Στους ρυθμούς της Αποκριάς

“Έφτασε και φέτος πάλι το τρελό το Καρναβάλι……

Όλοι ας μασκαρευτούμε και στους δρόμους να βρεθούμε.

Κάθε χρόνο μια φορά φτάνει τούτη η χαρά

και γι΄ αυτό ας τη χαρούμε όσο πιο πολύ μπορούμε”….

Αυτό κάναμε  μεις…….

Πήραμε τα υλικά μας, τα χαρτόνια, τα ψαλίδια, τις κόλλες μας, τις χρυσόσκονές μας , το αστείρευτο κέφι μας και… μπήκαμε στο ρυθμό της Αποκριάς.

Φτιάξαμε τον τεμπέλη δράκο μας που βγήκε από τη σκοτεινή του σπηλιά για να φάει τα εξήντα πέντε βόδια  και να πιεί  τις δέκα λίμνες και τον ποταμό. Έτσι, για να ξεπεινάσει και να ξεδιψάσει!!

Μα και η ομορφιά των πουλιών δεν άφησε ασυγκίνητα τα νηπιάκια μας που με όρεξη πολύ και κέφι φτιάξανε φτερά και μάσκες πουλιών κι έγιναν παραδεισένια πουλιά που πετούσαν ελεύθερα, πρώτα στο σχολείο μας και μετά έξω στη φύση!!! Άντε τώρα εσύ να τα βάλεις στο κλουβί!!

Λίγες μέρες αργότερα αποφάσισαν ότι η ζωή των κοινών θνητών δεν τους ταιριάζει και τόσο αλλά, αυτό που τους ταιριάζει ,είναι η βασιλική περιβολή και φυσικά ο βασιλικός τρόπος ζωής. Απαραίτητο εξάρτημα: η κορώνα η διακοσμημένη με πολύτιμους λίθους…..Και στη συνέχεια το θεατρικό τους. Η χώρα με τους πέντε βασιλιάδες και τις τρεις βασίλισσες!!!

Κι έπειτα έφτασε η Τσικνοπέμπτη…
“Μες στο σχολειό τσικνήσαμε, περάσαμε ωραία,
λουκανικάκια ψήσαμε κι ήμασταν μια παρέα!”

Μια μέρα πριν την τελική αποκριάτικη γιορτή ,την Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου, ήρθε και το παιχνίδι του χαμένου θησαυρού. Έπρεπε τα νηπιάκια μας να ερμηνεύσουν τα αινιγματάκια και να πάνε στα σωστά μέρη για να βρούνε τον επόμενο γρίφο τους. Ο πρώτος γρίφος έλεγε:
«Είμαστε εμείς όλα μαζί και κάνουμε παρέα,
μα όταν πιάνουμε δουλειά κόβουμε και τον αέρα!

Η Ελένη που τώρα πια διαβάζει πολύ καλά ,διάβασε το γρίφο και……
Όλοι τους σκεφτήκανε, σκεφτήκανε και μετά από λίγα λεπτά τρέξανε στα ψαλιδάκια τους.

Ε, δεν ήταν και τόσο δύσκολο για αρχή! Εκεί βρήκανε το γρίφο που λίγο δυσκολεύτηκαν να βρουν τη λύση του:
«Εκεί θα ψήσεις το φαί να φάει το κουκλάκι,
μα εσείς νομίζω φίλοι μου θα φάτε το αεράκι!!
Με λίγη προσπάθεια και λίγη βοήθεια βρήκανε τον επόμενο γρίφο τους μέσα στον φούρνο της κουζινούλας τους!

Εκεί διάβασαν:
«Ο θησαυρός σας κρύφτηκε στου πόνου το κρεβάτι….
Κάτω από άσπρο μουσαμά και περιμένει κάτι».
Εύκολα κατευθύνθηκαν στο ιατρείο τους όπου βρήκαν το χαρτάκι με τον επόμενο γρίφο:
«Ποια να κρατά το γρίφο σας φίλοι μου αγαπημένοι;;;
Το όνομά της αρχίζει από Φ και στο Δημοτικό πηγαίνει»…
Εδώ είχε πολύ γέλιο…Θυμήθηκαν την περυσινή δασκάλα του Δημοτικού, την κυρία Φένια, που όμως φέτος δεν είναι στο δικό μας σχολείο. Μετά από λίγο όμως σκέφτηκαν ότι και τη φετινή κυρία της Α΄ Β΄ Δημοτικού τη λένε κ. Φραντζέσκα και γραμμή πήγαν και τη βρήκαν . Την έφεραν μέσα στο νηπιαγωγείο και ευγενικά (!) της ζήτησαν το γρίφο τους!!! Η κυρία Φραντζέσκα ,χαμογελαστή όπως πάντα, τους έδωσε το χαρτάκι με τον επόμενο γρίφο τους.

«Ο γρίφος σας εθάφτηκε σ΄ ένα μεγάλο παρτέρι
που είναι ευωδιαστό πολύ και σας επεριμένει.

Ψάξτε και βρείτε εκεί δα το πιο τραγουδισμένο
και πείτε το τραγούδι του για να΄ναι ευτυχισμένο»

Μόλις διάβασαν το γρίφο αμέσως κατάλαβαν ότι εννοούσε τον κήπο με τα αρωματικά φυτά που τα ίδια είχαν φυτέψει . Όταν έφτασαν εκεί άρχισαν να ψάχνουν χωρίς αποτέλεσμα. Η απόφαση να ξαναδιάβασουν το γρίφο τα βοήθησε πολύ. Το πιο τραγουδισμένο δεν ήταν άλλη από τη μυρτιά τους !! Της τραγούδησαν το τραγούδι της (Μίκης Θεοδωράκης «Μυρτιά») και έψαξαν έπειτα με προσοχή και «ξέθαψαν» στην πραγματικότητα τον επόμενο γρίφο τους!!

Οι γρίφοι ήταν συνολικά δώδεκα και το λάφυρό τους, ο θησαυρός τους ,ήταν εδέσματα που φάγανε με πολύ όρεξη μια που η περιπλάνηση (!) , η αγωνία και η προσπάθεια,τους είχε ανοίξει πια για τα καλά την όρεξη!!!!

Την επόμενη μέρα ήταν το αποκριάτικο πάρτυ μας που πραγματοποιήσαμε με την συνεργασία του Δημοτικού Σχολείου Σφακοπηγαδίου.
Φουσκώσαμε τα μπαλόνια για τα παιχνίδια μας….

Παίξαμε πολλά πολλά παιχνίδια…..

Γελάσαμε……Φάγαμε….

Χορέψαμε…..


Περάσαμε πολύ ωραία…..
Άντε και του χρόνου!!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ