Όπως θα έχετε καταλάβει από το προηγούμενο άρθρο μας τον καιρό αυτό ασχολούμαστε στο νηπιαγωγείο μας με την ελιά και το λάδι. Στα πλαίσια αυτής της ενότητας λοιπόν φτιάξαμε διαφόρων ειδών βρώσιμες ελιές.
Σπαστές ελιές για παράδειγμα. Για να τις φτιάξουμε έπρεπε πρώτα να βρούμε ελιές πράσινες από τσουνάτη ελιά.Βγήκαμε λοιπόν στον διπλανό ελαιώνα και αρχίσαμε να ψάχνουμε για τη συγκεκριμένη ποικιλία ελιάς. Για καλή μας τύχη περνούσε εκείνη ακριβώς την ώρα η κυρία Γιωργία η οποία μας έδειξε μια τέτοια ελιά.
Μας εξήγησε μάλιστα πως πρέπει να προσέξουμε τις ελιές που θα μαζεύουμε να μην έχουν τσιμπήματα από δάκο .
Αρχίσαμε λοιπόν να μαζεύουμε ελιές από το δέντρο.
Μόλις μαζέψαμε πολλές ελιές γυρίσαμε στο νηπιαγωγείο μας, διαλέξαμε τις γερές από τις τσιμπημένες από το δάκο,
και έπειτα πλύναμε τις γερές. Σ΄ αυτό το σημείο φυλάξαμε τις μισές ελιές γιατί θα τις κάναμε κολυμπάδες μια άλλη μέρα.
Τις άλλες μισές τις μοιράσαμε σε πιατάκια . Ο καθένας μας πήρε από ένα πιατάκι με ελιές, ένα άδειο βάζο και μια μικρή πέτρα. Με την πετρούλα αυτή τσακίζαμε τις ελιές , πάνω σε παλιές εφημερίδες, και έπειτα τις βάζαμε στο βάζο μας.
Μόλις γέμισε το βαζάκι μας το γεμίσαμε με νερό το οποίο και αλλάζαμε κάθε μέρα για περίπου 10 μέρες. Μετά τη 10η μέρα δοκιμάσαμε τις ελιές μας και είδαμε ότι είχαν ξεπικρίσει. Πήγαμε τότε στο διπλανό από το νηπιαγωγείο μας περβόλι και κόψαμε λίγα λεμόνια . Βάλαμε όλες τις ελιές μας μαζί σε μια μεγάλη λεκάνη και προσθέσαμε αλάτι .
Στη συνέχεια στύψαμε τα λεμόνια μας
και το χυμό τον βάλαμε κι αυτόν μέσα στις ελιές μας μαζί με λίγο νερό. Ανακατέψαμε τις ελιές μας τις βάλαμε ξανά στα βαζάκια τους και….έτοιμες για να τις φάμε…
Την άλλη μέρα φτιάξαμε ελιές κολυμπάδες. Σε μια λεκάνη βάλαμε νερό και τόσο αλάτι ώστε να μπορεί να επιπλέει ένα αυγό. Κάναμε πολλές δοκιμές μέχρι να το πετύχουμε αυτό.
Στη συνέχεια φυλάξαμε το αυγό. Σ΄ ένα μπουκάλι βάλαμε προσεχτικά τις ελιές τις πράσινες που είχαμε φυλάξει
και προσθέσαμε και το αλατισμένο νερό
Να, έτοιμες οι ελιές μας που επειδή μοιάζουν σα να κολυμπάνε, τις λέμε κολυμπάδες.
Τις κλείσαμε πολύ καλά και θα τις ανοίξουμε σε τέσσερις περίπου μήνες.
Ένα άλλο είδος βρώσιμης ελιάς που φτιάξαμε είναι οι αλατσολιές. Είναι κι αυτές από τσουνάτη ελιά μόνο που τις έχουμε αφήσει κι έχουν ωριμάσει. Γιαυτό και είναι μαύρες.
Φέραμε λοιπόν στο σχολείο μας τέτοιες μαύρες ελιές και η κυρία μας ένα μεγάλο μπολ στο οποίο στον πάτο του έκανε τρύπες και το έκανε να μοιάζει με σουρωτήρι (!)
Αφού πρώτα πλύναμε τις ελιές μας , αρχίσαμε να τις βάζουμε στρώσεις στρώσεις μέσα στο μπολ. Ανάμεσά τους βέβαια βάζαμε αλάτι χοντρό θαλασσινό που η κυρία μας είχε αγοράσει.
Έτσι κάναμε μέχρι που τις βάλαμε όλες. Πήραμε τότε ένα πιατάκι γλάστρας το ντύσαμε με αλουμινόχαρτο του βάλαμε πετρούλες και πάνω σ΄ αυτές τοποθετήσαμε το μπολ-σουρωτήρι μας με τις ελιές και το αλάτι…
Τώρα πρέπει να προσέχουμε γιατί το πιατάκι θα γεμίζει με νερό που βγάζουν οι ελιές μας και θα πρέπει να το αδειάζουμε συχνά.
Τέλος φτιάξαμε και ελιές μαύρες καλαματιανές ξυδάτες.
Πως; Πανεύκολα… Φέραμε από τα σπίτια μας λίγες μαύρες ελιές καλαματιανές, τις πλύναμε (όπως πάντα)
και αρχίσαμε να τις τρυπάμε με μικρά πιρουνάκια γύρω γύρω (συνολικά τις τρυπήσαμε 4 φορές).
Αφού τις τρυπήσαμε όλες
τους προσθέσαμε νερό το οποίο και θ΄ αλλάζουμε κάθε μέρα μέχρι να ξεπικρίσουν. Μετά θα τις αλατίσουμε και θα τις βάλουμε στο ξύδι
