Με την επίσκεψη στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Ολυμπίας μόνο δέος μπορείς να νιώσεις !!
Το επιβλητικό άγαλμα του Ερμή του Πραξιτέλη σχεδιασμένο απο τον αρχιτέκτονα Φειδία,κρατώντας τον μικρο Διόνυσο για να τον παραδώσει στις Νύμφες να τον μεγαλώσουν
Σε άλλη αίθουσα του Μουσείου ξετυλίγεται μπροστά μας όλος ο κόσμος της μυθολογίας.
Οι Άθλοι του Ηρακλή που διακοσμούσαν τις μετόπες ,δηλαδή τα πλαϊνά μέρη του ναού του Δία στην Ολυμπία,που χτίστηκε προς τιμή του :
Σαν σήμερα 3/11/1507 ο σύζυγος της Λίζας Γκεραρντίνι, πλούσιος έμπορος από τη Βενετία, μισθώνει τις υπηρεσίες του Λεονάρντο Ντα Βίντσιγια να ζωγραφίσει το πορτρέτο της γυναίκας του. Ο ιταλός ζωγράφος θα δημιουργήσει το αριστούργημά του, που έμεινε στην ιστορία ως Μόνα Λίζα.
Το πρόσωπο της «Μόνα Λίζα» είναι από τα, πλέον, αναγνωρίσιμα σε ολόκληρο τον πλανήτη. Ο πίνακας του σπουδαίου Αναγεννησιακού ζωγράφου Λεονάρντο Ντα Βίντσι σήμερα εκτίθεται στο Λούβρο.
Λίγα λόγια για τον πίνακα..
Τα δυο μάτια που μας κοιτάνε ανήκουν σε μια όμορφη κυρία. Μια όμορφη κυρία του παλιού καιρού. Έχει το ένα χέρι πάνω στο άλλο, είναι ήρεμη και μας χαμογελά. Μια σταλιά χαμόγελο. Την κυρία αυτή τη λένε Τζοκόντα. Το χαμόγελό της είναι το διασημότερο στον κόσμο! Το πιο αμφιλεγόμενο χαμόγελο που έχει αποτυπωθεί ποτέ στη τέχνη.
Το πιο εντυπωσιακό στον πίνακα είναι η ζωντάνια της Μόνα Λίζα. Μοιάζει σαν πράγματι να μας κοιτάζει κατάματα από όποια γωνία και αν την παρατηρήσουμε . Αν κάποιος αντικρίσει το πρωτότυπο έργο στο Λούβρο, νιώθει πως έχει μπροστά του ένα ζωντανό πλάσμα, το οποίο αλλάζει μπροστά στα μάτια του και μοιάζει λίγο διαφορετικό όταν το ξαναβλέπει.
Όσο περίεργο και αν ακούγεται, η φήμη του πίνακα εκτοξεύτηκε όταν η Μόνα Λίζα κλάπηκε στις 21 Αυγούστου του 1911.
Την επόμενη μέρα, ο ζωγράφος Λουί Μπερού περπατώντας στο Λούβρο, πήγε στο Salon Carré όπου εκτίθονταν η Μόνα Λίζα επί πέντε χρόνια.
Ωστόσο στο σημείο όπου έπρεπε να βρίσκεται ο πίνακας, υπήρχαν τέσσερις σιδερένιοι πάσσαλοι. Λίγες ώρες αργότερα, ο Μπερού μαζί με τον επικεφαλή της ασφάλειας του τομέα επικοινώνησαν με τον επικεφαλή του τομέα, και επιβεβαιώθηκε πως η Μόνα Λίζα δεν βρισκόταν με τους φωτογράφους. Το μουσείο του Λούβρου έκλεισε για μια εβδομάδα για να διευκολυνθεί η έρευνα για την κλοπή.
Ο Γάλλος ποιητής Γκιγιώμ Απολλιναίρ, θεωρήθηκε ύποπτος, συνελήφθη και φυλακίστηκε. Ο Απολλιναίρ προσπάθησε να εμπλέξει στην υπόθεση τον φίλο του, Πάμπλο Πικάσο, ο οποίος επίσης ανακρίθηκε, αλλά αργότερα και οι δύο απαλλάχθηκαν των κατηγοριών.
Εκείνη τη χρονική περίοδο επικράτησε η εντύπωση πως ο πίνακας είχε χαθεί οριστικά, ωστόσο δύο χρόνια αργότερα ανακαλύφθηκε ο πραγματικός δράστης.
Η Μόνα Λίζα είχε κλαπεί από τον Βιντσέντσο Περούτζια, υπάλληλο του Λούβρου, ο οποίος μπήκε στο μουσείο κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια της ημέρας, κρύφτηκε σε μία ντουλάπα και βγήκε από το μουσείο αφού αυτό είχε κλείσει, κρύβοντας τον πίνακα κάτω από το παλτό του. Ο Περούτζια ήταν ένας Ιταλός πατριώτης που πίστευε πως ο πίνακας του Λεονάρντο έπρεπε να επιστραφεί στην Ιταλία και να εκτίθεται σε ιταλικό μουσείο. Ένα από τα κίνητρα του Περούτζια πιθανόν να ήταν και το γεγονός ότι ένας φίλος του πουλούσε αντίγραφα του πίνακα, η αξία των οποίων θα αυξανόταν ραγδαία μετά την κλοπή του αυθεντικού. Αφού κράτησε τον πίνακα στο διαμέρισμά του για δύο χρόνια, τελικά συνελήφθη όταν προσπάθησε να τον πουλήσει στους διοικητές της πινακοθήκης Ουφίτσι στη Φλωρεντία. Ο πίνακας εκτέθηκε σε διάφορα μέρη σε όλη την Ιταλία και επεστράφη στο Μουσείο του Λούβρου το 1913.
Παρακολουθήστε την παιδική ταινία “Ο ΚΛΕΦΤΗΣ ΤΗΣ ΜΟΝΑ ΛΙΖΑ” από την ιστοσελίδα του Μουσείου του Λούβρου (Louvrekids.louvre.fr)
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή