Η 3η Δεκεμβρίου έχει καθιερωθεί από το 1992, με πρωτοβουλία του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, να γιορτάζεται ως η Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με αναπηρία. Με αφορμή την ημέρα αυτή, η προσοχή μας στράφηκε στα δικαιώματα, στις δυνατότητες των ατόμων αυτών και στην αποδοχή τους, μέσα από δράσεις που καλλιεργούν τις αξίες της ισότητας και του σεβασμού στη διαφορετικότητα.

Παρακολουθήσαμε ένα βίντεο από το παραμύθι της Willis Jeanne: “Η Αργυρώ γελάει” 

Γνωρίσαμε ένα κοριτσάκι την Αργυρώ και την είδαμε να παίζει, να γελάει, να τραγουδάει, να χορεύει, να ιππεύει, να τσαλαβατουτάει, να χαίρεται, να λυπάται, να θυμώνει και πάνω απ’ όλα να κάνει σκανταλιές. Ό,τι κάνει δηλαδή κάθε μικρό παιδί ανεξαρτήτως φύλου, ηλικίας και εθνικότητας. Αλλά στην τελευταία εικόνα, που σηματοδοτεί το τέλος της ιστορίας, μαθαίνουμε ότι η Αργυρώ χρησιμοποιεί αναπηρικό αμαξίδιο.

Διαπιστώσαμε πόσα πράγματα μπορεί να κάνει η Αργυρώ αν και βρίσκεται σε αναπηρικό αμαξίδιο

και η διαπίστωση που κάναμε στο τέλος της ημέρας είναι ότι “τα άτομα με αναπηρία μπορούν να κάνουν τα ίδια πράγματα με όλους τους ανθρώπους, απλά τα κάνουν διαφορετικά”.

Παρακολουθήσαμε το βίντεο “Cuerdas”, μια ταινία μικρού μήκους του Pedro Solís García.Ο Νικόλας πάσχει από εγκεφαλική παράλυση και στο σχολείο τα παιδιά δεν παίζουν μαζί του. Όλα εκτός από την Μαρία, η οποία δεν πτοείται και παίζει μαζί του, του διαβάζει και βρίσκει τρόπους να έχουν κοινές δραστηριότητες. Τα παιδιά χτίζουν ένα ιδιαίτερο δέσιμο, το οποίο θα επηρεάσει τον τρόπο που η Μαρία βλέπει τη ζωή.

 

Η ιστορία του ΕΛΜΕΡ, του παρδαλού ελέφαντα που ήταν διαφορετικός από τους άλλους.

Μιλάει  για την Διαφορετικότητα, την Αγάπη και την Αποδοχή.

 

ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟΙ!!!

ΈΝΑ ΣΧΟΛΕΙΟ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ!!!

ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ, ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΟΒΟΗΘΕΙΑ…