2 Νηπιαγωγείο Ωραιοκάστρου

Σήμερα πραγματοποιήθηκε επίσκεψη στην εκκλησία της Γαλήνης στα πλαίσια της γιορτής των Χριστουγέννων. Ο παπάς μίλησε στους μαθητές-τριες για τις δύο μεγάλες γιορτές που πλησιάζουν, τα Χριστούγεννα και τα Θεοφάνια και παρατηρήσαμε το χώρο και τις τοιχογραφίες της Εκκλησίας. Ακολούθησε το μυστήριο της Θείας Μετάληψης. Στο τέλος, ο πάτερ-Λάζαρος κέρασε τα παιδιά γλυκά και χυμούς!

Ευχαριστούμε πολύ το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων του Νηπιαγωγείου μας

που βρίσκεται πάντα στο πλάι μας σε ό,τι χρειαστούμε!

Η αγορά παιχνιδιών, υλικών κατασκευών και γλυκισμάτων ήταν πολύτιμη για εμάς!

Ακόμη, ευχαριστούμε το γονέα κ. Α. Γούναρη για το χριστουγεννιάτικο δέντρο από παλέτες

και τη μητέρα  κ. Π. Δανατζή για τα φυσικά υλικά κατασκευών.

Στις 11 Δεκεμβρίου σε όλο τον πλανήτη γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού.

Είναι η μέρα της ίδρυσης της UNICEF , που δημιουργήθηκε από την Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το 1946,

με στόχο την προστασία των δικαιωμάτων των ανηλίκων, την παροχή μακροπρόθεσμης ανθρωπιστικής τους βοήθειας

και τη στήριξη σχετικών αναπτυξιακών προγραμμάτων.

 Με αφορμή λοιπόν τη μέρα αυτή, συζητήσαμε βάσει εικόνων τις ομοιότητες και διαφορές των παιδιών σε διάφορα μέρη της Γης,

τις ομοιότητες και διαφορές τους στην εμφάνιση, τον τρόπο ζωής και τις ανάγκες μας.

Στη συζήτηση μπήκε η Λέξη ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ.

Εξηγήσαμε τον όρο και πως τον βιώνουμε στην καθημερινότητα μας.

Μέσα από μια παρουσίαση sway (πηγή Τάνια Μάνεση): https://sway.cloud.microsoft/J9Uo81uG85OFiqPy?ref=Link

μιλήσαμε για τα δικαιώματα των παιδιών:

• Το βασικό δικαίωμα των παιδιών είναι να καλύπτονται όλες τους οι ανάγκες για τροφή, νερό, σπίτι, γονείς, αγάπη, ευτυχία,

ασφάλεια, φροντίδα, υγεία, ειρήνη, ισότητα, παιχνίδι, μόρφωση, δίκαιη μεταχείριση και να ακούγεται η φωνή τους!

• Όλα τα παιδιά έχουν δικαίωμα στη ζωή, την επιβίωση και την ανάπτυξη.

• Οι γονείς έχουν τον πιο σημαντικό ρόλο στην ανατροφή τους.

• Η οικογένεια έχει την ευθύνη να βοηθά το παιδί να μαθαίνει να ασκεί τα δικαιώματά του και να εξασφαλίζει την προστασία του.

• Οι ενήλικες πρέπει να κάνουν αυτό που είναι καλύτερο για τα παιδιά. Όταν παίρνουν αποφάσεις, πρέπει να σκέφτονται τις συνέπειες που θα έχουν σε εκείνα.

• Το κράτος έχει ευθύνη για την εξασφάλιση και την προστασία των δικαιωμάτων των παιδιών.

Πρέπει να βοηθά την οικογένεια να τα προστατεύει και να δημιουργεί ένα περιβάλλον όπου θα μπορούν να μεγαλώσουν και να αναπτυχθούν πλήρως.

Στη συνέχεια, παίξαμε παιχνίδια:

και ζωγραφίσαμε τα δικαιώματα μας:

ώστε να νιώθουμε ευγνωμοσύνη για όσα έχουμε

αλλά και να διεκδικούμε όσα δικαιούμαστε και μας αξίζουν!

Με

αφορμή την Παγκόσμια μέρα Ατόμων με αναπηρία,

ασχοληθήκαμε στο Νηπιαγωγείο μας

με δραστηριότητες ενημέρωσης των νηπίων ως προς την αναπηρία,

την διαπραγμάτευση της έννοιας “διαφορετικότητα”

και την ενίσχυση της ευαισθητοποίησης και ενσυναίσθησής μας ως προς

τα άτομα αυτά.

Αρχικά, αναφερθήκαμε στα είδη αναπηρίας (ορατές και αόρατες):

και συζητήσαμε το τι σημαίνει η λέξη “αναπηρία”. Εστιάσαμε πως μπορεί να φαίνεται, αλλά και όχι, να είναι στο σώμα ή στο μυαλό.

Ειδικότερα, μέσα από προβολή εικόνων, συζητήσαμε με τα παιδιά για:

– Αναπηρία στο Λόγο και την ακοή  Μιλήσαμε για χρήση ακουστικών, τη νοηματική γλώσσα, μαντέψαμε την καθημερινότητα, τις δυσκολίες και τις “αλλαγές” που χρειάζεται να κάνει κάποιος με αυτά τα χαρακτηριστικά στη ζωή του.

– Αναπηρία στην όραση:

     Μιλώντας για ανθρώπους με ολική ή μερική τύφλωση εστιάσαμε στη ζωή των τυφλών παιδιών. Θέσαμε ερωτήματα και συζητήσαμε το πώς τρώνε, περπατάνε, πως γράφουν και διαβάζουν στο σχολείο, πως περπατάνε στο δρόμο και τι θα μπορούσε να λειτουργήσει βοηθητικά:

Μάθαμε για τη γραφή braille, τους σκύλους οδηγούς και το “λευκό μπαστούνι”.

Κινητική Αναπηρία:

και σε αυτή την περίπτωση, οι εικόνες μίλησαν από μόνες…

Η ταύτιση των παιδιών ήταν μεγάλη και διαπραγματευτήκαμε κυρίως το πως ανταπεξέρχεται ένα μη αρτιμελές άτομο ή ένα άτομο σε αμαξίδιο όσα καλείται να κάνει κάθε μέρα.

Σε όλες αυτές τις ερωτήσεις, δώσαμε την απάντηση: “αλλάζοντας τον τρόπο που κάνει τα πράγματα”.  Μιλήσαμε για ράμπες, ειδικά αυτοκίνητα, ειδικές κούνιες κτ.

Τονίσαμε ιδιαίτερα το πόσο σημαντικό είναι να μην παρκάρουμε σε θέσεις με αυτό το σήμα     :

Η κυρία Έμυ διηγήθηκε τη δική της ιστορία, καθώς μετά από ένα ατύχημα έχει κινητικές δυσκολίες. Περιέγραψε τις αλλαγές στη ζωή της, ενώ τόνισε πόσο τη στενοχωρεί όταν οι άνθρωποι δεν κατανοούν τη δυσκολία της να περπατήσει πχ. στο ταμείο ενός σούπερ μάρκετ, όταν αργεί.

-Αόρατη Αναπηρία: αυτή που δε φαίνεται

Επιπρόσθετα, αναφερθήκαμε στην αναπηρία που δε φαίνεται εύκολα και έχει να κάνει κυρίως με τη σκέψη και συμπεριφορά μας. Κάποιοι άνθρωποι δυσκολεύονται με τους ήχους, τη βλεμματική επαφή, την επικοινωνία ή και την αφή.

Συμφωνήσαμε πως πρέπει να αγκαλιάσουμε τις ανάγκες τους και να τους δώσουμε χρόνο και χώρο.

Στη συνέχεια, παίξαμε:

– γίναμε ένα παιδάκι που δε βλέπει και πρέπει να καθίσει στο τραπεζάκι για φαγητό

–  ένα παιδάκι που έχει πατερίτσες/ νάρθηκα και πρέπει να φέρει μαρκαδόρους

–  ένα παιδάκι που δε μιλάει και θέλει να επικοινωνήσει πως θέλει να πιει νερό.

Τέλος, συζητήσαμε και μάθαμε πως πρέπει να αντιμετωπίζουμε ανθρώπους με αναπηρία, ώστε παρά την καλή μας πρόθεση κάποιες φορές, να μη γίνουμε αγενείς ή πιεστικοί:

Ακόμη, διαβάσαμε βιβλία για τη διαφορετικότητα:

Κλείνοντας, καταλήξαμε στο συμπέρασμα πως όλοι είμαστε ξεχωριστοί και το μόνο που χρειαζόμαστε όλοι είναι αποδοχή και σεβασμό.

ΜΗ ΒΛΕΠΕΙΣΤΗΝ ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΜΟΥ,
ΔΕΣ ΕΜΕΝΑ!

ευχαριστούμε θερμά το φαρμακείο της κυρίας Αγγελίδου Κατερίνας

που βρίσκεται

στη Γαλήνη Ωραιοκάστρου

για την πολύτιμη προσφορά  σε αναγκαία προϊόντα

για το σχολικό μας φαρμακείο.

Επίσης, ευχαριστούμε τον Σύλλογο Γονέων του σχολείου μας και τον

πρόεδρο μας κ. Βασίλη Καντούρη για την προσφορά τσαντών βιβλιοθήκης

και υλικών για χριστουγεννιάτικες κατασκευές.

Λήψη αρχείου