17 Νοέμβρη του 1973. Στα πλαίσια της γιορτής αυτής γνωρίσαμε τα γεγονότα της περιόδου του Πολυτεχνείου και ασχοληθήκαμε με δράσεις εστιάζοντας στην αξία της Δημοκατίας, της Ειρήνης και της Ελευθερίας.

Αρχικά, επεξεργαστήκαμε το παραμύθι “Στο Δάσος” της Σοφίας Ζαραμπούκα και ζωγραφίσαμε σκηνές της ιστορίας.

Μια από τις πιο σημαντικές σκηνές του παραμυθιού είναι αυτή στην οποία τα ζώα ψηφίζουν για αρχηγό τους ρίχνοντας λευκούς φακέλους μέσα σε ένα μεγάλο κουτί. Αφού περιγράψαμε τι βλέπουμε στην εικόνα και εξηγήσαμε τη διαδικασία των εκλογών, αποφασίσαμε να κάνουμε κι εμείς το ίδιο! Φυσικά στη δική μας τάξη δε θα μπορούσαμε να ψηφίσουμε για αρχηγό, αφού όλοι μαζί είμαστε μια δυνατή ομάδα, όμως ψηφίσαμε για βοηθό κουζίνας.

Ετοιμάσαμε την κάλπη μας…

Γράψαμε τα ονόματά μας στο ψηφοδέλτιο…

και ξεκινήσαμε τη διαδικασία της ψηφοφορίας…

Τέλος, κάναμε την καταμέτρηση των ψήφων και βγάλαμε το αποτέλεσμα.

Αφού, συμφωνήσαμε για τη σπουδαιότητα της πλειοψηφίας, η οποία αποτελεί αρχή της Δημοκρατίας, παρακολουθήσαμε ένα βίντεο σχετικό με τα γεγονότα του Πολυτεχνείου.

Τραγουδήσαμε…

Και φτιάξαμε το περιστέρι της ειρήνης για να μας θυμίζει την αξία της ελευθερίας, της αγάπης και της ενότητας.

Ο Δήμος Μυτιλήνης και η Αντιδημαρχία Πρωτογενούς Τομέα διοργάνωσε τη δράση με τίτλο “Φροντίζω τα ζώα του τόπου μου-φτιάχνω ταΐστρες και ποτίστρες”, στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας Ζώων. Αντικείμενο του διαγωνισμού ήταν η κατασκευή ταΐστρας ή/και ποτίστρας για αδέσποτα ζώα από μαθητές και μαθήτριες σχολείων της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης του Δήμου Μυτιλήνης.

Οι μαθητές του Νηπιαγωγείου μας αποδέχτηκαν με μεγάλο ενθουσιασμό την πρόταση συμμετοχής στο διαγωνισμό και με πολύ κέφι ξεκίνησαν τις προετοιμασίες. Ως βασικό υλικό επιλέχθηκε η χρήση ελαστικών, καθώς πρόκειται για ανακυκλώσιμο υλικό αναδεικνύοντας έτσι την ευαισθητοποίησή μας σε θέματα περιβάλλοντος (πρόταση που έγινε από την κα. Ελισαβέτα-Μαρία Βουνατσή).

Στο τέλος της προσπάθειάς τους τα παιδιά ήταν πολύ ικανοποιημένα!

Οι κατασκευές των σχολείων που πήραν μέρος στο διαγωνισμό παρουσιάστηκαν στο Δημοτικό Θέατρο σε μια εκδήλωση που διοργάνωσε για το σκοπό αυτό ο Δήμος Μυτιλήνης.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΟ

Ο Συλλογος Διδασκόντων και οι μαθητές του Νηπιαγωγείου Κάτω Τρίτους ευχαριστούν θερμά την κα. Ζεϊμπέκη Μαρία, την κα. Βουνατσή Γεωργία και την κα. Βουνατσή Μάλαμα, οι οποίες ως γονείς εκπροσώπησαν το Νηπιαγωγείο αναλαμβάνοντας την παρουσίαση των κατασκευών την ημέρα της εκδήλωσης στο Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης.

Οι εκπαιδευτικοί

Εύη Ψωμά και Σοφία Ιωάννου

Στις 8 Νοεμβρίου το νησί της Λέσβου έχει τριπλή γιορτή!!! Γιορτάζουν οι Αρχάγγελοι, γιορτάζει η Αεροπορία μας, γιορτάζει το νησί μας την απελευθέρωσή του από τους Τούρκους!!!

Αφού διαβάσαμε την “Ιστορία ενός μικρού αγγέλου”…

ζωγραφίσαμε τον δικό μας φύλακα άγγελο, όπως τον φανταζόμαστε…

Έπειτα, επεξεργαστήκαμε την εικόνα των Αρχαγέλλων Μιχαήλ και Γαβριήλ…

και προχωρήσαμε στις δικές μας δημιουργίες…

Με πολλή χαρά και υπερηφάνια γιορτάσαμε και φέτος στο Νηπιαγωγείο μας την Επέτειο του “ΟΧΙ”.

Παρακολουθήσαμε σχετικά εκπαιδευτικά βίντεο…

ακούσαμε επετειακά τραγούδια…

και κάναμε κατασκευές για να στολίσουμε την τάξη μας…

Οι μαθητές του Νηπιαγωγείου μας δε θα μπορούσαν να λείψουν από την παρέλαση της 28η Οκτωβρίου. Έτσι,  προετοιμάστηκαν τις προηγούμενες μέρες όσο καλύτερα μπορούσαν για να τιμήσουν τους ήρωες του 1940!

Αφού παρατηρήσαμε τα ονόματά μας στο παρουσιολόγιο της τάξης μας, προσπαθήσαμε να εντοπίσουμε το γράμμα με το οποίο αρχίζει καθένα από αυτά. Στη συνέχεια, βρήκαμε λέξεις, οι οποίες ξεκινούν με το αρχικό γράμμα του ονόματός μας. Επειδή ήταν πολλές…καταγράψαμε μερικές από αυτές και αναρωτηθήκαμε πως μπορούμε να παίξουμε μαζί τους. Έτσι, έπεσε στο τραπέζι η ιδέα να φτιάξουμε ένα ποίημα με τα αρχικά γράμματα της τάξης μας!!!

Μετά, ζωγραφίσαμε το αρχικό μας γράμμα και το μετατρέψαμε σε ένα όμορφο ρούχο…

Κάναμε κολάζ και φτιάξαμε όμορφα μπαλόνια…

Σπάσαμε τον κώδικα και ανακαλύψαμε τί κρύβουν οι μαύρες τελείες…

Επίσης, φτιάξαμε σουπλά για να τα χρησιμοποιούμε στις κατασκευές μας με πλαστελίνες. Αρχικά, ζωγραφίσαμε ένα λευκό χαρτόνι Α4 με πινέλα, στολίσαμε με τελείες το αρχικό γράμμα του ονόματός μας, το κολλήσαμε στο χαρτόνι και συνθέσαμε ολόκληρο το όνομά μας.

Η μελισσούλα, η φίλη της τάξης μας, χάθηκε στο δρόμο των ονομάτων. Γι΄αυτό κι εμείς τη βοηθήσαμε να βρει το όνομα που ήθελε κάθε φορά…

Πολύ σύντομα οι μαθητές κατάλαβαν ότι για να μπορούμε να αλληλεπιδρούμε αρμονικά στο χώρο του σχολείου, είναι χρήσιμο να ακολουθούμε συγκεκριμένους κανόνες.

Το πρώτο ζήτημα, το οποίο έθεσαν οι μαθητές, ήταν ο συνωστισμός σε κάποιες γωνιές της τάξης. Έτσι, για να μοιράσουμε ισότιμα την παρουσία των παιδιών σε όλες τις γωνιές, δημιουργήσαμε καρτέλες με σχετικές εικόνες, τις πλαστικοποιήσαμε, ζωγραφίσαμε πάνω τους τον αριθμό των παιδιών που θα μπορούσαν να παίζουν κάθε φορά και τις κολλήσαμε στον τοίχο δίπλα στις αντίστοιχες γωνιές.  Επίσης, φτιάξαμε μικρούς πίνακες από χαρτόνι και τους τοποθετήσαμε δίπλα από τις καρτέλες, έτσι ώστε οι μαθητές να κολλούν με βέλκρο το όνομά τους.

Αφού συζητήσαμε την ανάγκη ύπαρξης κανόνων στην τάξης μας, αποφασίσαμε ποιές θεωρούμε αποδεκτές και ποιές μη αποδεκτές συμπεριφορές. Αναζητήσαμε στο διαδίκτυο σχετικές εικόνες και δημιουργήσαμε τον κύριο Κανονούλη με σκοπό να μας βοηθάει καθημερινά να θυμόμαστε τις συμπεριφορές αυτές. Συγκεκριμένα, τα παιδιά επέλεγαν μία εικόνα και την κολλούσαν πάνω στον κύριο Κανονούλη στην αντίστοιχη κατηγορία (αποδεκτή ή μη αποδεκτή συμπεριφορά).

Όταν τελειώσαμε την ομαδοποίηση, υπογράψαμε το συμόλαιο της τάξης μας σε ένα χαρτόνι ζωγραφίζοντας το πρόσωπό μας. Έτσι δεσμευτήκαμε ότι όλοι θα τηρούμε καθημερινά τους κανόνες μας!!!

Επίσης, παίξαμε παιχνίδια στον υπολογιστή!!!

Διαβάσαμε την ιστορία “Το τερατάκι πάει νηπιαγωγείο” και φτιάξαμε καδράκια. Στην αρχή της ιστορίας το τερατάκι είναι πολύ άτακτο, δημιουργεί αναστάτωση στην τάξη και δε σέβεται ούτε τους συμμαθητές του, ούτε την κυρία του. Στο τέλος όμως, όλοι το βοηθούν και αλλάζει την κακή συμπεριφορά του.

Τα παιδιά ήθελαν να ζωγραφίσουν το τερατάκι και στις δύο εκδοχές του. Έτσι, επέλεξαν βάζοντας το όνομά τους στην αντίστοιχη εκδοχή και δημιουργήσαμε δύο ομάδες. Στη συνέχεια, κάθε ομάδα συζήτησε πως θα μπορούσε να ζωγραφίσει τα τερατάκια της.

Εκτός από το τερατάκι παρακολουθήσαμε στο διαδίκτυο και την ιστορία του Ντεσιμπέλ, ο οποίος μας βοήθησε να καταλάβουμε ότι θα πρέπει να ρυθμίζουμε την ένταση της φωνής μας, όχι μόνο μέσα στην τάξη, αλλά σε κάθε περίσταση.

Έτσι, παίξαμε παιχνίδια έντασης φωνής…

και ζωγραφίσαμε τη δυνατή και τη χαμηλή φωνή, όπως τη φανταζόμαστε.

Όμως και η νεράιδα Ευγενία μας βοήθησε να μάθουμε γλυκιές λεξούλες για να είμαστε πάντα ευγενικοί απέναντι στους φίλους μας!

Η νεράιδα Ευγενία και τα ευγενικά λογάκια

Ήταν ένα όμορφο φθινοπωρινό πρωινό , όταν η νεράιδα Ευγενία σκέφτηκε να κάνει μια βόλτα στους δρόμους της πόλης.

Κοντοστάθηκε σε ένα καφενείο . Προσπάθησε να ακούσει τι λένε , αλλά μάταια … Μιλούσαν όλοι μαζί ! «Αδιόρθωτοι αυτοί οι μεγάλοι!»,  σκέφτηκε . «Ποτέ δε θα μάθουν να μιλούν με μια σειρά και να ακούν το συνομιλητή τους χωρίς να τον διακόπτουν ! Τι αγένεια !»

Προχώρησε με πιο γοργά βήματα , μα για κακή της τύχη , συνάντησε δύο οδηγούς που λίγο έλειψε να τρακάρουν . Φωνές , φασαρία , βρισιές  ακούστηκαν κι από τις δύο πλευρές ! Ένα δάκρυ κύλησε από τα καταπράσινα μάτια της νεραϊδούλας ! Ήταν τόσο απογοητευμένη από την αγένεια των μεγάλων ! Και το λεξιλόγιό τους ! Αυτό , πια δεν ήθελε ούτε να το σκεφτεί ! Δεν ήθελε ν’ ακούσει τίποτε ! Έκλεισε τα αυτάκια της όσο πιο καλά μπορούσε κι απομακρύνθηκε αργά – αργά , σαν κάτι να είχε ραγίσει την ευγενική καρδούλα της .

Ξαφνικά , άκουσε στο βάθος του δρόμου φωνές , πολλές φωνές , χαρούμενες , παιδικές ! Τα μάτια της έλαμψαν με μιας κι άρχισε ξανά να ελπίζει και να σκέφτεται : «Ίσως οι παιδικές ψυχούλες να είναι πιο ευγενικές !»

Τα βήματά της την οδήγησαν γρήγορα μπροστά στην πόρτα ενός νηπιαγωγείου . Από εδώ ήταν οι φωνούλες που είχε ακούσει πριν . Μα τι ήταν αυτό που άκουγε ξεκάθαρα πια τώρα ;

–         Δώσε μου το παιχνίδι τώρα αμέσως !

–         Μα , μόλις τώρα το πήρα !

–         Δε με νοιάζει ! Το θέλω τώρα ! , είπε το πρώτο παιδί , τραβώντας με δύναμη το παιχνίδι .

Η νεράιδα δεν άντεξε ! « Αυτό πάει πολύ σκέφτηκε ! Δε θέλω να πιστέψω πως και τα μικρά παιδιά δεν έχουν ευγενική ψυχή ! Δε μπορεί κι αυτά να μην ξέρουν να μιλούν ευγενικά και να ζητούν με όμορφο τρόπο κάτι !» Η σκέψη της την οδήγησε μέσα στο νηπιαγωγείο .

–         Να με συγχωρείτε , είπε με γλυκιά φωνή . Ξέρω ότι δε με προσκαλέσατε στο σχολείο σας , αλλά ήθελα πολύ να σας γνωρίσω !

–         Κι αφού δε σε καλέσαμε , τι θέλεις εδώ τώρα ; της είπε το ίδιο παιδί που άρπαξε το παιχνίδι πριν από λίγο .

Ένα δάκρυ πήγε να κυλήσει από τα μάτια της , αλλά ήθελε να φανεί δυνατή κι έτσι είπε με θάρρος σε όλα τα παιδιά πως θα ήρθε στο σχολείο για να τους διαβάσει ένα παραμυθάκι. Όλα τα παιδιά έτρεξαν γρήγορα κοντά της με θαυμασμό , ανυπομονώντας να ακούσουν το παραμύθι , εκτός από ένα !

Κούνησε τρεις φορές το ραβδάκι της κι αμέσως εμφανίστηκε μέσα στο χέρι της ένα βιβλίο με γλυκά λογάκια ! Πριν ξεκινήσει να διαβάζει , κούνησε πάλι το ραβδάκι της κι ένα καραμελένιο κουτάκι με πολύχρωμα κουφετάκια εμφανίστηκε με μιας , λέγοντας :

Παραμύθι , μύθι μύθι ,

πάρτε ένα κουφετάκι ,

να  σας πω παραμυθάκι

με πολύ γλυκά λογάκια

για όλα τα καλά παιδάκια!

Τα παιδιά πήραν από ένα πολύχρωμο κουφετάκι κι άρχισε η καρδούλα τους να γλυκαίνει και σαν  τέλειωσε το παραμύθι , μόνο γλυκές , όμορφες , ευγενικές λεξούλες έβγαιναν από τα στοματάκια τους .

Η νεράιδα ρώτησε στα παιδάκια :

–         Τι λογάκια γλυκά , θε να πω , στη μαμά , το μπαμπά , το σχολειό ;

Χίλιες δυο γλυκές λεξούλες πλημμύρισαν την τάξη : « ευχαριστώ» , «παρακαλώ» «μπράβο!» , «τι όμορφη ζωγραφιά!» , «θα μπορούσα να παίξω στο κουκλόσπιτο ;» …

Αφού διαβάσαμε την ιστορία της, παίξαμε… Τα παιδιά επέλεγαν μια γλυκιά λεξούλα, την έβαζαν μέσα στο βάζο της νεράιδας και προσπαθούσαν να σκεφτούν μία πρόταση χρησιμοποιώντας τη λέξη που διάλεξαν.

ΝΗΠ. ΚΑΤΩ ΤΡΙΤΟΥΣ 2024-2025