Τα χειρόγραφα του Κουμράν
Με τον όρο Χειρόγραφα της Νεκράς Θάλασσας περιγράφεται μία από τις μεγαλύτερες αρχαιολογικές ανακαλύψεις του 20ου αιώνα και αφορά μια συλλογή περίπου 900 Ιουδαϊκών χειρογράφων σε περγαμηνή και πάπυρο γραμμένα στην εβραϊκ, αραμαϊκή και ελληνική γλώσσα, τα οποία ανακαλύφθηκαν σε σπήλαια και αρχαία ερείπια της ερήμου της Ιουδαίας.
Κοντά στο Κιρμπέτ Κουμράν, στη ΝΔ ακτή της Νεκράς Θάλασσας, έντεκα σπήλαια έκρυβαν έναν μεγάλο αριθμό από τέτοια χειρόγραφα, τα οποία στο σύνολο τους, αποτελούν τμήμα της βιβλιοθήκης της εβραϊκής θρησκευτικής κοινότητας των Εσσαίων.
Η μεγάλη σημασία των χειρογράφων αυτών, αφορά στην αναζήτηση του αυθεντικού πρωτότυπου της Παλαιάς Διαθήκης. Η Κριτική του Κειμένου από την άνοιξη του 1947 και μέχρι το μέσο της δεκαετίας του 1960, απόκτησε έναν αριθμό νέων βιβλικών χειρογράφων, τα περισσότερα από τα οποία, χρονολογούμενα τον 2ο και 1ο π.Χ. αι., είναι τουλάχιστο κατά μία χιλιετηρίδα αρχαιότερα από εκείνα, που μέχρι πριν από λίγο καιρό θεωρούνταν ως τα πιο αρχαία.
Τα ανευρεθέντα χειρόγραφα ονομάστηκαν Χειρόγραφα της Νεκράς Θάλασσας ή Χειρόγραφα του Khirbet Qumran (Κιρμπέτ Κουμράν) ή απλώς Qumran. Η πρώτη ονομασία, που είναι και περιεκτικότερη, σχετίζεται με το γεγονός ότι όλες σχεδόν οι περιοχές ανεύρεσης των χειρογράφων εντοπίζονται κοντά στα παράλια της Νεκράς Θάλασσας, ενώ η δεύτερη, με την κύρια και σπουδαιότερη περιοχή ανεύρεσης τους, το Κουμράν. Οι ονομασίες αυτές δεν ανταποκρίνονται πλήρως στην πραγματικότητα, αφού χειρόγραφα δεν ανακαλύφθηκαν μόνο στο Κουμράν, ούτε αποκλειστικά σε παράκτιες περιοχές της Ν. Θάλασσας, αλλα και σε άλλες, που καλύπτουν ολόκληρη σχεδόν την έκταση της ερήμου της Ιουδαίας ή ερήμου του Ιούδα, όπως είναι γνωστή από την Π. Διαθήκη. Επομένως ορθότερη ίσως θα ήταν η προσωνυμία Χειρόγραφα της ερήμου της Ιουδαίας αλλά οι επικρατούσες σήμερα ονομασίες καθιερώθηκαν εξαρχής ως αντιπροσωπευτικές των πρώτων ανακαλύψεων και παρέμειναν έκτοτε σε ισχύ.
Το ιστορικό της εύρεσης
Σπηλιά στην περιοχή του Κουμράν
Η αναζήτηση ενός χαμένου μικρού κατσικιού, στάθηκε η απαρχή μιας σειράς από γεγονότα, που οδήγησαν τελικά στην σπουδαιότερη ανεύρεση χειρογράφων του 20ου αιώνα, μια ανακάλυψη που προκάλεσε το ενδιαφέρον της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας και ειδικότερα των μελετητών της Βίβλου και κριτικών του κειμένου της, αφού άνοιξε νέους ορίζοντες έρευνας στην Βιβλική Θεολογία.
Την άνοιξη του 1947, ένας δεκαπεντάχρονος τότε βεδουίνος βοσκός από τη νομαδική φυλή Τααμιρέ, ο Μωχάμετ Εδ-Διβ, ψάχνοντας για να βρει το χαμένο από το κοπάδι του ζώο στις άγονες ορεινές εκτάσεις που υψώνονται πέρα από τις δυτικές ακτές της Ν. Θάλασσας, έφτασε μπροστά σε μια μικρή οπή, που υπήρχε στο βοσκότοπο της ιστορικής βουνοπλαγιάς. Όπως αποδείχτηκε μετά από λίγο, από εκείνη την οπή που οδηγούσε σε σπηλιά είχε περάσει το κατσίκι.
Το 15χρονο παιδί πέταξε μια πέτρα μέσα μήπως καταφέρει να φοβήσει το ζώο για να βγει έξω. Μόλις όμως πέταξε την πέτρα, ακούσθηκε ένας παράξενος θόρυβος, που έδινε την εντύπωση ότι προκλήθηκε από θραύση πήλινων δοχείων. Γεμάτος περιέργεια αλλά και ταραχή, ο μικρός βεδουίνος έτρεξε και ειδοποίησε τον εξάδελφο του, που βρισκόταν στην ίδια περιοχή, για να διαπιστώσουν μαζί τι ακριβώς είχε συμβεί.
Οι δύο μαζί άνοιξαν λίγο ακόμη το στόμιο της οπής, για να μπορέσουν να περάσουν. Έτσι, βρέθηκαν μέσα σε σπήλαιο με αρκετό βάθος όπου ένα σπασμένο πιθάρι μαρτυρούσε τη χροιά του θορύβου που είχε προκληθεί από το κτύπημα της πέτρας ενώ στο βάθος του σπηλαίου, ήταν τοποθετημένα το ένα δίπλα στο άλλο, μια σειρά άθραυστα πιθάρια, με πήλινα καλύμματα. Απ’ αυτά, που ήταν συνολικά οκτώ, τα επτά βρέθηκαν κενά, προφανώς συλημένα από παλαιότερη ανάλογη επίσκεψη. Το ένα από αυτά περιείχε οχτώ συνολικά κυλίνδρους τυλιγμένους με λινά υφάσματα επιχρισμένα με μιά κολλώδη ουσία. Οι βοσκοί τα πήραν μαζί τους και ξεκίνησαν για τη Βηθλεέμ. Δεν άργησαν να συνειδητοποιήσουν ότι είχαν στα χέρια τους αρχαιολογικό θησαυρό και έτσι άνοιξαν το δρόμο για τη μεγαλύτερη και σημαντικότερη ανακάλυψη των νεώτερων χρόνωνΗ περιπέτεια των πρώτων χειρογράφων
Σπηλιά στην περιοχή του Κουμράν
Οι δύο βεδουίνοι , υπολογίζοντας στην αξία των ευρημάτων τους άρχισαν τις πρώτες βολιδοσκοπήσεις και επαφές με γνωστούς εμπόρους της Βηθλεέμ και της Ιερουσαλήμ για την εκτίμηση τους και την εξεύρεση αγοραστών. Μετά από σχετικές διαπραγματεύσεις, που έγιναν με τη μεσολάβηση δύο γνωστών λαθρεμπόρων, πέντε από τους οχτώ κυλίνδρους πουλήθηκαν στο Συρο-ορθόδοξο Μητροπολίτη Αθανάσιο Γιεσουέ Σαμουέλ, στο ποσό των 150 δολλαρίων. Η Μητρόπολη του εδρεύει στην Ι. Μονή του Αγίου Μάρκου, στα Ιεροσόλυμα. Τους υπόλοιπους τρεις κυλίνδρους τους αγόρασε ο Ε. Κ. Sukenik, στρατηγός και καθηγητής στο εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ. Καθώς ο Μητροπολίτης Αθανάσιος είχε ήδη αναγνωρίσει την εβραϊκή γραφή τους και από την αρχαιότητά τους είχε εκτιμήσει την αξία τους, προσφέρθηκε ν’ αγοράσει και άλλα παρόμοια χειρόγραφα, παρακινώντας με το ενδιαφέρον του τους βεδουίνους σε νέες λαθραίες εξερευνήσεις στην περιοχή των σπηλαίων. Έτσι, με την ανεύρεση και την εμπορία των κυλίνδρων σχηματίστηκε ένα σπουδαίο γεωγραφικό τρίγωνο: Κουμράν – Βηθλεέμ – Ιερουσαλήμ.
Στην “αγορά” κατέφθαναν κάθε τόσο νέα αποσπάσματα χειρογράφων. Προσφέρονταν στους αγοραστές και διάφορα άλλα αρχαία αντικείμενα όπως πιθάρια, λύχνοι, στάμνες, πιάτα κ.ά.. Το σπήλαιο, από το οποίο περισυλλέγονταν τα ευρήματα, έμενε γνωστό σε λίγους μόνο “συνεργάτες” που εμπλέκονταν στο εμπόριο αυτό. Οι αγοραστές από την άλλη πλευρά όλο και πλήθαιναν. Ανάμεσα τους συγκαταλέγονταν Πανεπιστήμια, αρχαιολογικές υπηρεσίες, ειδικοί καθηγητές, αρχαιολόγοι, αρχαιοπώλες, αρχαιοκάπηλοι και συλλέκτες. Είχαν διαμορφωθεί και τιμές όπου τα αποσπάσματα από χειρόγραφα αγοράζονταν με τον τετραγωνικό πόντο.
Λίγο μετά την ανακύρυξη του Ισραήλ ως ανεξάρτητου κράτους από τον Μπεν Γκουριόν στις 14 Μαΐου 1948, το έργο των ανασκαφών πέρασε και στα χέρια των ειδικών. Πρώτος από αυτούς ήταν ο G. Lankester Harding, Διευθυντής των Αρχαιολογικών Υπηρεσιών της Ιορδανία, στην επικράτεια της οποίας ανήκε τότε η περιοχή του Κουμράν και γενικότερα το προαναφερθέν γεωγραφικό τρίγωνο. Μαζί του για πολλά χρόνια ήταν και ο π. Roland de Vaux, Διευθυντής της Γαλλικής Βιβλικής και Αρχαιολογικής Σχολής των Δομινικανών της Ιερουσαλήμ (L’Ecole Biblique et Archeologique Francaise de Jerusalem), με πλήθος συνεργατών καθώς και άλλοι επιστήμονες που αντιπροσώπευαν ερευνητικά κέντρα και χώρες. Παρά όμως την παρουσία των ειδικών, η παράνομη αγοραπωλησία των χειρογράφων εξακολουθούσε και το ανασκαφικό έργο των ιδιωτών δεν περιοριζόταν πια μόνο στην περιοχή του Κουμράν.
Το εμπόριο αυτό ήταν φυσικό να προβληματίσει τις αρμόδιες αρχές και τους ειδικούς επιστήμονες οι οποίοι τελικά κατάφεραν να μάθουν τον τόπο των ανασκαφών όπου ήδη ενεργούσαν ανασκαφές 34 ιδιώτες. Τα χειρόγραφα προέρχονταν από τη Μουραμπάατ μια περιοχή 18 χιλιόμετρα νότια του Κουμράν και χιλιόμετρα δυτικά από τις ακτές της Ν. Θάλασσας. Ο Harding και οι συνεργάτες του έφτασαν εκεί και αποφάσισαν να προτείνουν στους ιδιώτες να προσληφθούν ως εργάτες στις επίσημες ανασκαφές με ικανοποιητική αμοιβή. Εκείνοι δέχτηκαν και τελικά το ανασκαφικό έργο άρχισε στις 21 Ιανουαρίου και τέλειωσε στις 3 Μαρτίου του 1952. Ερευνήθηκαν στην περιοχή Μουραμπάατ τέσσερα σπήλαια και τα εκεί ευρήματα καλύπτουν μια χρονική περίοδο άνω των πέντε χιλιετιών, από την τέταρτη π.Χ. χιλιετία ως και τις αρχές της δεύτερης χιλιετίας μ.Χ..
πηγή:wikipedia
Κάτω από Α γυμνασίου, Β ΛΥΚΕΙΟΥ, Γ ΛΥΚΕΙΟΥ, Γενικά, Θρησκεία | 0 ΣχόλιαΟι άγγελοι
Ο Μέγας Βασίλειος κάνει λόγο για δύο δημιουργίες, του πνευματικού κόσμου και του ορατού ή υλικού κόσμου. Η πρώτη είναι υπερχρόνια και αιώνια, ενώ η δεύτερη είναι το διδασκαλείο και το παιδευτήριο των ανθρωπίνων ψυχών. Στον πνευματικό κόσμο ανήκουν οι ουράνιες δυνάμεις, οι οποίες διακρίνονται σε αγαθές και πονηρές και παίρνουν ενεργό μέρος στη ζωή του ανθρώπου. Οι άγγελοι είναι δημιουγρήματα του Θεού αλλά διακρίνονται απόλυτα απο το Θεό. Δημιουργήθηκαν πριν απο τον άνθρωπο και πριν τη δημιουργία του ορατού κόσμου. Ο άγελοι βρίσκονται πάνω απο χωροχρονικούς περιορισμούς κατα χάριν. Δεν υφίστανται φυσική αλλόίωση αλλά διατηρούν την κατάσταση στη οποία κτίστηκαν.
Έργο των αγγέλων
Δοξολογούν το Θεό και φροντίζουν τον άνθρωπο, είναι προστάτες και φύλακες των ανθρώπων “άγγελον ειρήνης, πιστόν οδηγόν, φύλακα των ψυχών και των σωμάτων ημών“. Ακόμη οι πνευματικές δυνάμεις των αγγέλων βρίσκονται μαζί με τους πιστούς κατα τη διάρκεια της Θείας λειτουργίας.
Τάξεις αγγέλων.
Σεραφίμ, Χερουβίμ, Θρόνοι, Κυριότητες, Δυνάμεις. Εξουσίες, Αρχές, Αρχάγγελοι. Άγγελοι.
από:Δημήτριο Τσάμη¨εισαγωγή στη σκέψη των Πατέρων της ορθόδοξης εκκλησίας”
Κάτω από Α γυμνασίου, Α λυκείου, Γενικά, Θρησκεία | 0 Σχόλια
Ιουδαϊσμός και Ιουδαϊκή συναγωγή:τόπος λατρείας και προσευχής
Ο Ιουδαϊσμός είναι η παραδοσιακή θρησκεία των Εβραίων ανά τον κόσμο με περίπου 15 εκατομμύρια πιστούς το 2006, γεγονός που τον κατατάσσει ως δωδέκατη σε τάξη μεγέθους οργανωμένη θρησκεία. Είναι η πρώτη μαρτυρούμενη μονοθεϊστική θρησκεία και μία από τις αρχαιότερες θρησκευτικές παραδόσεις που τελούνται στον σύγχρονο κόσμο. Οι αξίες και η ιστορία του εβραϊκού λαού συνιστούν μείζον θεμέλιο των άλλων Αβρααμικών θρησκειών όπως είναι ο Χριστιανισμός , ο Ισλαμισμός, οι Σαμαρίτες και η Πίστη Μπαχάι.Ο Ιουδαϊσμός σπανίως υπήρξε μονολιθικός στην άσκησή του (αν και ήταν πάντα μονοθεϊστικός ως προς τη θεολογία του) και διαφέρει από πολλές θρησκείες ως προς το γεγονός ότι η κεντρική αυθεντία δεν αποδίδεται σε κάποιο άτομο αλλά μάλλον στις ιερές Γραφές (Τανάκ)και στις μακραίωνες παραδόσεις (Χαλακά ). Βέβαια, ο Ιουδαϊσμός σε όλες τις παραλλαγές του παρέμεινε προσδεδεμένος σε έναν αριθμό θρησκευτικών αρχών, η σημαντικότερη εκ των οποίων είναι η πίστη ότι υπάρχει ένας μοναδικός, παντογνώστης, παντοδύναμος, πανάγαθος, υπερβατικός Θεός, יהוה (ΓΧΒΧ , που αποδίδεται στα ελληνικά ως Ιεχωβά ή Γιαχβέ, ο οποίος δημιούργησε το σύμπαν και συνεχίζει να το κυβερνά. Σύμφωνα με την παραδοσιακή εβραϊκή πίστη, ο Θεός που δημιούργησε τον κόσμο, εγκαθίδρυσε μια διαθήκη με τον εβραϊκό λαό, και τού αποκάλυψε τους νόμους Του και τις εντολές Του με τη μορφή της Τορά (συνήθως αναφέρεται και ως “Μωσαϊκός Νόμος”).Η άσκηση του Ιουδαϊσμού είναι αφιερωμένη στη μελέτη της Τορά και την τήρηση των νόμων και των εντολών, έτσι όπως είναι καταχωρημένοι εκεί. Η Συναγωγή, Εβρ. בית כנסת μπέιτ κνεσέτ, είναι ο τόπος λατρείας της Ιουδαϊκής θρησκείας.Ο όρος συναγωγή προέρχεται από το ρήμα συνάγω και σημαίνει «τόπος συγκέντρωσης». Ο αντίστοιχος εβραϊκός όρος μπέιτ κνεσέτ σημαίνει «οίκος συνέλευσης».Μια τυπική συναγωγή αποτελείται από ένα μεγάλο χώρο προσευχής και μικρότερα δωμάτια μελέτης. Συνήθως περιλαμβάνει και χώρο κοινωνικών συναθροίσεων, καθώς και γραφεία.Στις Ορθόδοξες συναγωγές επιτρέπεται στον κύριο χώρο να εισέρχονται μόνο άντρες. Γυναίκες εισέρχονται μόνο για την τελετή του γάμου, τον υπόλοιπο καιρό συμπροσεύχονται από γειτονικά δωμάτια. Στις προοδευτικές ή μεταρρυθμισμένες (ρεφορμιστικές) ιουδαϊκές κοινότητες επιτρέπεται η είσοδος και στις γυναίκες. Η συναγωγή δημιουργήθηκε κατα τη διάρκεια της Βαβυλώνιας αιχμαλωσίας όπου οι Ισραηλίτες έπρεπε να έχουν ένα τοπο προσευχής και λατρείας αφού βρίσκονταν μακριά απο το Ναό. Ο τόπος αυτός ήταν η συναγωγή. Επικεφαλής της συναγωγ’ης είναι ο αρχισυνάγωγος ,ενώ οι διδάσκαλοι του Νόμου ονομάζονται ραββίνοι.Στο εσωτερικό της συναγωγής υπάρχουν ορισμένα σύμβολα και σχέδια που τη διακοσμούν. Αρχικά δεσπόζει το λιοντάρι το οποίο είναι σύμβολος της φυλής του Ιούδα, το στέμμα που δείχνει τη βασιλέια του Θεού, το άστρο του Δαβίδ ένα απο τα αρχαιότερα εβραίκά σύμβολα το οποίο συμβολίζ ε το έμβλημα του βασιλιά Δαβίδ. Τέλος υπάρχει η επτάφωτη λυχνία καθώς και οι δύο πλάκες του Νόμου.
πηγή:wikipedia,σχολικό βιβλίο ά γυμνασίου.
ακολοθυθεί βίντεο με ξενάγηση στο εσωτερικό συναγωγής.
1.Αφού διαβάσετε τα παραθέματα και παρακολουθήσετε το βίντεο περιγράψτε έναν ναό.
2.Βρείτε πληροφορίες για συναγωγές σε όλο τον κόσμο.
Κάτω από Α γυμνασίου, Β γυμνασίου, Β ΛΥΚΕΙΟΥ, Γ γυμνασιου, Γενικά, Θρησκεία, ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ | 0 ΣχόλιαΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
Μια απο τις βασικότερες ανάγκες του ανθρώπου είναι η έμφυτη τάση για κοινωνικοποίηση και για σύναψη διαπροσωπικών σχέσεων. Χαρακτηριστικά ο Αριστοτέλης αναφέρει “”ο άνθρωπος είναι ζώον πολιτικόν… αλλά και κοινωνικόν””.Τονίζεται λοιπόν πως ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει μόνος του αλλά αντίθετα αναζητά την ενταξή του σε μια κοινωνική ομάδα. Μια κοινωνικοποίηση όμως που πρέπει να γίνεται με απόλυτο σεβασμό και αγάπη και απαραίτητη προυπόθεση η αναγνώριση του άλλου ως “”αδελφό””μας.
Ένα τέτοιο επαναστατικό μήνυμα μπορούμε να βρούμε μέσα στο ευαγγέλιο όπου τονίζεται ότι ο συνανθρωπός μας είναι ταυτόχρονα “”αδερφός”” μας, και ίσος με εμάς. Το μήνυμα αυτό απορρέι μέσα απο την παραβολή του Καλού Σαμαρείτη.
Και να, κάποιος νομικός σηκώθηκε και πειράζοντας το Χριστό του είπε:
– Δάσκαλε, τι πρέπει να κάνω για να κληρονομήσω την αιώνια ζωή;
– Τι είναι γραμμένο στο νόμο; Πώς το αντιλαμβάνεσαι; Απάντησε ο Χριστός.
Τότε αποκρίθηκε ο νομικός και είπε:
– Αγαπήσεις Κύριον τον Θεό σου εξ όλης της καρδίας σου
και εξ όλης της ψυχής σου
και εξ όλης της ισχύος σου
και εξ όλης της διανοίας σου,
και τον πλησίον σου ως σεαυτόν.
Τότε ο Χριστός του είπε:
– Σωστά αποκρίθηκες. Έτσι να κάνεις και θα κληρονομήσεις την αιώνια ζωή.
Ο νομικός, λοιπόν, θέλοντας να δικαιολογηθεί είπε προς τον Ιησού:
– Και ποιος είναι ο πλησίον;
Με αφορμή την τελευταία ερώτηση ο Ιησούς είπε την εξής παραβολή:
«Ένας άνθρωπος κατέβαινε από την Ιερουσαλήμ στην Ιεριχώ*1. Έπεσε ανάμεσα σε ληστές. οι οποίοι αφού τον γύμνωσαν και τον καταπλήγωσαν, αναχώρησαν, αφήνοντας τον μισοπεθαμένο.
Κατά σύμπτωση ένας ιερέας κατέβαινε από εκείνο το δρόμο. Όταν τον είδε, προσπέρασε.
Παρόμοια μάλιστα κι ένας Λευίτης*2, όταν έφτασε στον τόπο, αφού ήρθε και είδε, προσπέρασε. Κάποιος Σαμαρείτης, όμως που περνούσε από το δρόμο, μόλις τον είδε, τον σπλαχνίστηκε. Πλησίασε, έδεσε τις πληγές του, χύνοντας επάνω τους λάδι και κρασί.*3 Αφού τον ανέβασε πάνω στο ζώο του, τον έφερε σε ένα πανδοχείο, και τον περιποιήθηκε.
Την επόμενη μέρα, πριν αναχωρήσει, έβγαλε δυο δηνάρια, τα έδωσε στον ξενοδόχο, και του είπε: «Περιποιήσου τον. Ό,τι δαπανήσεις επιπλέον, εγώ, όταν επανέλθω θα σου το αποδώσω».
-Ποιος λοιπόν απ’ αυτούς τους τρεις σου φαίνεται ότι έγινε πλησίον για εκείνο που έπεσε στα χέρια των ληστών; Ρώτησε ο Χριστός τον νομικό.
– Αυτός που τον σπλαχνίστηκε.
-Πορεύου και συ ποίει ομοίως, είπε τότε ο Χριστός.
Η παραβολή λοιπόν μας διδάσκει πως ”πλησίον” είναι ο κάθε συνανθρωπός μας, ο καθένας απο εμάς που έχει ανάγκη για βοήθεια πέρα απο κάθε είδους διάκριση φυλετική, θρησκευτική , κοινωνική, ταξική και κάθε είδους διάκριση.
Η εντολή του Ιησού ήταν σαφής””αγαπήσεις τον πλησίον σου ως εαυτόν””.
Μέσα λοιπόν απο την παραβολή απορρέει ένα μήνυμα αγάπης και αλληλεγγύης, ένα μήνυμα ισότητας και ισονομίας πέρα απο κάθε είδους διάκριση φυλετική, κοινωνική, θρησκευτική, ταξική και οποιαδήποτε άλλη διάκριση.
Δυστυχώς όμως στις μέρες μας το παράδειγμα του”” Καλού Σαμαρείτη”” δεν γίνεται πραγματικότητα αλλά αντίθετα καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες γεγονότων κατάφορης αδικίας , ανισότητας και διάκρισης .
Το Δεκέμβριο του 1948 η Οικουμενική Διακήρυξη ανθρωπινων δικαιωμάτων προσπαθησε να διαφυλάξει την προσωπικότητα κάθε ανθρώπου και θα μπορούσαμε να πούμε, πως μπορούμε να βρούμε πολλά στοιχεία κοινά με το μήνυμα του ευαγγελίου. Το ερώτημα που τίθεται όμως είναι κατα πόσο ο καθένας απο εμάς το κάνουμε πράξη……πόσο συχνά είμαστε …καλοί Σαμαρείτες; Το παρακάτω βίντεο θα σας βοηθήσει και θα σας κάνει να αναρωτηθείτε …ξέρουμε αλήθεια τί είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα;
ΤΟ ΜΕΓΑΛΙΘΙΚΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΣΤΟΟΥΧΕΤΖ
Η θρησκεία αποτελεί ένα απο τα σημαντικότερα κεφάλαια της κοινωνικής καθώς και της πνευματικής ζωής του ανθρώπου. Ο άνθρωπος σε κάθε εποχή διακατέχεται απο μια έντονη ανάγκη και επιθυμία να έρθει σε επικοινωνία καθώς και να αναπτύξει μια βαθύτερη εσωτερική σχέση με μια ανώτερη θεία δύναμη.Κάθε άνθρωπος ,κάθε λαός ανάλογα με τις συνθήκες στις οποίες ζεί και αναπτύσεται δημιουργεί και μια ανάλογη θρησκευτικότητα. Εξάλλου για αυτό υπάρχουν τόσες πολλές και τόσες διαφορετικές θρησκείες. Αυτό όμως που πρέπει να τονίσουμε ειναι πως ο άνθρωπος απο την αρχή της ιστορίας του έψαχνε να βρεί απαντήσεις. Δεν υπάρχει λαός οπουδήπουε στη γη που να μην είχε καποια μορφή θρησκείας. Ο Πλούταρχος αναφέρει πως<< ταξιδεύοντας θα μπορούσες να βρείς και πόλεις χωρίς τείχη ,γράμματα,βασιλείς,σπίτια,χρήματα που δε χρειάζονται νομίσματα που τους λείπουν θέατρα και γυμναστήρια. Δεν υπάρχει όμως ούτε έχει υπάρξει κανείς που να είδε κάποια πόλη χωρίς ιερά και θεούς, που δε χρησιμοποιεί ευχές ,όρκους, μαντείεςκαι θυσίες για καλό σκοπό ή για την αποτροπή των κακών>> ΄Άλλο ένα επίσης χαρακτηριστικό παράδειγμα της έντονης θρησκευτικότητας του ανθρώπου αποτελεί το αρχαιότερο μεγαλιθικό μνημείο του Στόουχετζ που συνοδεύει τον άθρωπο απο την αρχή της ιστορίας του.To Στόουνχεντζ είναι νεολιθικό μεγαλιθικό μνημείο του οποίου η διαμόρφωση συνεχίστηκε ως την Εποχή του Χαλκού, κοντά στο Έιμσμπερι (Amesbury) της Αγγλίας στην κομητεία του Γουΐλτσιρ (Wiltshire), περίπου 13 χλμ βορειοδυτικά του Σαλίσμπερι (Salisbury). Πρόκειται για έναν κύκλο μεγαλίθων, που κατασκευάστηκε σύμφωνα με τις πλέον αποδεκτές αρχαιολογικές εκτιμήσεις ανάμεσα στο 2500 π.Χ. και το 2000 π.Χ.. Το αρχαιότερο κυκλικό ανάχωμα και η περιφερειακή τάφρος, που ανήκουν σε πρωιμότερη φάση του μνημείου, χρονολογήθηκαν προσφάτως περί το 3100 π.Χ..Το όνομα Στόουνχεντζ (Stonehenge) προέρχεται από τις αρχαίες αγγλικές λέξεις Stanhen gist, που σημαίνουν ‘κρεμαστοί λίθοι’ και έδωσαν το όνομά τους σε μια ολόκληρη κατηγορία μνημείων γνωστών ως henge(s), δηλαδή κυκλικές ή οβάλ σχήματος περιοχές με διακριτά χαρακτηριστικά τους το κυκλικό ανάχωμα και την τάφρο που το περιβάλλει. Οι αρχαιολόγοι καθορίζουν τα henge(s) ως εκχωματώσεις που συνίστανται από ένα κυκλικό έγκλεισμα, περιβεβλημένο με κρηπιδωμένη κυκλική τάφρο. Όπως συμβαίνει συχνά με την αρχαιολογική ορολογία, η λέξη είναι δάνεια από τους παλιούς αρχαιοδίφες. Όμως, ο όρος henge δεν είναι και ο καταλληλότερος για την περιγραφή του Στόουνχεντζ, στην περίπτωση του οποίου το κρηπίδωμα βρίσκεται εσωτερικά της τάφρου. Παρόλο που το Στόουνχεντζ ως μνημείο είναι σύγχρονο άλλων τυπικότερων νεολιθικών κατασκευών, που φέρουν δικαιολογημένα τον τίτλο henges, θεωρούμενο στο σύνολό του δεν είναι δυνατόν να καταχωρηθεί σε κάποια κατηγορία. Μορφολογικά έχει μακρινή μόνον συγγένεια με τους υπόλοιπους λίθινους κύκλους των Βρετανικών νήσων, όπως ο κύκλος του Μπρόντγκαρ (Ring of Brodgar), για παράδειγμα, ενώ τα περίφημα τρίλιθά του το καθιστούν μοναδικό. Το Στόουνχεντζ και ο περιβάλλων χώρος του προστέθηκαν στον κατάλογο της UNESCO για την Παγκόσμια Πολιτισμική Κληρονομιά το 1986.
τα στοιχεια αντληθηκαν απο το wikipedia
Ακολουθεί βίντεο με το μνημείο του Στόουχετζ.
Κάτω από Α γυμνασίου, Γενικά, Θρησκεία | 0 ΣχόλιαΔΕΥΚΑΛΙΩΝΑΣ ΚΑΙ ΠΥΡΡΑ
Όταν μιλάμε για κοσμογονία και ανθρωπολογία αναφερόμαστε σε διηγήσεις οι οποίες πραγματεύονται ερωτήματα σχετικά με το πώς δημιουργήθηκε ο κόσμος και ο άνθρωπος. Τέτοιου είδους ερωτήματα απασχολούσαν τον άνθρωπο από την αυγή της ιστορίας του και εξακολουθούν να τον απασχολούν μέχρι και σήμερα. Η αναζήτηση της αλήθειας και η δίψα να βρεθούν απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα οδήγησαν στο να δημιουργηθούν οι διηγήσεις που υπάρχουν σε κάθε λαό και εξηγούν με το δικό τους τρόπο το πώς δημιουργήθηκε ο κόσμος και ο άνθρωπος. Χαρακτηριστικά ο Αριστοτέλης αναφέρει << ότι όλοι οι άνθρωποι απο τη φύση τους επιθυμούν να γνωρίζουν>>.(Μετά τα φυσικά Α 980α)
Στη χριστιανική διδασκαλία τώρα απαντήσεις έρχεται να δώσει η Παλαιά Διαθήκη μέσα από το πρώτο κεφάλαιο της Γενέσεως (1,1-31) όπου περιγράφεται η δημιουργία του κόσμου ως αποτέλεσμα της αγάπης του Θεού. Ομως αυτό που πρέπει να τονίσουμε ιδιαίτερα είναι πως το κείμενο της Γενέσεως δεν είναι ένας μύθος αλλα αντίθετα μια υπαρξιακή αλήθεια η οποία δίνει στον άνθρωπο απαντήσεις σχετικά με το ποιός και γιατί δημιούργησε τον κόσμο και τον άνθρωπο. Απο την άλλη βέβαια ανάλογες διηγήσεις μπορούμε να βρούμε σε διάφορα έπη αρχαίων λαών και φυσικά μέσα απο την ελληνική μυθολογία.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο μύθος του Δευκαλίωνα και της Πύρρας……
Σύμφωνα λοιπόν με το μύθο ο Δευκαλίωνας και η Πύρρα πήγαν στους Δελφούς στο ιερό της Θεάς Θέμιδας προκειμένου να τους πει πως θα δημιουργούσαν πάλι ανθρώπους αφου είχαν χαθεί λόγω του κατακλυσμού. Τότε η Θεά τους απάντησε πως πρέπει να καλύψουν τα προσωπά τους και να πετάνε πίσω απο την πλάτη τους τα οστά της μητέρας ΓήςΟι πέτρες που πετούσε ο Δευκαλίωνας μεταμορφώνονταν σε άνδρες και αυτές που πετούσε η Πύρρα μεταμορφώνονταν σε γυναίκες. Από την πρώτη δε πέτρα που πέταξε ο Δευκαλίωνας προήλθε ο Έλληνας, γενάρχης των Ελλήνων.
Καταλαβαίνουμε λοιπόν πως υπάρχουν πολλά κοινά στοιχεία ανάμεσα τόσο στη διήγηση της Βίβλου αλλά και στο μύθο του Δευκαλίωνα κάτι που εξηγεί την ανάγκη του ανθρώπου να βρεί απαντήσεις σε ζητήματα σχετικά με το Θεό.
1.Αφού διαβάσετε το κείμενο της Γενέσεως και στη συνέχεια το μύθο του Δευκαλίωνα προσπαθήστε να βρείτε ομοιότητες και διαφορές.
Κάτω από Α γυμνασίου, Γενικά, Θρησκεία | 0 Σχόλια