Σαν θέμα εκπαιδευτικού προγράμματος την προηγούμενη  χρονιά επιλέξαμε το λάδι και την ελιά…. πολύτιμα σαν το χρυσάφι όπως μόνα τους προσδιόρισαν την αξία τους τα ίδια τα παιδιά…. Ζώντας στο λεκανοπέδιο της Τραγαίας που είναι κατάφυτο από ελαιόδεντρα ήταν φυσικό να δείξουν ανταπόκριση τα παιδιά , να μεταφέρουν γνώσεις από το περιβάλλον τους και τα βιώματά τους …  και η αυλή του σχολείου που έχει περίπου 20 ελιές ήταν ευκαιρία να ασχοληθούμε διεξοδικά με το θέμα…για καιρό. Ακόμη και φέτος ένα από τα αγαπημένα παιχνίδια των νηπίων είναι τα μαζεύουν τις πεσμένες ελιές..να τις ταξινομούν – αν είναι φαγώσιμες ή για την παραγωγή λαδιού και να προσπαθούν να βγάλουν λάδι χρησιμοποιώντας υλικά από τον κήπο μας και …φυσικά την φαντασία τους… Ολόκληρες διαπραγματεύσεις στήθηκαν για την τιμή , την αποθήκευση , την πώληση…. και όπου μπορούσαν στο παιχνίδι τους αξιοποιούσαν και την γνώμη των μεγάλων παιδιών του Δημοτικού με το οποίο συστεγαζόμασταν πέρυσι και φέτος εξακολουθούμε να έχουμε κοινό προαύλιο χώρο…..

Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ο,τι και στα εκπαιδευτικά προγράμματα  με τα οποία ασχολούμαστε φέτος- σπορά , περιβαλλοντική εκπαίδευση , υγιεινή διατροφή κλπ-η αναφορά στην ελιά και το λάδι είναι σχεδόν αυθόρμητη και συχνή… από τα ίδια τα παιδιά εννοώ.

ΜΑΖΕΥΟΝΤΑΣ ΕΛΙΕΣ ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΜΑΣ….

ΠΛΑΘΩ ΚΟΥΛΟΥΡΑΚΙΑ ΜΕ ΤΑ ΔΥΟ ΧΕΡΑΚΙΑ….

Φτίαχνουμε λαδοκούλουρα μαζι με τα παιδιά του Δημοτικού….μμμμμμμμμμ! μυρίζουν υπέροχα!!!!!!!

ΑΠΌ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΜΑΣ ΣΤΟ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΕΛΑΙΟΤΡΙΒΕΙΟ- ΜΟΥΣΕΙΟ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΔΑΜΑΛΑΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΤΟΥ ΧΕΙΜΑΡΡΟΥ, ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΥΠΕΡΟΧΗ ΞΕΝΑΓΗΣΗ ΠΥ ΜΑΣ ΕΚΑΝΕ Ο Κ. ΠΡΟΜΠΟΝΑΣ ΜΑΝΟΛΗΣ….ΜΕΣΩ ΒΙΩΜΑΤΙΚΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΕΡΟΧΗ ΑΦΗΓΗΣΗ ΤΟΥ, ΜΕΤΑΦΕΡΘΗΚΑΜΕ ΣΕ ΜΙΑΝ ΑΛΛΗ ΕΠΟΧΗ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΒΙΩΣΑΜΕ ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΝ ΚΟΠΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΟΧΘΟ ΤΗΣ ΕΝΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΜΕ ΤΙΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ, ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΕΠΟΧΗ

ΚΥΡΙΕ ΜΑΝΟΛΗ, ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ!

΄….. ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ Η ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΑΠΟΥΣΙΑΖΕΙ…..