Βαλίτσες – Κι αν ήσουν εσύ;
Στο πλαίσιο του προγράμματος “Κι αν ήσουν εσύ;” του Πανελλήνιου Δικτύου για το Θέατρο στην Εκπαίδευση σε συνεργασία με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες που στοχεύει στην ευαισθητοποίηση της ευρύτερης εκπαιδευτικής κοινότητας στα ανθρώπινα δικαιώματα και σε θέματα προσφύγων με βιωματικές δραστηριότητες, τεχνικές θεάτρου και εκπαιδευτικού δράματος οι μαθητές μας γνώρισαν τα έργα του σπουδαίου ζωγράφου Αλέξη Ακριθάκη.
Ειδικότερα:
Επισκεφτήκαμε την ακόλουθη ιστοσελίδα https://artopos.org/artists/akrithakis/works/port-lobby-gr.html και εστιάσαμε στα έργα:
- «Λάδι σε μουσαμά», του 1971
- «Το μεγάλο ταξίδι», του 1977
- «Λάδι», του 1973
και συζητήσαμε
- Ποια χρώματα χρησιμοποιεί ο ζωγράφος;
- Είναι έντονα ή απαλά;
- Ποια σχήματα διακρίνουν;
- Τι είδους γραμμές χρησιμοποιεί ο δημιουργός;
- Αν αναγνωρίζουν πρόσωπα, ζώα ή αντικείμενα στους συγκεκριμένους πίνακες; Ποια;
- Αν αποτυπώνει ο δημιουργός έναν πραγματικό ή φανταστικό κόσμο;
- Αν Θα μπορούσε κάποιος από αυτούς τους πίνακες να αποτυπώνει ένα όνειρο;
- Διάλεξαν έναν και περιέγραψαν τα συναισθήματα που τους προκαλεί ο πίνακας
- Προσθέσαμε τον εαυτό μας σε έναν πίνακά του και συζητήσαμε τι θα τον βάζαμε να κάνει
- Από τον πίνακα που διάλεξαν είπαμε νν έβγαζε ήχους, τι ήχους θα ακούγαμε
- Αν υπάρχει κάποιο μοτίβο που επαναλαμβάνεται; Ποιο; (η βαλίτσα…)
Οι μαθητές προσπάθησαν να φανταστούν που πηγαίνει ταξίδια ο Ακριθάκης και στη συνέχεια διαλέγουν τη βαλίτσα που τους άρεσε περισσότερο και τη ζωγραφίζουν.
Θέτουμε τον εξής προβληματισμό στους μαθητές μας:
Βαλίτσες χρησιμοποιούμε μόνο όταν πρόκειται να κάνουμε ένα προγραμματισμένο ταξίδι; Σε ποιες έκτακτες περιπτώσεις μπορεί να τις χρησιμοποιήσουμε; Συζητούμε και καταγράφουμε όλες τις απόψεις. Εστιάζουμε στον πόλεμο και την προσφυγιά. Οι ειδήσεις στην τηλεόραση μάς ενημερώνουν πως ο πόλεμος έχει χτυπήσει την πόρτα (Ρωσίας – Ουκρανίας) αλλά και όχι μόνο. Έμαθαν τη διαφορά που έχει ο πρόσφυγας από το μετανάστη.
Ενημερώθηκαμε ότι πόλεμος γίνεται στη Συρία, στο Αφγανιστάν και τέθηκε ένας νέος προβληματισμός:
Στην τηλεόραση δεν μαθαίνουμε τι γίνεται σε εκείνες τις χώρες. Τι φταίει;
Έμαθαν για την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και παρακολούθησαν ένα βίντεο
Αφηγηθήκαμε την ιστορία: “Πρέπει γρήγορα να εγκαταλείψουμε τα σπίτια μας, διότι η πόλη μας ήταν στη ζώνη ιδιαίτερου κινδύνου. Το ρεύμα κόβεται! Τώρα, στα χαρτιά που κρατάμε στα χέρια μας πρέπει μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα να ζωγραφίσουμε μια βαλίτσα και να πούμε τι θα πάρουμε μαζί μας” .
Οι μαθητές απάντησαν ότι θα πάρουν: ρούχα, παπούτσια, φαγητό, νερό και αρκουδάκια.
Έπειτα ζωγραφίσαμε την πορεία μας σε 3 επίπεδα (πόλεμος, ταξίδια, νέα χώρα)
- Ο πόλεμος ξεκινά στη χώρα μας
Μερικές από τις σκέψεις μας: “Να πάω σε ένα καταφύγιο να κρυφτώ”, “Τα τανκς έχουν μπει στην πόλη. Θα τα γκρεμίσουν όλα”, “Πού να πάω για να κρυφτώ;”, “πάμε να φύγουμε γρήγορα. Θα πέσουν βόμβες”.
2. Το ταξίδι μας
3. Η χώρα υποδοχής
Αποφασίσαμε να γνωρίσουμε πρόσφυγες που κατάφεραν να έχουν μια καλή πορεία ζωής και να ξεχωρίσουν για το ταλέντο τους.
- Νίνα Σιμόν (Τραγουδίστρια)
- Σονίτα Αλιζαντέχ (Ράπερ)
- Γιούρσα Μαρντίνι (Κολυμβήτρια)
Στην αναζήτησή μας βρήκαμε το βιβλίο “Χαμένες Ταυτότητες” του Ρεζά Γκολαμί κι αποφασίσαμε να του πάρουμε συνέντευξη. Ο Ρεζά είναι από το Αφγανιστάν και ζει στη χώρα μας.
Ερωτήσεις συνέντευξης:
- Πού γεννήθηκες
- Πώς ήρθες στην Ελλάδα
- Πώς ήταν το ταξίδι σου
- Πού έμαθες Ελληνικά
- Σε ποιές χώρες έχεις μείνει
- Πώς κατάφερες να ξεφύγεις από τον πόλεμο
- Να μας μιλήσει για τη ζωή του: τι δουλειά κάνει, αν έχει φίλους, αν έχει δημιουργήσει οικογένεια κι αν έχει επικοινωνία με τους παλιούς του φίλους.
Μάθαμε το τραγούδι “Ξενάκι”
Συμμετείχαμε στο Μαθητικό Φεστιβάλ στο πλαίσιο του προγράμματος “Κι αν ήσουν εσύ;” του Πανελλήνιου Δικτύου για το Θέατρο στην Εκπαίδευση σε συνεργασία με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυφες, με το σχολείο μας να έχει αναλάβει σε μεγάλο βαθμό το συντονισμό της εκδήλωσης.
Οι μαθητές σε διάφορα σημεία της πόλης (Πάρκο ΟΣΕ – Πάρκο Λιμενικού) δημιούργησαν κατασκευές εικαστικού (ζωγράφισαν πορτρέτα προσφύγων και την πολή της Ειρήνης) περιεχομένου και με το δικό τους τρόπο έχτισαν γέφυρες ερχόμενοι στη θέση του άλλου, του ξένου, του διαφορετικού γιατί είναι η γενιά που θα δουλέψει συνειδητά για την Ειρήνη.
Πορτρέτα προσφύγων
Η πόλη της Ειρήνης
Τα πορτρέτα τοποθετήθηκαν στον εξωτερικό χώρο του σχολείου
και σε δύο τρένα που βρίσκονται στο Πάρκο του ΟΣΕ. Έτσι οι μαθητές δημιουργούν μία ανοιχτή προς το κοινό δήμοσια Πινακοθήκη
Η διάχυση του Μαθητικού Φεστιβάλ έγινε μέσω τον Μ.Μ.Ε.
Αξιολόγηση προγράμματος:
Νήπιο 1
Νήπιο 2
Νήπιο 3
Νήπιο 4
Νήπιο 5
Νήπιο 6




































































