Στέφανος…ο Πρωτομάρτυρας

Ο Στέφανος σε απεικόνιση του 6^ου αιώνα μ.Χ.

Ο Στέφανος, επονομαζόμενος και πρωτομάρτυρας, υπήρξε διάκονος και πρώτος μάρτυρας της Χριστιανικής εκκλησίας. Συγκαταλέγεται στους αγίους του Χριστιανισμού.

Διακρινόταν για την φλογερή του πίστη και τα χαρισματά του και έτσι άρχισε να κηρύττει και να συζητά το κρίσιμο θέμα  για τη σχέση Χριστιανισμού και Ιουδαϊσμού. Για τον Στέφανο ο Ναός και ο εβραϊκός λαός ήταν πράγματα σεβαστά αλλά ξεπερασμένα, σκαλοπάτια στο σχέδιο του Θεού για τη σωτηρία του ανθρώπου, τα οποία ξεπεράστηκαν με το έργο του Χριστού. Τα  λόγια του Στέφανου προκάλεσαν μεγάλες αντιδράσεις και επειδή δεν είχαν επιχειρήματα να αντικρούσουν τα επιχειρήματά του , ξεσήκωσαν το λαό και έβαλαν ψευδομάρτυρες να κατηγορήσουν το Στέφανο για βλασφημία. Ο Σ τέφανος επέμεινε στα λόγια του με αποτέλεσμα να τον βγάλουν έξω απο την πόλη και να τον λιθοβολήσουν. Ο Στέφανος κατα τη διάρκεια του μαρτυρίου του ακολούθησε το παράδειγμα του Ιησού…ζήτησε απο το Θεό να συγχωρέσει τους εκτελεστές του. Ήταν ο πρώτος χριστιανός που μαρτύρησε για την πίστη του και για αυτό ονομάστηκε “πρωτομάρτυρας”

Η Ορθόδοξη εκκλησία τιμά την μνήμη του στις 27 Δεκεμβρίου   , ενώ η Ρωμαιοκαθολική στις 26 του ίδιου μήνα.  Σε χώρες όπως η Αυστραλία, η Αυστρία, η Γερμανία το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ιρλανδία, η Ιταλία, ο Καναδάς, η Κροατία, η Νέα Ζηλανδία, η Πολωνία, η Σερβική Δημοκρατία, η Σλοβακία, η Τσεχία η Φινλανδαί, η εορτή του Αγίου Στεφάνου είναι δημόσια αργία.

πηγή:wikipedia,βιβλιο γ γυμνασίου.

Τα χειρόγραφα του Κουμράν

Με τον όρο Χειρόγραφα της Νεκράς Θάλασσας περιγράφεται μία από τις μεγαλύτερες αρχαιολογικές ανακαλύψεις του 20ου αιώνα και αφορά μια συλλογή περίπου 900 Ιουδαϊκών χειρογράφων σε περγαμηνή και πάπυρο γραμμένα στην εβραϊκ, αραμαϊκή και ελληνική γλώσσα, τα οποία ανακαλύφθηκαν σε σπήλαια και αρχαία ερείπια της ερήμου της Ιουδαίας.

Κοντά στο Κιρμπέτ Κουμράν, στη ΝΔ ακτή της Νεκράς Θάλασσας, έντεκα σπήλαια έκρυβαν έναν μεγάλο αριθμό από τέτοια χειρόγραφα, τα οποία στο σύνολο τους, αποτελούν τμήμα της βιβλιοθήκης της εβραϊκής θρησκευτικής κοινότητας των Εσσαίων.

Η μεγάλη σημασία των χειρογράφων αυτών, αφορά στην αναζήτηση του αυθεντικού πρωτότυπου της Παλαιάς Διαθήκης. Η Κριτική του Κειμένου από την άνοιξη του 1947 και μέχρι το μέσο της δεκαετίας του 1960, απόκτησε έναν αριθμό νέων βιβλικών χειρογράφων, τα περισσότερα από τα οποία, χρονολογούμενα τον 2ο και 1ο π.Χ. αι., είναι τουλάχιστο κατά μία χιλιετηρίδα αρχαιότερα από εκείνα, που μέχρι πριν από λίγο καιρό θεωρούνταν ως τα πιο αρχαία.

Τα ανευρεθέντα χειρόγραφα ονομάστηκαν Χειρόγραφα της Νεκράς Θάλασσας ή Χειρόγραφα του Khirbet Qumran (Κιρμπέτ Κουμράν) ή απλώς Qumran. Η πρώτη ονομασία, που είναι και περιεκτικότερη, σχετίζεται με το γεγονός ότι όλες σχεδόν οι περιοχές ανεύρεσης των χειρογράφων εντοπίζονται κοντά στα παράλια της Νεκράς Θάλασσας, ενώ η δεύτερη, με την κύρια και σπουδαιότερη περιοχή ανεύρεσης τους, το Κουμράν. Οι ονομασίες αυτές δεν ανταποκρίνονται πλήρως στην πραγματικότητα, αφού χειρόγραφα δεν ανακαλύφθηκαν μόνο στο Κουμράν, ούτε αποκλειστικά σε παράκτιες περιοχές της Ν. Θάλασσας, αλλα και σε άλλες, που καλύπτουν ολόκληρη σχεδόν την έκταση της ερήμου της Ιουδαίας ή ερήμου του Ιούδα, όπως είναι γνωστή από την Π. Διαθήκη. Επομένως ορθότερη ίσως θα ήταν η προσωνυμία Χειρόγραφα της ερήμου της Ιουδαίας αλλά οι επικρατούσες σήμερα ονομασίες καθιερώθηκαν εξαρχής ως αντιπροσωπευτικές των πρώτων ανακαλύψεων και παρέμειναν έκτοτε σε ισχύ.

Το ιστορικό της εύρεσης

Σπηλιά στην περιοχή του Κουμράν

Η αναζήτηση ενός χαμένου μικρού κατσικιού, στάθηκε η απαρχή μιας σειράς από γεγονότα, που οδήγησαν τελικά στην σπουδαιότερη ανεύρεση χειρογράφων του 20ου αιώνα, μια ανακάλυψη που προκάλεσε το ενδιαφέρον της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας και ειδικότερα των μελετητών της Βίβλου και κριτικών του κειμένου της, αφού άνοιξε νέους ορίζοντες έρευνας στην Βιβλική Θεολογία.

Την άνοιξη του 1947, ένας δεκαπεντάχρονος τότε βεδουίνος βοσκός από τη νομαδική φυλή Τααμιρέ, ο Μωχάμετ Εδ-Διβ, ψάχνοντας για να βρει το χαμένο από το κοπάδι του ζώο στις άγονες ορεινές εκτάσεις που υψώνονται πέρα από τις δυτικές ακτές της Ν. Θάλασσας, έφτασε μπροστά σε μια μικρή οπή, που υπήρχε στο βοσκότοπο της ιστορικής βουνοπλαγιάς. Όπως αποδείχτηκε μετά από λίγο, από εκείνη την οπή που οδηγούσε σε σπηλιά είχε περάσει το κατσίκι.

Το 15χρονο παιδί πέταξε μια πέτρα μέσα μήπως καταφέρει να φοβήσει το ζώο για να βγει έξω. Μόλις όμως πέταξε την πέτρα, ακούσθηκε ένας παράξενος θόρυβος, που έδινε την εντύπωση ότι προκλήθηκε από θραύση πήλινων δοχείων. Γεμάτος περιέργεια αλλά και ταραχή, ο μικρός βεδουίνος έτρεξε και ειδοποίησε τον εξάδελφο του, που βρισκόταν στην ίδια περιοχή, για να διαπιστώσουν μαζί τι ακριβώς είχε συμβεί.

Οι δύο μαζί άνοιξαν λίγο ακόμη το στόμιο της οπής, για να μπορέσουν να περάσουν. Έτσι, βρέθηκαν μέσα σε σπήλαιο με αρκετό βάθος όπου ένα σπασμένο πιθάρι μαρτυρούσε τη χροιά του θορύβου που είχε προκληθεί από το κτύπημα της πέτρας ενώ στο βάθος του σπηλαίου, ήταν τοποθετημένα το ένα δίπλα στο άλλο, μια σειρά άθραυστα πιθάρια, με πήλινα καλύμματα. Απ’ αυτά, που ήταν συνολικά οκτώ, τα επτά βρέθηκαν κενά, προφανώς συλημένα από παλαιότερη ανάλογη επίσκεψη. Το ένα από αυτά περιείχε οχτώ συνολικά κυλίνδρους τυλιγμένους με λινά υφάσματα επιχρισμένα με μιά κολλώδη ουσία. Οι βοσκοί τα πήραν μαζί τους και ξεκίνησαν για τη Βηθλεέμ. Δεν άργησαν να συνειδητοποιήσουν ότι είχαν στα χέρια τους αρχαιολογικό θησαυρό και έτσι άνοιξαν το δρόμο για τη μεγαλύτερη και σημαντικότερη ανακάλυψη των νεώτερων χρόνωνΗ περιπέτεια των πρώτων χειρογράφων

Σπηλιά στην περιοχή του Κουμράν

Οι δύο βεδουίνοι , υπολογίζοντας στην αξία των ευρημάτων τους άρχισαν τις πρώτες βολιδοσκοπήσεις και επαφές με γνωστούς εμπόρους της Βηθλεέμ και της Ιερουσαλήμ για την εκτίμηση τους και την εξεύρεση αγοραστών. Μετά από σχετικές διαπραγματεύσεις, που έγιναν με τη μεσολάβηση δύο γνωστών λαθρεμπόρων, πέντε από τους οχτώ κυλίνδρους πουλήθηκαν στο Συρο-ορθόδοξο Μητροπολίτη Αθανάσιο Γιεσουέ Σαμουέλ, στο ποσό των 150 δολλαρίων. Η Μητρόπολη του εδρεύει στην Ι. Μονή του Αγίου Μάρκου, στα Ιεροσόλυμα. Τους υπόλοιπους τρεις κυλίνδρους τους αγόρασε ο Ε. Κ. Sukenik, στρατηγός και καθηγητής στο εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ. Καθώς ο Μητροπολίτης Αθανάσιος είχε ήδη αναγνωρίσει την εβραϊκή γραφή τους και από την αρχαιότητά τους είχε εκτιμήσει την αξία τους, προσφέρθηκε ν’ αγοράσει και άλλα παρόμοια χειρόγραφα, παρακινώντας με το ενδιαφέρον του τους βεδουίνους σε νέες λαθραίες εξερευνήσεις στην περιοχή των σπηλαίων. Έτσι, με την ανεύρεση και την εμπορία των κυλίνδρων σχηματίστηκε ένα σπουδαίο γεωγραφικό τρίγωνο: Κουμράν – Βηθλεέμ – Ιερουσαλήμ.

Στην “αγορά” κατέφθαναν κάθε τόσο νέα αποσπάσματα χειρογράφων. Προσφέρονταν στους αγοραστές και διάφορα άλλα αρχαία αντικείμενα όπως πιθάρια, λύχνοι, στάμνες, πιάτα κ.ά.. Το σπήλαιο, από το οποίο περισυλλέγονταν τα ευρήματα, έμενε γνωστό σε λίγους μόνο “συνεργάτες” που εμπλέκονταν στο εμπόριο αυτό. Οι αγοραστές από την άλλη πλευρά όλο και πλήθαιναν. Ανάμεσα τους συγκαταλέγονταν Πανεπιστήμια, αρχαιολογικές υπηρεσίες, ειδικοί καθηγητές, αρχαιολόγοι, αρχαιοπώλες, αρχαιοκάπηλοι και συλλέκτες. Είχαν διαμορφωθεί και τιμές όπου τα αποσπάσματα από χειρόγραφα αγοράζονταν με τον τετραγωνικό πόντο.

Λίγο μετά την ανακύρυξη του Ισραήλ ως ανεξάρτητου κράτους από τον Μπεν Γκουριόν στις 14 Μαΐου 1948, το έργο των ανασκαφών πέρασε και στα χέρια των ειδικών. Πρώτος από αυτούς ήταν ο G. Lankester Harding, Διευθυντής των Αρχαιολογικών Υπηρεσιών της Ιορδανία, στην επικράτεια της οποίας ανήκε τότε η περιοχή του Κουμράν και γενικότερα το προαναφερθέν γεωγραφικό τρίγωνο. Μαζί του για πολλά χρόνια ήταν και ο π. Roland de Vaux, Διευθυντής της Γαλλικής Βιβλικής και Αρχαιολογικής Σχολής των Δομινικανών της Ιερουσαλήμ (L’Ecole Biblique et Archeologique Francaise de Jerusalem), με πλήθος συνεργατών καθώς και άλλοι επιστήμονες που αντιπροσώπευαν ερευνητικά κέντρα και χώρες. Παρά όμως την παρουσία των ειδικών, η παράνομη αγοραπωλησία των χειρογράφων εξακολουθούσε και το ανασκαφικό έργο των ιδιωτών δεν περιοριζόταν πια μόνο στην περιοχή του Κουμράν.

Το εμπόριο αυτό ήταν φυσικό να προβληματίσει τις αρμόδιες αρχές και τους ειδικούς επιστήμονες οι οποίοι τελικά κατάφεραν να μάθουν τον τόπο των ανασκαφών όπου ήδη ενεργούσαν ανασκαφές 34 ιδιώτες. Τα χειρόγραφα προέρχονταν από τη Μουραμπάατ μια περιοχή 18 χιλιόμετρα νότια του Κουμράν και χιλιόμετρα δυτικά από τις ακτές της Ν. Θάλασσας. Ο Harding και οι συνεργάτες του έφτασαν εκεί και αποφάσισαν να προτείνουν στους ιδιώτες να προσληφθούν ως εργάτες στις επίσημες ανασκαφές με ικανοποιητική αμοιβή. Εκείνοι δέχτηκαν και τελικά το ανασκαφικό έργο άρχισε στις 21 Ιανουαρίου και τέλειωσε στις 3 Μαρτίου του 1952. Ερευνήθηκαν στην περιοχή Μουραμπάατ τέσσερα σπήλαια και τα εκεί ευρήματα καλύπτουν μια χρονική περίοδο άνω των πέντε χιλιετιών, από την τέταρτη π.Χ. χιλιετία ως και τις αρχές της δεύτερης χιλιετίας μ.Χ..

πηγή:wikipedia

ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ

Δέκα μέρες μετά την Ανάληψη του Ιησού , συνέβη το γεγονός της Πεντηκοστής, ένα θαυμαστό γεγονός το οποίο αποτέλεσε την αφετερία για το ξεκίνημα της εκκλησίας του Ιησού. Εκείνη την ημέρα πίστεψαν και βαφτίστηκαν τρείς χιλιάδες άνθρωποι και αποτέλεσαν το σώμα της εκκλησίας .Με την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος την ημέρα της Πεντηκοστής οι Απόστολοι έγιναν φλογεροί κήρυκες του ευαγγελίου και τις χριστιανικής πίστης. Το Άγιο Πνεύμα μεταμορφώνει τη ζωή των ανθρώπων και τους οδηγεί  στο δρόμο του Θεού.

Ακολουθεί ο εσπερινός της Πεντηκοστής.

Οι άγγελοι

 Ο Μέγας  Βασίλειος κάνει λόγο για δύο δημιουργίες, του πνευματικού  κόσμου και του ορατού ή υλικού κόσμου.  Η πρώτη είναι υπερχρόνια και αιώνια, ενώ η δεύτερη είναι το διδασκαλείο και το παιδευτήριο των ανθρωπίνων ψυχών. Στον πνευματικό κόσμο ανήκουν οι ουράνιες δυνάμεις, οι οποίες διακρίνονται σε αγαθές και πονηρές και παίρνουν ενεργό μέρος στη ζωή του ανθρώπου. Οι άγγελοι είναι δημιουγρήματα του Θεού αλλά διακρίνονται απόλυτα απο το Θεό. Δημιουργήθηκαν πριν απο τον άνθρωπο και πριν τη δημιουργία του ορατού κόσμου. Ο άγελοι βρίσκονται πάνω απο χωροχρονικούς περιορισμούς κατα χάριν. Δεν υφίστανται φυσική αλλόίωση αλλά διατηρούν την κατάσταση στη οποία κτίστηκαν.

Έργο των αγγέλων

Δοξολογούν το Θεό και φροντίζουν τον άνθρωπο, είναι προστάτες και φύλακες των ανθρώπων  “άγγελον ειρήνης, πιστόν οδηγόν, φύλακα των ψυχών και των σωμάτων ημών“. Ακόμη οι πνευματικές δυνάμεις των αγγέλων βρίσκονται μαζί με τους πιστούς κατα τη διάρκεια της Θείας λειτουργίας.

Τάξεις αγγέλων.

Σεραφίμ, Χερουβίμ, Θρόνοι, Κυριότητες, Δυνάμεις.  Εξουσίες, Αρχές, Αρχάγγελοι. Άγγελοι.

από:Δημήτριο Τσάμη¨εισαγωγή στη σκέψη των Πατέρων της ορθόδοξης εκκλησίας”

Βατικανό.

Το Βατικανό είναι ανεξάρτητο κρατίδιο, δυτικά της Ρώμης στην Ιταλία  και αποτελεί συνέχεια του εκκλησιαστικού (ή και παπικού) κράτους του Μεσαίωνα . Ιδρύθηκε στις 11 Φεβρουαρίου  του 1929 με τη συνθήκη του Λατερανού. Χαρακτηρίζεται ως το μικρότερο ανεξάρτητο κρατίδιο, ως προς την έκταση του (0,44 τετρ. χλμ.) και τον πληθυσμό του (σύμφωνα με εκτιμήσεις του 2009 αριθμεί 826 ανθρώπους. Στο Βατικανό εδρεύει η Αγία Έδρα που αποτελεί το πνευματικό και διοικητικό κέντρο της Καθολικής Εκκλησίας . Η εκλογή του Πάπα γίνεται από κονκλάβιο καρδιναλίων, οι οποίοι είναι ηλικίας κάτω των 80 ετών.

Το Βατικανό σήμερα

Η σημαία του κράτους

 Η επίσημη αναγνώριση

Οι Πάπες στον κοσμικό ρόλο τους κυβέρνησαν ένα μέρος της ιταλικής χερσονήσου για περισσότερο από χίλια έτη μέχρι και το μέσο του 19ου αιώνα, όταν προσαρτήθηκαν πολλά από τα παπικά κράτη στο νέο ηνωμένο Βασίλειο της Ιταλίας. Το 1870, τα εδάφη του Πάπα μειώθηκαν περαιτέρω όταν προσαρτήθηκε η Ρώμη. Ακολούθησε “Νόμος των Εγγυήσεων”, τον Μάιο του 1871, των ενοποιηθέντων κρατών της ιταλικής χερσονήσου που αναγνώριζε την κυριότητα της Καθολικής Εκκλησίας στην εδαφική περιοχή του Βατικανού . Ο νόμος όμως αυτός δεν ικανοποίησε την Εκκλησία και ο Πάπας έθεσε τον εαυτό του υπό διωγμό. Οι διαφωνίες μεταξύ μιας σειράς Παπών και της Ιταλικής κυβέρνησης επιλύθηκαν το 1929 με τις τρεις Λατερανές Συνθήκες, οι οποίες καθιέρωσαν την ανεξαρτησία της πόλης του Βατικανού και χορήγησαν στο ρωμαιοκαθολικισμό ειδική θέση στην Ιταλία(11 Φεβρουαρίου 1929). Το 1984, ένα κονκορδάτο μεταξύ της Αγιας Έδρας και της Ιταλίας τροποποίησε κάποιες από τις προηγούμενες διατάξεις των Συνθηκών, συμπεριλαμβανομένης της πρωτοκαθεδρίας του ρωμαιοκαθολικισμού ως ιταλικής κρατικής θρησκείας.

Πολιτειακή Αρχή

Άποψη της πόλης του Βατικανού στα 1593 από χάρτη του Antonio Tempesta

Πόλη Βατικανού – επίσημα αναφερόμενη ως κράτος της πόλης του Βατικανού – (Λατινικά: Status Civitatis Vaticanæ) είναι στη σύγχρονη εποχή η έδρα των Παπών. Αποτελεί το μικρότερο ανεξάρτητο κράτος στον κόσμο από άποψη εδάφους και πληθυσμού. Τα σύνορά του είναι συμπεριεκτικά με την Αγια Έδρα, την εκκλησιαστική αρχή της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Αρχηγός του κράτους είναι ο Πάπας και επικεφαλής της κυβέρνησης ο Γραμματέας του κράτους, υπάρχει επίσης και ο Κυβερνήτης της πόλης του Βατικανού. Η διακυβέρνηση της Αγίας Έδρας είναι διαφορετική, αποτελούμενη από τη Ρωμαϊκή κουρία και από τα μέλη του Κολλεγίου των καρδιναλίων. Οι επικεφαλής της κυβέρνησης είναι ταυτόχρονα μέλη της ρωμαϊκής κουρίας. Η πόλη πήρε το όνομά της από τον Mons Vaticanus, γνωστό επίσης ως Λόφο του Βατικανού. Η τελευταία εκλογή Πάπα έλαβε χώρα στις 19 Απριλίου του 2005.

Το επιβλητικότερο κτίσμα είναι η Βασιλική του Αγίου Πέτρου που κτίστηκε το 4ο αι. και ανοικοδομήθηκε το 16ο αι. Αριστερά της Βασιλικής και εκτός των τειχών βρίσκεται το τευτονικό νεκροταφείο, ενώ εντός των τειχών είναι το ιερό σκευοφυλάκιο και το ανάκτορο της Αγίας Μάρθας. Πίσω από αυτά τα κτίσματα βρίσκονται αντίστοιχα το Δικαστικό μέγαρο και το ανάκτορο του Αγ. Καρόλου και πίσω ακριβώς αυτών το Εργαστήριο ψηφιδωτών και ο σιδηροδρομικός σταθμός πίσω δε αυτών ο ραδιοφωνικός σταθμός του Βατικανού όπου και καταλήγουν τα νότια τείχη.

Πίσω ακριβώς από την Βασιλική του Αγ. Πέτρου και βόρεια των παραπάνω κτισμάτων βρίσκεται ο ναός του Αγ. Στεφάνου (των Αβησσυνών) και πίσω του το Κυβερνητικό Μέγαρο, όπισθεν του οποίου βρίσκεται το Αιθιοπικό Κολέγιο, καταλήγοντας στο δυτικό “τείχος του Λέοντος Δ’” και το ελικοδρόμιο. Βόρεια των δύο προηγουμένων κτισμάτων ο μεγάλος τριγωνικός κήπος του Βατικανού (έκτασης 1/6 της χώρας) καταλήγοντας στα βόρεια τείχη.

Δεξιά και σε κάθετη διάταξη προς τον άξονα της πλατείας και της Βασιλικής του Αγ. Πέτρου δεσπόζει το πελώριο Ανάκτορο του Βατικανού που το βόρειο άκρο του καταλήγει στην Έπαυλη Μπελβεντέρε(=ωραία θέα, πανόραμα) και στην είσοδο των βορείων τειχών. Προ του ανακτόρου αυτού και πάντα εντός των τειχών βρίσκονται διάφορα κτίσματα, τα οποία στεγάζουν τις υπηρεσίες της χώρας όπως το ταχυδρομείο, το τηλεφωνείο, το τυπογραφείο, το φαρμακείο. Υπάρχει, επίσης, ο ναός της Αγ. Άννας των Ιπποκόμων (επειδή εκεί εκτός τειχών στάβλιζαν τα άλογα των ευγενών επισκεπτών). Πίσω ακριβώς αυτού του ανακτόρου και από νότια προς βόρεια είναι η πλατεία Nομισματοκοπείου η Ακαδημία Επιστημών η Έπαυλη του Πίου Δ’ και η Πινακοθήκη του Πίου ΙΑ’. Πίσω δε όλων αυτών ο κήπος του Βατικανού. Τέλος μεταξύ του πελώριου ανακτόρου και της Βασιλικής του Αγ. Πέτρου είναι το παρεκκλήσι της Καπέλα Σιξτίνα.

πηγή/wikipedia

Απολαύστε μια περιηγηση στο Βατικανο.

πηγή: http://vatican.arounder.com

St. Peter‘s Square

Χριστιανική άσκηση.

Άσκηση στην γλώσσα της εκκλησίας ονομάζουμε τον αγώνα του άνθρώπου ενάντια στα πάθη και είναι ένα απο τα  βασικά μέσα για την ένωση μας με το Θεό.   Οι πρώτοι  χριστιανοί που αποφάσιασαν να απομακρυνθούν απο τον κόσμο ονομάστηκαν “αναχωρητές” ,γιατί αναζήτησαν την  ησυχία, δηλαδή την κατάσταση εκείνη  προκειμένου να αφοσιωθούν καλύτερα στο Θεό. Ένας απο τους βασικότερους εκπροσώπους  και σύμβολο του αναχωρητισμού,  αποτελεί ο Μέγας Αντώνιος.  Οι αναχωρητές ζούσαν απομονωμένοι ο ένας απο τον άλλο και συναντιόταν μόνο για την τέλεση της Θείας Λατρείας  και την κοινή προσευχή.   Στα επόμενα χρόνια έχουμε τον “κοινοβιακό ” μοναχισμό,με βασικό εκπρόσωπο τον Παχώμιο.  Οι μοναχοί στο κοινόβιο ζούνε όλοι μαζί, έχουν κοινή ενδυμασία και εργάζονται συλλογικά.. Αυτό που πρέπει να τονιστεί είναι πως τα μοναστήρια αποτελούσαν και εξακολουθούν να αποτελούν μέχρι και σήμερα  “κοιτίδα πολιτισμού” καθώς υπήρχαν κέντρα αντιγραφής της Αγίας Γραφής. Επίσης μεγάλο μέρος της υμνογραφίας και πατερικών κειμένων αναπτύχθηκαν στα μοναστήρια.  Ακόμη αξιόλογη  είναι η ανάπτυξη της αγιογραφίας  καθώς και της ποίησης και γλυπτικής. Σήμερα υπάρχουν πολλά ορθόδοξα μοναστήρια σε ολόκληρο τον κόσμο και προσφέρουν σημαντικό έργο.

από/βιβλίο γ γυμνασίου

Ακολουθεί βίντεο απο το Άγιο όρος για μια πιο σφαιρική άποψη.

Διά Χριστόν σαλοί…..

Το κέιμενο που ακολουθεί επιλέχθηκε με βάση την ενότητα “”οι εξτρεμιστές της ελευθερίας””, η περίπτωση των “”διά Χριστόν σαλών””, η οποία  βρίσκεται στο βιβλίο της Γ”  Λυκείου και έχει σα στόχο να δείξει έμπρακτα πως αυτό που  μετράει δεν είναι η εξωτερική εμφάνιση , ούτε η τυπική θρησκευτικότητα αλλά αντίθετα η πραγματική αγάπη που συντελείται στην επικοινωνία μας με το Θεό και κατ” επέκταση στο συνανθρωπό μας. Πολλές φορές στην καθημερινοτητά μας γινόμαστε μάρτυρες γεγονότων τα οποία μας φαίνονται παράλογα και και χωρίς νόημα. Γεγονότα που ίσως δεν συμβαδίζουν με το καθεστημένο και και την τήρηση των εξωτερικών τύπων.  Εξάλου  δεν είναι λίγες οι φορές που και ο ίδιος Χριστός μέσα απο το κηρυγμά του προσπάθησε να αναδείξει το πραγματικό νόημα της πίστης και πολλές φορές θεωρήθηκε “”καταπατητής “‘ του θρησκευτικού νόμου.  Συνομίλησε με αμαρτωλούς, αρνήθηκε να λιθοβολήσει τη μοιχαλίδα, έφαγε με πόρνες και τελώνες και δεν δίστασε να παραβεί την αργία του Σαββάτου προκειμένου να βοηθήσει τον άνθρωπο. Πόλλοι τον θεώρησαν βλάσφημο, καταπατητή του Νόμου και κάποιοι ακόμα και τρελό!  Δεν μπορούσαν να αντιληφθούν το πραγματικό νόημα της πίστης και γίνανε δέσμιοι της τυπολατρίας.  Ο κίνδυνος λοιπόν αυτός της τυπολατρίας συνεχώς ελοχεύει στη ζωή των ανθρώπων και για αυτό οι Πατέρες της Εκκλησίας συνεχώς μας “κρούουν ” το καμπανάκι του κινδύνου.
Στην εκκλησία μας λοιπόν έχουμε περιπτώσεις ασκητών που έμειναν γνωστοί ως¨”δια Χριστόν σαλοί”, δηλαδή τρελοί για χάρη του Χριστού!

Ενδεικτικό παράδειγμα “διά Χριστόν σαλού” αποτελεί ο ρώσος Νικόλαος ο Σαλός τον δέκατο έκτο αιώνα ο οποίος τόλμησε να ελέγξει τον τσάρο Ιβάν τον Τρομερό που καταπίεζε το λαό.  Ήταν Μεγάλη Σαρακοστή περίοδος νηστειας πριν απο το Πάσχα,  μια νηστεία που την τηρούσε και ο ίδιος ο τσάρος σαν χριστιανός που ήταν. Ο Νικόλαος τότε του πρόσφερε να φάει ένα κομμάτι  ωμό κρέας.  Τότε ο τσάρος   αηδίασε με την ενέργεια του Νικόαλου αλλά κατάλαβε το μήνυμα του Νικόλαου ,  ότι δηλαδή  “χειρότερο απο το να φάς κρέας τη Σαρακοστή είναι να καταβροχθίζεις  ανθρώπινο κρέας με την τυραννική σου εξουσία!

Ο Νικόλαος λοιπόν μέσα απο αυτή την πράξη του ήθελε να τονίσει , πως ο Χριστιανισμός δεν είναι ένα “τυπικό¨΄ σύστημα κανόνων που πρέπει να τηρούμε .  Η πίστη δεν είναι έτοιμη συνταγή αλλά αντίθετα ένας ζωντανός οργανισμός  , που πρέπει να στηρίζεται στην αδιάκοπη επιικοινωνία μας μς το Θεό.  Μία σχέση η οποία είναι υγιής και δεν στηρίζεται απλά στην τήρηση εξωτερικών τύπων.

Στο να κατανοήσουμε καλυτερα την περίπτωση των”διά Χριστόν σαλοί”, ακολουθεί απόσπασμα απο  μια βραβευμένη χριστιανική ταινία  ” Το νησί του Ανατόλιου -ostrov “η οποία πραγματέυεται τη ζωή ενός ασυνήθιστου ανθρώπου  που ζεί σε ένα χριστιανικό μοναστήρι και με την εκκεντρική του συμπεριφορά προκαλεί αναστάτωση αλλά και πολλά ερωτηματικά.  Μια ταινία  οποία  δείχνει πως η μετάνοια μπορεί  να ανυψώσει κάποιον  άνθρωπο  πνευματικά ,κρυμμένη με τη …σαλότητα.

1.Αφού παρακολουθήσετε το απόσπασμα προσπαθήστε να σκεφτείτε εαν στις μέρες μας έχουμε περιπτώσεις “διά Χριστόν σαλοί”

πηγή/βιβλίο Γ λυκείου.

απόσπασμα κειμένου του  σαλού Νικολάου/μελέτημα ΚάλλιστουΓουέαρ-“Ενότης εν τη ποικιλία.”

Ιουδαϊσμός και Ιουδαϊκή συναγωγή:τόπος λατρείας και προσευχής

Ο Ιουδαϊσμός είναι η παραδοσιακή θρησκεία των Εβραίων ανά τον κόσμο με περίπου 15 εκατομμύρια πιστούς το 2006, γεγονός που τον κατατάσσει ως δωδέκατη σε τάξη μεγέθους οργανωμένη θρησκεία. Είναι η πρώτη μαρτυρούμενη μονοθεϊστική θρησκεία και μία από τις αρχαιότερες θρησκευτικές παραδόσεις που τελούνται στον σύγχρονο κόσμο. Οι αξίες και η ιστορία του εβραϊκού λαού συνιστούν μείζον θεμέλιο των άλλων Αβρααμικών θρησκειών όπως είναι ο Χριστιανισμός , ο Ισλαμισμός, οι Σαμαρίτες και η Πίστη Μπαχάι.Ο Ιουδαϊσμός σπανίως υπήρξε μονολιθικός στην άσκησή του (αν και ήταν πάντα μονοθεϊστικός ως προς τη θεολογία του) και διαφέρει από πολλές θρησκείες ως προς το γεγονός ότι η κεντρική αυθεντία δεν αποδίδεται σε κάποιο άτομο αλλά μάλλον στις ιερές Γραφές (Τανάκ)και στις μακραίωνες παραδόσεις (Χαλακά ). Βέβαια, ο Ιουδαϊσμός σε όλες τις παραλλαγές του παρέμεινε προσδεδεμένος σε έναν αριθμό θρησκευτικών αρχών, η σημαντικότερη εκ των οποίων είναι η πίστη ότι υπάρχει ένας μοναδικός, παντογνώστης, παντοδύναμος, πανάγαθος, υπερβατικός Θεός, יהוה (ΓΧΒΧ , που αποδίδεται στα ελληνικά ως Ιεχωβά ή Γιαχβέ, ο οποίος δημιούργησε το σύμπαν και συνεχίζει να το κυβερνά. Σύμφωνα με την παραδοσιακή εβραϊκή πίστη, ο Θεός που δημιούργησε τον κόσμο, εγκαθίδρυσε μια διαθήκη με τον εβραϊκό λαό, και τού αποκάλυψε τους νόμους Του και τις εντολές Του με τη μορφή της Τορά (συνήθως αναφέρεται και ως “Μωσαϊκός Νόμος”).Η άσκηση του Ιουδαϊσμού είναι αφιερωμένη στη μελέτη της Τορά και την τήρηση των νόμων και των εντολών, έτσι όπως είναι καταχωρημένοι εκεί. Η Συναγωγή, Εβρ. בית כנסת‎ μπέιτ κνεσέτ, είναι ο τόπος λατρείας της Ιουδαϊκής θρησκείας.Ο όρος συναγωγή προέρχεται από το ρήμα συνάγω και σημαίνει «τόπος συγκέντρωσης». Ο αντίστοιχος εβραϊκός όρος μπέιτ κνεσέτ σημαίνει «οίκος συνέλευσης».Μια τυπική συναγωγή αποτελείται από ένα μεγάλο χώρο προσευχής και μικρότερα δωμάτια μελέτης. Συνήθως περιλαμβάνει και χώρο κοινωνικών συναθροίσεων, καθώς και γραφεία.Στις Ορθόδοξες συναγωγές επιτρέπεται στον κύριο χώρο να εισέρχονται μόνο άντρες. Γυναίκες εισέρχονται μόνο για την τελετή του γάμου, τον υπόλοιπο καιρό συμπροσεύχονται από γειτονικά δωμάτια. Στις προοδευτικές ή μεταρρυθμισμένες (ρεφορμιστικές) ιουδαϊκές κοινότητες επιτρέπεται η είσοδος και στις γυναίκες. Η συναγωγή δημιουργήθηκε κατα τη διάρκεια της Βαβυλώνιας αιχμαλωσίας όπου οι Ισραηλίτες έπρεπε να έχουν ένα τοπο προσευχής και λατρείας αφού βρίσκονταν μακριά απο το Ναό. Ο τόπος αυτός ήταν η συναγωγή. Επικεφαλής της συναγωγ’ης είναι ο αρχισυνάγωγος ,ενώ οι διδάσκαλοι του Νόμου ονομάζονται ραββίνοι.Στο εσωτερικό της συναγωγής υπάρχουν ορισμένα σύμβολα και σχέδια που τη διακοσμούν. Αρχικά δεσπόζει το λιοντάρι το οποίο είναι σύμβολος της φυλής του Ιούδα, το στέμμα που δείχνει τη βασιλέια του Θεού, το άστρο του Δαβίδ ένα απο τα αρχαιότερα εβραίκά σύμβολα  το οποίο συμβολίζ ε   το έμβλημα του  βασιλιά  Δαβίδ.  Τέλος υπάρχει η επτάφωτη λυχνία καθώς και οι δύο πλάκες του Νόμου.

πηγή:wikipedia,σχολικό βιβλίο ά γυμνασίου.

ακολοθυθεί βίντεο με ξενάγηση στο εσωτερικό συναγωγής.

1.Αφού διαβάσετε τα παραθέματα και παρακολουθήσετε το βίντεο περιγράψτε έναν ναό.

2.Βρείτε πληροφορίες για συναγωγές σε όλο τον κόσμο.