Επεξεργαζόμαστε το περιεχόμενο των εξής παραμυθιών: “Τα χέρια δεν είναι για να δέρνουμε” και “Οι λέξεις δεν είναι για να πληγώνουμε”

Μαθαίνουμε τα συναισθήματα (χαρά, λύπη, θυμός) μέσα από ένα επιτραπέζιο παιχνίδι με ζάρι που φτιάξαμε στο σχολείο. Αντιστοιχούμε συναίσθημα με έκφραση προσώπου και στάση σώματος.

.    

Παρακολουθούμε στο διαδίκτυο δύο ιστορίες σχετικά με τον εκφοβισμό: α) Η Μόνα σε καινούριο σχολείο και β) Τα μπαλόνια της φιλίας

Φτιάχνουμε τα δικά μας χάρτινα μπαλόνια. Οι μαθητές/τριες υπαγορεύουν στην εκπαιδευτικό και η ίδια γράφει τα μηνύματα τους πάνω στα μπαλόνια που θα μοιραστούν στις 6 Μαρτίου, ημέρα κατά του σχολικού εκφοβισμού και της βίας, στους μαθητές/τριες του 6/θέσιου Μειονοτικού δημοτικού σχολείου Λυκείου και στους κατοίκους του χωριού.

Δημιουργούμε τα δικά μας προσωπεία συναισθημάτων πάνω σε χάρτινα πιάτα. Στη συνέχεια αξιοποιούμε τη θεατρική τεχνική, παγωμένες εικόνες που ζωντανεύουν. Με τη γλώσσα του σώματος και σύντομο λόγο αποτυπώνουμε στιγμιότυπα περιστατικών βίας και διαχείρισης αυτών.

Μαθητές/τριες και εκπαιδευτικοί αποφασίζουμε όλοι μαζί να φουσκώσουμε μπαλόνια, να γράψουμε πάνω σε αυτά το μήνυμα “Σπάσε τη σιωπή”, συνδυάζοντας τη συμβολική κίνηση του σπασίματος των μπαλονιών και την ένωση των φωνών όλων ενάντια σε κάθε μορφή βίας.