ΧΡΟΝΟΣ

DSC00202

Χρόνος μεγάλος, άλλοτε μικρός

απλωμένος σε απέραντα φωτεινά λιβάδια

γεμάτα άσπρες παπαρούνες

ή χρόνος εγκλωβισμένος

σε μικρό σκοτεινό δωμάτιο

χρόνος αργός, νωχελικός

χωρίς σκοπό

χρόνος γρήγορος με κομμένη αναπνοή

-κι αυτός χωρίς σκοπό-

χρόνος  βαθύς και άναρχος,

άλλοτε ρηχός και επιφανειακός

χρόνος  της ύλης, της σκέψης

του μεγάλου δρόμου χωρίς τέλος,

άλλοτε του σοκακιού που καταλήγει σε αδιέξοδο

του ονείρου και της πραγματικότητας,

της δικιάς μας πραγματικότητας

…………………………………………………..

Δεν έχω χρόνο, δεν έχουμε χρόνο

Όλοι  δείχνουν να τον σέβονται

Αυτός;

 

ΣΤΑΥΡΟΛΕΞΟ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ Α ΛΥΚΕΙΟΥ



Λήψη αρχείου

ΠΑΡΑΛΛΗΛΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ 20ή ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ (ΑΡΧΑΙΑ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ-ΝΕΟ ΣΥΣΤΗΜΑ)

Σκοποί και επιδιώξεις της παιδαγωγικής σήμερα  (ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ)

Η Παιδαγωγική διαπιστώνει τα κοινά προβλήματα των παιδιών και τα ατομικά κάθε παιδιού και προσπαθεί να τα αντιμετωπίσει. Τέτοια προβλήματα είναι αυτά που σχετίζονται με κάθε βαθμίδα εξέλιξης, τα προβλήματα που δημιουργούνται από εξωτερικές επιδράσεις, από το πρόγραμμα των μαθημάτων, από τις σχέσεις δασκάλου και μαθητή, από τις σχέσεις των μαθητών μεταξύ τους, από το οικογενειακό και το κοινωνικό περιβάλλον.

Επιπλέον, η σύγχρονη Παιδαγωγική επιδιώκει τη διατήρηση των πολιτιστικών αγαθών του παρελθόντος, τη διεύρυνσή τους και τη μετατροπή τους σε μορφωτικά για να μπορούν να επιδράσουν στην παιδική φύση, να συντελούν στη διαρκή ανασυγκρότηση της πείρας του παιδιού και στη διαπαιδαγώγησή του.

Η Παιδαγωγική δεν περιορίζεται στην παιδική ηλικία και μάλιστα στην αγωγή του παιδιού στο σχολείο, αλλά αφορά γενικότερα τη μόρφωση του ατόμου και κάθε πλευρά της αγωγής.

 

 

ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποια κοινά στοιχεία για τους σκοπούς της παιδαγωγικής (σήμερα) και τους στόχους της παιδείας (την εποχή του Αριστοτέλη), βρίσκετε στα δύο κείμενα; Ποιες διαφορές εντοπίζετε;

 

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ,ΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ (ΝΕΟ ΣΥΣΤΗΜΑ)

ΠΑΡΑΛΛΗΛΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ (ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ-ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ, ΗΘΙΚΑ ΝΙΚΟΜΑΧΕΙΑ, ΕΝΟΤΗΤΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΣΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΟΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΑΡΕΤΗΣ)

Ο Μπέντο ντε Σπινόζα (Βento de Spinoza, 24 Νοεμβρίου 1632 – 21 Φεβρουαρίου 1677) ήταν Ολλανδός φιλόσοφος, εβραϊκής καταγωγής.

Το εύρος και η σημασία του έργου του Σπινόζα δεν έγιναν πλήρως κατανοητά παρά μόνο χρόνια μετά τον θάνατό του. Θέτοντας τα θεμέλια για τον Διαφωτισμό του 18ου αιώνα και τη σύγχρονη κριτική της Αγίας Γραφής, περιλαμβανομένων των σύγχρονων αντιλήψεων για το άτομο και, αναμφίβολα, το σύμπαν, θεωρείται ένας από τους μεγάλους ορθολογιστές της φιλοσοφίας του 17ου αιώνα.(Οι πληροφορίες προέρχονται από τη wikipedia)

Η ΗΘΙΚΗ ΤΟΥ ΣΠΙΝΟΖΑ

 

«Το βρέφος πιστεύει ότι από ελεύθερη βούληση αναζητά το μαστό, το θυμωμένο αγόρι πιστεύει ότι από ελεύθερη βούληση επιθυμεί εκδίκηση, ο συνεσταλμένος άνδρας νομίζει ότι με ελεύθερη βούληση επιζητεί τη φυγή, ο μέθυσος πιστεύει ότι με ελεύθερη εντολή του μυαλού του λέει πράγματα που ξεμέθυστος επιθυμεί να μην είχε πει … Όλοι πιστεύουν ότι μιλούν με ελεύθερη εντολή του μυαλού, ενώ στην πραγματικότητα δεν έχουν τη δύναμη να συγκρατήσουν την παρόρμηση που έχουν να μιλήσουν. Έτσι για τον Σπινόζα η ηθική και η ηθική κρίση σαν επιλογή στηρίζονται σε μια ψευδαίσθηση. Για τον Σπινόζα το «Φταίξιμο» και ο «Έπαινος» είναι ανύπαρκτα ανθρώπινα ιδανικά, μόνο στο μυαλό μας, γιατί είμαστε τόσο εγκλιματισμένοι στην ανθρώπινη συνείδηση, που διασυνδέεται με την εμπειρία μας, ώστε έχουμε μια ψευδή ιδέα επιλογής που στηρίζεται σε αυτή.

 Ο Σπινόζα θεωρούσε ότι το καλό και το κακό είναι σχετικές έννοιες, υποστηρίζοντας ότι τίποτα δεν είναι εγγενώς καλό ή κακό, παρά μόνο σε σχέση με μια ιδιαιτερότητα. Πράγματα που είχαν κλασικά θεωρηθεί καλά ή κακά, υποστήριζε ο Σπινόζα, ήταν απλώς καλά ή κακά για τους ανθρώπους. Ο Σπινόζα πιστεύει σε ένα αιτιοκρατικό σύμπαν στο οποίο «Όλα τα πράγματα στη φύση προκαλούνται από ορισμένη [καθορισμένη] αναγκαιότητα και με τη μέγιστη δυνατή τελειότητα». Τίποτα δεν συμβαίνει τυχαία στον κόσμο του Σπινόζα και τίποτα δεν είναι τυχαίο.

(wikipedia)

 

Αφού διαβάσετε το παραπάνω απόσπασμα ,που αναφέρεται στις απόψεις του Σπινόζα για την ηθική, να απαντήσετε στο εξής: Λαμβάνοντας υπόψη τη θεωρία του Αριστοτέλη για τη μεσότητα και τον ορισμό της αρετής ,όπως δίνεται στην δέκατη ενότητα του βιβλίου σας, να γράψετε τις ομοιότητες και τις διαφορές που διακρίνετε με τις απόψεις που διατυπώνονται πιο πάνω.

Προτεινόμενες ερωτήσεις παράλληλου κειμένου στα Αρχαία Ελληνικά της Γ Λυκείου (νέο σύστημα)

John Stuart Mill <<On Liberty>> 1859

Μέσα στα πλαίσια μιας οργανωμένης κοινωνίας η αρμονική συνύπαρξη των ατόμων προϋποθέτει την ειρήνη μεταξύ των ανθρωπίνων σχέσεων. Είναι απαραίτητο λοιπόν να επιβάλλονται αυστηρές ποινές σε κάθε προσπάθεια παραβίασης των δικαιωμάτων των άλλων και των θεμελιωδών συμφερόντων τους. Οι πολίτες προστατεύονται ατομικά και συλλογικά κάθε φορά που η παραβίαση των κανόνων δικαιοσύνης είναι δυνατό να προκαλέσει ζημία στους άλλους: «Κάθε φορά που υπάρχει βέβαιη ζημία ή βέβαιος κίνδυνος ζημίας, είτε ενός ατόμου είτε του κοινού, η περίπτωση παύει να ανήκει στη σφαίρα της ελευθερίας και εμπίπτει στην αρμοδιότητα της ηθικής και του νόμου». Επομένως η δικαιοσύνη αποτελεί μια ηθική υποχρέωση, την οποία τα άτομα οφείλουν να σεβαστούν προκειμένου να μην προξενούν δυσμένεια στις μεταξύ τους σχέσεις. Στο “Περί Ελευθερίας” ο Mill αναφέρεται στο ζήτημα της οριοθέτησης της κρατικής επέμβασης θέτοντας το ερώτημα «κατά πόσο η κυβέρνηση πρέπει να κάνει ή να φροντίζει, ώστε να γίνει κάτι που θα ωφελήσει τα άτομα, ή να αφήσει τους ενδιαφερόμενους να το κάνουν οι ίδιοι, είτε ατομικά, είτε εκούσια συνασπιζόμενοι» . Ο περιορισμός της κρατικής παρέμβασης είναι ένα από τα βασικότερα αιτήματα του Mill, ο οποίος θεωρεί ότι κάθε φορά που η κυβερνητική εξουσία αναλαμβάνει μια πρόσθετη αρμοδιότητα, χάνεται η αξία των ατόμων που απαρτίζουν το κράτος «ένα κράτος που μικραίνει τους ανθρώπους του για να είναι πιο πειθήνια όργανα στα χέρια του, ακόμα και για αγαθούς σκοπούς, θα διαπιστώσει ότι με μικρούς ανθρώπους δε γίνονται μεγάλα πράγματα και ότι η τελειότητα του μηχανισμού του, για την οποία θυσίασε τα πάντα, δε θα το ωφελήσει τελικά σε τίποτα, αφού δε θα έχει πια τη ζωτική εκείνη δύναμη που προτίμησε να καταστρέψει, για να επιτύχει την ομαλότερη λειτουργία αυτού του μηχανισμού»

 

ΕΡΩΤΗΣΗ

Στην <<Πολιτεία>>, ο Πλάτων, θεωρεί ότι ,<<αυτός που θεάται το αγαθό>>, έχει ηθική υποχρέωση να το μεταφέρει στους ανυποψίαστους δεσμώτες, στο βάθος του σπηλαίου. Ποια κοινά στοιχεία βλέπετε και ποιες διαφορές διακρίνετε από το παραπάνω απόσπασμα του διανοητή J.S.Mill;

 

 

 

 

 

 

 

John Stuart Mill <<On Liberty>> 1859

Η φύση των ανθρώπων είναι τέτοια που κάνει τις δυνάμεις τους να διαφέρουν μεταξύ τους. Έτσι, όσοι κατέχουν από τη φύση τους περισσότερα εφόδια, είναι πιο εύκολο να υπερπηδήσουν τα εμπόδια της ζωής, τα οποία επίσης διαφέρουν από άνθρωπο σε άνθρωπο. Οι άνθρωποι κατέχουν δυνάμεις διαφορετικού τύπου και γι’ αυτό και οι ικανότητές τους, οι επιδόσεις τους και οι κλίσεις τους ποικίλουν σε κάθε τομέα. Αυτή είναι η πραγματικότητα της ζωής, να υπάρχουν τόσο οι δυνατοί και ταλαντούχοι όσο και οι αδύναμοι και ατάλαντοι. Οι πιο δυνατοί, οι ιδιοφυείς άνθρωποι αναλαμβάνουν το καθήκον της καθοδήγησης των αδυνάτων, προκειμένου να επέλθει η βελτίωση μέσω της αφύπνισης: «Αυτοί οι ελάχιστοι είναι το άλας της γης. Χωρίς αυτούς η ανθρώπινη ζωή θα έμοιαζε λάκκος με στάσιμα νερά. Πρόκειται για ανθρώπους οι οποίοι εγκαινιάζουν τα καλά πράγματα που δεν υπήρχαν πριν και ταυτόχρονα διατηρούν ζωντανά τα ήδη υπάρχοντα».

 

ΕΡΩΤΗΣΗ

Ποιες ομοιότητες βλέπετε στην άποψη του Mill για τον ρόλο στην κοινωνία των ιδιοφυών ανθρώπων και στην άποψη του Πλάτωνα για το ρόλο των φιλοσόφων , όπως διατυπώνεται στο έργο <<Πολιτεία>>;

ΡΥΘΜΟΣ…

ΡΥΘΜΟΣ

Ο ρυθμικός  χτύπος της καρδιάς

το ρυθμικό βήμα στην παρέλαση

η ρυθμική ρουτίνα της άχαρης ζωής

τα ρυθμικά ζήτω τών γηπέδων

η ανάγνωση, με ρυθμό, του ποιήματος στη γιορτή

οι ρυθμικές ιαχές των πολιτικών

Καιρός ν΄αποτινάξουμε το ρυθμό.

Η ζωή μας στο ρυθμό της    jazz ορχήστρας ..

Ο ΧΡΟΝΟΣ ΚΑΙ Ο ΦΟΒΟΣ

Ο χρόνος και ο φόβος

 

Ο φόβος και ο χρόνος

ουσιαστικά

αδίστακτα

Τα κυκλικά τους φωνήεντα σε τρελαίνουν

Όλα είναι χρόνος και φόβος

Όλα είναι κύκλος

κύκλος που κλείνει

χωρίς διέξοδο,

που έχει μόνο οιμωγή.

Οι άνθρωποι, ο πολιτισμός, εσύ..

όλα δεμένα με το χρόνο και το φόβο

Αδιέξοδο..Φώς; Ελπίδα;

Μόνο ο άνθρωπος, η γνώση, ο έρωτας……

Ν.Φ.

Καλοκαίρι 2018

Ένα ποίημα για τον πόλεμο στη Συρία, αλλά και για κάθε πόλεμο

Ο άνθρωπος;

Ο άνθρωπος

ουσιαστικό

μη λογικός

μη νοήμων

βίαιος

ατομιστής

κτητικός

πολεμοχαρής

μόνος…

Οι άνθρωποι

πλήθος..

οργανωμένοι

αδίστακτοι

ιδεοληπτικοί

συγχυσμένοι

ρατσιστές

ατέρμονοι διεκδικητές

του τίποτα

Η δημοκρατία;

Τπάρχει κάπου τελικά ένας άνθρωπος;

Φευ…Η σιγή του θανάτου..

ένα νέο ποίημα…

Ζωή..

 

Ζωή,

Στο εκτυφλωτικό φώς

του καλοκαιρινού ήλιου

Ζωή,

Στα ολοπόρφυρα μάγουλα

των πορτοκαλιών

στο παιχνίδισμα του ήλιου

με το έρημο νεοκλασικό

Ζωή,

στο βουερό και μονότονο ήχο

του μεγάλου ποταμού

στους ενοχλητικούς ήχους

της μεγάλης πόλης

στην ανάσα του παιδιού

που κοιμάται

στους ήχους της

δυνατής μουσικής

Ζωή,

στην αγωνία των παιδιών

για το μέλλον

στο ολόγιομο φεγγάρι

του Αυγούστου

στα φώτα του μεγάλου δρόμου

στην αέναη κίνηση

του θαλασσινού νερού

Εγώ γιατί δε σε βρίσκω;

Ν.Φ 2018

 

 

 

 

ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ -ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ, ΘΕΜΑ:ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ –ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 11-03-2018

Ν. Τσόμσκι: «Ακόμη και ο Οργουελ[1] θα είχε εκπλαγεί σήμερα»

Στα 90 του χρόνια ο Νόαμ Τσόμσκι έφυγε από το MIT (Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης) μετά από 60 χρόνια. Εκεί όπου έκανε την επανάσταση στη σύγχρονη γλωσσολογία και έγινε η κριτική συνείδηση των Ηνωμένων Πολιτειών. Σήμερα ο σπουδαιότερος εν ζωή Αμερικανός διανοούμενος ζει στην Αριζόνα, στα όρια της ερήμου Σονόρα στο Τουσόν. Η ισπανική εφημερίδα Ελ Παις επισκέφτηκε τον Τσόμσκι στο Τμήμα Γλωσσολογίας στο Πανεπιστήμιο της Αριζόνα.

Ο Τσόμσκι φοράει παντελόνι τζιν και εντυπωσιάζει με τα μακριά λευκά μαλλιά του. Όπως λέει τού αρέσει αυτή η ζεστή ατμόσφαιρα. Το φως της ερήμου, ήταν ένας από τους λόγους που τον έκαναν να μετακομίσει στο Τούσον. «Είναι ξηρό και καθαρό», λέει.

-«Ζούμε σε μια περίοδο απογοήτευσης;» τον ρωτάει ο δημοσιογράφος.

  3  -«Πριν από 40 χρόνια», λέει ο Τσόμσκι, «ο νεοφιλελευθερισμός, υπό την ηγεσία του Ρέιγκαν και της Θάτσερ εξαπέλυσε επίθεση στον κόσμο. Και αυτό είχε αποτέλεσμα. Η τεράστια συγκέντρωση πλούτου σε ιδιωτικά χέρια συνοδεύτηκε από μια απώλεια ισχύος στον πληθυσμό. Οι άνθρωποι οδηγήθηκαν σε μια επισφαλή ζωή με χειρότερες θέσεις εργασίας. Το αποτέλεσμα είναι ένα μίγμα θυμού, φόβου και απόδρασης. Δεν εμπιστεύονται πλέον ούτε τα ίδια τα γεγονότα. Μερικοί το ονομάζουν λαϊκισμό, αλλά αυτή η πραγματικότητα αποκρύπτεται από τους θεσμούς. Η απογοήτευση από τις θεσμικές δομές έχει οδηγήσει σε ένα σημείο όπου οι άνθρωποι δεν πιστεύουν πλέον στα ίδια τα γεγονότα. Εάν δεν εμπιστεύεστε κανέναν, γιατί πρέπει να εμπιστευτείτε τα γεγονότα; Αν κανείς δεν κάνει τίποτα για μένα, γιατί να πιστεύω σε κάποιον;»

-«Ούτε στα μέσα μαζικής ενημέρωσης;»

-«Η πλειοψηφία εξυπηρετεί τα συμφέροντα του Τραμπ», λέει ο Τσόμσκι. «Παρακολουθήστε την τηλεόραση και τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων. Δεν υπάρχει τίποτα παρά ο Τραμπ, ο Τραμπ και ο Τραμπ. Τα μέσα ενημέρωσης έχουν πέσει θύματα στη στρατηγική που σχεδίασε ο Τραμπ. Κάθε μέρα τους δίνει ένα κίνητρο ή ένα ψέμα για να βρεθεί στο επίκεντρο και να καταλάβει το κέντρο της προσοχής. Εν τω μεταξύ, η άγρια πλευρά των Ρεπουμπλικάνων αναπτύσσει την άκρα δεξιά πολιτική της, μειώνοντας τα δικαιώματα των εργαζομένων και εγκαταλείποντας την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, η οποία είναι ακριβώς αυτή που μπορεί να τελειώσει όλους μας».

Mετατόπιση της πολιτικής ελίτ

Ο Τσόμσκι λέει ότι στην ελίτ του πολιτικού φάσματος έχει καταγραφεί μιά μετατόπιση προς τον συντηρητικό χώρο, αλλά όχι στον πληθυσμό. Από τη δεκαετία του 80 υπάρχει χάσμα ανάμεσα στο τι θέλουν οι άνθρωποι και τι οι πολιτικοί. Είναι εύκολο να το δούμε αυτό στην περίπτωση των φόρων. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι περισσότεροι θέλουν υψηλότερους φόρους για τους πλούσιους. Αλλά αυτό δεν γίνεται ποτέ. Ενάντια σε αυτό έχει προωθηθεί η ιδέα ότι η μείωση των φόρων φέρνει πλεονεκτήματα για όλους και ότι το κράτος είναι ο εχθρός. Αλλά ποιος ωφελείται από τη μείωση των νοσοκομείων, του καθαρού νερού ακόμη και του καθαρού αναπνευστικού αέρα;»

«Και ο Όργουελ θα είχε εκπλαγεί»

«Ακόμη και ο Όργουελ θα είχε εκπλαγεί σήμερα», λέει. «Ζούμε τη φαντασίωση ότι η αγορά είναι θαυμάσια γιατί μας λένε ότι αποτελείται από ενημερωμένους καταναλωτές που λαμβάνουν ορθολογικές αποφάσεις. Αλλά απλά βάλτε την τηλεόραση και δείτε τις διαφημίσεις: προσπαθούν να ενημερώσουν τον καταναλωτή για να πάρει λογικές αποφάσεις; Ή προσπαθουν να τον εξαπατήσουν; Προσπαθούν στην πράξη να υπονομεύσουν την αγορά. Οι επιχειρήσεις δεν θέλουν ελεύθερες αγορές, θέλουν δεσμευμένες αγορές. Διαφορετικά, θα καταρρεύσουν».

-«Και σε αυτή την περίπτωση, η κοινωνική απάντηση δεν είναι πολύ αδύναμη;», ρωτάει ο δημοσιογράφος.

-«Υπάρχουν πολλά δημοφιλή κινήματα πολύ δραστήρια, αλλά δεν τους δίνεται προσοχή γιατί οι ελίτ δεν θέλουν να δεχτούν το γεγονός ότι η δημοκρατία μπορεί να λειτουργήσει. Αυτό είναι επικίνδυνο γι ‘αυτούς. Μπορεί να απειλήσει τη δύναμή της. Αυτό που θέλουν είναι να επιβάλουν ένα όραμα που λέει ότι το κράτος είναι ο εχθρός σας και ότι πρέπει να κάνετε ό,τι μπορείτε μόνοι σας … Φυσικά υπάρχει ελπίδα. Υπάρχουν ακόμη λαϊκα κινήματα, άνθρωποι πρόθυμοι να αγωνιστούν… Οι ευκαιρίες υπάρχουν, το ερώτημα είναι αν είμαστε σε θέση να τις αδράξουμε».

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

1.Να δώσετε την περίληψη του κειμένου σε 90-110 λέξεις  (25 μονάδες)

2.Να εξηγήσετε – σε 80-100 λέξεις- τον τίτλο του άρθρου «Ακόμη και ο Οργουελ θα είχε εκπλαγεί σήμερα»  (10 μονάδες)

  1. Ποιος είναι ο τρόπος ανάπτυξης της τρίτης παραγράφου (αριθμός 3) του κειμένου, (5 μονάδες), ποια είναι η συλλογιστική πορεία (5 μονάδες) και ποιος ο ρόλος των ερωτηματικών σε αυτήν την παράγραφο; (5 μονάδες)
  2. Να δώσετε από ένα συνώνυμο και ένα αντώνυμο για τις λέξεις του κειμένου με έντονα μαύρα γράμματα (10 μονάδες)

ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΛΟΓΟΥ

Είναι αλήθεια ότι ο πολιτισμός μας διέρχεται μια βαθιά κρίση. Σε άρθρο που θα δημοσιευτεί στην ιστοσελίδα του σχολείου, να αναφερθείτε στα αίτια και τις συνέπειες αυτής της κρίσης καθώς και στις προτάσεις σας, για ένα καλύτερο αύριο

40 μονάδες

 

 

 

 

[1]
[1] O Έρικ Άρθουρ Μπλαιρ (αγγλικά: Eric Arthur Blair, 25 Ιουνίου 1903 – 21 Ιανουαρίου 1950), γνωστός περισσότερο με το συγγραφικό του ψευδώνυμο Τζωρτζ Όργουελ, ήταν Βρετανός συγγραφέαςλογοτέχνης και δημοσιογράφος. Το έργο του χαρακτηρίζεται από ξεκάθαρο πεζό λόγο, συνειδητότητα των κοινωνικών ανισοτήτων, αντίθεση στα ολοκληρωτικά καθεστώτα και αφοσίωση στο δημοκρατικό σοσιαλισμό.

Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση