ΤΟΠΙΟ
Το παγκάκι μόνο του, κλαίει μέσα στη δίνη της βροχής
κι η θάλασσα μπροστά του
μια άγρια απειλή…
Κανείς δεν του κρατάει συντροφιά
και ο άνεμος
δεν το συγχωρεί.
Κάπου-κάπου, οι αχτίδες της ζωής
πέφτουν πάνω του
και το γλυκαίνουν…
Αναρωτιέται
το λόγο
της παρουσίας του εκεί…
Απάντηση καμιά.
Μα θα ξανάρθει καλοκαίρι.
Και ξανά χειμώνας.
Βλέπετε…
Η ζωή, πάντα συνεχίζεται
