικής Αγωγής του Κέντρου, κατευθυνθήκαμε στο παραποτάμιο μονοπάτι του Νέστου. Η απόσταση που περπατήσαμε ήταν 3,5 χιλιόμετρα δίπλα στο ποτάμι, σε μια διαδρομή πανέμορφη μέσα από δένδρα.  Κατά τη διάρκεια της διαδρομής οι μαθητές παρατήρησαν, κατέγραψαν, φτιάξανε συλλογές, κολάζ κλπ, καθώς και απάντησαν σε ερωτήματα σχετικά με τη χλωρίδα και πανίδα της περιοχής. Η δραστηριότητα είχε επιτυχία και οι εντυπώσεις που έμειναν σε όλους τους μαθητές και συνοδούς ήταν θετικές. Ευχαριστούμε τους συναδέλφους του Κέντρου για την ενημέρωση, τη φιλοξενία και το πρόγραμμα που πραγματοποιήσαμε, καθώς και τους μαθητές μας για την καλή τους διάθεση και το ενδιαφέρον που έδειξαν σε όλες τις δραστηριότητες.

Εδώ μπορείτε να βρείτε τις καρτέλες ερμηνείας πανίδας-χλωρίδας όπως και τα φύλλα εργασίας που χρησιμοποιούνται στη δράση “Εκπαιδευτικό περιβαλλοντικό μονοπάτι” από το ΚΠΕ Παρανεστίου.

http://en.calameo.com/read/002912005dd4849ef0527

και παρακάτω το

http://www.kpeparanestiou.gr/attachments/article/38/%CF%86%CF%85%CE%BB%CE%BB%CE%BF%205%CE%B7%206%CE%B7%201.docx

http://www.kpeparanestiou.gr/attachments/article/38/%CF%86%CF%8D%CE%BB%CE%BB%CE%BF%20%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%B1%CF%82%201.doc

http://www.kpeparanestiou.gr/attachments/article/38/%CF%86%CF%8D%CE%BB%CE%BB%CE%BF%20%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%B1%CF%82%202.doc

        Την τρίτη 4 Νοεμβρίου οι μαθητές των Δ΄1, Δ΄2, και Δ΄3  με τους δασκάλους τους και με τους εκπαιδευτικούς Φυσικής Αγωγής του σχολείου, θα επισκεφθούμε το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Παρανεστίου, στα πλαίσια του Καινοτόμου Περιβαλλοντικού προγράμματος των τάξεων, “Εκπαιδευτικο Περιβαλλοντικό παραποτάμιο μονοπάτι του Νέστου στο Παρανέστι”. Εκεί με τους υπεύθυνους του Κ.Π.Ε   Παρανεστίου θα κάνουμε πεζοπορία στο μονοπάτι, θα παρατηρήσουμε τη χλωρίδα και πανίδα του ποταμού, και θα παίξουμε. Απαραίτητος εξοπλισμός για τους μαθητές είναι:

ΤΙ ΝΑ ΠΑΡΩ ΜΑΖΙ ΜΟΥ

1.   Σακίδιο πλάτης.

2.   Παπούτσια  αθλητικά  πεζοπορίας ανθεκτικά στην υγρασία (αδιάβροχα, κατάλληλα για    περπάτημα)

3.    Κάλτσες αθλητικές (άλλο ένα ζευγάρι στο σακίδιο)

4.    Ντύσιμο ελαφρύ και ζεστό, μπλουζάκι, φούτερ και μπουφανάκι, δεύτερο μπλουζάκι

αλλαξιά.

5.   Μακρύ παντελόνι ή φόρμα μακριά οπωσδήποτε,

6.    Ένα μπουκάλι νερό.

7.    Κολατσιό  που να  αποτελείται από τρόφιμα πλούσια σε ενέργεια, υγιεινά  και μικρού βάρους  π.χ  ξηρούς καρπούς, φρούτα, παστέλι, νιφάδες  βρώμης, μαύρη σοκολάτα,  σάντουιτς,  κτλ)

8.    Καπέλο για τον ήλιο.

9.    Αδιάβροχο.

Περισσότερα για την περιοχή και το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Παρανεστίου στην ιστοσελίδα:

http://www.kpeparanestiou.gr/kpe/paranesti.html

Στο μάθημα της Φυσικής Αγωγής οι μαθητές ενημερώθηκαν από τους Γυμναστές για την Πυραμίδα Διατροφής, συζήτησαν μαζί τους για το τι πρέπει να τρώνε καθημερινά και τι να αποφεύγουν, και μετά παίξανε το παιχνίδι “ΠΥΡΑΜΙΔΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ”

         Στα πλαίσια του μαθήματος της Φυσικής Αγωγής, οι μαθητές της Ε΄ Τάξης του 2ου Δημοτικού Σχολείου Ξάνθης με τους Γυμναστές τους, θα επισκεφθούμε την Αναρριχητική πίστα του Ε.Ο.Σ  Ξάνθης στο κλειστό γυμναστήριο” Φίλιππος Αμοιρίδης” την Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2014.  Εκεί ο κ. Στέλιος αφού  μας δώσει τις βασικές πληροφορίες για το άθλημα  στη συνέχεια θα μας βοηθήσει να κάνουμε πρακτική εφαρμογή και δοκιμή των δυνατοτήτων μας σε μια δραστηριότητα διαφορετική και πρωτόγνωρη.

Παραθέτω παρακάτω κάποιες πληροφορίες για την αναρρίχηση όπως τις δίνουν οι ειδικοί του Ε.Ο.Σ.

Αγωνιστική Αναρρίχηση | Αναρρίχηση Βουνού | Αθλητική αναρρίχηση

Αγωνιστική Αναρρίχηση

Η αγωνιστική αναρρίχηση διεξάγεται σε κλειστό ή ανοιχτό χώρο και το πεδίο αναρρίχησης αποτελεί κατασκευή με επιφάνεια που φέρει βιδωμένα τεχνητά πιασίματα και πατήματα. Συμμετέχουν αθλητές στα εξής είδη:

α. Αγώνες Δυσκολίας αποκαλούνται οι αγώνες που η αναρρίχηση γίνεται «επικεφαλής» με τον αναρριχητή να είναι δεμένος και ασφαλισμένος από κάτω, όπου το κάθε σετάκι περνιέται διαδοχικά σύμφωνα με τους κανονισμούς και όπου το ύψος που καλύπτεται (ή σε περίπτωση κάλυψης τμημάτων τραβέρσας ή στέγης, η μεγαλύτερη απόσταση κατά μήκος του άξονα της διαδρομής) καθορίζει τη θέση του αθλητή σε έναν από τους γύρους του αγώνα.

β. Αγώνες Ταχύτητας αποκαλούνται οι αγώνες που επιχειρούνται από αθλητές που αναρριχώνται με top rope – σχοινί από πάνω. Ο χρόνος που επιτυγχάνεται από τον αθλητή για την ολοκλήρωση μιας διαδρομής καθορίζει τη θέση του σε έναν από τους γύρους του αγώνα.

γ. Αγώνες Bouldering ονομάζονται οι αγώνες που αποτελούνται από έναν αριθμό τεχνικών προβλημάτων αναρρίχησης. Κάθε προσπάθεια επιχειρείται είτε με ασφάλιση από πάνω ή επικεφαλής ή χωρίς ασφάλεια. Το σύνολο των επιτυχώς ολοκληρωμένων προβλημάτων σε συνάρτηση με τον αριθμό των προσπαθειών κάθε αγωνιζομένου δίνει την τελική του κατάταξη στον αγώνα.

Αναρρίχηση Βουνού

Είναι η αναρρίχηση που γίνεται σε ορεινό περιβάλλον. Πραγματοποιείται συνήθως από δύο άτομα, τους «σχοινοσυντρόφους», με χρήση σχοινιού. Η δυσκολία μιας αναρριχητικής διαδρομής εξαρτάται από την κλίση του πεδίου, την ποιότητά του και από τη δυνατότητα ασφάλισής της. Κατά την αναρριχητική δεοντολογία, τα μέσα ασφάλισης που χρησιμοποιούνται δεν πρέπει να αλλοιώνουν το ορεινό ανάγλυφο, τοποθετούνται από τον επικεφαλής σχοινοσύντροφο και αφαιρούνται από τον δεύτερο. Δικαίωμα τοποθέτησης μόνιμων ασφαλειών σε μια αναρριχητική διαδρομή έχουν οι σχοινοσύντροφοι που την «άνοιξαν», δηλαδή αυτοί που τη σκαρφάλωσαν πρώτοι.

Όταν για την προώθηση τους, οι αναρριχητές χρησιμοποιούν αποκλειστικά το φυσικό ανάγλυφο, η αναρρίχηση ονομάζεται ελεύθερη, ανεξάρτητα από την τοποθέτηση ασφαλειών.

Όταν για την προώθηση τους χρησιμοποιούν και τεχνητά μέσα (π.χ. σκάλες, γάντζους κ.λπ.), η αναρρίχηση ονομάζεται τεχνητή.

Η αναρρίχηση παίρνει διάφορες ονομασίες ανάλογα με το πεδίο όπου σκαρφαλώνει ο αναρριχητής. Το πεδίο μπορεί να είναι καθαρός βράχος (αναρρίχηση βράχου), καθαρός πάγος (αναρρίχηση πάγου), ή να περιέχει βράχο και πάγο ή χιόνι (μικτή αναρρίχηση). Η αναρρίχηση βουνού θεωρείται το πιο επικίνδυνο είδος αναρρίχησης.

Αθλητική αναρρίχηση

Η αναρρίχηση θεωρείται αθλητική όταν για την ασφάλιση του αναρριχητή χρησιμοποιούνται μόνιμες ενδιάμεσες ασφάλειες, που έχουν προ-τοποθετηθεί, χωρίς να απαιτείται η τοποθέτηση από αυτόν προσωρινών ασφαλειών. Οι μόνιμες ασφάλειες είναι αρκετές για να του προσφέρουν προστασία από τραυματισμό, σε οποιοδήποτε σημείο της διαδρομής που μπορεί να συμβεί πτώση του αναρριχητή. Θεωρείται η ασφαλέστερη μέθοδος αναρρίχησης και συμβάλλει κυρίως στη βελτίωση της απόδοσης και των κινητικών – αναρριχητικών ικανοτήτων των αναρριχητών. Η αθλητική αναρρίχηση γίνεται σε βράχινο πεδίο και σε τεχνητή πίστα αναρρίχησης.

Η αναρρίχηση χωρίζεται σε δύο βασικές κατηγορίες με το αν πραγματοποιείται σε τεχνητό ή φυσικό πεδίο.

Αναρρίχηση σε τεχνητό πεδίο

Μπορεί να γίνει σε γυμναστήριο, αθλητικό σύλλογο ή ακόμα και σ’ έναν τοίχο αναρρίχησης στο σπίτι. Ο τοίχος μπορεί να είναι εσωτερικός ή εξωτερικός. Οι τοίχοι αυτοί έχουν τοποθετημένα “κρατήματα” και “πατήματα” έτσι ώστε να δημιουργούνται διαδρομές διαφορετικής δυσκολίας. Τα κρατήματα και τα πατήματα μπορούν να μετακινηθούν εύκολα δίνοντας έτσι τη δυνατότητα δημιουργίας πολλών διαδρομών.

Κάποια από τα πλεονεκτήματα είναι τα εξής:

1. Είναι βολικό.

2. Προσφέρει ένα ασφαλές, ελεγχόμενο περιβάλλον για την προπόνηση.

3. Δεν είναι επηρεάζεται από τις καιρικές συνθήκες.

4. Μια καλή εναλλακτική όταν δεν υπάρχουν εξωτερικοί χώροι για αναρρίχηση.

Αναρρίχηση σε φυσικό πεδίο

Η αναρίχηση σε φυσικό πεδίο δεν είναι τόσο προβλέψιμη, όσο η αναρρίχηση σε τεχνητό πεδίο, προσφέρει όμως συγκινήσεις όπως το τοπίο και η συντροφικότητα. Μπορεί να χωριστεί σε διάφορες κατηγορίες.

Bouldering: απαιτεί λίγο χρόνο και λίγο εξοπλισμό. Eϊναι  αναρρίχηση που γίνεται χωρίς σχοινί και ουσιαστικά είναι το σκαρφάλωμα σε μικρούς βράχους από τους οποίους μπορούμε να πηδήξουμε με ασφάλεια. Το bouldering απαιτεί μόνο αναρριχητικά παπούτσια, ένα μαξιλάρι πρόσκρουσης και ίσως σκόνη μαγνησίας.

Στη σπορ αναρρίχηση χρησιμοποιούνται προ τοποθετημένες ασφάλειες  Σπορ αναρρίχηση: Σε αυτό το είδος αναρρίχησης ο επικεφαλής προχωράει χωρίς να ανησυχεί για την τοποθέτηση ασφαλειών. Η διαδρομή είναι ασφαλισμένη και απαιτεί μόνο ένα σχοινί, σετάκια, παπούτσια και μπωτριέ. Στις διαδρομές υπάρχουν ήδη τοποθετημένες ασφάλειες, όπου απλά περνάμε το σχοινί (ακριβώς όπως και σε τεχνητό πεδίο). Στο τέλος κάθε “σκοινιάς” και στο τέλος της διαδρομής υπάρχει το ρελέ όπου ασφαλιζόμαστε περιμένοντας να ανέβει η υπόλοιπη σχοινοσυντροφιά.

Παραδοσιακή αναρρίχηση: Αυτή είναι η “αυθεντική” αναρρίχηση. Έχει πολύ λίγες ασφάλειες και ο αναρριχητής πρέπει να χρησιμοποιήσει καρυδάκια και φρεντάκια για ασφάλιση. Ο επικεφαλής τοποθετεί τα υλικά ασφάλισης ενώ ο επόμενος τα αφαιρεί.

Η παραδοσιακή αναρρίχηση μας προσφέρει τα εξής:

1. Ελευθερία επιλογής διαδρομής

2. Εξικοίωση με την τοποθέτηση υλικών

3. Προάγει την ομαδικότητα

 Solo αναρρίχηση: Όπως υπονοεί και η ετυμολογία της λέξης η σόλο αναρρίχηση την κάνει κάποιος μόνος του χωρίς σχοινοσύντροφο. Συνήθως γίνεται χωρίς τη χρήση σκοινιού και δίνει πλήρη ελευθερία κινήσεων αλλά και ταχύτητα στον αναρριχητή. Βέβαια ενέχει κινδύνους μιας και μια πτώση μπορεί να αποβεί μοιραία οπότε πρέπει να είναι κάνεις σίγουρος για τον εαυτό του πριν δοκιμάσει. Ένα καινούριο είδος solo  αναρρίχησης που συνεχώς κερδίζει πολλούς θαυμαστές είναι η water solo. Γίνεται σε βράχια που βρίσκονται πάνω από νερό μειώνοντας έτσι και τον κίνδυνο από πτώση.

Toprope: Σε διαδρομές χαμηλού ύψους χρησιμοποιείται πολλές φορές η τεχνική ασφάλισης top-rope όπου το σχοινί τοποθετείται από πριν σε μια μόνιμη ασφάλεια στην κορυφή της διαδρομής και έτσι, καθώς ένας αναρριχητής σκαρφαλώνει και ένας δεύτερος τον ασφαλίζει, σχεδόν μηδενίζοντας την πιθανότητα τραυματισμού από πτώση. Αυτή η τεχνική επιτρέπει σε αρχάριους αναρριχητές να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους χωρίς κίνδυνο τραυματισμού, αλλά και σε έμπειρους να δοκιμάσουν μια διαδρομή δυσκολότερη από αυτές που μπορούν κανονικά να σκαρφαλώσουν.

Τεχνητή αναρρίχηση: Η αναρρίχηση θεωρείται τεχνητή όταν ο αναρριχητής εκτός από τα φυσικά πατήματα και πιασίματα του βράχου χρησιμοποιεί και άλλα (μόνιμα ή προσωρινά) που ο ίδιος ή κάποιος πριν από αυτόν τοποθέτησε πάνω στον βράχο προκειμένου να μειώσει την φυσική δυσκολία της διαδρομής και έτσι να μπορέσει να την ολοκληρώσει. Έτσι είναι επιτρεπτό κάποιος να πατήσει σε μια ασφάλεια ή να τραβηχτεί από ένα σετάκι ώστε να διευκολυνθεί κάτι που δεν γίνεται στη σπορ αναρρίχηση. Η τεχνητή αναρρίχηση έχει μειωμένο βαθμό κινδύνου, χωρίς όμως να θεωρείται ότι εξαλείφεται εντελώς η πιθανότητα τραυματισμού επειδή η προώθηση γίνεται με τεχνητά μέσα.

Παγοαναρρίχηση:  Εδώ η αναρρίχηση γίνεται πάνω σε πάγο, που μπορεί να είναι κάποιος παγοκαταρράκτης ή μια απόκρυμνη παγωμένη πλαγιά. Γίνεται συνήθως με τη χρήση σκοινιού αλλά αυτό δεν είναι απαραίτητο. Εκτός από τον εξοπλισμό της παραδοσιακής αναρρίχησης απαραίτητα είναι ειδικά κραμπόν και πιολέ, παγόβιδες και φυσικά η κατάλληλη ένδυση.

Παγγαίον όρος

Από τα πιο όμορφα βουνά της Ελλάδος το Παγγαίο, από όπου κι αν το δει κανείς, υψώνεται γεμάτο μεγαλείο προς τα ύψη, αιώνιο κι ακατάλυτο από τον χρόνο, με όγκoυς γεμάτους πλαστική έκφραση, με καμπύλες και τόνους που συνθέτουν αρμονία, με χρώματα όλο ευαισθησία και ποίηση.

Κι οι κορυφές του καθώς προβάλλονται στη γαλάζια απεραντοσύνη του ουρανού, άλλοτε μενεξεδένιες, ρόδινες ή γεμάτες χρυσάφι, άλλοτε χιονισμένες ολόλευκες κι άλλοτε πάλι σκεπασμένες από βαριά σύννεφα, είναι γεμάτες μυστήριο κι ασκούν μιαν υποβλητική επίδραση στην ανθρώπινη ψυχή. Κι από τις κορυφές αυτές ξεχύνονται δάση από οξιές, έλατα, καστανιές, πλατάνια και δρυς, που σκεπάζουν πλαγιές και ρεματιές.

Δεν είναι λοιπόν τυχαίο πως εδώ ακριβώς στα πολύ παλιά χρόνια συγκροτήθηκαν οι πρώτοι Διονυσιακοί Θίασοι με τις έξαλλες μαινάδες και τους γεμάτους ζωώδη δύναμη σατύρους, που στο χορό και στην έκσταση ζήτησαν τη λύτρωση και την επικοινωνία με το Θεό. Κι ακόμη, ότι στο βουνό αυτό πλάστηκαν οι πιο παλιές δοξασίες για την αθανασία της ψυχής.

Το Παγγαίο προβάλει στην απεραντοσύνη του γαλάζιου ουρανού, στημένο σε επιβλητικό θρόνο, ανάμεσα στα όρη της Λεκάνης, του Φαλακρού, του Μενοικίου, των Κερδυλλίων και του Συμβόλου προς τη  θάλασσα, γεμάτο μεγαλείο και γοητεία, προκαλώντας θαυμασμό και μυστήριο. Οι κορυφές του, άλλες στρογγυλές σαν τούμπες, όπως του Πιλιάφ-Τεπέ γύρω στα 1870 μέτρα ύψος και της Κόζνιτσας η ψηλότερη, με 1956 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και άλλες, μυτερές απολήξεις βράχων, ασκούν μια ακαταμάχητη γοητεία στον άνθρωπο.

Το Παγγαίο όρος δεν υστερεί σε τίποτα από άλλα μέρη της Κεντρικής Ευρώπης με ιστορία στις αναβάσεις και προσφέρει εξίσου έντονες ορεινές απολαύσεις και ενδιαφέρουσες διαδρομές.

Η ιστορία του Παγγαίου

Το Παγγαίο είναι χωρίς αμφιβολία, μετά τον Όλυμπο, το πιο ιστορικό βουνό της Ελλάδος, ένα βουνό γεμάτο χρυσάφι όπως μαρτυρούν και το ιστορικά κείμενα.

Το όνομά του κατά τον Πλούταρχο το πήρε από τον Παγγαίο, γιο του Άρη και της Κριτοβούλης. Στην εποχή του Ομήρου ονομαζόταν Νύσα και αργότερα Καρμάνιο.Το Παγγαίο κατοικήθηκε από τους προϊστορικούς χρόνους και την λίθινη εποχή. Οι πρώτοι κάτοικοι του λέγονταν Δερρίοπες  λόγω των δερμάτων που φορούσαν και ζούσαν κυρίως με το ψάρεμα και το κυνήγι. Το 1800 π.Χ. εμφανίζονται τα πρώτα Θρακικά φύλα και το 1500 π.Χ. οι Πελασγοί, λαοί άγριοι και πολεμικοί. Το 1400 π.Χ. φτάνουν εδώ και οι Φοίνικες του Κάδμου. Οι Φοίνικες ήταν πολιτισμένοι, άριστοι μεταλλωρύχοι και ερευνητικοί.

Τα κυριότερα Θρακικά φύλα που κατοικούν το Παγγαίο είναι οι Δόβηρες στην βόρεια πλευρά του. Δυτικά κατοικούν οι Παίοπλες και δυτικότερα οι Παίονες και οι Αγριάνες. Στο νότιο τμήμα του βρίσκουμε τους Πιερείς και στο ανατολικό τους Σιάους και τους Πράσινους. Στις κορυφές του Παγγαίου κατοικούν οι Σάτρες, λαός πολεμικός. Επειδή ζούσαν στις χιονοσκεπείς κορυφές δεν μπόρεσε να τους υποτάξει κανείς, ούτε οι Πέρσες του Ξέρξη ούτε ο Μέγας Αλέξανδρος. Ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι ήταν ψηλόσωμοι, ρωμαλέοι και άριστοι πολεμιστές. Ήταν φύλακες του Μαντείου του Διονύσου που οι ίδιοι ίδρυσαν στην κορυφή του βουνού. Τους ιερείς του παραπάνω μαντείου που ήταν γνώστες των διονυσιακών και ορφικών μυστηρίων τους έλεγαν Βίσσους.

Το όρος Παγγαίο          ΑΡΧΕΙΟ ΓΕΩΡΓΙΟΥ Κ. ΕΥΣΤΡΑΤΙΑΔΗ (ΕΡΚΕΚΟΓΛΟΥ) ΠΡΩΤΟΔΙΚΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Kατά  την κλασσική εποχή στην ευρύτερη περιοχή του βορειοδυτικού Παγγαίου κατοικούσε μια από τις πλέον φημισμένες Θρακικές φυλές, οι «Ηδωνοί», που πήραν το όνομα τους από το μυθικό γενάρχη τους τον Ηδωνό. Η γεωγραφική περιοχή στην οποία διεσπάρησαν τα φύλλα των Ηδωνών ονομαζόταν «Ηδωνίς» και το τμήμα αυτής μεταξύ του όρους Παγγαίου και των ποταμών Αγγίτη και Στρυμόνα ονομαζόταν «Φυλλίς», όπως μαρτυρεί ο Ηρόδοτος («Η δε γη αύτη η περί το Παγγαίον όρος καλέεται Φυλλίς, κατατείνουσα τα μεν προς εσπέρην επί ποταμόν Αγγίτην εκδίδοντα εις τον Στρυμόνα, τα δε προς μεσημβρίην τείνουσα ες αυτόν τον Στρυμόνα» – ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Κι αυτή η περιοχή, που βρίσκεται γύρω από το Παγγαίο, λέγεται Φυλλίδα, κι εκτείνεται προς τα δυτικά ως τον ποταμό Αγγίτη που χύνει τα νερά του στον Στρυμόνα, ενώ προς τα νότια εκτείνεται ως τον ίδιο τον Στρυμόνα / ΗΡΟΔΟΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑI  Έκδοση Γκοβόστη – Βιβλίο VII «ΠΟΛΥΜΝΙΑ» 113).

Τα πλούσια μεταλλεία χρυσού και ασημιού του Παγγαίου, έκαναν ολόκληρη την περιοχή το μήλο της έριδος μεταξύ Ελλήνων, Περσών και Ηδωνών. Ως πρώτη προσπάθεια των Ελλήνων για αποικισμό της περιοχής αναφέρεται αυτή του Αρισταγόρα του Μιλησίου, όταν τον καταδίωκε ο Δαρείος μετά την αποτυχία της Ιωνικής επανάστασης (499 – 494 π.Χ.), η οποία όμως απέτυχε γιατί αντιστάθηκαν οι Ηδωνοί που τον έδιωξαν από την περιοχή.

Στη συνέχεια η περιοχή του Παγγαίου περιήλθε κάτω από την εξουσία των Περσών, όταν ο στρατηγός του Δαρείου Μεγάβαζος κατέλαβε τους Ηδωνούς και περιτείχισε την Ηιόνα, ( σημερινή τούζλα)  λιμάνι στις εκβολές του  Στρυμόνα. Μετά τους Μηδικούς Πολέμους και την ήττα των Περσών, αναδείχθηκαν παντοδύναμοι οι Αθηναίοι, οι οποίοι ανέκαθεν εποφθαλμιούσαν το χρυσοφόρο Παγγαίο. Έτσι την άνοιξη του 475 π.Χ. ο Κίμων του Μιλτιάδη, αρχηγός των Αθηναίων και των συμμάχων τους, κατέλαβε μετά από πολιορκία την Ηιόνα, που την υπερασπιζόταν Περσική φρουρά υπό την ηγεσία του Βόγη και δημιούργησε ένα προγεφύρωμα για τον μελλοντικό αποικισμό της ενδοχώρας, που προφανώς σχεδίαζε. Πράγματι, γύρω στα 465 π.Χ. ο Κίμων προσπάθησε να ιδρύσει αποικία στη Ηδωνική πόλη των «Εννέα Οδών», στέλνοντας 10.000 αποίκους Αθηναίους και όσους άλλους ήθελαν να πάνε, με επικεφαλής τους στρατηγούς Λέαγρο και Σωφάνη. Οι άποικοι κατάφεραν να καταλάβουν την πόλη, όταν όμως επιχείρησαν να προχωρήσουν στην ενδοχώρα προκάλεσαν τη συσπείρωση των θρακικών φυλών, οι οποίες τους επιτέθηκαν και τους σκότωσαν όλους κοντά στη θρακική πόλη «Δραβησκό». Όμως οι Αθηναίοι δεν παραιτήθηκαν.

Το 433 π.Χ. έστειλαν νέα αποστολή με αρχηγό τον Άγνωνα του Νικίου, ο οποίος έδιωξε τους Ηδωνούς και έκτισε την Αμφίπολη στην τοποθεσία «Εννέα Οδοί», σε μια καμπή του Στρυμόνα κοντά στην Ηιόνα, που έγινε το επίνειο της νέας Αθηναϊκής αποικίας. Ο μεγάλος χρόνος (περίπου 70 χρόνια), που μεσολάβησε από τις πρώτες απόπειρες των Αθηναίων για εποικισμό της περιοχής, ως την ίδρυση της Αμφίπολης φανερώνει τη μεγάλη αντίσταση που συνάντησαν από τις Θρακικές φυλές, οι οποίες όμως στο τέλος νικήθηκαν. Ακολούθησε η ίδρυση της Αθηναϊκής κληρουχίας της Βρέας στη Βισαλτία από τον Περικλή (446 π.Χ.), ενώ παράλληλα στη νότια πλευρά του Παγγαίου, που την κατείχαν συγγενικά με τους Ηδωνούς Θρακικά φύλλα (οι Πίερες, οι Οδόμαντοι και οι Σάτρες) άρχισαν να επεκτείνονται οι Θάσιοι, άποικοι των Παρίων, που έλαβαν στην κατοχή τους ολόκληρη την απέναντι στεριά και ίδρυσαν αποικίες, όπως την Σκαπτή Ύλη, τη Στρύμη, την Οισύμη και τη Γαληψώ.

Έτσι άρχισε ο εξελληνισμός της Θράκης, που στην αρχή περιορίσθηκε στην παραλιακή ζώνη. Μετά την Φιλοκράτειο ειρήνη (346 π.Χ.) η «Φυλλίς» προσαρτήθηκε στο Μακεδονικό κράτος, τα ανατολικά όρια του οποίου μετατοπίστηκαν στον ποταμό Νέστο, αποτέλεσε τμήμα της «επικτήτου Μακεδονίας» και αποικίσθηκε από Μακεδόνες, που εγκαταστάθηκαν στις κατακτημένες περιοχές και στις νέες Μακεδονικές αποικίες, με σπουδαιότερες αυτές της Αμφίπολης και των Φιλίππων, που κτίσθηκαν στη θέση των Κρηνίδων, παλιάς αποικίας των Θασίων. Οι πολυπληθείς Μακεδονικές αποικίες της Θρακικής ενδοχώρας, που είχαν στρατιωτικό χαρακτήρα και επομένως δεν αντιμετώπιζαν πρόβλημα ασφάλειας, μεταβλήθηκαν με την πάροδο του χρόνου σε πραγματικές εστίες εξελληνισμού και συνετέλεσαν στον εξελληνισμό της Θράκης περισσότερο απ’ ότι οι ελληνικές αποικίες της παράλιας ζώνης. Η ακμή της Μακεδονικής Δυναστείας στηρίχθηκε εξ ολοκλήρου στην εκμετάλλευση των χρυσωρυχείων του Παγγαίου. Το βασιλικό νομισματοκοπείο που ήταν εγκατεστημένο στους Φιλίππους έκοβε μέχρι και 1000 χρυσά και ασημένια νομίσματα ημερησίως, ενώ με την ξυλεία του Παγγαίου οι Μακεδόνες ναυπήγησαν τον πολεμικό τους στόλο. Με οικονομικό υπόβαθρο το χρυσό του Παγγαίου ο δαιμόνιος Μακεδόνας βασιλιάς Φίλιππος Β’ του Αμύντα κατόρθωσε να δημιουργήσει ακαταμάχητο στρατό με τον οποίο επέβαλε τη θέληση του τόσο στα βαρβαρικά φύλλα που απειλούσαν τη Μακεδονία (Ιλλυριούς και Δαρδανούς), όσο και στους αιώνια διαιρεμένους Νότιους Έλληνες, τους οποίους συνένωσε σε αντιπερσική συμμαχία, άλλοτε με υποσχέσεις, άλλοτε με δωροδοκίες και άλλοτε με τη βία (Χαιρώνεια 338 π.Χ.).

Κατά την εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου μια από τις ίλες του βαρέως εταιρικού ιππικού, που έδρασε αποφασιστικά στο Γρανικό, στην Ισσό και στα Άρβηλα, επιστρατεύθηκε από την περιοχή του Παγγαίου (Αμφιπολίτις Ίλη), ενώ στη Μακεδονική Φάλαγγα εντάχθηκαν και λόχοι επιστρατευμένοι από την ευρύτερη περιοχή του Παγγαίου.

Στα χρόνια της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, η «Φυλλίς» ανήκε διοικητικά στην εδαφική επικράτεια («territorium») της ρωμαϊκής αποικίας των Φιλίππων, της λεγόμενης «Αυγούστας Ιουλίας Φιλιππικής», που ιδρύθηκε μετά τη μάχη των Φιλίππων (42 μ.Χ.) και εκτεινόταν σε ολόκληρο το σημερινό νομό Καβάλας, μαζί με μεγάλα τμήματα των νομών Σερρών και Δράμας. Στους βυζαντινούς χρόνους, η «Φυλλίς» ανήκε διοικητικά στο θέμα του Στρυμόνα.

Σε όλη την υστεροβυζαντινή περίοδο (αρχές 13ου μ.Χ. αι. – 1453) η ευρύτερη περιοχή του Παγγαίου, όπως άλλωστε όλες οι βυζαντινές επαρχίες, αλλάζει συνεχώς κυρίαρχους (Φράγγοι: 1204 – 1224 μ.Χ., Βούλγαροι: 1230 -1246 μ.Χ., Σέρβοι: 1344 – 1371 μ.Χ.). Ανακαταλαμβάνεται το έτος 1371 μ.Χ. από τον Μανουήλ Παλαιολόγο και παραμένει στη βυζαντινή αυτοκρατορία μέχρι την οθωμανική κατάκτηση το 1383 μ.Χ. Οι πρόσκαιρες αυτές κατακτήσεις του Παγγαίου από Βουλγάρους και Σέρβους δεν συνοδεύτηκαν από αποικισμούς σλαβικών πληθυσμών, όπως αποδεικνύεται από την παντελή έλλειψη σλαβικών λέξεων (ακόμη και τοπωνυμιών, που όσα είναι ξενικής προέλευσης είναι τουρκικής) στη γλώσσα των χωριών του Νότιου και Βόρειου Παγγαίου, η οποία είναι καθαρά ελληνική χρησιμοποιεί δε ακόμη και σήμερα λέξεις της αρχαίας ελληνικής με την ίδια νοηματική σημασία.

Μετά την κατάληψη της Ανατολικής Μακεδονίας από τους Οθωμανούς αρχίζει η καταπίεση του χριστιανικού πληθυσμού των πόλεων, που συρρικνώνεται εξαιτίας της φυγής στα ορεινά χωριά, των οποίων αντίθετα αυξάνεται ο χριστιανικός πληθυσμός.

Φαράγγι Αγγίτη

Το φαράγγι του ποταμού Αγγίτη είναι μια επιγενετική κοιλάδα (δηλαδή μια βαθιά και στενή ποτάμια κοιλάδα ανάμεσα σε σκληρά πετρώματα που δημιουργείται από την ανανεωτική δράση του ποταμού), μήκους περίπου 15χιλ. Δημιουργήθηκε από τις εξελικτικές διεργασίες στο χώρο των λεκανών Σερρών και Δράμας, ανάμεσα στους ορεινούς όγκους του Παγγαίου και του Μενοίκιου όρους.

Η κοιλάδα του ποταμού Αγγίτη, δημιουργήθηκε σε τέσσερα εξελικτικά στάδια κατά τη διάρκεια του Νεογενούς και Τεταρτογενούς.

Είναι γνωστή με τις ονομασίες “Στενά Πέτρας” ή “Διώρυγα”.

Το φαράγγι είναι ένα βύθισμα που προήλθε από ρήγματα τα οποία έχουν τεμαχίσει το μαρμαρικό υπόβαθρο αλλά και από τα ιζήματα που είχαν επικαθίσει σε αυτό.

Τα ρήγματα αυτά ξεκινούν από το χωριό Συμβολή και φθάνουν μέχρι το χωριό Λευκοθέα.

Η επιγενετική αυτή κοιλάδα του ποταμού Αγγίτη δημιούργησε κατακόρυφα τοιχώματα από την απότομη πτώση τους, με αποτέλεσμα να παρατηρούνται κάθετα πρανή από μάρμαρα ύψους 50-70 μέτρων. Η πορεία του ποταμού μέσα στη χαράδρα δεν είναι ευθεία, αλλά σχηματίζει μαιάνδρους, χαρακτηριστικό πολλών ποταμών της Ελλάδας, με συνέπεια σε πολλά σημεία το νερό να γλύφει τους βράχους, ενώ στην άλλη πλευρά να υπάρχουν αποθέσεις.

Τα απότομα τοιχώματα της στενής αυτής κοιλάδας θεωρήθηκε ότι αποτελούν τεχνητή κατασκευή των Μακεδόνων του Φιλίππου Β, σε μια προσπάθεια να αποξηράνουν τα τενάγη των Φιλίππων και Δράμας.

Ο Αγγίτης κατά την πορεία του στο χρόνο και το χώρο, δημιούργησε πολλές σπηλιές και καμάρες με πλούσιο διάκοσμο.

Κατοικήθηκε πολλές φορές ανά τους αιώνες, γιατί έδινε εύκολα τροφή, νερό και καταφύγιο. Αυτό αποδεικνύεται και από δείγματα της παρουσίας του. Συγκεκριμένα, στη δημοσίευση στο περιοδικό του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας της Βιέννης, Φεβρ. 1978, των Καρόλου Μάις, Ροβέρτου Ζέεμαν και Νικολάου Συμεωνίδη, αναφέρεται ότι βρέθηκαν βραχογραφίες σε τρεις περιοχές οι οποίες παριστάνουν ζώα όπως ελάφια, καμήλες, αλλά και ιππείς που κρατούν τα ηνία των αλόγων και ακόντια, καθώς και αφηρημένα σχέδια.

Από τις παραστάσεις των ιππέων, πιθανολογείται ότι οι βραχογραφίες έγιναν τον 5ο-6ο μ.χ. αιώνα.

Η χλωρίδα της κοιλάδας περιλαμβάνει όλων των ειδών τα άγρια είδη υδροχαρούς δάφνης, ιτιές, πλατάνια, σκλήθρα, αγριολεύκες, αρμυρίκια, ενώ η πανίδα του είναι πλούσια και αυτή σε άγρια είδη όπως καμποπέρδικες, πετροπέρδικες, αγριοπερίστερα, τρυγόνια, κότσυφες, μπεκάτσες, μπορείς να συναντήσεις παντού, κατά μήκος της κοιλάδας, αλλά και στα βράχια του φαραγγιού έχουν φωλιές αρπακτικά, όπως γερακίνες, τσιχλογεράκια, βραχοκερκινέζια. Κάτοικοι της περιοχής αναφέρουν ότι είδαν και φιδαετό.

Η πρόσβαση στο φαράγγι του ποταμού Αγγίτη είναι δυνατή από δύο μέρη: τόσο στην αρχή του, στο χωριό Συμβολή, όσο και από το χωριό Κρηνίδα, στο τέλος του.

Τα νερά του προσφέρονται για extreme σπορ όπως αναρρίχηση και ράφτινγκ και η περιοχή μπορεί να επενδύσει στην διαχείριση και προβολή του.

Έρευνα: Τσιφούτης Α. Χρήστος

Στα πλαίσια των Γιορτών Νεολαίας, την παρασκευή 5 Ιουνίου παρουσιάστηκαν στην κεντρική πλατεία της Ξάνθης  από μαθητές των σχολείων του Ν. Ξάνθης,  προγράμματα με θέμα το περιβάλλον.

Με μια ομάδα συναδέλφων Κ.Φ.Α από σχολεία της Ξάνθης, οργανώσαμε ένα χώρο παιχνιδιών, όπου οι μαθητές είχαν την ευκαιρία να παίξουν και να περάσουν ευχάριστα και δημιουργικά της ώρες αναμονής στην κεντρική πλατεία. Τα παιχνίδια ήταν:  το “σέβομαι το περιβάλλον”,  η “διατροφική αλυσίδα”, τα “αρωματικά φυτά”, το “μαντηλάκι” με φυτά. Τα παιδιά ευχαριστήθηκαν, πέρασαν δημιουργικά τις ώρες αναμονής, έπαιξαν δίκαια και δεν ήθελαν να σταματήσουν.

ALPHABET   –   ΤΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ  στα αγγλικά

Άλλο ένα παιχνίδι ζωγράφισε η κ. Ελένη στην αυλή του σχολείου μας και είναι το τελευταίο για την φετινή χρονιά.

Παίζεται όπως και το ελληνικό αλφάβητο.  Το παιδί στέκεται με πλάτη, έξω από τα όρια του παιχνιδιού και πετά χωρίς να βλέπει μέσα στα πλαίσια του παιχνιδιού ένα πλαστικό καπάκι.  Πρέπει το παιδί να σχηματίσει μία λέξη με αρχικό γράμμα το συγκεκριμένο και να πηδήσει από γράμμα σε γράμμα μέχρι να ολοκληρωθεί η λέξη. Παίρνει τόσους βαθμούς όσα και τα γράμματα της λέξης που θα σχηματίσει. Οι τρόποι μετακίνησης μπορεί κάθε φορά να αλλάζουν ανάλογα και με τις δυνατότητες των παιδιών. Π.Χ με δύο πόδια σαν το καγκουρό, με ένα πόδι, με το άλλο κλπ.