O Οκτώβριος μάς υποδέχτηκε με χαμόγελα, φθινοπωρινά χρώματα και πολλές όμορφες αφορμές για δράση.

Την πρώτη μέρα, που ήταν η Παγκόσμια Ημέρα Τρίτης ηλικίας μιλήσαμε, για τους ανθρώπους που αποτελούν τις ρίζες κάθε οικογένειας – τον παππού και τη γιαγιά. Τα παιδιά μοιράστηκαν εμπειρίες, ανέσυραν τρυφερές αναμνήσεις και δημιούργησαν χειροτεχνίες αφιερωμένες στους αγαπημένους παππούδες και γιαγιάδες, εκφράζοντας με τον πιο αυθόρμητο τρόπο την αγάπη και την ευγνωμοσύνη τους

Η αλλαγή της εποχής αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για μια σειρά μουσικοκινητικών παιχνιδιών με θέμα το φθινόπωρο, μέσα από τα οποία τα παιδιά βίωσαν με το σώμα και τις αισθήσεις τους τις μεταμορφώσεις της φύσης.

Στο ίδιο πνεύμα, γνωρίσαμε την ιστορία «Ο κλέφτης των φύλλων», την οποία είδαμε στον προτζέκτορα και στη συνέχεια δραματοποιήσαμε όλοι μαζί. Μέσα από το παιχνίδι ρόλων, τα παιδιά ανέπτυξαν τη φαντασία, τη συνεργασία και τη συναισθηματική τους έκφραση.

Η αισθητική και γλωσσική καλλιέργεια συνδέθηκε αρμονικά με τις φθινοπωρινές θεματικές μας. Τα παιδιά απάντησαν δημιουργικά στα ερωτήματα: «Αν το φθινόπωρο ήταν χρώμα, ποιο θα ήταν; Αν ήταν εικόνα ή σύμβολο, πώς θα το φανταζόσουν;» Κατέγραψαν τις σκέψεις τους, ζωγράφισαν και συνέδεσαν τη γλώσσα με την τέχνη. Δημιούργησαν φθινοπωρινά δεντράκια με την τεχνική του σφουγγαριού και έπαιξαν με τα γράμματα σχηματίζοντας τη λέξη “Φθινόπωρο”, αφού ο ζωηρούλης φθινοπωρινός άνεμος μας τα ανακάτεψε και κληθήκαμε να τα βάλουμε στη θέση τους . Εξασκήθηκαν έτσι στην οπτική και φωνιημική σύνθεση με τις φωνούλες  του “Φθινοπώρου” συνδέοντας τον προφορικό με τον γραπτό λόγο με φυσικό και βιωματικό τρόπο. Και μάντεψε το ίδιο κάναμε και με τον “Οκτώβριο” αλλά αυτή τη φορά βάλαμε και κλεψύδρα για να μετρήσουμε τους χρόνους μας! Τα πήγαμε όλοι περίφημα!

Η ανακάλυψη δεν περιορίστηκε μέσα στην τάξη. Σε έναν φθινοπωρινό περίπατο γύρω από το σχολείο, τα παιδιά μεταμορφώθηκαν σε μικρούς εξερευνητές της φύσης. Μάζεψαν φύλλα, καρπούς και μικρούς «θησαυρούς» του φθινοπώρου, παρατηρώντας με όλες τους τις αισθήσεις τον κόσμο γύρω τους.

Στην τάξη, με τα υλικά που συλλέξαμε, δημιουργήσαμε μικρά έργα τέχνης αλλά και μία ομαδική φθινοπωρινή δημιουργία χρησιμοποιώντας την τεχνική του ταμποναρίσματος, ενώ μέσα από φύλλα εργασίας εξασκηθήκαμε στη λογικομαθηματική σκέψη – μετρώντας, ταξινομώντας και συγκρίνοντας στοιχεία της εποχής.

Μέσα στις φθινοπωρινές μας ανησυχίες ήταν η ανάγκη να γνωρίσουμε καλύτερα τα συναισθήματά μας και να μάθουμε πώς να συνυπάρχουμε αρμονικά με τους φίλους μας. Η “Βαλίτσα των Συναισθημάτων” έγινε η αφορμή για να μιλήσουμε για το πώς νιώθουμε σε διαφορετικές καταστάσεις, αλλά και να αναγνωρίσουμε τα συναισθήματα των άλλων, τα δικά μας και να σεβόμαστε τα όρια που μας θέτουν ως αρμονικό κανόνα συνύπαρξης.

Μέσα από συζητήσεις, παιχνίδια και μικρές βιωματικές ασκήσεις, τα παιδιά έμαθαν να σέβονται τα όρια των φίλων τους και να επικοινωνούν με σωστούς κώδικες, τόσο λεκτικά όσο και εξωλεκτικά.

Μια ιδιαίτερη στιγμή ήταν η επίσκεψη του Francesc Cantarero Gilabert, Δάσκαλο Μουσικής σε σχολεία Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης της Ισπανίας, που ήρθε στη τάξη μας, για να προσφέρει μουσικοκινητικές δραστηριότητες που με παιγνιώδη τρόπο, βοηθήσαν τα παιδιά να επικοινωνούν τα όρια και τις προθέσεις τους με εξωλεκτικά εργαλεία και τεχνικές ενσώματης κίνησης,της αντίληψης και έκφρασης μέσω του σώματος, πέρα από τη λογική ή τη γλωσσική κατανόηση. Έτσι τα παιδιά με τη μουσική και τη κίνηση κατάφεραν να εκφράσουν συναισθήματα με νέους τρόπους! Γιατί η μάθηση δεν είναι μόνο παρατήρηση και δημιουργία, αλλά και γνωριμία με τον εαυτό μας και με τους άλλους, αναγνώριση συναισθημάτων και καλλιέργεια σχέσεων εμπιστοσύνης μέσα στην τάξη.

Καθώς πλησίαζε η 28η Οκτωβρίου, αφιερώσαμε λίγο χρόνο για την προετοιμασία της γιορτής μας και τις κατασκευές μας . Μιλήσαμε για την ιστορία και το χρονικό του ’40, επεξεργαστήκαμε τη λέξη ΟΧΙ και γνωρίσαμε σύμβολα της πατρίδας μας, αλλά και την ιστορία του τόπου μας, τα Σφακιά της Κρήτης και τον μαρτυρικό Καλλικράτη. Δημιουργούσαμε συλλογικά το σκηνικό μας, με τα παιδιά να κατασκευάζουν το δικό τους κάστρο! Το Φραγκοκάστελο για τις ανάγκες της γιορτής μας! Εν το μεταξύ στην τάξη μάς περίμενε μια αναπάντεχη έκπληξη: ένα ξεχασμένο δέμα στρατιώτη από παλιά. Το ανοίξαμε και βρήκαμε μέσα αντικείμενα και ένα γράμμα από μια μητέρα προς το παιδί της στο μέτωπο. Η δραστηριότητα αυτή μάς συγκίνησε όλους και έγινε αφορμή για συζήτηση γύρω από την ειρήνη, τον αγώνα και την ελευθερία.

Οι προσκλήσεις μας

Την ημέρα της γιορτής παρουσιάσαμε τη θεατρική μας δράση με τίτλο «Λευτεριά στα Σφακιά». Μέσα από ποιήματα, τραγούδια και μουσικοκινητικά δρώμενα, τα παιδιά έδωσαν τη δική τους παιδική, μα συγκινητική ερμηνεία του μηνύματος της επετείου. Η μέρα ολοκληρώθηκε με ενθουσιασμό στην παρέλαση, όπου τα παιδιά ένιωσαν υπερήφανα που τίμησαν το «Όχι» της πατρίδας μας.

Με αφορμή το αγαπημένο βιβλίο του Eric Carle «Η πολύ πεινασμένη κάμπια» (The Very Hungry Caterpillar) την ιστορία του οποίου παρακολουθήσαμε και επεξεργαστήκαμε,με τη βοήθεια του προτζέκτορα, φτιάξαμε πίνακες και αποτυπώσαμε τι έτρωγε η κάμπια κάθε μέρα. Αναδείξαμε τη σπουδαιότητα της βιώσιμης διατροφής. Ανακαλύψαμε θρεπτικές διατροφικές συνήθειες ξεχωρίζοντας τα εποχιακά και τα τοπικά από εκείνα που συσκευάζονται και κάνουν μεγάλο ταξίδι για να έρθουν στο πιάτο μας. Μέσα από παιχνίδια και δημιουργικές δραστηριότητες, τα παιδιά ήρθαν σε μία επαφή με τη σημασία της ισορροπημένης διατροφής και της σχέσης της με τη φύση.

Αυτό το μήνα δεν έλλειψε και η συνάντηση με τους γονείς των μικρών μας μαθητών, όπου παρουσιάσαμε τη λειτουργία του νηπιαγωγείου, τα προγράμματα και τους στόχους της χρονιάς, ανταλλάξαμε απόψεις και προτάσεις. Οι γονείς όμως φεύγοντας άφησαν το δικό τους μήνυμα για τα παιδιά τους — ένα μικρό σημείωμα γεμάτο αγάπη, που το έκρυψαν στην τάξη. Την επόμενη μέρα, τα παιδιά τα ανακάλυψαν ενθουσιασμένα· τα φύλαξαν στα συρτάρια τους και κάθε φορά που το χρειάζονται, το ανοίγουν και το διαβάζουν.

Αποχαιρετήσαμε τον Οκτώβρη διαβάζοντας την ιστορία “Αν κάθε μέρα” με αφορμή τη Παγκόσμια ημέρα αποταμίευσης

και αποτυπώσαμε τα δικά μας όνειρα για το τι θα γινόταν αν….

Ο Οκτώβρης ήταν ένας μήνας γεμάτος συναισθήματα, δημιουργία, συνεργασία και μάθηση — ένας μήνας που άφησε όμορφα αποτυπώματα στις καρδιές μικρών και μεγάλων και παραθέσαμε μία μικρή γεύση των όμορφων στιγμών μας…..