80 Χρόνια από το ιστορικό Ελληνικό ΟΧΙ ενάντια σε κάθε μορφή φασισμού και μισαλλοδοξίας. Και εμείς με τη βοήθεια του εποπτικού υλικού μας,
του βιβλίου του Φ.Μανδηλαρά :”Το έπος του 40″
και των τραγουδιών μέσα από τη φωνή της μεγάλης Σοφίας Βέμπο
και της Μαρινέλλας
προσεγγίσαμε τα γεγονότα εκείνης της εποχής.
ΑΕΡΑ-ΑΕΡΑ-ΑΕΡΑ
ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΗΠΕΙΡΩΤΙΣΣΕΣ
Μετά γνωρίσαμε τη χώρα μας την Ελλάδα.
Τη βρήκαμε στο χάρτη και μέσω του τραγουδιού :
ΕΛΛΑΔΑ ( ΔΕΝ ΧΟΡΤΑΙΝΩ ΝΑ ΒΛΕΠΩ ΤΟΝ ΗΛΙΟ)
Δεν χορταίνω να βλέπω τον ήλιο,
που το φως του σκορπάει στην πλάση,
δεν χορταίνω να βλέπω τους κάμπους,
τις πλαγιές, τα βουνά και τα δάση.
Δεν χορταίνω να βλέπω ακρογιάλια,
και πανώρια νησιά στην αράδα,
δεν χορταίνω να βλέπω εσένα,
ω πατρίδα, Ελλάδα, Ελλάδα.
είδαμε στο διαδίκτυο τις ομορφιές και τους τόπους της. Εντοπίσαμε τα σύνορα μας, που στο χάρτη συμβολίζονταν με μια κόκκινη γραμμή και εξηγήσαμε τι είναι τα σύνορα και πώς έρχεται κάποιος στη χώρα μας σήμερα.
Διαβάσαμε το αγαπημένο
“Ασπρογάλανο πανί” της Γαλάτειας Σουρέλη.
Mιλούσανε δυο νεράιδες:
— Τι σημαία να δώσουμε σ’ αυτή τη χώρα; είπαν κι έδειξαν την Ελλάδα.
— Ας ρωτήσουμε την ίδια, είπε η μια.
— Ας ρωτήσουμε, συμφώνησε και η άλλη.
Βρήκαν την Ελλάδα να λούζεται σε μια καταγάλανη θάλασσα και να στεγνώνει κάτω από έναν ολόλαμπρο ήλιο.
— Κυρά, κυρά αρχόντισσα, κυρά μας παινεμένη, Ελλάδα δοξασμένη, τι χρώμα θέλεις να ‘χει η σημαία σου;
— Να ρωτήσω τα παιδιά μου, είπε η Ελλάδα.
Τα μισά παιδιά της ζούσαν στη στεριά, παιδεύονταν με τη γη και τα βουνά.
— Κυρά, κυρά αρχόντισσα, κυρά μας παινεμένη, Ελλάδα δοξασμένη, σκληρός ο τόπος. Και η δουλειά σκληρή. Μα άσπρα περιστέρια οι ψυχές μας. Γι΄ αυτό άσπρη, ολόασπρη τη θέμε* τη σημαία μας.
Τα ‘γραψε τα λόγια αυτά σε χρυσόδετο τεφτέρι η Ελλάδα.
— Ας πάω τώρα να ρωτήσω και τ’ άλλα μου παιδιά, τα παιδιά της θάλασσας, είπε η Ελλάδα.
Τα βρήκε να παλεύουν με τα δίχτυα. Να τα τραβούν με κόπο, γιατί ήταν γιομάτα απ’ ασημένια λαχταριστά ψάρια.
— Κυρά, κυρά αρχόντισσα κυρά μας παινεμένη, Ελλάδα δοξασμένη, εμάς οι ψυχές μας είναι δοξασμένες στο γαλανό νερό. Τούτη η θάλασσα η μεγάλη, που μας δίνει χαρά και ζωή, θέλουμε να χωρέσει τη σημαία μας.
Τα ‘γραψε και τούτα τα λόγια η Ελλάδα σε χρυσόδετο τεφτέρι και το ‘δωσε, το τεφτέρι, στις νεράιδες.
— Έτσι να γίνει, είπαν εκείνες.
Και τότε μέσα από την αφρισμένη θάλασσα βγήκε τ’ ασπρογάλανο πανί κι απλώθηκε σε ουρανό και γη. Κείνη την ώρα ο ήλιος άστραψε, έσκυψε, φίλησε το πανί και το φίλημά του έγινε ένας ολόχρυσος σταυρός.
— Η σημαία μας, είπε η Ελλάδα. Η σημαία για τα παιδιά της στεριάς, για τα παιδιά της θάλασσας.
Αφού το διαβάσαμε δύο φορές (γιατί μας άρεσε πολύ)το δραματοποιήσαμε και έπειτα φτιάξαμε το ασπρογάλανο πανί ,τη σημαία μας.
Πραγματοποιήσαμε ασκήσεις αναγνώρισης ,ανασύνθεσης και γραφής των λέξεων ΟΧΙ -ΑΕΡΑ-ΕΛΛΑΔΑ
Μιλήσαμε για τα κακά του ΠΟΛΕΜΟΥ και τα αγαθά της ΕΙΡΗΝΗΣ,τη ζωγραφίσαμε την ,όπως τη φανταζόμαστε και την αισθανόμαστε(φωτογραφικό υλικό σε προσεχή μας ανάρτηση), την τραγουδήσαμε και εντοπίσαμε όλα τα όμορφα που μας χαρίζει στο ποίημα του Χάρη Σακελλαρίου
Η ειρήνη είναι ζεστή φωλιά
γεμάτη ολόχαρα πουλιά,
είν’ ήλιος και λουλούδια
και γέλια και τραγούδια.
Η ειρήνη πόρτα είν’ ανοιχτή
κι είναι χαρά και είναι γιορτή
είναι φλουριά κι αστέρια
στα κουρασμένα χέρια.
Έχει η μανούλα τα παιδιά
κόκκινα μήλα στην ποδιά
κι έχει η γιαγιά τ’ αγγόνια
σαν λούλουδα στα κλώνια.
Τραγούδια ακούς μες στα σχολειά,
στις φάμπρικες και στα χωριά
κι είν’ το ζεστό καρβέλι
μοσκοβολιά και μέλι.
Και στις 27/10/2020 κάναμε μια διαφορετική γιορτή που τη χαρήκαμε πολύ όμως ,γιατί ήταν γεμάτη από τραγούδια, μουσικές , δραματοποιήσεις και φυσικά παρέλαση στον προαύλιο χώρο του νηπιαγωγείου μας.
Οι σημαίες μας ,φτιαγμένες από τα χεράκια μας κυμάτιζαν περήφανες .
Να μαστε πάλι εδώ…Λίγο καθυστερημένα αλλά πάντα με χαμόγελο και αισιοδοξία.
Φέτος βρήκαμε νέα πράγματα στο σχολείο μας, όπως και σε όλα τα σχολεία της χώρας. Όμως σας πληροφορούμε ότι μέχρι τώρα τα πάμε περίφημα. Εξοικειωθήκαμε με τη χρήση της μάσκας ,που είναι απαραίτητη ασπίδα για να είμαστε όλοι ασφαλείς και υγιείς Μάθαμε τους κανόνες υγιεινής και προστασίας με τη φίλη μας τη Μελένια, ένα κοριτσάκι που δεν ήξερε πολλά πράγματα για τη σωστή χρήση της μάσκας και μέσα από τις δικές μας πρότερες γνώσεις και αυτές που κατακτήσαμε στο σχολείο μας της δείξαμε τους σωστούς τρόπους χρήσης της μάσκας
Και το λατρεμένο μας ποιηματάκι που βρήκαμε στο διαδίκτυο και έχει γίνει ένα με εμάς!
Όμως στο νηπιαγωγείο, έχουμε μάθει να γνωρίζουμε τον κόσμο ,παίζοντας και δημιουγώντας ακόμα και σε αυτές τις συνθήκες.Σας παρουσιάζουμε τις προσπάθειες μας από αυτόν το μήνα στο νηπιαγωγείο μας.
Γνωριμία με το σχολείο μου< με τους χώρους ,τις γωνίες ,τα υλικά(μαρκαδόροι, πλαστελλίνη, πινέλο, νερομπογιές, τέμπερες φτιάχνοντας τις πρώτες μας ζωγραφιές και δημιουργίες.
Η Βάγια η Σοφή μας Κουκουβάγια μας βοήθησε να φτιάξουμε τους κανόνες της τάξης μας, ώστε να είναι η ομάδα της τάξης μας ένα δημιουργικό μελίσσι.
Μάθαμε τα πρώτα μας τραγούδια για ενδυνάμωση της ομάδας, για αύξηση του αισθήματος χαράς και δημιουργικότητας.
Γνωριμία με το όνομά μου: Αναγνωρίσαμε το όνομά μας από τα ατομικά μας κουτιά αποθήκευσης, από τις κρεμάστρες μας στο χώρο υποδοχής. Απομονώσαμε το αρχικό μας γράμμα, το σχηματίσαμε με πλαστελίνη, με ψηφίδες , με χάρτινες λωρίδες μέσα σε ένα πολύχρωμο ουράνιο τόξο. Φτιάξαμε το σπιτάκι με το όνομά μας, το τραινάκι με το όνομά μας, τον πυργο με το όνομά μας,φτιγμένο από lego τουβλάκια που έχουμε στο σχολέιο μας και συνεχίζουμε να παίζουμε μαζί του
Αναφερθήκαμε στον τρύγο μιας και πολλά παιδιά έχουν πρότερες γνώσεις από τη φθινοπωρινή αυτή εργασία και τη μοιράστηκαν μαζί μας φτιάξαμε τα δικά μας τσαμπιά σταφύλι είτε με τύπωμα από ρολό υγείας είτε με το ίδιο το ρολό που το βάψαμε κόκκινο και το κόψαμε σε μικρότερα στρογγυλά κομμάτια. Τραγουδήσαμε και δραματοποιήσαμε αγαπημένα τραγούδια του τρύγου ,που μας συντροφεύουν ακόμα και τώρα.
Γνωρίσαμε το ποίημα του Βασίλη Ρώτα ο Παππούλης, το απαγγείλαμε και το δραματοποιήσαμε και παράλληλα είδαμε πως είναι ενα ποίημα με ομοιοκαταληξία
Ο παππούλης
Ο παππούλης σαν κοπέλι*
κάθε μέρα πάει στ’ αμπέλι.
Το σκαλίζει, το ποτίζει
και το διπλοκαθαρίζει.
Και το Μάη με τους ανθούς
κορφοκόβει τους βλαστούς.
Κι ως να διπλοξεφυλλίσει,
η αγουρίδα* έχει γυαλίσει.
Τώρα φέρνει στο μαντίλι
κόκκινο γλυκό σταφύλι.
Τώρα κάθεται δραγάτης*
ο παππούς ανοιχτομάτης
και του πάμε το φαΐ του
και μας δίνει την ευχή του
μας φιλεύει* και σταφύλια
σε καλάθια, σε μαντίλια.
Με αφορμή αυτό το ποίημα, μιλήσαμε την 1η Οκτωβρίου για τον Παππού και τη Γιαγιά που γιόρταζαν.
Και εμείς στο νηπιαγωγείο μας έχουμε και παραδοσιακές γιαγιάδες και παππούδες με άσπρα μαλλάκια και γυαλάκια αλλά και νέους ,μοντέρνους παππούδες και γιαγιάδες. Τους ετοιμάσαμε και ένα δωράκι μαζί με μία όμορφη ζωγραφιά από τα χεράκια μας :“Τι αγαπώ να κάνω με τον παππού και τη γιαγιά”
Αν και ο καιρός ακόμα είναι υπέροχος και μας δίνει τη δυνατότητα να απολαμβάνουμε διαλείμματα με πολύ παιχνίδι στην αυλή ,δεν παραλείψαμε να καλωσορίσουμε το ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ, πρώτα με το πρώτο του παιδί το Σεπτέμβριο μέσα από την ιστορία της Λότη Πέτροβιτς: Ο Σεπτέμβρης πάει σχολείο” και μετά τον Οκτώβρη με την ιστορία :”Η φαντασία του Οκτώβρη”
Φτιάξαμε τη στολή του Σεπτέμβρη για το σχολείο της κ.Συννεφιάς , πήραμε τα φύλλα που δειλά αρχίζουν να πέφτουν και φτιάξαμε το δικό μας φθινοπωρούλη-φθινοπωρούλα
Γνωρίσαμε το Οο του Οκτώβρη μέσα από το υπέροχο εικονόλεξο της αγαπημένης συναδέλφου Τάνιας Μάνεση
Ο οδοντίατρος με την ομπρέλα
και την ευχαριστούμε πολύ.
Διαβάσαμε το παρακάτω ποίημα και το ζωγραφίσαμε
Και έπειτα παρατηρώντας τα δέντρα της αυλής μας φτιάξαμε και τα δικά μας φθινοπωρινά δέντρα
Γνωρίσαμε τα χρώματα, τα πρώτα σχήματα και τα μετατρέψαμε σε ευφάνταστες δημιουργίες.
Δυστυχώς δεν έχουμε αποθανατίσει όλες μας τις δράσεις στο φωτογραφικό φακό.
Σίγουρα όμως σας δώσαμε μια ιδέα πως περάσαμε τον πρώτο μήνα στο νηπιαγωγείο μας.
Σας υποσχόμαστε να μην αργοπορήσουμε άλλη φορά τόσο πολύ για να μάθετε νέα από τις δράσεις μας.
Ως την επόμενη συνάντησή μας…έχετε την αγάπη μας και τη φιλία μας!!!
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
