Ήμουν ώρες καθισμένος στον υπολογιστή δουλεύοντας, μα  κάποια στιγμή, δεν ξέρω πώς, βρέθηκα να παίζω παιχνίδι! Αποφάσισα να σηκωθώ από την καρέκλα μου και να καθίσω στο σαλόνι. Έξω είχε σκοτεινιάσει∙  σκοτεινιάζει νωρίς τώρα! Δεν έβλεπα κάτι στο δρόμο, οπότε στράφηκα στο δωμάτιο. Στο τραπεζάκι δίπλα από την  πολυθρόνα  είδα την  εφημερίδα  που πήρε ο συγκάτοικός μου και αποφάσισα να την ξεφυλλίσω. Είχα πολύ καιρό να πιάσω χαρτί! Εκείνη τη στιγμή  το συνειδητοποίησα. Το lockdown με απομάκρυνε από πολλά μα και από το χαρτί…   Είχα νιώσει ότι με απομάκρυνε από φίλους, από γνωστούς, από συναδέλφους μα δεν είχα καταλάβει ότι με είχε αποξενώσει και από το χαρτί!

Ξεφυλλίζοντας λοιπόν  το κυριακάτικο τεύχος, έπεσε το μάτι μου σε ένα αφιέρωμα  για την Ελλάδα. Κάτω από μια ονειρεμένη φωτογραφία έγραφε:   «Τα ελληνικά τοπία είναι ασυναγώνιστα και μπορούν να προσφέρουν  εμπειρίες ανεξίτηλες, μοναδικές και  ιδιαίτερες κάθε εποχή του χρόνου σε όλες τις ηλικίες. Από τον Βορρά έως τον Νότο οι ελληνικές εικόνες μας συγκινούν, μας αναζωογονούν , μας συνεπαίρνουν.  Οι διακοπές από την εργασία μας, μας δίνουν τη δυνατότητα να έρθουμε κοντά στα ελληνικά τοπία , αξιοποιώντας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τον ελεύθερο χρόνο μας.»

Μου άρεσε -ύστερα από τόση κλεισούρα, χρειάζομαι ένα διάλειμμα!

Ο συγκάτοικός μπήκε στο σπίτι, σιγοτραγουδώντας «Πάμε Χαβάη με δύο ρόδες… Θωμά είσαι σπίτι; Γιατί σε παίρνω και μιλάς…». Βρε μπας; Μήπως το λέει σε μένα; Μήπως είναι έμμεση πρόταση; Μήπως θέλει να πάμε κάπου; Μήπως διάβασε κι αυτός το συγκεκριμένο απόσπασμα νωρίτερα και επίτηδες το άφησε εκεί, για να το διαβάσω κι εγώ; Πόσες απορίες γεννήθηκαν με την άφιξή του. Εξάλλου οι γιορτές των Χριστουγέννων πλησιάζουν ∙ σε 10 μέρες είναι παραμονή! Είναι  ευκαιρία να ξεφύγουμε από την καθημερινότητα,  να γνωρίσουμε νέους ανθρώπους, να αλλάξουμε εικόνες, να γευτούμε φαγητά, να μυρίσουμε  αρώματα και  να απολαύσουμε τον χειμώνα.

Άραγε θα μου το πει ή να το πω εγώ; Έχω αρχίσει να νιώθω ωραία, να κάνω σχέδια, να μην θέλω να επιστρέψω στον υπολογιστή μου. Νομίζω αυτό που θέλω είναι να κανονίσω αυτό το ταξίδι, να διακόψω τη ρουτίνα και να σχεδιάσω διακοπές!

Οι επιλογές μας πολλές… Και η Χαβάη βέβαια!  Η ορεινή Αρκαδία όμως  θα μπορούσε να αποτελέσει την επιλογή μας για φέτος… Αυτό θα προτείνω. Ανυπομονώ. Είχα ξαναπάει στο παρελθόν και ήταν τέλεια! Θα ψάξω διαμονή. Τρέχω στον υπολογιστή.

Χτυπά το τηλέφωνο, το σηκώνει ο συγκάτοικος, δε λέει πολλά! Μετά από λίγο μού φωνάζει από το διπλανό δωμάτιο: «Θωμά, ήταν ο ιδιοκτήτης του σπιτιού! Σε ένα μήνα πρέπει να έχουμε φύγει. Παντρεύει την κόρη του και θα μείνει εδώ . Ετοιμάσου για μετακόμιση! Αύριο θα μας στείλει και το χαρτί».

Ποντίκη Μαρία